Uzun yazacağım ama tek ricam ALLAH RIZASI İÇİN kınamayın siz yaşıyormuş gibi okuyup akıl verin bana. 7 yıllık evliyim 2 çocuğum var İyiki de varlar çok şükür. Eşimle çok severek evlendik. Çok farklı biri olarak tanıttı önceleri kendini yaklaşık 4 yıl nişanlı kaldık iyice tanımak adına. Bir kaç yanlışını gördüğüm oldu ama üstesinden geliriz sandım. Evliliğimizin 2. Yılında aşırı derecede kıskançlıklar başladı. Alımlı güzel sayılacak biriydim. Sürekli beni itham ediyordu. Aldatıyorsun vs diye. Kiminle sohbet etsem eve gelince kıyamet kopmaya başladı. Hakerekler küfürler. Ama ben Salak sırılsıklam aşığım. İlk ne oluyor oldum. Sonra birgün kuzeni eşi ben ve eşim sohbet muhabbet (güyya onun ailesi diye hürmet ediyorum ve abi diyorum) eve geldik senin onunla ilişkin var diye beni dövdü Hakerekler küfürler. Evi terk edip anneme geldim yalvar yakar geri döndüm. Sonra kendine geldi sözde oğluma hamile kalıp doğum yaptım bu süreçlerde hiç sıkıntı yaşamadım. Sonrasında zaten çocuk var diye sanırım tekrar herşey başladı. Alkol alıp çığırından çıkmazlar hakaret küfür daha fazlası. Böyle böyle oğlum için ve aptal gibi sevdiğim için durdum 2 sene daha sonrası hep ayrılık ve eve geri gelme sürecinde geçti. Ailem arkamdaydı ama durumları yoktu. Çalışacaktım oğlum küçük diye kıyamadım. Onun kokusundan ayrılmak zor geldi. Susar katlanırım dedim yeterki oğlumdan ayrılmayayım. Siz hakaret etmeyin bunun için bana ben yeterince kendime küfür ve hakaret ediyorum. Sağolun. Ve o dövdükçe ben sustum, o hakaret ettikçe alkol alıp üstüme yürüdükçe katlandım evet salaktım. Hemde katilime hala aşık olacak kadar salaktım. Oğlum 3 yaşındaydı artık bu süreçte aynı evin içinde 1 ay çok mutluyken 2 ay kanlı bıçaklı olmaya başladık. Yüzüm yumuşak benim kalbimde öyle. Korunuyordum iğne ile çünkü istemesende bazen oluyor bazı şeyler. Neyse artık beni ölümle tehdit etmeye başladı eğer ayrılırsam ailemide öldüreceğini söyledi ödüm koptu. Çünkü çirkef tarafı var ve neler görüyoruz dedim yine sustum taki beni yastıkla boğmaya çalışana kadar. Elim ayağım titredi yalvardım ağladım çocuğum var ne olur dedim bıraktı ama öldüm sandım.. Onun uyumasını bekledim taksi çağırıp annemlere kaçtım hiç kimseye birşey anlatamadım onlarda sormaktan vazgeçtiler zaten bu süreçte boşanmaya hazırlanacaktım herşey kafamda hazırdı. O aptal beynime sonunda dank etmişti ki 2 aylık hamile olduğumu psikolog aracılığı ile bir takım testler yaptırırken öğrendim. Korunduğum halde. Çok ağladım sonunda başarmaya az kalmıştı.destek almaya başlayacaktım. Babam kansere yakalanmıştı çok zorlu sürece girdi ailem aynı zamanda kalp krizi geçirdi bu yüzden bahsedemedim sustum. Eve döndüm.. Acil sezeryan ile kızım 7 aylık prematüre doğdu. Doğumda bende kızımda ölüyormuşuz mucize olmuş. Neyse çok uzadı bu binde biri aslında. Kızım 2 yaşında hayatımız kızım doğduktan sonra düzeldi. Eşim bambaşka bir adam oldu. Eskiye nazaran tabiki (normal insanlara göre değerlendirmiyorum) bunun yanında harika bir baba çocuklarıyla asla sorunu olmadı. Ama ben hala dayak yediğim günlerdeyim. Hala yastıkla boğulduğum o andayım atamıyorum içimden boşanmak istiyorum. Şuan ortada hiçbir sebep yok. Hatta aşkla bakıyor bana. Bir dediğim iki olmuyor ama ben ona aşkla bakmıyorum. Şimdi gitsem ailemin durumu biraz daha iyi babam kanseri atlattı %91 engeli var ama ayakta ve kanser değil artık çok şükür. İşim hazır asgari ücret ve sigorta hemen yapılır.. Ama gitmem için hiçbir sebep yok. 2 yıldır (kızım