- 30 Kasım 2016
- 7.942
- 17.818
- Konu Sahibi French Oje
- #21
Ooo bu korkuların hiç sonu yok .. hesap yaparsan hayatı kaçırırsın .. gelisine yürü ..tartışmaya dönüşecek ve beni alt edecek diye korkuyorum belki
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Ooo bu korkuların hiç sonu yok .. hesap yaparsan hayatı kaçırırsın .. gelisine yürü ..tartışmaya dönüşecek ve beni alt edecek diye korkuyorum belki
Haklısınız ama nasıl yapıcam bilmiyorum. annem de bana demişti duygularını yoğun ve uçlarda yaşıyorsun diye. ama bazılarıda ne kadar fırsatçılar açık kollarmış gibi... ben öyle değilim mesela kusur yüze vurmayı sevmem ya görmezden gelirim ya da tatlı bir dille uyarırım. diğer türlüsü kötü kalpliliktir bence
bol bol ama çok bol kitap oku. önce kendini öğrenirsin sonra kendini ifade etmeyi..
Kitap okumayı severim genelde psikoloji okurum. Önerebileceğiniz kitaplar var mı
kitap önermesi mevzusu çok geniş bir mevzu. o kadar çeşit kitap okudum ki şu diyemem. her tür kitap insanın dimağını, kelime gücünü, ifade yeteneğini geliştirir zaten. mümkün mertebe edebi değeri olan yazarları tercih et. yani şu son zamanlarda günce gibi kitap çıkaran yazarlar hariç. elif şafak, buket Uzuner, Ahmet altan, Ahmet ümit, yabancılardan paulo coelho, paul auster, marc levy, George orwell gibi bir sürü isim var.
kimse sizle uğraşmıyor ki bence sizde sorun normal mahalle arası sohbet işte teyze bana öyle dese ayy teyze dalgındım pardon derim gülerek yani diyorsun ya selam verip vermemesını ben olsam takmam diye kadınında zaten çok umrunda olduğundan yapmıyor onu sohbet olsun işte asansörde atmış ortaya bir lafBenim sorunum kimsenin lafına karşılık veremiyorum o an donuyorum sanki öyle mi demek istedi gerçekten diye düşünürken zaman geçiyor sonradan düşündüğümde neden cevap veremedim diye kendime kızıyorum. Ağırlığımı koymaya uğraşıyorum yinede olmuyor. Bu yaşıma geldim sanki halen çocuk görülüyorum o tarz yaklaşımlar alıyorum. Hani bir insanın tarzı olur tavrı olur birey olarak kabul görür falan bende neden öyle olmuyor anlamıyorum aslında prensipleri olan biriyim ama niyeyse o saygıyı ya da davranışı göremiyorum kimseden. Kendimi ifade edişimdemş sorun var acaba... iyi giyinirim, kendime bakarım, dikkat ederim. Sanki insanlar açıklarımı hemen buluyor gibime geliyor.
Mesela bugün annemle bir yere gitmek için evden çıktık asansöre bindik o sırada komşuda bindi. Annemle nasılsın vs diye konuştular. Ben şahsi olarak onunla konuşmuyorum kızı var benimle yaşıt. Çocukken hep oynardık ama artık görüşmeyiz sebebini bilmediğim bir şekilde kendisi benimle konuşmayı kesmişti. Neyse sonra kadın bana dediki miss luna nasılsın, anneme döndü; miss luna hiç selam vermiyor karşılaştığımızda kafasını bile kaldırmıyor. Benim çocuklarım öyle değiller. Görseler konuşurlar falan. Utangacız biraz galiba. Ne okuyordun sen birirdinmi okulu diyerek muhabbete girdi bende cevap verdim. Annem de biraz ciddi takılıyor o dedi. Ben o sırada ne tepki vereceğimi ölçemedim tam mesela. Takıldığım nokta şu; niye ben ? Kendimi onun yerine koyuyorum kendinden yaşça çok küçük bir genç kızım bana selam veril vermemesi çok umrumda olmazdı ha vermiyorsada komşuyuz sonuçta büyüklük yapıp ben arayı bulmaya çalışırdım. Böyle çocuk gibi anneme şikayet eder gibi davranması saçma değil mi. Bu basit bir örnek daha neler neler... misafirliğe giderim hemen muhabbet benim üstümden döner espriler falan... saçma sapan hiç bana göre olmayan şeylerle karşılaşıyorum cevap versem ayrı dert vermesem ayrı (zaten veremiyorum). Ayrıca neden ben yani niye cevap vermek zorunda bırakılıyorum. Yaşıtlarıma bakıyorum hiç böyle şeyler yaşamıyorlar ağırlığını koyuyorlar bir şekilde gayet insancıl seviyeli muhabbetler ediyorlar büyük küçük demeden.
Önerilerinize ihtiyacım var çok bunaldım artık ebden çıkamaz hale geldim canım hiçbir şey yapmak istemiyor kimseyle konuşmaz duruma geldim. Oysa öyle aykırı biride değilim kendi halimde sıradan bir insanım. Niye benle uğraşıyorlar. Muhattap olma diyeceksiniz ama zaten kimseyle konuşmuyorum yinede bir yerlerden çıkıyorlar bende toplumun bir parçasıyım sonuçta... siz böyle insanlarla nasıl başa çıkıyorsunuz
Biraz karışık ve uzun oldu kusura bakmayın umarım anlamışsınızdır beni
kimse sizle uğraşmıyor ki bence sizde sorun normal mahalle arası sohbet işte teyze bana öyle dese ayy teyze dalgındım pardon derim gülerek yani diyorsun ya selam verip vermemesını ben olsam takmam diye kadınında zaten çok umrunda olduğundan yapmıyor onu sohbet olsun işte asansörde atmış ortaya bir laf
İşte mesele bu zaten bu boş bir laf ve komşu teyze o yaştaki insanlara bunu anlatamazsin. Ona göre onun yaptığı normal bazı insanlar senin seviyene çıkamaz he evet sensin diyip geçmek gerekOrada yazdığım metinde başka bir şey daha demiştim. Ben olsam takmamdan kastım, kendimden yaşça küçük genç bir kızın selam verip vermemesini yadırgamazdım bunu lafa dönüştürecek kelimeye dökecek kadar muhabbet meselesi yapmazdım yani üstelik şikayet eder gibi. Dediğiniz gibi boş bir laf bencede ama niye yani ne gereği var çok sohbet istiyorsa çağırsın evine davet etsin gelin konuşalım vakit geçirelim desin. Samimi gelmedi bana bu davranışı bende haksız bir muamele gördüğüm için anlattım durumumuda anlattım zaten bunun üzerindende basit bir örnek verdim yeni yaşadığım için