Kimseyle mutluluğumu paylaşamayacak mıyım ben

brs2526

brs2526

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
6 Nisan 2022
301
458
Benim derdim çok şükür büyük değil ama kendimi yalnız hissediyorum bazen. Evlilik sürecine giriyoruz yavaş yavaş sevgilimle ve bu yolda en yakınım olarak gördüğüm ve her iyi yada kötü tecrübelerinde yanında olduğum insanlar hevesimi kırarak bana kendimi yalnız hissettiriyor. Ablam 5 sene önce evlendi ve o süreçte hepimiz hep heyecanına ortak olduk. Şimdi aynı şeyi ben yaşama sürecine girdim ama en ufak güzel birşey anlattığımda hevesimi kırıp duruyor. 25 yaşına girdim geçen hafta, mezun oldum çalışıyorum uzun süreli güzel bir ilişkim var ve evlilik niyetindeydik zaten bunun için bir takım gelişmeler olunca (ailesi yemeğe davet etti ilk kez) ‘sen kafayı mı yedin ne evlenmesi gibi şeyler söyledi nerden çıktı dedi’ sanki ilk kez konuşuyorum bunu gibisinden. Sonra yemek nasıl geçti dedi ‘çok güzeldi inşallah hep böyle anlaşırız abla’ deyince ‘hep ilk başta öyle olur’ dedi. (Ki eşinin ailesi de şeker gibi insanlar ne yaşıyor da böyle şeyler söylüyor bilmiyorum). Doğum günüm olunca da ne hediye aldı dedi söyledim fiyatını araştırmış. Eniştemle sevgilimi maddi manevi kıyaslayıp duruyor hiç hoşuma gitmiyor bu durumlar. O gün tartıştık ‘ben ablayım tabiki eleştirel bakıcam’ diyo.
En yakın arkadaşıma anlatıyorum güzel gelişmeleri (bu arada bu insanların hepsi kendi soruyor nasıl oldu yemek filan diye) o da yüksekten uçarsın ilk başta herşey güzel gelir sonra yere çakılırsın dedi. (Kötü bir tecrübesi veya ilişkisi de yok hani olsa ondan dicem) bu hayatta mutluluğumu gerçekten paylaşan sadece iki kişi var biri annem biri abim. (Asıl onlardan bu kadar destek beklemezdim)
Herkes herşeyi soruyor ama iyi birşey anlatınca hevesimi kırmak dışında hiçbirşey yapmıyorlar. Anladım ki bu hayatta iyi gün dostu çok az. Kötü gün dostu ise gerçek dost değildir belkide. İnsanlar iyi birşey duymak istemiyor sanki. Ama kırıldığım nokta ben herkesin mutluluğuna iki kat sevinen biriyken onların bunu yapmaması. Bazen diyorum ki düğünüme kaç kişi mutlu olup gelir acaba.
Anlatmayayım dedim bu insanlara ondan sonra da birşey duyunca ‘nasıl bana bunu anlatmazsın ben ablanım ben arkadaşınım vs diyenler oldu’
Hadi arkadaşlar neyse ama ablama gerçekten alınıyorum
 
Son düzenleme:
Evlenirken ablam da benzer şekilde davrandı hatta daha fenaydı. Ablamı çok severim ve benim için daha iyisini istediğini biliyorum ama öte yandan ablam aşırı zor beğenen çok zor memnun olan ve hafif de kıskanç biridir. Ailede evlenen bütün genç kızlara aynı eziyeti etti. O dönem baya krmıştı gerçekten. Yapacak bir şey yok gerektiği kadar paylaşın. Ayrıca evlilik heyecanıyla sizin göremediğiniz bazı şeyleri de üçüncü gözlerin görebileceğini unutmayın
 