doğdu doğalı, ölüp geri geldiğimiz zaman) ne sıkıntı kaldı nede başka şeyler. Çünkü evden çıkmaz kimseyle görüşmez oldum. Çocuklarım yetiyor bana. Ama sıkışmış hissediyorum. Soracağım ise şu.. Şuan çocuklarım babaya aşık, aralarında çok sıkı ve iyi bir bağ var. Oğlum babasız yatmak istemez. Her şeyiyle kızımla da oğlumla da eksiksizler. Ben geçmişi asla affedemiyorum bu sebepten ayrılıp yolumamı bakmalıyım yoksa çocuklar için durmalımıyım. Lütfen hakaret ve yargılama yapmayın.. Beynimin büyük bir kısmını uzun senelerce kullanamadığımın farkına yeni varıyorum. Bunun adı aşk değil bunun adı birazda çaresizlikti. Hergün birine Salak derseniz bir kaç ay sonra o kişi Salak olduğuna inanır maalesef. Çok uzadı farkındayım okuyup benimle tecrübe ve kıymetli bilgilerini paylaşacak kişilere şimdiden teşekkür ederim. Fikirleriniz çok kıymetli olacak çünkü çıkmazdayım. Keşke kavga çıksada bana hareket etsede eskinin intikamını alsam diye düşünüyorum bazı zaman. Çoğu zamanda çocukları ile arasındaki aşka mani olacağım için bencillikle suçluyorum kendimi.. Kadın olmanın maneviyatı zor arkadaş
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Kınamayın. Kendinizmiş gibi okuyun
- Konu Sahibi Efsasena
- Başlangıç Tarihi
- 24 Aralık 2019
- 1.036
- 3.881
- 13 Mart 2019
- 1.731
- 7.413
??? Emin misiniz
- 17 Mayıs 2011
- 8.096
- 12.158
- 34
Affetmeyi deneyin. Gecmiste yasamanin faydasi yok. Vaktinde gitmediginiz yerden simdi giderseniz eger sonrasinda neden yaptim bir sorun yoktu diyeceksiniz.
tun bunlarin disinda kocaniza tekrar guvenilir mi? Asla.
kendinizi koruyun calisin. Cocuklarim var bir mazeret degil. Benim de bebegim var 4 aylikken birakacagim. Cunku guclu bir anne aciz bir anneden yegdir. Ustelik benim sizin gibi problemlerimde yok. Ama problemlerim oldugunda dusunmemek icin calisiyorum.
size tek tavsiyem calisin demek olacak.
tun bunlarin disinda kocaniza tekrar guvenilir mi? Asla.
kendinizi koruyun calisin. Cocuklarim var bir mazeret degil. Benim de bebegim var 4 aylikken birakacagim. Cunku guclu bir anne aciz bir anneden yegdir. Ustelik benim sizin gibi problemlerimde yok. Ama problemlerim oldugunda dusunmemek icin calisiyorum.
size tek tavsiyem calisin demek olacak.
Yanlış yazmışım.. Düzelttim kusura bakmayın rahatsızlık içinKedi anası olarak kessinn empati yaparım diyerek okudum ama kedi bulamadım konuda
Tabiki eskiye dair sebebim dağ.. Ama çocuklar diyorum ah.. Onların aşkı beni tutan. Yoksa ben zaten burada değilim
- 17 Eylül 2018
- 2.475
- 8.208
Güya kadınlar kulübü bura..
Yargılana yargılana gerçekten derdi olanlar derdini anlatırken utanıyor.
Ben bunu yaşadım demeye dilimiz varmıyor.
Niye?
Bi kaç tane "hanımefendi" ayy sen salak mısın ben olsam bir dakika durmam hemen boşarım der diye...
Allah yardımcın olsun bacım. Allah sabır versin.. Ben de benzer dertlerden müzdaribim.. Aşkla bakan bi kocam yok ama şiddet gördğm ve asla unutamadım. Annem babam kanser gidecek yerim yok oturdum kaşdım evimde. Ben hamile kalmamak için 2 3 şekilde korunuyorum ki bu adamdan bi insan daha çıkmasın diye. Olan olmuş zaman geçmiş şartların düzelmiş. Artık kendine eziyet etme.. Boşanmak için şartların elveriyorsa boşan.. Çocukların için ilerleyen dönemde daha zorlayıcı olabilir.
Burdaki "hanımefendiler" sadece yargılarlar. Ama asla bilemezler. Söyledikleri bi insan için intihar sebebi bile olabilir. O yüzden sen takma burayı sıkma canını
Yargılana yargılana gerçekten derdi olanlar derdini anlatırken utanıyor.
