- 5 Mart 2012
- 11.481
- 8.058
Nişanlıyım ve kısmetse Eylül gibi evleneceğiz.
İstanbul Gop'ta oturuyorum kendi evimiz, Nişanlımda Fatih semtinde oturuyor, onlarında kendi evleri.
Evlendiğimizde kirada oturacağız, hamd olsun kirada oturmak için ikimizinde geliri müsait, kısmetse 2-3 sene sonra da (şartlar uygun olduğu sürece) ev alabilmek için birikimi yapmış oluruz diye de düşünüyoruz. İnşallah isteklerimiz gerçekleşir.
Ben Mecidiyeköy'de çalışıyorum, Nişanlım ise Okmeydanı'nda (perpa civarında).
Sorun ise, nerede oturacağımız??
Ben daha önce GOP harici bir yerde oturmadım, nişanlımda kendini bildi bileli Fatih'te oturmuş. O da farklı bir oturulacak muhit bilmiyor.
Benim akrabalarım kendi çevremde, nişanlımın akrabalarının çoğu fatih ve incirli çevresinde...
Ben 16 yaşımdan beri çalışmaktayım, bunu böbürlenmek için değil, babam çok istedi işten ayrılmamı işi bırakıp ev kızı olmamı, fakat ben kendi isteğimle çalışıyorum, her zaman kendi paramı kazanmak ve kendi ihtiyaçlarımı karşılamak gibi bir isteğim oldu. Bu konuda da çok haklı davranmışım gün geldi çok zor zamanlar yaşadık ve kendim inanılmaz borçlar ödedim vs. Bunların tabii bu konuyla alakası yok, fakat yoruldum artık...
Şu an 30 yaşındayım bu sene 31 olacağım...
Ben nişanlıma diyorum ki, benim açımdan oturduğumuz semtin önemi büyük olacak, en azından çocuk olana kadar, çünkü o evin işini de, yemeğini de, yeri geldimi misafir ağırlamasını da ben yapacağım. Evimiz ne kadar çalıştığım semte yakın olursa, ben o kadar rahat ederim. Aynı zamanda İstanbul trafiği malum, araban olsa dahi saatlerce trafikte kalabiliyorsun, kaldı ki arabadan daha çok toplu taşıma kullanmak bana mantıklı geliyor. Arabamız olacaktır mutlaka ama toplu taşıma kullanırız diye düşünüyoruz. Heleki oturduğumuz semt çalıştığım muhite yakın olursa toplu taşıma kullanmakta eziyet haline gelmeyecektir düşüncesindeyim.. Fakat ben bir türlü bu konuda nişanlımı ikna edemiyorum.
Onun düşüncesi ailesinin yakınında yani Fatih'te oturmak, çünkü ailesi böyle istiyor. Aynı zamanda nişanlımda ben farklı bir semtte mutlu olamam diyor.
Ben sizin neler diyebileceğinizi az çok tahmin edebiliyorum.
Kayınvalidenden uzak oturmak istiyorsun ve nişanlın bir bakıma doğru düşünüyor diyenleriniz olacak.
Tamam ben nişanlım haksız demiyorum zaten, fakat ben de haklıyım. Ben tek evladım ve elimden her iş gelmesine rağmen annem bana pek iş yaptırmaz.
Zaten iki kişiyiz evde şu an, kendisi hallediyor herşeyi, bana da sen çalışıyorsun yoruluyorsun baba evinde bari rahat et diyerek birşey yaptırmaz.
Yeri geldimi yaparım o ayrı.
Durum böyleyken, ben bir çok arkadaşımın evlendiğinde sudan çıkmış balığa döndüğüne şahit oldum.
Hem ev, hem iş, hem aileler çok yıprattılar kendilerini ve eşlerini, çok gereksiz rahatsızlıklar doğdu aralarında.
Ha atlatmadılar mı, atlattılar elbet, zaten aşılmayacak sorunlar değiller ama ne gerek var bunlar yaşansın...
Her yaşanılan olumsuzluk insanda bir yer oluşturuyor, birşeylerde üst üste gelince bu yer büyüyüp içinden çıkılmaz bir hal alıyor. Ben mükemmeliyetçi bir insan değilim, fakat bu konuda, yani eşim ve kendim konusunda elimden gelen en iyi şeyleri yapmaya çalışıyorum ki sağlıklı bir evliliğimiz olsun, kavga etsek dahi saygı sınırı aşılmadan olsun...
Herkes bilir, etraftanda duyuyoruz ki, evliliğin ilk yılları çok önemli, bir birini tanıyorsun ve bir birine ayak uydurmaya başlıyorsun.
Önemli ve tehlikeli zamanlar, ben istiyorum ki kendi kendime bir düzen oturtayım, nişanlım evini bilsin, her zora kaldığımızda "aman bu akşamda kayınvalidemde/annemde yemek yiyelim" gibi durumlar oluşmasın. Bu alışkanlığa dönüşüyor sonra, ben istiyorum vaktinde varayım evime ama yemeğimi kendim yapayım, kendim hazırlayayım, kendim temizleyeyim, kendim üstesinden geleyim... Ne biri gelip benim yerime yapsın, ne de birine gidip hazıra oturayım... z
Zten nişanlıma bunların hepsini tek tek anlattım.
