• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kimim ben?

Sadece onun kocası öldü gibi davranıp saygıda kusur etmeyeceğim öyle mi? Benim babam ölmemiş gibi yapacağım yani?
Valla güzelim sen anlamak istediğin gibi anlıyorsun.Fikri sabitsin.Evet senin baban öldü sen acı çekiyorsun sen sevilmelisin.Böyle bir dünya yok.
Evet babanı kaybettin Allah rahmet eylesin.Benim annem babamda yok bu dünyada.
Ama biraz empati.Sen sadece babanı kaybettin.Annen...eşi kaybetmekle birlikte çocukların sorumluluğu tek başınalık.Her çocuk ayrı telden çalar.
İnsan acısı tazeyken bazen fütursuz bir laf edebilir.Her gün her saat her dakika sana babanı sen mi öldürdün diyorlar.Eğer böyleyse,ortada bir mevzu var çözülmemiş.
Ya da sana bakmadılar,ilgilenmediler,kendi haline bıraktılar,ne yedirdiler ne okuttular,çalıştırıp elindekini mi yediler.Sen onlara hep sevgi gösterdin hep sarıldın her defasında ittiler mi.
O zaman gider çalışır kendi ayakların üzerinde durur araya mesafe koyarsın.Ama bana şunu yaptılar bunu dediler şöyle olduyla kendine zarar verirsin.Allah sağlık sorunuidermansız dert vermesin.Herkesin kendine göre derdi tasası evlaldı şu su bu su var.
 
Sadece onun kocası öldü gibi davranıp saygıda kusur etmeyeceğim öyle mi? Benim babam ölmemiş gibi yapacağım yani?

Benim annemde 4 çocuğunu yalnız büyütmüş bir kadın
Şöyle söyleyeyim senin baban öldü, onun eşi, yoldaşı, kardeşi, arkadaşı, anası-babası yani sahip olduğu her şey öldü, bu yüzden çocuklarıyla ansızın baş başa kalan annelerin psikolojisi biraz güç oluyor. Çünkü her şey den önce sorumlulukları çok ağır oluyor, toplum sürekli göz hapsinde tutuyor onları, eş-dost, komşu, akraba herkes gözlerini üzerine dikiyor. Geçim ayrı bir sıkıntı, çocukları büyütmek ayrı bir sıkıntı, çıkan problemlerle uğraşmak ayrı bir sıkıntı
Davranışı yanlış kabul ediyorum ama senden ricam bunu ona çok görme
Kendi depresyona itme, bana öyle yaptılar böyle yaptılar Türk filmi edasında yaşam seni bir süre sonra tüketir
Güçlü olmak zorundasın yaşadıklarını atlatmak için, kendine acımaktan vazgeç, sen geleceği olan, hayatını istediği gibi şekillendirebilecek genç bir insansın , annen ise ömrünü evlatlarıyla tüketmiş, cefa çekmiş, hala da sorumluluk taşıyan bir kadın, eşit değilsiniz yani. Hata da yapsa sen ona yaklaşacaksın, itse zorla seveceksin, küfür etse tatlımmmm deyip boynuna sarılacaksın, annem yaşasaydı ben öyle yapardım. Yaşadığı sürece öyle yaptım, tanıdım en asabi insandır annem ve senin annenin sarf ettiği sözlerden çok daha ağır hatalar yaptı anlatsam sayfalara sığmaz ama hep sabrettim ve sevdim onu, hata da yapsa sarıldım, sevip öperek, helalleşerek gönderdim bu dünyadan, kendi iç huzurun için ailenle savaşmaktan vazgeç, umarım çok mutlu olursun.
 
Valla güzelim sen anlamak istediğin gibi anlıyorsun.Fikri sabitsin.Evet senin baban öldü sen acı çekiyorsun sen sevilmelisin.Böyle bir dünya yok.
Evet babanı kaybettin Allah rahmet eylesin.Benim annem babamda yok bu dünyada.
Ama biraz empati.Sen sadece babanı kaybettin.Annen...eşi kaybetmekle birlikte çocukların sorumluluğu tek başınalık.Her çocuk ayrı telden çalar.
İnsan acısı tazeyken bazen fütursuz bir laf edebilir.Her gün her saat her dakika sana babanı sen mi öldürdün diyorlar.Eğer böyleyse,ortada bir mevzu var çözülmemiş.
Ya da sana bakmadılar,ilgilenmediler,kendi haline bıraktılar,ne yedirdiler ne okuttular,çalıştırıp elindekini mi yediler.Sen onlara hep sevgi gösterdin hep sarıldın her defasında ittiler mi.
O zaman gider çalışır kendi ayakların üzerinde durur araya mesafe koyarsın.Ama bana şunu yaptılar bunu dediler şöyle olduyla kendine zarar verirsin.Allah sağlık sorunuidermansız dert vermesin.Herkesin kendine göre derdi tasası evlaldı şu su bu su var.