brs2526 .!.:
Benim derdim çok şükür büyük değil ama kendimi yalnız hissediyorum bazen. Evlilik sürecine giriyoruz yavaş yavaş sevgilimle ve bu yolda en yakınım olarak gördüğüm ve her iyi yada kötü tecrübelerinde yanında olduğum insanlar hevesimi kırarak bana kendimi yalnız hissettiriyor. Ablam 5 sene önce evlendi ve o süreçte hepimiz hep heyecanına ortak olduk. Şimdi aynı şeyi ben yaşama sürecine girdim ama en ufak güzel birşey anlattığımda hevesimi kırıp duruyor. 25 yaşına girdim geçen hafta, mezun oldum çalışıyorum uzun süreli güzel bir ilişkim var ve evlilik niyetindeydik zaten bunun için bir takım gelişmeler olunca (ailesi yemeğe davet etti ilk kez) ‘sen kafayı mı yedin ne evlenmesi gibi şeyler söyledi nerden çıktı dedi’ sanki ilk kez konuşuyorum bunu gibisinden. Sonra yemek nasıl geçti dedi ‘çok güzeldi inşallah hep böyle anlaşırız abla’ deyince ‘hep ilk başta öyle olur’ dedi. (Ki eşinin ailesi de şeker gibi insanlar ne yaşıyor da böyle şeyler söylüyor bilmiyorum.
Sana altın bir hediye aldılar mı diye sordu. Bende abla söz mü kestik sanki neden alsınlar diyorum cimriler mi acaba diyo. Doğum günüm olunca da ne hediye aldı dedi söyledim fiyatını araştırmış. Eniştemle sevgilimi maddi manevi kıyaslayıp duruyor hiç hoşuma gitmiyor bu durumlar. O gün tartıştık ve ben ‘abla yabancı biri bile bu sürece girince mutlu olup yanında oluyorsun neden öz kardeşine aynışeyi yapmıyorsun’ filan dedim artık ‘ben ablayım tabiki eleştirel bakıcam’ diyo.
En yakın arkadaşıma anlatıyorum güzel gelişmeleri (bu arada bu insanların hepsi kendi soruyor nasıl oldu yemek filan diye) o da yüksekten uçarsın ilk başta herşey güzel gelir sonra yere çakılırsın dedi. (Kötü bir tecrübesi veya ilişkisi de yok hani olsa ondan dicem) bu hayatta mutluluğumu gerçekten paylaşan sadece iki kişi var biri annem biri abim. (Asıl onlardan bu kadar destek beklemezdim)
Herkes herşeyi soruyor ama iyi birşey anlatınca hevesimi kırmak dışında hiçbirşey yapmıyorlar. Anladım ki bu hayatta iyi gün dostu çok az. Kötü gün dostu ise gerçek dost değildir belkide. İnsanlar iyi birşey duymak istemiyor sanki. Ama kırıldığım nokta ben herkesin mutluluğuna iki kat sevinen biriyken onların bunu yapmaması. Bazen diyorum ki düğünüme kaç kişi mutlu olup gelir acaba.
Anlatmayayım dedim bu insanlara ondan sonra da birşey duyunca ‘nasıl bana bunu anlatmazsın ben ablanım ben arkadaşınım vs diyenler oldu’
Hadi arkadaşlar neyse ama ablama gerçekten alınıyorum
Genişletmek için tıkla...
İyi gün dostu diye bişey yok kimse kimsenin mutlu olmasina sevinmiyor ayrıca ablanin ve arkadaşlarının anlatmadigi kötü şeyler yaşamış olabilirler bu nedenle böyle diyor olabilirler maalesef ilk başta insanlar çok mutlu olur umarım sizinki değişik olur
 