Ben bunu yaşadım demeye dilimiz varmıyor.
Niye?
Bi kaç tane "hanımefendi" ayy sen salak mısın ben olsam bir dakika durmam hemen boşarım der diye...
Allah yardımcın olsun bacım. Allah sabır versin.. Ben de benzer dertlerden müzdaribim.. Aşkla bakan bi kocam yok ama şiddet gördğm ve asla unutamadım. Annem babam kanser gidecek yerim yok oturdum kaşdım evimde. Ben hamile kalmamak için 2 3 şekilde korunuyorum ki bu adamdan bi insan daha çıkmasın diye. Olan olmuş zaman geçmiş şartların düzelmiş. Artık kendine eziyet etme.. Boşanmak için şartların elveriyorsa boşan.. Çocukların için ilerleyen dönemde daha zorlayıcı olabilir.
Burdaki "hanımefendiler" sadece yargılarlar. Ama asla bilemezler. Söyledikleri bi insan için intihar sebebi bile olabilir. O yüzden sen takma burayı sıkma canını
- 23 Kasım 2008
- 1.819
- 6.160
Çok üzgünüm böyle bir psikopatın çocuklarıyla iyi bir iletişim içinde olacağını sanmıyorum. Oğlunuz hiç mi hissetmedi babasının manyaklıklarını ya da sizin mutsuzluğunuzu, durup durup evi terkedişlerinize hiç anlam yüklemedi mi???
Sorunuza gelirsek testi kırılmış bir kere. Yapıştırsanız da ilk günkü gibi olmaz. Bırakın inceldiği yerden kopsun.
Sorunuza gelirsek testi kırılmış bir kere. Yapıştırsanız da ilk günkü gibi olmaz. Bırakın inceldiği yerden kopsun.
- 7 Mayıs 2015
- 2.412
- 5.865
Ben sizi kınamıyorum, herkesin kendine göre bir hayatı var ve herkesin şartları farklı.
Kimisi bir tokatta boşanır, kimisi sabreder evliliği düzelir ,kimisinin evliliği düzelmez çıkmaza girer. Herkesin başı sonu farklı hikayesinin.
Konuyu yazma şeklinizden sizin de yaşadıklarınızdan memnun olmadığınız belli zaten. Eşiniz düzelmiş gibi ama sizi çok yıprattığı için sizin ona olan aşkınız bitmiş.
Önünüzde iki seçenek var. Birincisi psikolojik olarak yardım alıp eşinize hissettiklerinizi psikologla paylaşıp kendinizi iyi hissedene kadar devam etmeniz. Belki içinizdeki öfkeyi, eşinize olan kızgınlığı halleder eşinizi affedip yeniden başlamayı başarırsınız evliliğinize.
Yada sevmediğiniz adamdan boşanıp kendinize yeni bir hayat kurarsınız. Ne olursa olsun tercihiniz sebep olarak çocuklarınızı görmeyin ama.
Mutlu çocukların mutlu anne babaya ihtiyacı var. Siz mutlu olmadıkça onlar da mutlu olamaz, siz mutlu değilken onları da mutlu edemezsiniz. Eşinizden boşansanız siz boşanacaksınız çocuklarınız değil. O yine görüşebiliriz çocuklarıyla. Dediğim gibi ister devam edin ister devam etmeyin ama bu kararı sadece kendinizi düşünerek verin.
Gelecekte çocuklarınız da kendi yuvalarını kurduğunda sizin onlar için yaptığınız fedakarlıklar havada kalabilir. Herkes kendi hayatına bakıyor çünkü, şimdi çocuklarınız küçük olabilir ama elbet büyüyecekler. Kendinizi düşünün derim. Devam edecekseniz de eşinizi içsel olarak affetmeniz lazım yoksa her gün bu düşüncelerle hayat geçmez.
Kimisi bir tokatta boşanır, kimisi sabreder evliliği düzelir ,kimisinin evliliği düzelmez çıkmaza girer. Herkesin başı sonu farklı hikayesinin.
Konuyu yazma şeklinizden sizin de yaşadıklarınızdan memnun olmadığınız belli zaten. Eşiniz düzelmiş gibi ama sizi çok yıprattığı için sizin ona olan aşkınız bitmiş.
Önünüzde iki seçenek var. Birincisi psikolojik olarak yardım alıp eşinize hissettiklerinizi psikologla paylaşıp kendinizi iyi hissedene kadar devam etmeniz. Belki içinizdeki öfkeyi, eşinize olan kızgınlığı halleder eşinizi affedip yeniden başlamayı başarırsınız evliliğinize.
