Kimsenin anlam veremediği aşırı çocuk sevgim

Sizin kadar olmasa da çocukları çok seven bi akrabamız vardı.nerde bebek görse öper koklar sevmelere doyamazdı.kendi de çocuktu daha.bi sürü çocuk yapıcam derdien son üç kızl vardı.darısı başınıza.
 
Ben de severim çocuklari,ama sizin kadar değil.Ben de arkadaşıma haftada bir gider ,çocuğuyla oyun oynardım.Dediginiz gibi terapi olurdu bana.Simdi bebegim olunca anlıyorum ki kimse bunu yapmaz.
Anlattiklariniz bana da aşıri geldi.Ama kendiniz rahatsızlık duymuyorsaniz ve kimseye rahatsızlık vermiyorsaniz bir sorun yok.
 
Ne güzel bir yorum buu. Sonu güzel bitti Allah isteyen herkese bu duyguyu tattirsin insallah
 
Harika ya aminn. İsteyen herkese nasip olsun insallah
 
Nasıl bir rahatsızlık verebilirim ki. Güle güle büyütün bebeğinizi. Sevgiler
 
Çocuk doğurunca birden bir his gelmiyor.
Yada ulvi bir aşk fln doğmuyor.
Önce kara bir lohusalık yaşıyorsun. Büyğk bir uykusuzluk ve çöküş dönemi. Hayatım bitti hissiyatı. Sürekli ağlayan bir insanlasın. Ve onu anlayamıyorsun. Bedeninde ağrılar acılar var ve iki saatte vir en iyimser tahminde uyanıksın. His yok sadece hayatta kalma çaban var.
Sandığın gibi bir şey değil özetle.
İlk bir seneden sonra normalleşiyor kolaylaşıyor. Arada sevgi bağı kuruluyor. Ama yine öyle mucizevi bir aşk serpilmiyor üstüne. Sadece emek verdiğin için seviyorsun. Öyle gün sonunda iyi li doğurmuşum hissim de yok. Seviyorum. Çok seviyorum. Ama o kadar. Hayatımın anlamı değil.
 
Benimde çocukluk arkadasim ayni sizin gibiydi.hatta cocuk gelisimi bile okudu.2tane kizi var ama kucuk olan o kadar yaramazmıskı tövbe artık cocuga diyor
Dedim sen böyle diyorsan .
 
Kendinizi tanıyıp ona göre karar verdiğiniz için sizi tebrik ederim.Peki siz bu düşünceye nasıl karar verdiniz.Bebek bakmanın ne kadar zor olduğunu görebildiğiniz bir örnek var mıydı etrafınızda? Çoğu kadın bilmeden ya da kendini tanımadan atılıyor bu serüvene. Etraftan insanlar sürekli özendiriliyor
 
Ay Merhaba ilk defa benim gibi düşünen biriyle karşılaştım
Ben de çocuklara aşırı düşkünüm. Yolda giderken bir çocuk göreyim önce bir annesini süzerim tepki verir mi diye sonra Canım benim ne tatlısınn der yanaklarını sıktırırım. Mesela bir düğün olur hiç ilgimi çekmez, yakın çevre çocuklarına o gün gönüllü bakarım . Ve çok eğleniriz çok.
Bana da hep ana okul öğretmeni olsan ya derlerdi ama şu an başka bölüm oluyorum yine de hayallerimden biri bu bitsin çocuk gelişimi vs okumak.
Etrafta evli olanlara takılırım bir çocuğunuz olsa da sevsem diye.
Ah ah abim birini bulsa da yeğen sevsem
 
Şimdi kaç yaşında çocuğunuz?
 
Amaninn benim gibi birileri dahaa, yalnız olmadığımı bilmek güzel terapi gibiler gerçekten. Umarım yeğeniniz olur ve bol bol seversinizz halasının kuzusunu
 
Doğrudur herkes aynı hislerde olacak diye bir şey yok. Saglicakla buyusunler
 
Doğrudur herkes aynı hislerde olacak diye bir şey yok. Saglicakla buyusunler
İşte uzaktan sevmekle bir değil. İki yeğenim var. Ben başka şehirde okurken doğdular. Deliler gibi özler her kuruşumu onlara harcardım. Zırt pırt gider saatlerce oynardım.
Ama kendi çocuğum olunca o minnoş hislerin yanımda yorgunluk da oldu.
Sorumluluğu başkasına ait olan bir canlıyla oynamak, arada gidip mıncırmakla 24 saat bakım vermek aynı şey değil.
Çocuğun yediği içtiği, sosyalleşmesi, arkadaş ilişkileri, zorbalıklara maruz kalması, eğitim hayatı gibi bir çok mental yük üstünde olmasıyla uzaktan sevmek arada bir bakmak aynı şey değil.
Hala geceleri istemsiz uyanıp gidip kontrol etme içgüdüm var anne oldum olalı rahat deliksiz uykuya hasretim geçmeyen yorgunluğum var.
 

Bi örnek sebebiyle değil. Hiçbi zaman öyle bi hissim olmadı. Anne olayım bi çocuğum olsun diye düşünmedim. Tabi zorluklarını da düşünmedim değil ömür boyu bi çocuğun sorumluluğunu almak bana göre değil. Özgürlüğüme, rahatıma düşkünüm biraz ama asıl sebep annelik hissimin olmaması. Bilmiyorum mutluyum böyle olmaktan :) Annelikte güzel duygudur ama yaşamadığım için eksikliğini hissetmiyorum
 
Hamilelik yüzünden bütünleştiğim yatağımda tüm dünya pis pis kokarken, dünyanın en lezzetli yemeği bile bana sadece acı verecek bir azapmış gibi gelirken, bazen halsizlikten kolumu yukarı kaldıramadığım için saçımı bile kocam tararken bu aşırı pozitif bakış açınızı okumak gülümsetti
Ben de çocukları sever misafirliğe gitsek yetişkinleri bırakır onlarla vakit geçirirdim ama şimdi lavabo başında Allahım acı banaaaağğğğ ben ne halt ettim Allahım ölecek miyiiiimmm diye ağlıyorum.
Bir de bu daha fragman çocuk henüz içimde asıl film doğunca başlayacak söyleyeceklerim bu kadar
İnşallah sizin hamilelik lohusalık ve annelik süreciniz tüm bu pembiş düşünceleriniz gibi minnoş geçer
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…