brs2526 .!.:
Benim derdim çok şükür büyük değil ama kendimi yalnız hissediyorum bazen. Evlilik sürecine giriyoruz yavaş yavaş sevgilimle ve bu yolda en yakınım olarak gördüğüm ve her iyi yada kötü tecrübelerinde yanında olduğum insanlar hevesimi kırarak bana kendimi yalnız hissettiriyor. Ablam 5 sene önce evlendi ve o süreçte hepimiz hep heyecanına ortak olduk. Şimdi aynı şeyi ben yaşama sürecine girdim ama en ufak güzel birşey anlattığımda hevesimi kırıp duruyor. 25 yaşına girdim geçen hafta, mezun oldum çalışıyorum uzun süreli güzel bir ilişkim var ve evlilik niyetindeydik zaten bunun için bir takım gelişmeler olunca (ailesi yemeğe davet etti ilk kez) ‘sen kafayı mı yedin ne evlenmesi gibi şeyler söyledi nerden çıktı dedi’ sanki ilk kez konuşuyorum bunu gibisinden. Sonra yemek nasıl geçti dedi ‘çok güzeldi inşallah hep böyle anlaşırız abla’ deyince ‘hep ilk başta öyle olur’ dedi. (Ki eşinin ailesi de şeker gibi insanlar ne yaşıyor da böyle şeyler söylüyor bilmiyorum.
Sana altın bir hediye aldılar mı diye sordu. Bende abla söz mü kestik sanki neden alsınlar diyorum cimriler mi acaba diyo. Doğum günüm olunca da ne hediye aldı dedi söyledim fiyatını araştırmış. Eniştemle sevgilimi maddi manevi kıyaslayıp duruyor hiç hoşuma gitmiyor bu durumlar. O gün tartıştık ve ben ‘abla yabancı biri bile bu sürece girince mutlu olup yanında oluyorsun neden öz kardeşine aynışeyi yapmıyorsun’ filan dedim artık ‘ben ablayım tabiki eleştirel bakıcam’ diyo.
En yakın arkadaşıma anlatıyorum güzel gelişmeleri (bu arada bu insanların hepsi kendi soruyor nasıl oldu yemek filan diye) o da yüksekten uçarsın ilk başta herşey güzel gelir sonra yere çakılırsın dedi. (Kötü bir tecrübesi veya ilişkisi de yok hani olsa ondan dicem) bu hayatta mutluluğumu gerçekten paylaşan sadece iki kişi var biri annem biri abim. (Asıl onlardan bu kadar destek beklemezdim)
Herkes herşeyi soruyor ama iyi birşey anlatınca hevesimi kırmak dışında hiçbirşey yapmıyorlar. Anladım ki bu hayatta iyi gün dostu çok az. Kötü gün dostu ise gerçek dost değildir belkide. İnsanlar iyi birşey duymak istemiyor sanki. Ama kırıldığım nokta ben herkesin mutluluğuna iki kat sevinen biriyken onların bunu yapmaması. Bazen diyorum ki düğünüme kaç kişi mutlu olup gelir acaba.
Anlatmayayım dedim bu insanlara ondan sonra da birşey duyunca ‘nasıl bana bunu anlatmazsın ben ablanım ben arkadaşınım vs diyenler oldu’
Hadi arkadaşlar neyse ama ablama gerçekten alınıyorum
Genişletmek için tıkla...
Takmayın kafanıza.
İyiki ablam da kız kardeşim de yok bazen olsaydı diye üzülüyorum böyle konular olunca iyiki yok diyorum.

Canınızı sıkmayın ablanıza herşeyi anlatmayın ablaniz bildigin kıskanç insan yoksa neden kıyaslama yapsın ki.
Sizi doldurmaya çalışıyor kulak asmayın.
 
Emin ol aile dışında iyi günveya kötü gün dostu yok. İstisnalar dışında insanın iyiliğini, mutluluğunu bir tek çekirdek ailesi istiyor. İnsanlar iyi bir şey olunca mutluymuş gibi kötü bir şey yaşayınca üzülüyormuş gibi yapıyor. Destek olmak gibi görünüyor ama yok içten içe seviniyor kötü bir şey yaşayınca. Boşanacağım sıraydı. Dayım eşyalarını ne yapacaksın diye sormuştu. Arkasından eklemişti bize ver daha yeni diye biz kullanırız. Ben o kadar kötü bir durumda binbir emekle aldığım eşyalarımı daha kullanmaya kıyamadan boşanırlen en yakınlarımdan biri bu küçük hesabın peşinde olduğunu öğrenince çok üzülmüştüm. O anda bir aydınlanma yaşadım ve iyi veya kötü hiçbir şeyi annem babam kardeşlerim dışında kimseye anlatmadım. Kırılan kırılsın. Ablanınkinin geçici bir durum olduğunu düşünüyorum fakat arkadaşlarına anlatmamanı tavsiye ederim.
 