Yada sevmediğiniz adamdan boşanıp kendinize yeni bir hayat kurarsınız. Ne olursa olsun tercihiniz sebep olarak çocuklarınızı görmeyin ama.
Mutlu çocukların mutlu anne babaya ihtiyacı var. Siz mutlu olmadıkça onlar da mutlu olamaz, siz mutlu değilken onları da mutlu edemezsiniz. Eşinizden boşansanız siz boşanacaksınız çocuklarınız değil. O yine görüşebiliriz çocuklarıyla. Dediğim gibi ister devam edin ister devam etmeyin ama bu kararı sadece kendinizi düşünerek verin.
Gelecekte çocuklarınız da kendi yuvalarını kurduğunda sizin onlar için yaptığınız fedakarlıklar havada kalabilir. Herkes kendi hayatına bakıyor çünkü, şimdi çocuklarınız küçük olabilir ama elbet büyüyecekler. Kendinizi düşünün derim. Devam edecekseniz de eşinizi içsel olarak affetmeniz lazım yoksa her gün bu düşüncelerle hayat geçmez.
- 25 Ekim 2019
- 529
- 4.214
- 29
Geçmiş olsun öncelikle ben yazımızın hepsini okudum evet kötü şeyler atlatmışsınız Rabbim bir daha yaşatmasın diycem ama siz yasamak istiyorsunuz aynı şeyi çok garip. .bence bu zamana kadar katlanmışsiniz ve çok şükür eşiniz düzelmiş ne güzel evlatlarıniz var geçmişe sünger çekin derim ben ..yanlış anlayan ama son yaziniza bakınca da rahatlık batıyor kelimesi hoş olmasa da aklıma geldi hakkınızı helal edin..
- 23 Eylül 2019
- 59
- 27
- 30
Cavabınız çok kıymetli teşekkür ederim. İşim hazır her an girip çalışabilirim o konuda şuan bir sorun yok. İki çocuğuma bakacak kimsem yok. Evim annemlere çok uzak ama evet hiçbiri mazeret değil. Seneye kızım 3 yaşına girecek onu kreşe yazdırıp işe başlama planım kesinlikle var.. Evet eşime güvenim asla yok. Hatta diyorum ya keşke kavga çıkarsada bırakıp gitsem. Okadar güzel bir yere dokundunuz ki sonradan neden yaptım sorusunu ortadan kaldıracak bir sebep bulamazsam gidemiyorum.. Yoksa zaten o gün gittiğim halde gidemediğim yerdeyim hala. Yokum kendide farkında
- 2 Eylül 2016
- 1.306
- 2.438
- 16 Ağustos 2016
- 9.337
- 4.667
Haklısınız bunu düşünmek ile. İşte bazen bende bunu düşünüp bencil olmakla suçluyorum kendimi. Gidememe nedenimden biride bu.. Aynı şeyi yaşamak istemek değilde daha çok Ogün o yastık ile orda boğulanda bendim, çaresizlikten gidemeyende bendim. Bugün tüm kapılarım açıkken gidemeyende benim. Zaman geçiyor ama o yaralar derin ise tırmalıyor sizi.. Keşke öyle olmasa
- 11 Haziran 2010
- 7.643
- 13.791
Eşiniz normal değil kesinlikle, çocuklar biraz büyüyünce siz dışarı çıkmaya başlayınca yeniden nüksedecek mi acaba? Çok zor bir durum, aynı devam etse kesinlikle boşanın derdim ama acaba düzeldi mi yoksa kaybetme korkusuyla mı değişti. Bence siz de eşiniz de tedavi olun. Bakalım bunları atlatacak mısınız? Ona göre karar verin.
Çok garip hatta her an birşey bekliyor insan kızımın doğumundan beri böyle. Önce kızımı kaybediyormuşuz daha sonra benim kalbim durmuş ve sonra geri gelmişim. Bu süreçte kızım kuvezde ben yoğun bakımda oğlum ile babası ordan oraya yaklaşık 1.5 ay süreç geçirdik. O süreçte dank etmiş herşey dediğine göre
- 27 Eylül 2017
- 2.026
- 2.493
- 25 Ekim 2019
- 529
- 4.214
- 29
Gerçekten kınamak değil yaşayan bilir muhakkak çok zor şeyler yaşamışsıniz benim kıyamadığım çocuklar sizinde canınız mühim tabi her zorlukla beraber bir kolaylık vardır inşallah Hakkımızda hayırlısı ne diyeyim ki selametle kalın
Gecmiste yasarsan asla mutlu olmazsin canim geleceğe bak
