Her insanın bir hayatı derdi tasası yetişmesi gereken yerler var bence bunlar küsülecek şeyler değilKızlar size yapılan yanlışları ihmalleri vs unutuyor musunuz O kişilerle eskisi gibi olabiliyor musunuz , ben asla olamıyorum insan sile sile kimse kalmayacak çevremde ama birinden gördüğüm yanlışı sindiremiyorum. Mesela üniden en yakın arkadaşım düğünüme gelmedi diye onu hayatımdan çıkardım, zorlu bi doğumdan sonra kardeş dediğim kuzenim 10 gün sonra aradı o da ben kardeşine sitem edince haberi olmuş doğumdan , bişi demedim ama kırıldım ilgi alaka beklerdim o süreçte , zor günümde yanımda olmayan insanlara mesafe koydum ama hep mi bana kötüler denk geliyor hakettiğim ilgiyi göremeyip onları kaybetmek de istemezdim fakat kırılıyorum ve kendi değerimi korumak için o kişiye tepki gösteriyorum bu şekilde. Sizler nasıl davranıyorsunuz, herkese herşeye rağmen pozitif ve uyumlu olanlar daha çok seviliyor gibi ama öyle de olamıyorum işte
Çünkü insanlar onlara nasil davrandigimiza göre bize davranmazlar. Genelde kendimize nasil davrandigimizi gozlemleyip bize de öyle davranırlar.Ben ınsanlara karsı iyiyim ama onlardan karsılıgını alamiyorum karsılıkta degıl deger gormek aslında insanları cıkarırsam hayatımdan etrafımda ınsan kalmaz soyle candan ıcten bır dost olmazmı koca dunyada bana yok ıste.
Bu konuda emin değilim açıkçası ben de özel günlere aşırı anlamlar vermediğimi sanıyordum bu arkadaşım bi ihmal mi yaptı binlerce kez özürler dilerdi ben de sakin ol önemli değil falan derdim ama bunlar günlük şeylerdi o aşırı abartırdı benim bu tepkimi düğüne gitmesem de önemsemez diye yorumlamış olabilir elbette. Fakat sen kendine değer ver ki herkes versin olayı tam olarak nasıl olacak onu bilmiyorum ben zaten kendimi seviyorum değer veriyorum bunu nasıl yansıtacağım ki kwrşıdmwki de görüp değer versin herkes kendini sever bi ölçüde. Bir de bazı arkadaşlarım cidden çok rahatlar kim aramış sormuş bakmazlar ama doğum günleri asla unutulmaz hediyeler jestler havada uçar yani onların da ben değerliyim diye bir his yaydıklarını görmedim hatta önemsemiyor gibi daha çok işime sırrı nerde bilemedimÇünkü insanlar onlara nasil davrandigimiza göre bize davranmazlar. Genelde kendimize nasil davrandigimizi gozlemleyip bize de öyle davranırlar.
Bu gibi durumlarda kendimizi sorgulamaliyiz. Evet biliyorum zor . Gerceklerle yuzlesmek acitiyor ama büyütüyor da bizi. Neden hep aynı tarz ılişkiler içindeyimin cevabını veriyor.
Benim çok sevdiğim en yakin gördüğüm bir arkadaşım da sözüme gelmemişti. (Nişan yapmayacaktım ve sözüme sadece akraba ve yakin arkadaşları cagirdik. Komşu vs çağırmadık ben nisan yapmak istemiyordum çünkü ) sebep olarakta hamileydi ve bir sağlık sorunu olmamasına rağmen kendisi düşük yapmaktan çok korkuyordu. O gun de yağmur yağınca gelmedi. Ben kırıldım çünkü yanımda görmek istediğim biriydi. Bana söyle demisti mesela " ama sen sorun etmezsin ki anlarsin" üstelik özür vs de dilemedi hatta bana kızdı :))
Bir süre görüşmedik çünkü ben ona " bana zaman tanısan normallesirdim tabiki seni silip atmam ama bir de üstüne kalbimi kirdin" demistim. Neyse neticede o da kendini haklı görüyordu. Doğum yapana kadar da görüşmedik. Dogum yaptigini duyunca icimden bir seyler koptu hemen aradim ve eski samimiyetimiz o an devam etti. Kina gecemde kucaginda bebegi birlikte gobek atmistik mesela.
Şunu kabul etmek gerekiyor bazen insanların önceliği olmayız. Çok özel günlerimize denk gelse de.
Aslinda söylemek istediğim şuydu , muhtemelen ben kendime hor davranıp hep cevremdeki insanlara oncelik vermiştim. Bunu fark eden dostum da o zaten kırılmaz diyebilmişti.
Birileri bize istemediğimiz gibi davranıyorsa kendimize nasil davrandigimiza bir bakalim. Öz şefkati gösterebiliyor muyum acaba? Burada eksiğimi görünce ben karşımdakine kızmayı bıraktım.