Herkesin hayatında var bu tip insanlar maalesef. Bir derdini anlatmaya niyetlenirsin konuşmanın sonunda kendi derdini anlatamadığın gibi , karşıdakinin onlarca derdine üzülüyor olarak bulutsun kendini .
Ev , araba vs alırsın kredi çektiysen eğer cehennemdeki yerini anlatırlar .
Hamile kalırsın , inşallah erkek olmaz derler , erkek olunca sanki evsiz barksız kalmışsın gibi sana acırlar .
Sınıfın ilçede derece yapar amaan ne önemi var , o çocukların aileleri çok ilgili olur .
Çocuklar dün gece uyutmadı dersin onlar uzaylı tarafından kaçırılır 😂
Demem o ki takmayın kafanıza. Gönlünüzce yapın her şeyi.
 
Derindeniz95 .!.:
Bu durumun iki açıklaması olabilir.Yada herkes sizi kıskanıyor yada gerçekleri görüyorlar.
Genişletmek için tıkla...
İkisi de değil bence.. belki hafiften imrenmiş olabilirler ama benim mutsuz olmamı istediklerini düşünmek istemiyorum. Sadece bazı insanların konuşurken karşısındakinin ne alacaklarını umursamadan konuştuklarını düşünüyorum ama bu beni kırıyor zaten çünkü ben onlara öyle yapmıyorum hiçbir zaman
 
Öo
Posedion .!.:
Herkesin hayatında var bu tip insanlar maalesef. Bir derdini anlatmaya niyetlenirsin konuşmanın sonunda kendi derdini anlatamadığın gibi , karşıdakinin onlarca derdine üzülüyor olarak bulutsun kendini .
Ev , araba vs alırsın kredi çektiysen eğer cehennemdeki yerini anlatırlar .
Hamile kalırsın , inşallah erkek olmaz derler , erkek olunca sanki evsiz barksız kalmışsın gibi sana acırlar .
Sınıfın ilçede derece yapar amaan ne önemi var , o çocukların aileleri çok ilgili olur .
Çocuklar dün gece uyutmadı dersin onlar uzaylı tarafından kaçırılır 😂
Demem o ki takmayın kafanıza. Gönlünüzce yapın her şeyi.
Genişletmek için tıkla...
Çok haklısınız ama o zaman dost olmak ne demek ki
Ayrıca bazı insanların heyecanlarını ablaları arkadaşları o kadar güzel paylaşıyor ki ister istemez insan diyoki benim niye ablam böyle yapmıyor abla demek anne yarısı demek değil midir ben yeri gelir anneme bile anlatmam ablama anlatırım yeri gelir ablam da bana ağlar annem bilmesin der.
 
Oydar .!.:
Evlenirken ablam da benzer şekilde davrandı hatta daha fenaydı. Ablamı çok severim ve benim için daha iyisini istediğini biliyorum ama öte yandan ablam aşırı zor beğenen çok zor memnun olan ve hafif de kıskanç biridir. Ailede evlenen bütün genç kızlara aynı eziyeti etti. O dönem baya krmıştı gerçekten. Yapacak bir şey yok gerektiği kadar paylaşın. Ayrıca evlilik heyecanıyla sizin göremediğiniz bazı şeyleri de üçüncü gözlerin görebileceğini unutmayın
Genişletmek için tıkla...
Şuan ablanız nasıl peki
 
brs2526 .!.:
Şuan ablanız nasıl peki
Genişletmek için tıkla...
Gayet iyi, ailede en çok destek bana o diyebilirim. Dediğim gibi beni çok sevdiğini biliyorum ama işte huy evlenme aşamasında yapacağını yaptı. Kuzenim eş ailesi baya varlıklıydı her fırsatta laf sokuyordu. "Ee seninkiler zengin şunu da alsınlar bunu neden yapmadılar, zengin yere gelin gittin ala ala bunu mu aldın" gibi 😅
 