Cenazede ağlamadı diye duygusuz ilan edilen, artık yetimsin bir ilahi söyle bakalım denilen, her yemek masasında yediği yemek, giydiği kıyafet, içtiği içecek burnundan getirilen biri için fikrim sabit olabilir, ben yanlışlarımı biliyor ve kabul ediyorum. Benim bildiğim böyle bir şey yaşandığında aile bireyleri birbirlerine sahip çıkarlar, birbirlerini dışlamazlar. İnanın bana her kavganın her aşağılanmanın ardından hiç bir şey yokmuş gibi gidip gülüp konuşabilen yüzsüz biriyim. İçim öyle değil ama insanların anne babaları yok, dünya üzerinde milyonlarca dert var ama bunu ben yaşıyorum, bu benim derdim, bu yüzden dünyanın en büyük derdi buymuş gibi görünmesinin hiç bir tuhaf yanı yok, şu forumda neler okuduğunuzu siz biliyorsunuzdur, her birine çıkıp bu mu derdin, insanlar neler yaşıyor mu diyeceksiniz? Çocuk dediklerinizin hepsi 30 yaşın üzerindeydi vefat ettiğinde babam, bir bana sahip çıkıp sorumluluk alacaktı yani, büyük abim dışında tek bir kişi bile nasılsın diye sormadı. Ama şimdi her mezarlığa gitmeyi reddettiğimde (kendi başıma gitmeye devam ediyorum, onlar bilmiyorlar) laf işitiyorum, zaten sevmiyordu, boşver gelmesin cümlelerine maruz kalıyorum. Derdimi anlatmak istedim, bir de burda azarlanmak değil. Evimde yeterince azarlanıyorum zaten. Teşekkür ederim yine de düşünceleriniz ve yorumlarınız için.
 
Benim annemde 4 çocuğunu yalnız büyütmüş bir kadın
Şöyle söyleyeyim senin baban öldü, onun eşi, yoldaşı, kardeşi, arkadaşı, anası-babası yani sahip olduğu her şey öldü, bu yüzden çocuklarıyla ansızın baş başa kalan annelerin psikolojisi biraz güç oluyor. Çünkü her şey den önce sorumlulukları çok ağır oluyor, toplum sürekli göz hapsinde tutuyor onları, eş-dost, komşu, akraba herkes gözlerini üzerine dikiyor. Geçim ayrı bir sıkıntı, çocukları büyütmek ayrı bir sıkıntı, çıkan problemlerle uğraşmak ayrı bir sıkıntı
Davranışı yanlış kabul ediyorum ama senden ricam bunu ona çok görme
Kendi depresyona itme, bana öyle yaptılar böyle yaptılar Türk filmi edasında yaşam seni bir süre sonra tüketir
Güçlü olmak zorundasın yaşadıklarını atlatmak için, kendine acımaktan vazgeç, sen geleceği olan, hayatını istediği gibi şekillendirebilecek genç bir insansın , annen ise ömrünü evlatlarıyla tüketmiş, cefa çekmiş, hala da sorumluluk taşıyan bir kadın, eşit değilsiniz yani. Hata da yapsa sen ona yaklaşacaksın, itse zorla seveceksin, küfür etse tatlımmmm deyip boynuna sarılacaksın, annem yaşasaydı ben öyle yapardım. Yaşadığı sürece öyle yaptım, tanıdım en asabi insandır annem ve senin annenin sarf ettiği sözlerden çok daha ağır hatalar yaptı anlatsam sayfalara sığmaz ama hep sabrettim ve sevdim onu, hata da yapsa sarıldım, sevip öperek, helalleşerek gönderdim bu dünyadan, kendi iç huzurun için ailenle savaşmaktan vazgeç, umarım çok mutlu olursun.

Keşke her insan düşüncelerini sizin gibi güzel, kırmadan ifade edebilse, biraz melankolik bir yapım var farkındayım, babam öldüğünde ailedeki tek küçük çocuk bendim, herkes acı çekiyor, herkes hayatında birini kaybetti, ben bana yapılanları defalarca unutup yeniden yeniden gülümsedim ama yıllar geçtikçe ağır gelmeye başlıyor bazı şeyler. Umut edip sessiz kalmaktan başka bir şey yapabileceğimi sanmıyorum artık zaten.
 
