Kızım Kardeş İstemiyor

Çocuğun nasıl bir eğitim alacağı,hangi okula gideceği, kardeşi olup olmayacağı gibi önemli konuların kararını anne baba verir.Cocuklar bunları etraflıca değerlendirecek karar verecek bilinçte değillerdir.Eşim mahalledeki çocuklara özenip neden herkes çok ben tek başımayım diyormustu şimdi de kız kardeşi için atsan atılmaz satsan satılmaz diyor:) Buyudugunde yalnız kalmasın düşüncesi de çok doğru değil çünkü kardeş de olsalar birbirlerinden farklı birey olacaklar anlaşıp anlasamayacaklari belli değil,evlendikten sonra da zaten kardeş ilişkisi daha da mesafeli oluyor.Kardesten daha yakın zor zamanlarda bir alo diyeceğiniz arkadaşınız da olabilir iki kişinin birbirine destek olması için kan bağı şart değil.Bunun en iyi örneği akrabalarımız.Dustugunuzde üzerinize basmak için fırsat kollar bir çoğu,dedikodunuzu yapar başarınızi çekemezler gibi gibi..
 
Diğer üyeler çocuğu dinleme falan demiş ama o bebek doğunca ablasına hiç baktırmayan kaç anne var? Kardeşinden dolayı ilgisiz kalmayan kaç çocuk var? Çocuk doğmadan sen çocuksun karışma, doğunca ise sen ablasın şunu şunu yap. Hoş değil bence bu anlayış. Ha belki Bir iki seneye fikri değişir ama o da ailenin bir üyesi, bu anlayış bana saçma geldi.
 
ufacık çocuğa neyin söz hakkı vereceksin ya :KK70:
daha 4.5 yaşında ne düşünecek de haklı bulacaksın sözünün ne geçerliliği var
klasik şu an ailesinin bitanesi o çünkü o bi çocuk
sizin şartlarınız uygunsa ve istiyorsanız yapın bi tane daha
tek çocuk sıkıntı, 2 çocuk ideal
 
Ben böyle konularda çocuğun herhangi bir fikir beyan etme lüksü olduğunu düşünmüyorum açıkçası 😅
O bu hayata gelirken kimseye sorulmadı, bir çocuk daha gelirken de ona sorulmamalı.
Anne baba olarak ağırlığınızı koymalısınız. Çocuk sizi yönetmemeli, siz onları yöneteceksiniz
 
Merhaba arkadaşlar

Evlenmeden önce hep çok çocuk sahipli kalabalık bir aile olmaktı hayalim.Ama hem ülke şartları hem artık dünyanın gidişi bu fikrime engel oldu.

4 buçuk yaşına yaklaşan bir kızım var.Ve biz 2. çocuğumuz olsun hem onlar birbirine arkadaş hem de bizimde bir çocuğumuz daha olsun diye düşünmeye başladık.Her bakımdan artık hazırız.

Ama şöyle bir durum var ki bir yerde konu geçse ya da birisi annen bebek alsın dese kızım sürekli olarak ben tek olacağım kardeş istemiyorum annem bebek almayacak diyor.Bu fikrini hiç değiştirmiyor.Kızım üzülsün yara alsın istemiyorum ama sonucunda doğacak olan çocuk da onunla aynı haklara sahip olacak bu konuda söz hakkı vermeli miyim bilmiyorum.Kısacası acaba aranızda ilk çocuğu böyle düşünen sonra kabullenen var mi ?Sonrasında mutlu olur mu yoksa içine mi kapanır?Nasıl bir yol izlemeli tecrübeli annelerden fikir istiyorum.
Benim kizim çok isterdi kardeş. Biz de hazir hissedince olsun dedik. Aralarında 7 yaş var. Arkadaş gibi olamıyorlar yaş farkından dolayı, küçük daha çok ilgi bekliyor ve görüyor. Bu sefer abla kıskanıyor. Yani istese de durum değişebiliyor sonradan. Bu yüzden siz kararınızı verin ve cok da gecikip benim durumuma düşmeyin. Keske 4 yaş arayla yapsaymisim.
 
Benim oğlum da kardeşim olsun diye istedi hep. Ama benim halim yok. Düşünmüyorum. Şimdilerde sormuyor. İşin ilginci kuzenine bile gitmek istemiyor. Aklına uyup kardeş yapsak iade edin derdin derdi herhalde 🥴

Kafanıza göre takılın diyorum ben.
 
Merhaba arkadaşlar

Evlenmeden önce hep çok çocuk sahipli kalabalık bir aile olmaktı hayalim.Ama hem ülke şartları hem artık dünyanın gidişi bu fikrime engel oldu.

4 buçuk yaşına yaklaşan bir kızım var.Ve biz 2. çocuğumuz olsun hem onlar birbirine arkadaş hem de bizimde bir çocuğumuz daha olsun diye düşünmeye başladık.Her bakımdan artık hazırız.