Ben de aynılarını yaşadım. Benim ablam yok ama annem daha doğrusu annemin arkadaşları bana böyle yapmaya çalıştılar. Şimdi hiçbir şeyi anlatmıyorum. Ama hiçbir şeyi. Mutluluğumu da hüznümü de tek başıma ve nişanlımla yaşıyorum. Bana kötü tecrübelerini ya da işte sizin gibi özlü sözleri anlatıyorlar, diyorum o size özgü. Anlamıyorlar baktım, artık anlatmıyorum çok mutluyum.

Mutluluk paylaştıkça çoğalmaz bir de nazarı değer bu insanların.
 
Bence ablanizin size yansitmadigi sorunlari olabilir, ablaniz da olsa ev içini bilemezsiniz.
Hayatindan mutlu bir insan bu kadar herşeye olumsuz yaklaşmaz veya bu denli kiskanmaz. Bu demek değil ki olumsuz bir şey gordugunde soylemesin elbette gordugu bir durum varsa soylemeli abla olarak ama yemeğe gidildi ve güzel geçti diye direkt yere çakilirsin vs olumsuz konuşmalar bu eleştiri vs değil artik kendi ne yaşadiysa onun izleri gibi geldi bana.
 
Son düzenleme:
İlkel benlikte bir kadının en büyük rakibi kız kardeşidir 🤣🤣🤣🤣ahada örnek
 
Kıskançlık yapıyor ablaniz. Size tavsiyem ablanizla bu konularda muhattap olmayın daha çok üzülürsünüz. Zamanla on dediğinden biri tutar o zaman da ben sana demiştim laflarını dinler durursunuz. Ablaniz yüzünden ilerde yaşanacak olaylara objektif bakamaya bilirsiniz. Bende benzer süreçlerden geçtim nişanlımın ailesinde gördüğüm bazı olumsuzlukları görmezden geldim ablam duyarsa çomak sokar diye düşündüm pişmanım. O zaman üstünü örttüm ama hep ben zararlı çıktım. Şuan en ufak bir olumsuzlukta ya ben sana demiştim der durur ve sen kıskançlık yaptın yapıcı değil yikiciydin dedigimde seni düşündüm gerçekleri gördüm der üste çıkar. Kısaca anneniz varmış abiniz varmış fikir alabileceğiniz mutluluğuzu paylaşabileceğiniz onlarla muhattap olun sevinin uzulun ablanizla bu konuda sınırlı olun
 
Mutlusunuzdur illaki ama fazla fazla mı mutlusunuz acaba . Sonradan sizin uzulmenizden korkup mu böyle söylüyorlar diye düşündüm . Çok mu toz pembe bakıyorsunuz hayata
 