Cenazede ağlamadı diye duygusuz ilan edilen, artık yetimsin bir ilahi söyle bakalım denilen, her yemek masasında yediği yemek, giydiği kıyafet, içtiği içecek burnundan getirilen biri için fikrim sabit olabilir, ben yanlışlarımı biliyor ve kabul ediyorum. Benim bildiğim böyle bir şey yaşandığında aile bireyleri birbirlerine sahip çıkarlar, birbirlerini dışlamazlar. İnanın bana her kavganın her aşağılanmanın ardından hiç bir şey yokmuş gibi gidip gülüp konuşabilen yüzsüz biriyim. İçim öyle değil ama insanların anne babaları yok, dünya üzerinde milyonlarca dert var ama bunu ben yaşıyorum, bu benim derdim, bu yüzden dünyanın en büyük derdi buymuş gibi görünmesinin hiç bir tuhaf yanı yok, şu forumda neler okuduğunuzu siz biliyorsunuzdur, her birine çıkıp bu mu derdin, insanlar neler yaşıyor mu diyeceksiniz? Çocuk dediklerinizin hepsi 30 yaşın üzerindeydi vefat ettiğinde babam, bir bana sahip çıkıp sorumluluk alacaktı yani, büyük abim dışında tek bir kişi bile nasılsın diye sormadı. Ama şimdi her mezarlığa gitmeyi reddettiğimde (kendi başıma gitmeye devam ediyorum, onlar bilmiyorlar) laf işitiyorum, zaten sevmiyordu, boşver gelmesin cümlelerine maruz kalıyorum. Derdimi anlatmak istedim, bir de burda azarlanmak değil. Evimde yeterince azarlanıyorum zaten. Teşekkür ederim yine de düşünceleriniz ve yorumlarınız için.
Ya inan bana kendinle o kadar yoğunsun ki,kendini mağdur gibi görmeye inandırmışsın yazık yapma bunu kendine.Benim sana yol gösterici yorumlarımı bile AZARLANMAK!!!! olarak algılıyorsun.Ve de aynı şeyleri yazıp duruyorsun gerçekten ciddi anlamda psikolojik destek almalısın.
Hayata biraz olumlu bak empati yap.İnsanların babalarını kaybettiklerinde yaşlarının 30 olmasıibabayı kaybetme gerçeğini değiştirmiyor.İnan bana insan büyüdükçe olgunlaştıkça anne babayı daha çok arar oluyor.Bir de dediğim gibi herkesin psikolojisi farklıdır.


Biz burda kimseye amaaannn bu da dert mi demiyoruz.Ben sana sadece emapati yap diyorum.Öyle büyük karalar bağlamışsın ki.Benim derdim bana göre büyük bu tuhaf değil demek tuhaf.Senin durumun bencilliği geçmiş,ben merkezli olmuşsun tatlım.Ve ciddi anlamda destek alman lazım.o ŞUNU YAPTI BUNU YAPTIYI BIRAKIP ÖNÜNE BAKACAKSIN.bAŞKA BİRŞEY DEMİYORUM.
Ailen haklı sen haksızsın da demiyorum.Kötümüler mesafe koy.Kendi yolunu çiz.Seni aşağılıyormular,gülüp geçme hiçbirşey yokmuş gibi davranma.Mağdur değil mağrur ol.
 
Keşke her insan düşüncelerini sizin gibi güzel, kırmadan ifade edebilse, biraz melankolik bir yapım var farkındayım, babam öldüğünde ailedeki tek küçük çocuk bendim, herkes acı çekiyor, herkes hayatında birini kaybetti, ben bana yapılanları defalarca unutup yeniden yeniden gülümsedim ama yıllar geçtikçe ağır gelmeye başlıyor bazı şeyler. Umut edip sessiz kalmaktan başka bir şey yapabileceğimi sanmıyorum artık zaten.

