- 23 Mart 2023
- 157
- 171
- 18
- 29
- Konu Sahibi powergirls1
-
- #41
Kesinlikle hep düşündüğüm ama asla yapamadığım şey. Çünkü hayatta tek bir fobim var kedi fobisi, asla aşamiyorum. Onu aştigim an ilk yapacağım şey olur heralde. Onlarda bebek
Kesinlikle hep düşündüğüm ama asla yapamadığım şey. Çünkü hayatta tek bir fobim var kedi fobisi, asla aşamiyorum. Onu aştigim an ilk yapacağım şey olur heralde. Onlarda bebekYavru kedi bak dogurana kadar?
Banada öyle diyor tüm akrabalarım arkadaşlarım ama şuan diyorumki zor. İçimde hiçbirşey olmuyor hatta çok ufakken elime bile almak istemiyorum canını yakarım gibi geliyorBenim kuzenim de böyle diyordu şimdi bebisi var 180 derece değişti duyguları. Sanırım bazen de sonrasında geliyor o duygular. Sağlıkla gelsin
Sanırım biraz içgüdüsel sonradan up yüklenir size izleyin ve görünBanada öyle diyor tüm akrabalarım arkadaşlarım ama şuan diyorumki zor. İçimde hiçbirşey olmuyor hatta çok ufakken elime bile almak istemiyorum canını yakarım gibi geliyor
Buldum da ayrıldım bileYeni okudum atlamışım. Ne güzel tam birbirinizi bulmuşsunuz bu çok hoş olmuşs. Yengeç stelyumu ilk kez duyuyorum ve şimdi hemen bakıyorum Googledan ne imiş merak ettim
Kesinlikle çoğu insan dediğiniz gibi. Her çocuğu değil sadece kendi çocuğumu. Çok üzücü bence.Buldum da ayrıldım bile
Yani bence oldukça rastlanabilir bir şey. Ama bizim ülkede çoğu insan sadece kendi çocuğunu sevdiği, diğer çocukları kafası kaldirmadigi için anlamakta zorluk yaşayabilirler seni. Mesela kendi çocuğu arabada durmayan bir anne bile otobüsteki bebeği görünce göz devirir 'ufff bebekli yol cekilmez' diye. Kendi çocuğu parkı talan etse millet rahatsız olsa 'ne var ya çocuk onlar enerjisi bol' der, başka çocuk parkta koşup dururken kendi çocuğunu devirse cocga kızar, kendi çocuğu zorbalık yapınca aile arasında 'hahahah, hastir demiş,hahah ay nereden öğrendi' diye güler,başka çocuk zorbalık yapsa ortalığı ayağa kaldırır
"Her çocuğun sevmek" çok bilinen bir kavram değil malesef.
Haritana da basitçe şu siteden bakabilirsin. Hangi burç 3 veya daha fazla çıktıysa o stelyumun var demektir.
Bende ve o çocukta ortak olan hem yengeç hem oğlak stelyumu vardı. Belki senin haritan da yengeç doludur
(Bu arada ikimiz de 30 başlarındayiz, hiç de çoluk çocuğa karisalim derdinde degiliz. Çocuk sevmek ayrı o ömürlük sorumluluğu alabilmek ayrı şeyler)
Amin çok teşekkür ederim. Herkes öyle diyor keşke okul öncesi ya da çocuk gelişimi okusaydin diye. Şimdiki aklım olsa kesinlikle o alana yonelirdim ama bambaşka bir alanın içindeyim, saglikciyim. NasipMesleğinizi bilmiyorum da inşallah çocuk gelişimi öğretmenisinizdir.
Hem tam size göre hem çok zor bir meslek hem de çocukları bu kadar çok seven birinin başka bir iş yapması kendine haksızlık olurdu bence.
Allahım gönlünüze göre versin inşallah arkadaşım.
