Herkese merhaba. 3 senedir bir dargın bir barışık devam eden bir ilişkim var. aynı iş yerinde çalışıyoruz. İlişkinin ilk başlarında ne zaman dışarı çıksak şuna baktın, buna baktın, şunu süzdün, etek giyip adamın karşısında oturdun tarzı söylemleri vardı. Çok şiddetli kavgalar ettik, nasıl bir aptallıksa devam ettim. Sonrasında iş yerindeki kızların aşırı samimiyetine ses çıkarmamaya aksine benimle konuşmazken onlarla çok iyi iletişim kurmaya vs başladı. Sürekli yanımda bana güveniyorlar, beni seviyorlar, bana yakınlar vs vs. Kadınları övmeler tabii bende de takıntı derecesinde bir kıskançlık başladı. Ne oluyor diye. Ama yine ben suçlandım, ben alttan aldım, hasta ve takıntılı oldum.
Son bir ayda adam 180 derece değişti inanılmaz uyum sağlayan, alttan alan, her rahatsızlığıma dikkat eden, birine dönüştü bende sakinleşmiştim bayağı.
En son 2 olayda gördüm ki hiçbir haltın değiştiği yok. Elbise giymiştim oturunca yırtmacı açılıyordu ama kaç yaşında kadınım nerde nasıl oturduğumu biliyorum ve dikkat ettim bulunduğum ortamda.. millete bacaklarını açıyorsun göster haysiyetsiz bu senin hoşuna gidiyor dedi sonra binbir özür. Bir hafta sonra arkadaşımla dışarı çıktım gün boyu iletişim halindeydik ben de ona 2 fotoğraf attım. Ve hangisi güzel diye sordum sosyal medyaya atabilirim vs diye. Neymiş eve gelir gelmez instagram derdine düştün, bana güzel miyim diye sormuyorsun hangisi daha güzel diye soruyorsun milletin seni beğenmesi benim beğenmemden önemli dedi, orası için yaşıyormuşum ben sadece orada mutlu oluyormuşum. Toplamda 20 fotoğrafım var ve ayda yılda bir hikaye paylaşırım maksimum. İş yerindeki arkadaşlar ekli, onlara kendimi beğendirmeye çalıştığımı düşünüyor her zamanki gibi.
Bak kapı orda şuradan...git dedim. Kavga kıyamet her yerden engelledi çok şükür.
Benim bu rezilliğe 3 sene katlanmam dışında bir hatam var mı Allah aşkına, her defasında ben hep seni idare ediyorum sen şöylesin sen böylesin laflarını duymaktan yine kendimi suçlamaya başlayacağım diye korkuyorum