Öyle bir zaman gelecek ki iyi ki susmuşum diyeceksin
İsyan etmek, ev içinde hesaplaşmalar onarılmaz yaralar açıyor ailelerde
Çok sorunlu bir evde büyüdüm, annemin katı yasakları vardı ama en sevdiğim yasak evde kardeş kavgası yasağıydı =))
Birimiz sorun çıkarırsa dördümüz birlikte dayak yerdik =))
Sonra yıllar geçti, büyüdük, dağıldık herkesin kendi düzeni var şimdi ama ben anladım ki biz annem varken aileydik, ondan sonra o sıcaklık hiç olmadı. Şimdi varken ailenin tadını çıkar, aralarına karış, inan bana hayat çok zor, kendi düzenin olduğunda anlayacaksın, şimdi elindekine sarıl, inan bana çok seviyorlar seni ve bir daha kimse onlar kadar sevmeyecek
Ağlatacaksın beni çocuk, tez elden toparla kendini =)))
 
Ya inan bana kendinle o kadar yoğunsun ki,kendini mağdur gibi görmeye inandırmışsın yazık yapma bunu kendine.Benim sana yol gösterici yorumlarımı bile AZARLANMAK!!!! olarak algılıyorsun.Ve de aynı şeyleri yazıp duruyorsun gerçekten ciddi anlamda psikolojik destek almalısın.
Hayata biraz olumlu bak empati yap.İnsanların babalarını kaybettiklerinde yaşlarının 30 olmasıibabayı kaybetme gerçeğini değiştirmiyor.İnan bana insan büyüdükçe olgunlaştıkça anne babayı daha çok arar oluyor.Bir de dediğim gibi herkesin psikolojisi farklıdır.


Biz burda kimseye amaaannn bu da dert mi demiyoruz.Ben sana sadece emapati yap diyorum.Öyle büyük karalar bağlamışsın ki.Benim derdim bana göre büyük bu tuhaf değil demek tuhaf.Senin durumun bencilliği geçmiş,ben merkezli olmuşsun tatlım.Ve ciddi anlamda destek alman lazım.o ŞUNU YAPTI BUNU YAPTIYI BIRAKIP ÖNÜNE BAKACAKSIN.bAŞKA BİRŞEY DEMİYORUM.
Ailen haklı sen haksızsın da demiyorum.Kötümüler mesafe koy.Kendi yolunu çiz.Seni aşağılıyormular,gülüp geçme hiçbirşey yokmuş gibi davranma.Mağdur değil mağrur ol.

Düşündüklerinize, yorumlarınıza saygı duyuyorum, desteğe ihtiyacım olduğunu da biliyorum bunu dile getirme biçiminiz beni rahatsız eden, sizinle aynı şeyleri söyleyen başka birine bu kadar tepki vermediğimi görmüşsünüzdür.
 
Öyle bir zaman gelecek ki iyi ki susmuşum diyeceksin
İsyan etmek, ev içinde hesaplaşmalar onarılmaz yaralar açıyor ailelerde
Çok sorunlu bir evde büyüdüm, annemin katı yasakları vardı ama en sevdiğim yasak evde kardeş kavgası yasağıydı =))
Birimiz sorun çıkarırsa dördümüz birlikte dayak yerdik =))
Sonra yıllar geçti, büyüdük, dağıldık herkesin kendi düzeni var şimdi ama ben anladım ki biz annem varken aileydik, ondan sonra o sıcaklık hiç olmadı. Şimdi varken ailenin tadını çıkar, aralarına karış, inan bana hayat çok zor, kendi düzenin olduğunda anlayacaksın, şimdi elindekine sarıl, inan bana çok seviyorlar seni ve bir daha kimse onlar kadar sevmeyecek
Ağlatacaksın beni çocuk, tez elden toparla kendini =)))


Aman sakın ağlamayın lütfen, böyle bir şeye sebep olmak istemem, biliyorum bazı şeyler kaybedince yerine konulmuyor. Keşke diyorum sadece, keşke sevgiyi evim dışında aramasaydım. Çok teşekkür ederim yorumlarınız için gerçekten.
 
Düşündüklerinize, yorumlarınıza saygı duyuyorum, desteğe ihtiyacım olduğunu da biliyorum bunu dile getirme biçiminiz beni rahatsız eden, sizinle aynı şeyleri söyleyen başka birine bu kadar tepki vermediğimi görmüşsünüzdür.
Bak yine ben merkezlisin.Sen benim yaptığım yoruma ve sonrasında kendi cevaplarına bak.Etki tepki mesleesi ve ben yine de seni azarlamadım.Sen bir durum hoşuna gitmeyince sistemsel olarak geri püskürtmeye çalışıyor itirazlar ediyorsun.Karşındaki sana anlatmaya çalıştığında,bu sefer ezildiğini,haksızlığa uğradığını azarlandığını mağdur edildiğini düşünüyorsun.
Kime ne cevap ayzdın bilemem.Beni benim yorumum ilgilendirir.
Son kez söylüyorum kendi pencerenden değil,karşındaki insanın penceresinden bak.
 