Nasip tabii…Amin çok teşekkür ederim. Herkes öyle diyor keşke okul öncesi ya da çocuk gelişimi okusaydin diye. Şimdiki aklım olsa kesinlikle o alana yonelirdim ama bambaşka bir alanın içindeyim, saglikciyim. Nasip
Ben de kendime sasiriyorum inanin. Ama o zamanki kafayla hangi bölümde mutlu olurum hangisi bana uygun? değil de, hangi bölümden rahatça atanıp iş bulurum bunlara baktığımız için yanlış seçimler yaptık..Nasip tabii…
Hani çocukluktan beri içinizde bu sevgi varmış ya şaşırdım.
Ne guzel iste çocuk sevilmez miTekrar merhabalar kizlar. Bir onceki konumda konusu açılmışken paylaşmak istedim, aslında birkaç gün sonra acicaktim. Bilmiyorum ama bence kk böyle bir konuyla karşılaşmamıştir daha önce
Ben kendimi bildim bileli bebekleri çocukları çok seviyorum. Bunun neresi garip diyeceksiniz. Yani benim dozum biraz fazla çünkü etrafımdaki herkese çok tuhaf geliyor. Bu kadarı normal değil nasıl sevebiliyorsun bu kadar diyorlar. Mesela bir bebek/çocuk hunharca ağlasın herkes illa bi rahatsız olur ben asla olmuyorum. Çocuklara dair her şeyi o kadar çok seviyorum ki en büyük hayalim anne olmak ve sanki ben bu kadar çok istedikçe o kaçıyor ben ulaşamıyorum gibi, çok ilginç.. üstelik biyolojik saat hormonlar vs değil bu durum. Çünkü küçükken bile anne olmak istiyordum. Sanal bebekler vardı bilirsiniz ona bile gerçek bir bebekmiscesine bakardım, gece uykumdan sicrardim açıktı mi falan diye kontrol ederdimhayalin vizyonsuzluguna gel diyebilirsiniz ama gerçek bu yani yalan söyleyemeyeceğim. Tabi tüm bu bebek sevgime karşın hiçbir zaman erkenden evleneyim anne olayım demedim önce eğitimimi tamamlayayim ayaklarımın uzerinde durayım dedim her zaman. Ama bunları yaparken hep içimde bir yerlerde anne olma duygusu ile yaşadım. Ayda en az iki üç kere ya çocuğum olduğunu görürüm ya da hamile olduğumu. İnanın şu hayatta kimseye ozenmiyorum hiçbir hayat sekli cazip gelmiyor. Sadece ve sadece anne olanlara ozeniyorum.. çocuğuyla gördüğüm kadınlara ne kadar şanslı acaba farkında mı diyorum içimden. Bir bebeğimin olma düşüncesi korkunç derecede mutlu ediyor beni. Hayali böyleyse gerçeği nasıldır kim bilir diyorum. Kuzenimin bebeği var saatlerce ona bakıyorum gikim çıkmıyor herkes şaşırıyor kucağından indir yorulmadin mi ne çocuk askiymis vs. Kuzenim insanın yanında senin gibi biri olsa sırtı yere gelmez der hep hatta. Ben sadece kendi çocuğum olursa değil yani, tüm çocuklara karşı böyleyim. O yüzden tüm çevrem sen kesinlikle okul öncesi öğretmenliği okumaliydin der bana. Ki haklılar da. Geriye dönsem onu okurdum. Ah o bebek kokusu, ah o çocukların masumiyeti.. hiçbir terapi bu kadar ise yarayamaz. Buradan bu yazıyı okuyan anneler varsa eğer tekrar belirtmek isterim ki cooook şanslısınız çok Bu bir psikolojik problem mi yoksa sadece fazla anaç biri miyim çözemedim açıkçası çünkü etrafimda bir kişi bile benim gibi değil. Siz ne dusunuyorsunuz?