Açık açık ve tane tane, güzel bir uslup ile anlattım, bizim zaten nişanlımla iletişim sorunumuz yok gibi, herşeyi konuşup hallediyoruz, fakat gel gelelim bu ev konusunda tıkandık kaldık.
Ben zaten ona ailesinden uzak olsun demiyorum, hem benim aileme hem kendi ailesine ortak bir nokta olsun ki iki tarafta bize dilediği zaman ulaşabilsin.
Aynı şekilde bizlerde onlara dilediğimiz zaman ulaşalım. Yoksa Fatih'te oturmama isteğim ailesiyle ilgili değil yani, sadece iş durumları ile ilgili ve istanbul trafiğinin berbatlığından kaynaklı birşey.
Evimiz kendi evimiz olduğu için ben yıllarca buna katlandım (bu arada 6 yıldır aynı firmadayım) ama şimdi seçme özgürlüğüm var, dilersem şirketin dibinden evi tutarım (tabii bu sadece uçuk bir düşünce) bu özgürlüğüm varken niye şimdi eskisi gibi trafiklerde, tıklım tıkışık otobüslerde saatlerce seyahat edeyim veya metrobüste tıkış tıkış ezilerek eve gideyim?
Düşün düşün bu konuda bazen kafam çatlayacakmış gibi hissediyorum.
Sizlerden yardım istediğim konu, hangi semtte oturabiliriz?
Daha önce ne ben ne de nişanlım şu anda oturduğumuz semtler haricinde bir yerde oturmadığımız ve farklı semtlerde oturan akrabalarımız olmadığı için,
çalıştığımız bölgelere yakın, ama aynı zamanda ulaşım sorunu olmayan nereler vardır bilemiyoruz.
Hangi tavsiyede bulunursunuz?
Yoksa direk nişanlımı dinleyip Fatih'te mi otursam? bu konu hiç sinmiyor içime, sormak bile mutsuz olacakmışım hissiyatını veriyor ama sormadan edemedim.
Bir noktada nişanlıma da kızmıyor değilim, sonuçta ona bu kadar açık anlatmama rağmen, sorumluluklar nedeni ile bu kadar rahatsız olduğumu açıklamama rağmen niçin bu kadar, bu konuda diretiyor anlamıyorum... Yani bende mi bir yanlış var yoksa...
İstanbul Gop'ta oturuyorum kendi evimiz, Nişanlımda Fatih semtinde oturuyor, onlarında kendi evleri.
Evlendiğimizde kirada oturacağız, hamd olsun kirada oturmak için ikimizinde geliri müsait, kısmetse 2-3 sene sonra da (şartlar uygun olduğu sürece) ev alabilmek için birikimi yapmış oluruz diye de düşünüyoruz. İnşallah isteklerimiz gerçekleşir.
Ben Mecidiyeköy'de çalışıyorum, Nişanlım ise Okmeydanı'nda (perpa civarında).
Sorun ise, nerede oturacağımız??
Ben daha önce GOP harici bir yerde oturmadım, nişanlımda kendini bildi bileli Fatih'te oturmuş. O da farklı bir oturulacak muhit bilmiyor.
Benim akrabalarım kendi çevremde, nişanlımın akrabalarının çoğu fatih ve incirli çevresinde...
Ben 16 yaşımdan beri çalışmaktayım, bunu böbürlenmek için değil, babam çok istedi işten ayrılmamı işi bırakıp ev kızı olmamı, fakat ben kendi isteğimle çalışıyorum, her zaman kendi paramı kazanmak ve kendi ihtiyaçlarımı karşılamak gibi bir isteğim oldu. Bu konuda da çok haklı davranmışım gün geldi çok zor zamanlar yaşadık ve kendim inanılmaz borçlar ödedim vs. Bunların tabii bu konuyla alakası yok, fakat yoruldum artık...
Şu an 30 yaşındayım bu sene 31 olacağım...
Ben nişanlıma diyorum ki, benim açımdan oturduğumuz semtin önemi büyük olacak, en azından çocuk olana kadar, çünkü o evin işini de, yemeğini de, yeri geldimi misafir ağırlamasını da ben yapacağım. Evimiz ne kadar çalıştığım semte yakın olursa, ben o kadar rahat ederim. Aynı zamanda İstanbul trafiği malum, araban olsa dahi saatlerce trafikte kalabiliyorsun, kaldı ki arabadan daha çok toplu taşıma kullanmak bana mantıklı geliyor. Arabamız olacaktır mutlaka ama toplu taşıma kullanırız diye düşünüyoruz. Heleki oturduğumuz semt çalıştığım muhite yakın olursa toplu taşıma kullanmakta eziyet haline gelmeyecektir düşüncesindeyim.. Fakat ben bir türlü bu konuda nişanlımı ikna edemiyorum.
