Size çok içten bir tavsiye vereceğim. Çocukken annem bir kez günlüğümü okumak gibi bir hata yaptı uzunca yıllar yüzüne vurdum. Günlük tutmadım bir daha da zaten. Yüzüne vuracağınız bir şey yok aşık olmuş. Aşk doğru insanla ise hayatını güzel şekillendirebilir. Eşimle 16 yaşında tanıştık biz sevgili olduğumuzda da bir süre sonra anneme söylemiştim. Bunun ayıp utanılası bir şey gibi davransaydı bana eminim çok kırılır, her şeyimi ondan gizlerdim. anlayış gösterdi. Telefonumu kurcalamadı ama derslerimi veya aile hayatımı aksattırmadı. Biz eşimle yıllarca ailelerimizin de sayesinde temiz bir ilişki yürüttük ve evlendik, evlenene kadarda korktuğunuz gibi bir şey yaşamadık 10 yıl falan. Kızınızı tanıyor ve yanındaysanız kızınıza korkularınızı yansıtmayın ki sizden kaçıp başkalarının eline koz vermesin. Yaşım şuan 28, eşimle 13 yıldır birlikte 2 senedir de evli barklıyız. Yakın çevremizde olan insanlarda keşke o yıllarda tanıdığımız bir sevgililiği yürütseydik diyorlar bizimle konuşurken, çünkü küçükken daha saf duygularla birbirini tanıyıp aynı yolda beraber yürüyorsunuz. Ben arabadan korkardım eşim sayesinde 18 yaşımda gaza geldim aldım ehliyeti. Evlenirken eğitim durumumuz, maddi hayatımız falan konu olmadı beraber büyüdüğümüz için zaten her şeyi beraber yıllar içerisinde istediğimiz gibi şekillendirdik. 28-29 yaşında biriyle tanışınca beklentiler, zevkler bambaşka oluyor. En keyiflisi genç yaşta tanıyıp sevmek. Belki size çok hayalperest gelmiştir yazdıklarım ama benim yaşadığım hayat bu, ailem ters bir tepki verseydi, annem o heyecanlarımı baltalasaydı bu ilişkiyi yürütmez bambaşka bir hayat yaşardım belki şimdi allah korusun, kendimi yazmak zorunda hissettim.