Gecenin bu saatinde uyumayan bebeğimle yazıyorum bu msji. Bence çocukluktan gelen biseymis, fazla anaç birisiniz. Bende çok severdim sızın gibi. Ama çok zorlayıcı olabiliyorlar. Huysuz , uykusuz bi bebekse , benim gibi bu saatte hala bebeğinizi sallayıp durursunuz. Eee sevgilinizde cok uykucu , tek başına bakmak zorlayaci oluyor. Benim eşim uykuyu sevmez ama nezman cocugu verecek olsam uyuyakalır.Tekrar merhabalar kizlar. Bir onceki konumda konusu açılmışken paylaşmak istedim, aslında birkaç gün sonra acicaktim. Bilmiyorum ama bence kk böyle bir konuyla karşılaşmamıştir daha önce
Ben kendimi bildim bileli bebekleri çocukları çok seviyorum. Bunun neresi garip diyeceksiniz. Yani benim dozum biraz fazla çünkü etrafımdaki herkese çok tuhaf geliyor. Bu kadarı normal değil nasıl sevebiliyorsun bu kadar diyorlar. Mesela bir bebek/çocuk hunharca ağlasın herkes illa bi rahatsız olur ben asla olmuyorum. Çocuklara dair her şeyi o kadar çok seviyorum ki en büyük hayalim anne olmak ve sanki ben bu kadar çok istedikçe o kaçıyor ben ulaşamıyorum gibi, çok ilginç.. üstelik biyolojik saat hormonlar vs değil bu durum. Çünkü küçükken bile anne olmak istiyordum. Sanal bebekler vardı bilirsiniz ona bile gerçek bir bebekmiscesine bakardım, gece uykumdan sicrardim açıktı mi falan diye kontrol ederdimhayalin vizyonsuzluguna gel diyebilirsiniz ama gerçek bu yani yalan söyleyemeyeceğim. Tabi tüm bu bebek sevgime karşın hiçbir zaman erkenden evleneyim anne olayım demedim önce eğitimimi tamamlayayim ayaklarımın uzerinde durayım dedim her zaman. Ama bunları yaparken hep içimde bir yerlerde anne olma duygusu ile yaşadım. Ayda en az iki üç kere ya çocuğum olduğunu görürüm ya da hamile olduğumu. İnanın şu hayatta kimseye ozenmiyorum hiçbir hayat sekli cazip gelmiyor. Sadece ve sadece anne olanlara ozeniyorum.. çocuğuyla gördüğüm kadınlara ne kadar şanslı acaba farkında mı diyorum içimden. Bir bebeğimin olma düşüncesi korkunç derecede mutlu ediyor beni. Hayali böyleyse gerçeği nasıldır kim bilir diyorum. Kuzenimin bebeği var saatlerce ona bakıyorum gikim çıkmıyor herkes şaşırıyor kucağından indir yorulmadin mi ne çocuk askiymis vs. Kuzenim insanın yanında senin gibi biri olsa sırtı yere gelmez der hep hatta. Ben sadece kendi çocuğum olursa değil yani, tüm çocuklara karşı böyleyim. O yüzden tüm çevrem sen kesinlikle okul öncesi öğretmenliği okumaliydin der bana. Ki haklılar da. Geriye dönsem onu okurdum. Ah o bebek kokusu, ah o çocukların masumiyeti.. hiçbir terapi bu kadar ise yarayamaz. Buradan bu yazıyı okuyan anneler varsa eğer tekrar belirtmek isterim ki cooook şanslısınız çok Bu bir psikolojik problem mi yoksa sadece fazla anaç biri miyim çözemedim açıkçası çünkü etrafimda bir kişi bile benim gibi değil. Siz ne dusunuyorsunuz?
Estağfurullah.Ben de kendime sasiriyorum inanin. Ama o zamanki kafayla hangi bölümde mutlu olurum hangisi bana uygun? değil de, hangi bölümden rahatça atanıp iş bulurum bunlara baktığımız için yanlış seçimler yaptık..
Ne kadar tatlısınız. Amin teşekkürler. Güzellikler hepimizle olsunEstağfurullah.
Hangimiz hep doğru seçimler yapıyoruz ki?
Bundan sonraki süreçte daha dikkatli olursunuz inşallah.
Doğru insanla mutlu evliliğiniz sağlıklı ve hayırlı evlatlarınız olsun inşallah en yakın zamanda.
