selamlar, sevgiler.
bugün kitap okuyasım yok. aslında hiçbir şey yapasım yok. kafamı yorganın sevgiliyemüp hiçbir şey yapmadan uyumak istiyorum.
işler istediğim gibi gitmiyor, yani alışmış olmam lazım biliyorum, her şeyi kontrol edemeyiz ama bazen işte duygular aklın sesini dinlemiyor.
bilemiyorum, bezmiş, tükenmiş hissediyorum.
okuyasım yok, yazasım yok, dışarı çıkasım yok. nefes almak bile fazla geliyor.
keşkelerle yaşamaktan nefret ederim ama bazen "keşke" diyorum "başka bir insan olabilseydim. şuursuzca bir mutluluk içinde yaşayabilen o insanlardan olabilseydim."
ama değilim. işin komik tarafı öyle bir insan olmak istediğimden de emin değilim. bilmiyorum, dedim ya bezginim.
sizin de keyfinizi kaçırmayayım, iyi okumalar size.