Kendimden esirgedigimi bir başkasından üstelik ömür boyu nasil talep edebilirim?
Sonra da şunu düşündüm zaten kendime öz şefkat gösterince karsimdakinden beklentim azalacak,öyle de oluyor.
Psikolojik durumlar her insana genellenemez elbette. İnsan gerçekten çok bilinmeyenli bir denklem. Ben bunu kendimde cok hissettim ve baska yakınlarımda da gözlemlediğim için biliyorum.Bu konuda emin değilim açıkçası ben de özel günlere aşırı anlamlar vermediğimi sanıyordum bu arkadaşım bi ihmal mi yaptı binlerce kez özürler dilerdi ben de sakin ol önemli değil falan derdim ama bunlar günlük şeylerdi o aşırı abartırdı benim bu tepkimi düğüne gitmesem de önemsemez diye yorumlamış olabilir elbette. Fakat sen kendine değer ver ki herkes versin olayı tam olarak nasıl olacak onu bilmiyorum ben zaten kendimi seviyorum değer veriyorum bunu nasıl yansıtacağım ki kwrşıdmwki de görüp değer versin herkes kendini sever bi ölçüde. Bir de bazı arkadaşlarım cidden çok rahatlar kim aramış sormuş bakmazlar ama doğum günleri asla unutulmaz hediyeler jestler havada uçar yani onların da ben değerliyim diye bir his yaydıklarını görmedim hatta önemsemiyor gibi daha çok işime sırrı nerde bilemedim
Yani bu mantıkla işte ben de o bahsettiğiniz beklentisiz kişi gibiyim ki o zaten beklemez önemsemez diye aranmadım ama aranmayınca gelinmeyince de bozuldum bu kişileri beklentilerimle bıktırmış itici olmuş değildim bilakis beklentide olduğumu bile bilmiyorlarmış ki böyle davranmışlar. Yani formül çok da öyle işlemiyor demek istedim. Peki siz yakınlarınızın özel günlerini önemsemez misiniz diğer taraftan bakalım o zaman birini aramak sormak size gereksiz mi gelir çünkü herkes umrumda olmaz tavrında takınmış gerçekten doğum yapan bir arkadaşınızı arayıp tebrik etmek düğününe gitmek falan içinizden gelmez ve beklenilseniz bunu itici mi bulursunuz çünkü bekleyen taraf bu kadar eleştirildiğine göre demek ki kimse önem vermiyor bu tip şeylerePsikolojik durumlar her insana genellenemez elbette. İnsan gerçekten çok bilinmeyenli bir denklem. Ben bunu kendimde cok hissettim ve baska yakınlarımda da gözlemlediğim için biliyorum.
Ama demek istediğim herkes bunu bu sebeple yaşar değil. Bir sebebi bu olabilirdi.
Binlerce baska sebebi de olabilir. Duygularımız üzerine düşünmemiz gerekiyor.
Ama zaten kastettiğim kim arar, sorar diye bakan insanlar kendine değer veriyor değildi.
Bana gore bilakis böyle yapan insan kendine değer vermiyordur. Ve karsindakinde hissettirdigi baski sebebiyle itici de olabiliyor. Evet yakınlarımızdan beklenti içine giriyoruz ama hayat beklentiyi sıfırlayana tam da bahsettiğiniz gibi hediye ediyor kendiliğinden. Bu insanlar hep aranır sorulur demissiniz çünkü antipatikte olmuyorlar. Kendi değerlerini başkalarının davranışı üzerinden değerlendirmiyorlar.
Ben bugünlerin onemli olduğunu düşünüyorum ve sağlam bir sebep yoksa karşı tarafa hak vermem.Yani bu mantıkla işte ben de o bahsettiğiniz beklentisiz kişi gibiyim ki o zaten beklemez önemsemez diye aranmadım ama aranmayınca gelinmeyince de bozuldum bu kişileri beklentilerimle bıktırmış itici olmuş değildim bilakis beklentide olduğumu bile bilmiyorlarmış ki böyle davranmışlar. Yani formül çok da öyle işlemiyor demek istedim. Peki siz yakınlarınızın özel günlerini önemsemez misiniz diğer taraftan bakalım o zaman birini aramak sormak size gereksiz mi gelir çünkü herkes umrumda olmaz tavrında takınmış gerçekten doğum yapan bir arkadaşınızı arayıp tebrik etmek düğününe gitmek falan içinizden gelmez ve beklenilseniz bunu itici mi bulursunuz çünkü bekleyen taraf bu kadar eleştirildiğine göre demek ki kimse önem vermiyor bu tip şeylere
Ya haklısınız bunlar bitirmek için belki de geçersiz sebeplerdir ben o arkadaşımla eskisi gibi olamadım ortak bi arkadaşımıza yazmış hediyesini göndereceğim diye ama benşm beklentim bu değildi zaten. Kuzenim de kırıldığımın farkında bile değildir ama onu da aramıyorum o da aramıyor zaten demek ki benim ittirmemle yürüyormuş. Bu arada ben de doğumdan sonra sürekli takıldığım arkadaşlarımı daha erken beklerdim ama Onlar virüsü bahane ederek on aydır gelmedi dışarıda görüşüyoruz ama gelmek istiyoruz deyip duruyorlar insan da bebekle daha çok insana ihtiyaç duyuyor bi ses bi nefes arıyor konuşmak istiyor e hep ben beklentideymişim gibi görünüyorum şimdi böyle sıralayınca ama siz 2. Ayda gitmeyi bile geç görmüşsünüz ben kaç aydır beklerdim gelinmesini şahsen o müsait olduğu anda direkt giderim on ay beklemek yerine böyle şeylere kırılıyorum işte çok zor olmamalı iki saatini ayırmak, yolda tanıdıklarla karşılaşıyoruz hep ya sana geleceğiz bebeği sevemedik falan diyorlar e gelin oturalım diyorum ama gelen yok ben de kinlenmek olmasa da misliyle davranacağım onlara ki anlasınlarBen bugünlerin onemli olduğunu düşünüyorum ve sağlam bir sebep yoksa karşı tarafa hak vermem.