Okurken içimde bir şeylere dokundu Allah kimseyi babasız bırakmasın derler hep baba gidince dünya gider o Zaman sahipsiz kalır insan dağ gibi duran biri yoktur artık. Ne yazık ki şiddet gerçeği diye bir şey var kimi eli kolu tekmesi ile karşı tarafa vuruyor kimi sözleri ile. Bunları yaşamış olmanız gelecekte yaşayacak olma ihtimalinizi azaltıyor savunmanız güçleniyor. Şahsi fikrim ne yaşadıysanız şiddet baskı ailevi sorun bunları piskolok hariç hiç kimse ile paylaşmayın ne kadar güvenirseniz güvenin zafiyetiniz olarak algılayacaktır. Ve Allah (c.c) sevdiği kullarına dert keder sıkıntı vererek kendine yaklaştırır. İnanmıyorum yazmışsınız haşa diyorum. Bakın fani olan bu dünya da kimsesiz değilsiniz Allah Teala size değer vermiş yaratmış siz Allah a yaklaşırsanız şifa bulursunuz manevi bir rahatsızlığınız var ne yazık ki kalbinizin Allah ı analarak iyileşmesi gerekli. Allah sizi asla yanlız bırakmaz vekil kılın Mevla'yı her türlü işinize her türlü duygu ve düşüncenize yaklaşın daha da yaklaşın Allah a bakın güllük gülistanlık günler göreceksiniz.
 
Bu yaşta bu kadar kafaya takmasan...
Ayrıca baban öldü diye Allaha kusmek nedir? Inanmazsın o ayrı... akp lileri niye karistirdin siyaset yasak bu forumda...
Insanlar ne kadar acılar cekiyor iskence görüyor aç kalıyor bence kendine gel silkelen çok gencsin cok güzel bir hayat kurabilirsin kendine....
Ama once kuskunlukleri unutacaksin....
Nefret sadece can yakar...
 
birkere inanmıyorum diyorsunda sende annenlerin taptıklarının yanlıs oldugunu biliyorsun yani onlar =din degiller sen kurana sünnete bak. anlattıgına göre ailen hos davranmıyorlr. haklısın insan en yakınlarında bulamayınca sıgınagı kime gidecegim diyor.ama malesef bazı insanlr vardır dıgustan sıcak fedakar merrhametli bazıları ise gaddar kinci. kendini üzmemenin en basit yolu zorda olsa önemsememek beklentiye girmemek.
 
Okurken içimde bir şeylere dokundu Allah kimseyi babasız bırakmasın derler hep baba gidince dünya gider o Zaman sahipsiz kalır insan dağ gibi duran biri yoktur artık. Ne yazık ki şiddet gerçeği diye bir şey var kimi eli kolu tekmesi ile karşı tarafa vuruyor kimi sözleri ile. Bunları yaşamış olmanız gelecekte yaşayacak olma ihtimalinizi azaltıyor savunmanız güçleniyor. Şahsi fikrim ne yaşadıysanız şiddet baskı ailevi sorun bunları piskolok hariç hiç kimse ile paylaşmayın ne kadar güvenirseniz güvenin zafiyetiniz olarak algılayacaktır. Ve Allah (c.c) sevdiği kullarına dert keder sıkıntı vererek kendine yaklaştırır. İnanmıyorum yazmışsınız haşa diyorum. Bakın fani olan bu dünya da kimsesiz değilsiniz Allah Teala size değer vermiş yaratmış siz Allah a yaklaşırsanız şifa bulursunuz manevi bir rahatsızlığınız var ne yazık ki kalbinizin Allah ı analarak iyileşmesi gerekli. Allah sizi asla yanlız bırakmaz vekil kılın Mevla'yı her türlü işinize her türlü duygu ve düşüncenize yaklaşın daha da yaklaşın Allah a bakın güllük gülistanlık günler göreceksiniz.

Değerli yorumunuz için teşekkür ederim.
 
Bu yaşta bu kadar kafaya takmasan...
Ayrıca baban öldü diye Allaha kusmek nedir? Inanmazsın o ayrı... akp lileri niye karistirdin siyaset yasak bu forumda...
Insanlar ne kadar acılar cekiyor iskence görüyor aç kalıyor bence kendine gel silkelen çok gencsin cok güzel bir hayat kurabilirsin kendine....
Ama once kuskunlukleri unutacaksin....
Nefret sadece can yakar...