Onun düşüncesi ailesinin yakınında yani Fatih'te oturmak, çünkü ailesi böyle istiyor. Aynı zamanda nişanlımda ben farklı bir semtte mutlu olamam diyor.
Ben sizin neler diyebileceğinizi az çok tahmin edebiliyorum.
Kayınvalidenden uzak oturmak istiyorsun ve nişanlın bir bakıma doğru düşünüyor diyenleriniz olacak.
Tamam ben nişanlım haksız demiyorum zaten, fakat ben de haklıyım. Ben tek evladım ve elimden her iş gelmesine rağmen annem bana pek iş yaptırmaz.
Zaten iki kişiyiz evde şu an, kendisi hallediyor herşeyi, bana da sen çalışıyorsun yoruluyorsun baba evinde bari rahat et diyerek birşey yaptırmaz.
Yeri geldimi yaparım o ayrı.
Durum böyleyken, ben bir çok arkadaşımın evlendiğinde sudan çıkmış balığa döndüğüne şahit oldum.
Hem ev, hem iş, hem aileler çok yıprattılar kendilerini ve eşlerini, çok gereksiz rahatsızlıklar doğdu aralarında.
Ha atlatmadılar mı, atlattılar elbet, zaten aşılmayacak sorunlar değiller ama ne gerek var bunlar yaşansın...
Her yaşanılan olumsuzluk insanda bir yer oluşturuyor, birşeylerde üst üste gelince bu yer büyüyüp içinden çıkılmaz bir hal alıyor. Ben mükemmeliyetçi bir insan değilim, fakat bu konuda, yani eşim ve kendim konusunda elimden gelen en iyi şeyleri yapmaya çalışıyorum ki sağlıklı bir evliliğimiz olsun, kavga etsek dahi saygı sınırı aşılmadan olsun...
Herkes bilir, etraftanda duyuyoruz ki, evliliğin ilk yılları çok önemli, bir birini tanıyorsun ve bir birine ayak uydurmaya başlıyorsun.
Önemli ve tehlikeli zamanlar, ben istiyorum ki kendi kendime bir düzen oturtayım, nişanlım evini bilsin, her zora kaldığımızda "aman bu akşamda kayınvalidemde/annemde yemek yiyelim" gibi durumlar oluşmasın. Bu alışkanlığa dönüşüyor sonra, ben istiyorum vaktinde varayım evime ama yemeğimi kendim yapayım, kendim hazırlayayım, kendim temizleyeyim, kendim üstesinden geleyim... Ne biri gelip benim yerime yapsın, ne de birine gidip hazıra oturayım... z
Zten nişanlıma bunların hepsini tek tek anlattım.
Açık açık ve tane tane, güzel bir uslup ile anlattım, bizim zaten nişanlımla iletişim sorunumuz yok gibi, herşeyi konuşup hallediyoruz, fakat gel gelelim bu ev konusunda tıkandık kaldık.
Ben zaten ona ailesinden uzak olsun demiyorum, hem benim aileme hem kendi ailesine ortak bir nokta olsun ki iki tarafta bize dilediği zaman ulaşabilsin.
Aynı şekilde bizlerde onlara dilediğimiz zaman ulaşalım. Yoksa Fatih'te oturmama isteğim ailesiyle ilgili değil yani, sadece iş durumları ile ilgili ve istanbul trafiğinin berbatlığından kaynaklı birşey.
Evimiz kendi evimiz olduğu için ben yıllarca buna katlandım (bu arada 6 yıldır aynı firmadayım) ama şimdi seçme özgürlüğüm var, dilersem şirketin dibinden evi tutarım (tabii bu sadece uçuk bir düşünce) bu özgürlüğüm varken niye şimdi eskisi gibi trafiklerde, tıklım tıkışık otobüslerde saatlerce seyahat edeyim veya metrobüste tıkış tıkış ezilerek eve gideyim?
Düşün düşün bu konuda bazen kafam çatlayacakmış gibi hissediyorum.
Sizlerden yardım istediğim konu, hangi semtte oturabiliriz?
Daha önce ne ben ne de nişanlım şu anda oturduğumuz semtler haricinde bir yerde oturmadığımız ve farklı semtlerde oturan akrabalarımız olmadığı için,
çalıştığımız bölgelere yakın, ama aynı zamanda ulaşım sorunu olmayan nereler vardır bilemiyoruz.
Hangi tavsiyede bulunursunuz?
Yoksa direk nişanlımı dinleyip Fatih'te mi otursam? bu konu hiç sinmiyor içime, sormak bile mutsuz olacakmışım hissiyatını veriyor ama sormadan edemedim.
Bir noktada nişanlıma da kızmıyor değilim, sonuçta ona bu kadar açık anlatmama rağmen, sorumluluklar nedeni ile bu kadar rahatsız olduğumu açıklamama rağmen niçin bu kadar, bu konuda diretiyor anlamıyorum... Yani bende mi bir yanlış var yoksa...