brs2526 .!.:
Benim derdim çok şükür büyük değil ama kendimi yalnız hissediyorum bazen. Evlilik sürecine giriyoruz yavaş yavaş sevgilimle ve bu yolda en yakınım olarak gördüğüm ve her iyi yada kötü tecrübelerinde yanında olduğum insanlar hevesimi kırarak bana kendimi yalnız hissettiriyor. Ablam 5 sene önce evlendi ve o süreçte hepimiz hep heyecanına ortak olduk. Şimdi aynı şeyi ben yaşama sürecine girdim ama en ufak güzel birşey anlattığımda hevesimi kırıp duruyor. 25 yaşına girdim geçen hafta, mezun oldum çalışıyorum uzun süreli güzel bir ilişkim var ve evlilik niyetindeydik zaten bunun için bir takım gelişmeler olunca (ailesi yemeğe davet etti ilk kez) ‘sen kafayı mı yedin ne evlenmesi gibi şeyler söyledi nerden çıktı dedi’ sanki ilk kez konuşuyorum bunu gibisinden. Sonra yemek nasıl geçti dedi ‘çok güzeldi inşallah hep böyle anlaşırız abla’ deyince ‘hep ilk başta öyle olur’ dedi. (Ki eşinin ailesi de şeker gibi insanlar ne yaşıyor da böyle şeyler söylüyor bilmiyorum.
Sana altın bir hediye aldılar mı diye sordu. Bende abla söz mü kestik sanki neden alsınlar diyorum cimriler mi acaba diyo. Doğum günüm olunca da ne hediye aldı dedi söyledim fiyatını araştırmış. Eniştemle sevgilimi maddi manevi kıyaslayıp duruyor hiç hoşuma gitmiyor bu durumlar. O gün tartıştık ve ben ‘abla yabancı biri bile bu sürece girince mutlu olup yanında oluyorsun neden öz kardeşine aynışeyi yapmıyorsun’ filan dedim artık ‘ben ablayım tabiki eleştirel bakıcam’ diyo.
En yakın arkadaşıma anlatıyorum güzel gelişmeleri (bu arada bu insanların hepsi kendi soruyor nasıl oldu yemek filan diye) o da yüksekten uçarsın ilk başta herşey güzel gelir sonra yere çakılırsın dedi. (Kötü bir tecrübesi veya ilişkisi de yok hani olsa ondan dicem) bu hayatta mutluluğumu gerçekten paylaşan sadece iki kişi var biri annem biri abim. (Asıl onlardan bu kadar destek beklemezdim)
Herkes herşeyi soruyor ama iyi birşey anlatınca hevesimi kırmak dışında hiçbirşey yapmıyorlar. Anladım ki bu hayatta iyi gün dostu çok az. Kötü gün dostu ise gerçek dost değildir belkide. İnsanlar iyi birşey duymak istemiyor sanki. Ama kırıldığım nokta ben herkesin mutluluğuna iki kat sevinen biriyken onların bunu yapmaması. Bazen diyorum ki düğünüme kaç kişi mutlu olup gelir acaba.
Anlatmayayım dedim bu insanlara ondan sonra da birşey duyunca ‘nasıl bana bunu anlatmazsın ben ablanım ben arkadaşınım vs diyenler oldu’
Hadi arkadaşlar neyse ama ablama gerçekten alınıyorum
Genişletmek için tıkla...
Ablalar bazen böyledir, büyütemezler küçük kardeşlerini; en küçüğümüz evlenirken öyle zor oldu ki benim için, damadı yolasım geldi, oysa gül gibi çocuktur😂 kardeşim şu an 36 yaşında iki çocuk annesi hala kıyamam, hala gittiğimde kucağıma yatırır severim, kocası bir bardak su istese gıcığım kabarır, çocuklar onu çok yorduğunda kızarım içten içe ama işin aslı kardeşim çok mutlu eşiyle ve çocuklarıyla ben küçüğüm olduğu için ona kıyamıyorum sadece, zamanla bu duygularımı kontrol altına almayı öğrendim tabi. Ablanızda benim gibi fazla korumacı duygulara sahipse belki o yüzden böyle davranıyordur.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

phalanx
Kandırıldım mı
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
4K
ZemheriPoyraz
ZemheriPoyraz
M
Ben mi annemle anlaşamıyorum bilmiyorum sorun bende mi
Yorumlar
8
Görüntüleme
1K
merve__46
M
Z
Merhabalar kızlar. Erkek arkadaşımla ilgili ileriye dönük düşünüyoruz ama aklıma takılan şeyler var lütfen bana yardımcı olabilir misiniz
5 6 7
Yorumlar
122
Görüntüleme
8K
darkmore
darkmore
E
İlişkinin başından kestirip atmalı mıyım?
2 3
Yorumlar
40
Görüntüleme
2K
esra777057
E
M
Hiv pozitif olduğumu öğrendiğimde 4 haftalık hamileydim 😥
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
10K
Kahhve
Kahhve
X