Ama şöyle bir durum var ki bir yerde konu geçse ya da birisi annen bebek alsın dese kızım sürekli olarak ben tek olacağım kardeş istemiyorum annem bebek almayacak diyor.Bu fikrini hiç değiştirmiyor.Kızım üzülsün yara alsın istemiyorum ama sonucunda doğacak olan çocuk da onunla aynı haklara sahip olacak bu konuda söz hakkı vermeli miyim bilmiyorum.Kısacası acaba aranızda ilk çocuğu böyle düşünen sonra kabullenen var mi ?Sonrasında mutlu olur mu yoksa içine mi kapanır?Nasıl bir yol izlemeli tecrübeli annelerden fikir istiyorum.
bence hamilelik ile ilgili kararlarin cocuklarla konusulmasini dogru bulmuyorum. bu anne babanin karar verecegi bir sey. vakti gelince cocuk da ogrenir.
 
Fidelle Fidelle sizin kardeşlikle ilgili gocunduğunuz bi durumunuz var herhalde ?
yorumlara yerli yersiz beğenmedim atmışsınız
benimki de dahil buna
kardeş güzel şey diyen kadına bile beğenmedim atmışsınız ama kendiniz yorum yapma cesareti göstermemişsiniz
çok çirkin bu yaptığınız .
 
Maddi manevi hazırsanız,mevcut çocuğu da ihmal etmeyecekseniz bu siz ve eşinizin kararı olamalı..çok karşılaşıyorum ..çocuk orta veya liseye gidiyor..benim neden kardeşim yok diyor, anne baba 13,15 yıldan sonra tekrar bebek telaşına giriyorlar..sonra da büyük çocuk neden yaptınız bunu diyormuş 😊
 
Merhaba arkadaşlar

Evlenmeden önce hep çok çocuk sahipli kalabalık bir aile olmaktı hayalim.Ama hem ülke şartları hem artık dünyanın gidişi bu fikrime engel oldu.

4 buçuk yaşına yaklaşan bir kızım var.Ve biz 2. çocuğumuz olsun hem onlar birbirine arkadaş hem de bizimde bir çocuğumuz daha olsun diye düşünmeye başladık.Her bakımdan artık hazırız.

Ama şöyle bir durum var ki bir yerde konu geçse ya da birisi annen bebek alsın dese kızım sürekli olarak ben tek olacağım kardeş istemiyorum annem bebek almayacak diyor.Bu fikrini hiç değiştirmiyor.Kızım üzülsün yara alsın istemiyorum ama sonucunda doğacak olan çocuk da onunla aynı haklara sahip olacak bu konuda söz hakkı vermeli miyim bilmiyorum.Kısacası acaba aranızda ilk çocuğu böyle düşünen sonra kabullenen var mi ?Sonrasında mutlu olur mu yoksa içine mi kapanır?Nasıl bir yol izlemeli tecrübeli annelerden fikir istiyorum.
Çocuk kaç yaşında olursa olsun kardeş kıskançlıgı oluyor buna engel olamaz sadece minimum seviyeye indirmek için ugraşabilirsiniz bu karar çocuga göre alınmaz uzmanlar bile bunu söylüyor eğer gerçekten istiyorsanız ona kardeşi olmanın kötü olmadığını olumlu yönlerini anlatarak bu duruma iyi bakmasını sağlayabilirsiniz
 
Merhaba arkadaşlar

Evlenmeden önce hep çok çocuk sahipli kalabalık bir aile olmaktı hayalim.Ama hem ülke şartları hem artık dünyanın gidişi bu fikrime engel oldu.

4 buçuk yaşına yaklaşan bir kızım var.Ve biz 2. çocuğumuz olsun hem onlar birbirine arkadaş hem de bizimde bir çocuğumuz daha olsun diye düşünmeye başladık.Her bakımdan artık hazırız.

Ama şöyle bir durum var ki bir yerde konu geçse ya da birisi annen bebek alsın dese kızım sürekli olarak ben tek olacağım kardeş istemiyorum annem bebek almayacak diyor.Bu fikrini hiç değiştirmiyor.Kızım üzülsün yara alsın istemiyorum ama sonucunda doğacak olan çocuk da onunla aynı haklara sahip olacak bu konuda söz hakkı vermeli miyim bilmiyorum.Kısacası acaba aranızda ilk çocuğu böyle düşünen sonra kabullenen var mi ?Sonrasında mutlu olur mu yoksa içine mi kapanır?Nasıl bir yol izlemeli tecrübeli annelerden fikir istiyorum.
Ben bu konularda çocukların da söz hakkı olması gerektiğine inanıyorum. Çünkü hauati birinci dereceden etkilenen sadece ebeveynler değil ilk çocukta oluyor. Ona verilecek ilgi ve imkanlar ister istemez ikiye bölünecek. Özellikle ilk yıllar bebek küçük olduğu için abla olan daha az ilgi görecek. Ben de çocukken annemlere kardeş istemediğimi söylemiştim. Etrafımdaki kardeşi olan kuzenim ve arkadaşlarımdan etkilenerek muhtemelen. Hala pişman değilim tek çocuk olduğuma
 
X