Bıdıkçım öncelikle annene çok geçmiş olsun canım rabbim acil şifalar versin .Ablanın yaptığı çok ayıp ama sende bu kadar takma canım bence sağlıkta herşeyin başında geliyor.
Bıdıkçım öncelikle annene çok geçmiş olsun canım rabbim acil şifalar versin .Ablanın yaptığı çok ayıp ama sende bu kadar takma canım bence sağlıkta herşeyin başında geliyor.çok moralim bozuldu
geçen gün ortanca ablam annem eskişehire büyük ablama gitmiş hayırdır niye gitti diye sordu bende bilmiyorum arar sorarım dedim
aradım annem hık mık cıklı konuşuyor canı konuşmak istemese böyle konuşur yada tek kelimeyle geçiştiriir anlat dinliyorum yok oturuyorum filan dedi bende iyi hadi görüşürüz dedim kapadım
ertesi gün aklıma takıldı tekrar aradım zaten ben anfazla anemle 1--2 dk konuşruum ama diğerleri yarım saate yakın konuşur
aradım gene isteksiz konuşuyor bende bu sefer üzüldüm anne konuşmak istemiyorsan açmasaydın telefonu canın ne zaman isterse o zaman ara beni, ben kendi kendime konuşmaya aramadım ki dedim ama sesim titredi kapatırken
arada iki dakika geçmedi annemin yanındaki ablam aradı
bi an düşündüm ki üzüldüm ya ondan aradı
ama açmasıyla köpek gibi azarlaması bir oldu
ağzına ne laf geliyorsa saydı benim yüzümden olmuş bilip bilmeden konuşuyormuşum
adam akıllı dinlemeliymişim
dedim ne oldu
kes sesini dinle dedi
bu kadını siz mahvediyorsunuz sizin yüzünüzden böyle oluyor keyfin yerien geldimi muradına erdinmi öldürde kurtul dedi dünyam döndü yemin ederim
ne oldu anlat bağıracağına
annem yüz felçi geçirmiş doktor ilaç vermiş
sorumlusu da sizsizniz dedi şak diye kapadı telefonu
ben o andan sonrasını hatırlamıyorum yıkıldım resmen
şimdi bile tutamıyorum yazarken gözümün önü karardı eşimi aradım çok kötüyüm yoldayım gel beni al diye
zaten ev okul arası 5dk yürüyerek
hemen hemen eve yaklaştım ama tekaat diye birşey yok
benim el ayak titriyor çene titriyo gözümden yaş akıyor istem dışı herşey oluyor gibi engel olamıyorum biliyorum stresten eşimi gördüm o an onu görüncede garipseyi verdim
hem beni öyle görmesinden çaresiz kalmaktan anneme üzülmekten
üzenin ablam olmasından daha bir sürü bir sürü şeyden dolayı fena oldum
eşim beni öyle görünce şok oldu hemen hastaneye götürdü tansiyon düşmüş 6ya 4e elelrim kasım kasım aksılıyor ve titriyo
iğne serum yaptılar geç saatte eve geldik
eşim olayı bilmiyordu aklıma neler neler geldi dedi
diyo ki ne var senin senin dediğinde üstelik sen olay olduktan sonra aramışsın anneni
bana onca lafı söyleyen ablam saçma sapan kaprisler yapar niye aramıyon der durur sürekli bişeylere küser ve hep annemede banada yapar bunu
hep aşırı ilgi ister arar ben sana küstüm der kapatır teli
sadece kendini düşünür kendi önemlidir herşey onun dünyasının merkezinde döner kayınpederi hasta sürekli arayın sorun der amacı bak ailem arıyo diye hava atmaktır etrafındakiler birileri varsa yanında melek gibi konuşur yoksa azarlayarak konuşur sonra tavır alıp araamazsın gene kabahatli olursun
annem iki gün yanında durmaya gider oda sürekli herkesi anası geliyo sen gelmiyon diye diye bıktıtır adamı da annem öyle gider
ama gidersin bir iki saat sonra sert davranmaya başlar ertes sabahta ne zaman gidecen der durur
kızı 8. sınıfa gidiyor taa düğün zamanın evelnmeden önceki zamanki yaşadıkları şeyi hatırlayıp annema hor davranır
en büyük derdidde ben para kazanıyorum ben okumuşumda onu okutmamışlar diye hır çıkarır
ama annem onu 3yıl liseden sonra dersaneye gönderdi ev tuttu merkezde çalışmadı barajı bile geçemedi eee ne yapsın annem mi suçlu
ben ise sadece üniversite son sınıfta o da sadece 2. dönem gittim dersaneye masraf olmasın diye
annem kanser oluncada benim yanımdaydı abimde bana aynı lafı söylemişti senin yüzünden annem kanser oldu diye
anneme sorsan ben en çok senin yanında rahatım diyo rahat olmasa kalırmıyım aylarca
ama çok zoruma gidiyor böyle her öfke nöbetlerini bende çıkartmaları ve ben abimi o telefondan beri hiç aramıyorum
artık bu ablamıda aramam derseniz çok mu arıyordun yok ayda belki bir defa
ama o işi düşsün günde 2 de arar3 de arar
şu kandil gününde Allah bliyor ya gönlüm kırık hepsine
bıdıkçım, annen içinn çok geçmiş olsun.. Rabbim tez zamanda şifasını versin inşaallah... ablana gelince inan olsun onun için diyecek hem çok şey var hem hiç bir şey yok... işin içinde kardeş mevzusu girince cidden tıkanıyorum... zamanında kardeşzede olduğum için bir yanım hırsla öfkeyle doluyor diğer yanım kardeşim olduğu için susuyor... zor bir durum ...Allah yardımcın olsun inşaallah...