Bu bir yazı, içimi döktüğüm başka platformda paylaştığım kendimi anlattığım, kısa kısa geçmişe dönüşler, tabii ki babam öldü hop inanmıyorum demedim, siyaset yapmadığım halde siyasete de karıştırılıyorum aile içinde bu yüzden var orada o tabir, yıllarca araştırdım, mantığıma aklıma ne uygun düşüyorsa ona inandım ya da ona inanmadım. İnsanların çektiği acıları biliyorum, fakat eşiniz yüzünüze bakmadığında bile nasıl dünyanız başınıza yıkılmış gibi hissediyorsunuz değil mi? Belki başkalarının acılarının yanında dert bile değil ama içinde olan benim, her gün kötü söze maruz kalıp kalbi kararan benim, bütün bunları söylediğim için bencil, ben merkezli denilen de benim. İşte derdini paylaşınca eleştirilere de açık olmak gerekiyor ama, teşekkürler yorumunuz için.
 
birkere inanmıyorum diyorsunda sende annenlerin taptıklarının yanlıs oldugunu biliyorsun yani onlar =din degiller sen kurana sünnete bak. anlattıgına göre ailen hos davranmıyorlr. haklısın insan en yakınlarında bulamayınca sıgınagı kime gidecegim diyor.ama malesef bazı insanlr vardır dıgustan sıcak fedakar merrhametli bazıları ise gaddar kinci. kendini üzmemenin en basit yolu zorda olsa önemsememek beklentiye girmemek.

Onu bir yapabilsem zaten, az biraz görmezden gelebilsem güzel bir şeyler olacak da beceremiyorum işte :cry:
 
Bu bir yazı, içimi döktüğüm başka platformda paylaştığım kendimi anlattığım, kısa kısa geçmişe dönüşler, tabii ki babam öldü hop inanmıyorum demedim, siyaset yapmadığım halde siyasete de karıştırılıyorum aile içinde bu yüzden var orada o tabir, yıllarca araştırdım, mantığıma aklıma ne uygun düşüyorsa ona inandım ya da ona inanmadım. İnsanların çektiği acıları biliyorum, fakat eşiniz yüzünüze bakmadığında bile nasıl dünyanız başınıza yıkılmış gibi hissediyorsunuz değil mi? Belki başkalarının acılarının yanında dert bile değil ama içinde olan benim, her gün kötü söze maruz kalıp kalbi kararan benim, bütün bunları söylediğim için bencil, ben merkezli denilen de benim. İşte derdini paylaşınca eleştirilere de açık olmak gerekiyor ama, teşekkürler yorumunuz için.

Her insanın farklıdır imtihanı... sende ailenle imtihan ediliyorsun...
Daha 20 li yaslardasın bence maneviyatını kaybetme.. kalbinin katılaşmasına izin verme....
Belki sana sıradan bir tavsiye gibi gelebilir ama maneviyat olmadan olmuyor....
 
Onu bir yapabilsem zaten, az biraz görmezden gelebilsem güzel bir şeyler olacak da beceremiyorum işte :cry:
zor olan o zaten neyazıkkı.deni iyi anlıyorum insan calıstıgı işyerindeki arkadasan yada otobusteki kişiden bile düsüncesizce bir tavır görse bazen saatler bazende günlerce düsünüyor. birde biliyorsun din insanlar için en önemli sey olabilir kişiye göre degisir ama sizinkiler için cok önemli .neyazıkkı gözlerine batıyor dedğin seyler belkide yaptıkların buyuzden hep iğneleyeceklerdir.oyuzden sende onların gözüne iliştirme yaptıklarını.siyasete gelince su yasanan olaylar oyle taraflar olusturduki kardesler birbirini sikahet ediyor .yine huZurun için konusma zaten işede yaramaz.
 
Bu yaşta bu kadar kafaya takma canım okulun bıtmıs ıs bul ısı de baska sehırde bul o zmn uzaklasmak ıyı gelebılır bahanen de ıs olur ama sakın dıyeyım bole sebepler yuzunden yanlıs bırılerıyle de beraber olma dık dur hep sen herseyı yapabılırsın ısteren bunu dusun aacız ve gucsuz deılsın
 
Üniversiteyi bitirmişsin, yaklaşık 23 yaşındaki genç kızsın. Artık kendi ayaklarının üstünde durma vakti gelmiş. Geçmişi bırak, geçmiş geçmiş de kaldı. Sen bugününe odaklan. Psikolog dan yardım da alabilirsin..
 
Back