Mis gibi kokuyordur o simdiii. Bence tadını cikarin nasil olsa çok büyüdüklerinde kucağa alıp sevemeyeceksiniz ya da sizi uyutmayacak değiller. Muhakkak zor. Ama bir o kadar da mükemmelGecenin bu saatinde uyumayan bebeğimle yazıyorum bu msji. Bence çocukluktan gelen biseymis, fazla anaç birisiniz. Bende çok severdim sızın gibi. Ama çok zorlayıcı olabiliyorlar. Huysuz , uykusuz bi bebekse , benim gibi bu saatte hala bebeğinizi sallayıp durursunuz. Eee sevgilinizde cok uykucu , tek başına bakmak zorlayaci oluyor. Benim eşim uykuyu sevmez ama nezman cocugu verecek olsam uyuyakalır.
Çok teşekkür ederim.Ne kadar tatlısınız. Amin teşekkürler. Güzellikler hepimizle olsun
Bana da gelir misinizTekrar merhabalar kizlar. Bir onceki konumda konusu açılmışken paylaşmak istedim, aslında birkaç gün sonra acicaktim. Bilmiyorum ama bence kk böyle bir konuyla karşılaşmamıştir daha önce
Ben kendimi bildim bileli bebekleri çocukları çok seviyorum. Bunun neresi garip diyeceksiniz. Yani benim dozum biraz fazla çünkü etrafımdaki herkese çok tuhaf geliyor. Bu kadarı normal değil nasıl sevebiliyorsun bu kadar diyorlar. Mesela bir bebek/çocuk hunharca ağlasın herkes illa bi rahatsız olur ben asla olmuyorum. Çocuklara dair her şeyi o kadar çok seviyorum ki en büyük hayalim anne olmak ve sanki ben bu kadar çok istedikçe o kaçıyor ben ulaşamıyorum gibi, çok ilginç.. üstelik biyolojik saat hormonlar vs değil bu durum. Çünkü küçükken bile anne olmak istiyordum. Sanal bebekler vardı bilirsiniz ona bile gerçek bir bebekmiscesine bakardım, gece uykumdan sicrardim açıktı mi falan diye kontrol ederdimhayalin vizyonsuzluguna gel diyebilirsiniz ama gerçek bu yani yalan söyleyemeyeceğim. Tabi tüm bu bebek sevgime karşın hiçbir zaman erkenden evleneyim anne olayım demedim önce eğitimimi tamamlayayim ayaklarımın uzerinde durayım dedim her zaman. Ama bunları yaparken hep içimde bir yerlerde anne olma duygusu ile yaşadım. Ayda en az iki üç kere ya çocuğum olduğunu görürüm ya da hamile olduğumu. İnanın şu hayatta kimseye ozenmiyorum hiçbir hayat sekli cazip gelmiyor. Sadece ve sadece anne olanlara ozeniyorum.. çocuğuyla gördüğüm kadınlara ne kadar şanslı acaba farkında mı diyorum içimden. Bir bebeğimin olma düşüncesi korkunç derecede mutlu ediyor beni. Hayali böyleyse gerçeği nasıldır kim bilir diyorum. Kuzenimin bebeği var saatlerce ona bakıyorum gikim çıkmıyor herkes şaşırıyor kucağından indir yorulmadin mi ne çocuk askiymis vs. Kuzenim insanın yanında senin gibi biri olsa sırtı yere gelmez der hep hatta. Ben sadece kendi çocuğum olursa değil yani, tüm çocuklara karşı böyleyim. O yüzden tüm çevrem sen kesinlikle okul öncesi öğretmenliği okumaliydin der bana. Ki haklılar da. Geriye dönsem onu okurdum. Ah o bebek kokusu, ah o çocukların masumiyeti.. hiçbir terapi bu kadar ise yarayamaz. Buradan bu yazıyı okuyan anneler varsa eğer tekrar belirtmek isterim ki cooook şanslısınız çok Bu bir psikolojik problem mi yoksa sadece fazla anaç biri miyim çözemedim açıkçası çünkü etrafimda bir kişi bile benim gibi değil. Siz ne dusunuyorsunuz?
Yengeç burcu musun?
Ben de bebek seviyorum 3 yasindan sonrasi sarmiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?