benim ömrüm hep böyle geçti eşimde bana artık telefonu yasakladı
konuşmayacaksın seni hoyratça kıran insanlarla
hangi derdini paylaştılar hangi zor anında yanındalardı
8 yıldır tanıyorum seni ve hep üzen taraflar kendi hırslarını hep en küçüksün diye yansıtmasınlar sana
evlendiğimizden beri tanıdıkça anlattıklarında daha haklı oldugunu görüyorum
artık istemiyorum dedi konuşmayacaksın merak ederlerse beni ararlar özür dilerler senden hatalarını anlarlar ancak ozaman kısacık konuşursun
bak kaçgündür hırpaladın kendini diye sitem etti hak veriyorum onada
neden ailenle olan şeyleri eşine anlatıyorsun ki bıdık
karşı tarafın ailesi ne kadar kötü olursa olsun bir gün gelir bunlar sana döner
kimse kendini görmez
neden ailenle olan şeyleri eşine anlatıyorsun ki bıdık
karşı tarafın ailesi ne kadar kötü olursa olsun bir gün gelir bunlar sana döner
kimse kendini görmez
haddim olmayarak eklemek istiyorum
konuşmak istemiyorsan buna senin karar vermen gerekmez mi
bi ara bunun gel gidi çok yaşadım ama bu seferde kaç cephede savaşıyor gibi hissettim
tuhaf gelecek ama benim ailem biraz huzursuzdur rahat mutluluk güzelşeyler onlara fazla gelir her daim dırdırları vardır
şikayet edecekleri suçlayacakları tartışacakalrı çok şey vardır
aşırı ilgi ve beklenti içindedirler
bu bahsettiğim ablam kendi evinde oturyordu sonra ilçeye tayinleri çıktı daha sonra tekrar kendi evlerinin oldugu yere tayin istediler
ev yaklaşık 15yıllık bina oldu sadece 2-3 yıl oturmadıkalrı bu ev için yeniden taşınınca bi hır gür çıkardı niye ev hadiyesi almıyorsunuz elalamin ailesi neler neler yapıyor diye
bıktırana kadar söyler artık sussun diye yaparsın ama teşekkür yoktur mecburdur ona göre
kılıfını buldugunda kullanır
dediğin gibi eşimde birgün bana söyler başıma kalkar diye düşünmüyor değilim
ama en azından şimdi destek oluyor bende onla ilgili oldugunda destek oluyorum
kim kimin başına kalkarsa onuda o zaman düşünüp çare arayım istiyorum
yoksa onlara tartışıtıgım yada üzüldüğüm bir konuşmada çaktırmama adına hiç birşey olmamış gibi davranamıyorum eşime
benim öğrenecek daha çok şeyim varrrrrr
bıdık herkes yaşadığını bilir.ben de en küçük çocuğum,herkesin nazı,kaprisi bana geçti yıllarca.saf olduğum için mi sustum,konuşmayı bilmediğim için mi.aynı senin gibi annem üzülmesin,tatsızlıktan etkilenmesin diye gururuma rağmen sustum.annem öldü,cenaze sabahı karşıma alıp benim artık kimsem yok,herkes yoluna dedim.ve çok ama çok ciddiydim.içimde kardeşliğe dair herşey ölmüştü.35 senelik tüm hislerim uyuşmuştu çünkü,bitirmişlerdi içimdeki sevgi ve merhameti.hor kullanılan her şey çabuk yıpranır değil mi.
üstümden tonlarca yük kalktı,insan bir kere karar verdi mi uygulamak en kolayı.
