Arkadaşlar benim bundan yaklaşık 9 ay önce bi ilişkim vardı. Adına Hasan diyelim gerçek adını vermeyeyim. kendisi uzaktaydı benden, ayrı şehirlerdeydik. Ve kesinlikle benim için doğru insan olduğuna emindim. Tam aradığım insandı ve deli gibi aşıktık birbirimize.. uzakta olmasına rağmen en ufak bi güven sorunu yaşamadım... Ama maalesef pisliği ben yaptım. Biri hayatıma girdi başta arkadaşım olarak. Buna da Osman diyelim gerçek ismi değil ama. Bakın osman hasanın tırnağı bile olamaz hiçbir konuda.. ne kişilik ne görünüş ne temiz kalp her anlamda hasan ondan üstündü. ve üniversite okuyordu hasan. osman ise benimle yaşıttı lisedeyim ben. naptıysa bir şekilde etkiledi ayarttı beni osman. ve ben çıkmaya başladım onunla.. belki de yakınımda diye böyle oldu bilmiyorum.. 2 gün sonra söyledim hasana 'ben başkasıyla birlikteyim' dedim. Ama gözyaşlarıyla söyledim bunu yani onu kaybetmeyi yine hiç istemedim ama yaptım... gencim işte ondan heralde anlam veremiyorum şimdi ama yaptım bilmiyorum neden.. bana son sözleri bile yine 'seni seviyorum mutlu ol' oldu. 5 ay o şerefsiz osmanla çıktım. Hayatımı zindan etti bana köpek gibi pişman oldum ama hasan konuşmak dahi istemiyordu benimle unutmaya başlamıştı beni. Ayrılamıyordum da osmandan. 5 ayın sonunda o terk etti beni. İyi de yaptı. 2 ay yalnız kaldım hasana yazmayı çok istedim ama yazamadım mahvettim zaten çocuğun hayatını daha ne yazıcam... Sonra uzun zamandır hayatımda olan ama o gözle bakmadığım biri vardı. Onada orhan diyeyim. Kişiliği inanılmaz hasana benziyordu zaten hoşlanıyordu da benden.. bi şans vermek istedim inanılmaz iyi bir çocuktu. şuan onunla birlikteyim 1 aydır. Seviyorum orhanı çok tatlı iyi kalpli yanımda olması mutluluk veriyo bana... Ama sorun şu ki o eski sevgilim hasanı unutamıyorum. Şu an bile gözyaşlarıyla yazıyorum ismini haykırmak istiyorum ama yapamam... Her gece kafamı yastığa koyduğumda o geliyo aklıma... Ona yaptıklarım geliyor onun bana söyledikleri geliyor birbirimize verdiğimiz sözler, attığımız şarkılar geliyor.. Her gece pencereden bakıp dua edeceğimize söz vermiştik kavuşmak için. ben hala yapıyorum.. Kalbime iğneler batıyor sanki o derece acı çekiyorum. Ama orhanı da üzmek istediğim en son şey. sizce ne yapmalıyım? Kalbim öyle bi durumdaki aklımı kullanamıyorum mantıklı düşünemiyorum. Lütfen yardım edin akıl verin bana..