Ama hayat hep hak ettiğimiz gibi davranmıyor bize. Bazı uzun soluklu dostluklarda hataları örtmek gerekiyor. Mesela bende sizle aynı durumu yaşadım anlattığım gibi, tatil ayarlamıştı benimde liseden dostum ki öyle yaz tatili mevsiminde evlenmedim. Ekimdi nikâhım ve 3 ay önce haber vermiştim ama yine de ayarlamış. Onu bu sebeple hayatımdan çıkarmam demek istedim. Itici olan kısmı şu , sitem etmek.
Kimse artik sitem işitmek istemiyor.
Ben bu hususta daha cool takılmayı tercih ediyorum. Belki o anda onun tatile çok ihtiyacı vardi neler yaşadı bilemem diye düşündüm kendi icimde.
Ve misliyle karşılık vermeyeceğim bekar henüz ben bir manim olmazsa gideceğim insallah düğününe.
Itici gelen kısmı dediğim gibi neden diye hesap sorulması oluyor bence. Yoksa yakınlarınızı davet edince zaten beklediğiniz bellidir bu kısmi itici değil.
Düğünlerinde de doğumlarında da tebrik ederim. Biraz toparlayınca da giderim ama hemen gitmem dinlenmesi gerekir lohusa annenin.
Su an bir arkadaşıma yeni gidicez 2 aylık oldu bebeği bence daha erken gidilmesi doğru değil.
Bazen de bu şekilde farklı düşüncelerimiz oluyor ve yanlış anlaşılmalar oluyor. Ben toparlasın diye düşünürken karşımdaki bana alınabiliyor.
O yuzden bence insanlara niyetlerine göre davranın ve hata yaptıklarında affedici olun.
Zira dostluklar kolay kurulmuyor ve eski bir dostun yerini kimse kolay kolay da dolduramaz.
Ben saygısızlık yapılmadığı sürece ,çok zorlanıp aşağı çekilmedigim surece kolay kolay bitirmem dostluğumu.
Bence kirilmakta haksız değilsiniz ama insan hep kendi yanlısı olduğu için sitem etmek pek sorunu çözmüyor. Sadece o anki duygularınızı bosaltmaniza katkısı var. Sonrası belki daha çok kendinizi açıklamak zorunda kalıyorsunuz.Ya haklısınız bunlar bitirmek için belki de geçersiz sebeplerdir ben o arkadaşımla eskisi gibi olamadım ortak bi arkadaşımıza yazmış hediyesini göndereceğim diye ama benşm beklentim bu değildi zaten. Kuzenim de kırıldığımın farkında bile değildir ama onu da aramıyorum o da aramıyor zaten demek ki benim ittirmemle yürüyormuş. Bu arada ben de doğumdan sonra sürekli takıldığım arkadaşlarımı daha erken beklerdim ama Onlar virüsü bahane ederek on aydır gelmedi dışarıda görüşüyoruz ama gelmek istiyoruz deyip duruyorlar insan da bebekle daha çok insana ihtiyaç duyuyor bi ses bi nefes arıyor konuşmak istiyor e hep ben beklentideymişim gibi görünüyorum şimdi böyle sıralayınca ama siz 2. Ayda gitmeyi bile geç görmüşsünüz ben kaç aydır beklerdim gelinmesini şahsen o müsait olduğu anda direkt giderim on ay beklemek yerine böyle şeylere kırılıyorum işte çok zor olmamalı iki saatini ayırmak, yolda tanıdıklarla karşılaşıyoruz hep ya sana geleceğiz bebeği sevemedik falan diyorlar e gelin oturalım diyorum ama gelen yok ben de kinlenmek olmasa da misliyle davranacağım onlara ki anlasınlar