şimdi sık sık aranıyorum,özel günlerim kutlanıyor,planlarına dahil edilmeye çalışılıyorum ama yok içimde hiç bir şey kalmamış.rabbim sadece acılarını göstermesin,iyi ve mutlu olsunlar.ama benden de uzak olsunlar.
diyeceğim o ki kan bağı sevgi için yetmiyor.emek vermek gerekiyor.
onun kiside aslında bir bakıma öyle birşey yoksa hötttt o telefon açılmayacak şeklinde değildi
yoksa ben açsam konuşsam ne diyecek sadece yeter üzdükleri diye tepki vermek gibi bir bakıma kendince koruma kalkanı gibi
mesela ablam bize geldiğinde yemek yiyoruz o birşeyler dedi şimdi hatırlamıyorum ama kulp bulup uğraşmak tarzındaydı
eşimde şakayla karışık bıdıgımın vardır bir bildiği öyle yaptıysa dedi
ablamda offff kardeşimizede laf söyleyemeyceksek niye ablasıyız dedi
eşimde bende ona laf söyleteceksem niye eşiyim dedi
ablam direk kocasına laf söylemeye başladı bak sen beni hiç böyle kayırmazsın savunmazsın filan dedi
eşiminde konuşma derkenki amacı yine böyle bir koruma içgüdüsü
neden ailenle olan şeyleri eşine anlatıyorsun ki bıdık
karşı tarafın ailesi ne kadar kötü olursa olsun bir gün gelir bunlar sana döner
kimse kendini görmez
kesinlikle kesinlikle katılıorum:)
bıdık eşini aielnin tüm olumsuzluklarından uzak herşeyinden gün gelip önüne öyle bi çıkarıolaarki
sen onun ailesi hakkında bişe söledinde önce kendine bak diolar:) henüz başıma gelmedi ama bende bunu sölicek potansiyel varsa eşimdede vardır:)
sana bişe dimmi belki komik gelcek ama babamdan ababm olduğu için utanıorum lanet herifin yalancının düzenbazın tekidir:)
ve benim bırak hamile oldugumu evlendiğimi bile bilmioyo amaaaaa eşim hala arada babamla görüştüğümü sanıyo biliomusun
babama dair hiçççbirşey bilmiyo:) sadece annemlerin boşanmasının neden oldğunu biliyo oda aynı köylü oldugumuz için herkes bildiği için biliyo:)
asla bahsetmem nefret ediorum günah olmıcanı bilsem öldürürüm dünya bi pislikten kurtulur ama o bunu asla bilmicek:)
yarın bi gün önüme gelsin istemiorum :)
keza ailemin diğer olumsuz şeylerinide anlatmam sadece genel şeyleri bilir
belki yaptıgım fazla belki eşimden bazı şeyleri sakladıgım için yada bilmesinin ona bişey kazandırmıcanı düşündüğüm için herşeyi anlatmamam hoş diil ama bilmesin
yada ne kadar geç bilirse o kadar iyi olur:)
kızlar iki konuda ne düşündüğünüzü merak ediyorum.... :)
1) eşiniz eve bir yardımcı (kimsenin işini beğenmeyen,eve birini almayı,özel hayata müdahale gibi gören, bir yapıya sahipseniz) almanız konusunda (artık,ev,iş,çocuklar fıttırmak üzeresiniz ve tabiki de bu eşinize yansıyorsa) ısrarcı olsa kabul eder misiniz?
2) eşinizin anne babası uzak bir memleketteyse ve artık kendi kendilerine idare edemeyecek duruma gelmek üzerelerse ve eşiniz aynı apartmanda bir daire alalım,annem babam (anne babasının evlendiğinizden beri size karşı ters bir hareketi veya sizi kıracak bir davranışı da olmamışsa) gelsin, bize yakın olsunlar derse,tavrınız ne olur?
hadi bakalım,top sizde... :))
kızlar yarın nasipse GAP gezimize çıkıyoruz haftaya çarşambaya kadar yokum kendinize çok iyi bakın Allah'a emanet olun canlar
bıdık herkes yaşadığını bilir.ben de en küçük çocuğum,herkesin nazı,kaprisi bana geçti yıllarca.saf olduğum için mi sustum,konuşmayı bilmediğim için mi.aynı senin gibi annem üzülmesin,tatsızlıktan etkilenmesin diye gururuma rağmen sustum.annem öldü,cenaze sabahı karşıma alıp benim artık kimsem yok,herkes yoluna dedim.ve çok ama çok ciddiydim.içimde kardeşliğe dair herşey ölmüştü.35 senelik tüm hislerim uyuşmuştu çünkü,bitirmişlerdi içimdeki sevgi ve merhameti.hor kullanılan her şey çabuk yıpranır değil mi.
üstümden tonlarca yük kalktı,insan bir kere karar verdi mi uygulamak en kolayı.
şimdi sık sık aranıyorum,özel günlerim kutlanıyor,planlarına dahil edilmeye çalışılıyorum ama yok içimde hiç bir şey kalmamış.rabbim sadece acılarını göstermesin,iyi ve mutlu olsunlar.ama benden de uzak olsunlar.
diyeceğim o ki kan bağı sevgi için yetmiyor.emek vermek gerekiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?