Siz hiç düşündünüz mü bilmiyorum ama ben,''keşke'' kelimesinin hayatımızda ne kadar çok kullanıldığını farkettim.
Yanlış yapılan tercihlerimiz, kararsızlığımız sonunda seçtiğimiz yolun pişmanlıkları bizi hep bu kelimeyi
kullanmaya
mecbur eder.
Genelde her zaman karşımıza iki yol çıkar. Hangi yolu seçersek seçelim negatif yönleriyle karşılaşır karşılaşmaz
kullanırız keşkeleri..
Henüz küçük bir çocukken başlar bu kelimeyi kullanmamız. Keşke bisikletim olsa deriz, keşke kabarık etekli
elbisem olsa...
Bunlara sahip olunca da cayarız bir süre sonra.Keşke bisiklet yerine kaykayım olsaydı filan gibi.Büyüdükçe
keşkeler de büyür
bizimle beraber.Keşke saçlarımı kestirmeseydim, keşke diğer okulda okusaydım, keşke okulun en yakışıklısıyla
flört edebilseydim.
Keşke boyum uzun olsaydı,keşke mavi gözlü olsaydım, keşke keşke..
Sonra bir adım daha büyürüz keşkelerimizle: Keşke üniversite tercihlerimi daha dikkatli yapsaydım,keşke
farklı bir şehirde okusaydım,keşke
bu bölümü seçmeseydim veya keşke okumasaydımda çalışsaydım falan filan.
Durmaz zaman devam eder yine keşkelerle: Keşke daha evlenmeseydim deriz,keşke daha geç çocuk sahibi
olsaydım ya da keşke daha erken
çocuk sahibi olsaydım da genç anne olsaydım deriz.Keşke sezaryen yerine normal doğum yapsaydım deriz
ya da tam tersini.Keşke kiloma
daha çok dikkat etseydim, keşke kırışık kremimi düzenli kullansaydım,keşke anneme sesimi yükseltmeseydim,
keşke bu sabah eşime bu kadar
kapris yapmasaydım.Keşke yemeğin yanında tatlı servis etseydim, keşke ,keşke,keşke,oooff...Okurken bile
bunaltıyor değil mi?
Ne kadar çok , ama bitmedi.Ama bitmeez,devam eder.Keşke çocuklarıma daha çok şey yapabilseydim deriz,
keşke daha az çalışıp
daha çok gezseydim deriz.Keşke daha çok ibadet etseydim,keşke daha düzenli spor yapsaydım,keşke daha
genç olsaydım,keşke
ihtiyarlamasaydım,keşke daha çok yaşasaydım,keşke ölmeseydim;keşke...
İnsanoğluyuz işte,hangi yolu seçersek seçelim mutlu olmayı bilmez keşkelerle karartırız dünyamızı,
şükretmeyi pek bilmeyiz.
''Keşke'' yerine ''iyi ki'' demeyi bir türlü beceremeyiz. Sonuç hoş olmasa bile ''keşke olmasaydı''
yerine '' iyi ki olmuşta bu da benim kulağıma
küpe olmuş''demeyiz.Hatalarımızdan olgunlaşmayı bilemeyiz, pişmanlıklarla tüketiriz üç günlük dünyamızı...
Ya, aslında ben şimdi düşünüyorum da çok saçma oldu bu yazı,keşke hiç yazmasaydım.Hadi yazdım keşke
Kadınlar Kulübünde yayınlamasaydım.
Tüh yaa,keşke yazılarımı kendime saklasaydım,bak çok pişman oldum şimdi.Neyse ya olan oldu,ne yapalım.
Keşke beğenen olmasa da dikkat çekmese bari :)
Yanlış yapılan tercihlerimiz, kararsızlığımız sonunda seçtiğimiz yolun pişmanlıkları bizi hep bu kelimeyi
kullanmaya
mecbur eder.
Genelde her zaman karşımıza iki yol çıkar. Hangi yolu seçersek seçelim negatif yönleriyle karşılaşır karşılaşmaz
kullanırız keşkeleri..
Henüz küçük bir çocukken başlar bu kelimeyi kullanmamız. Keşke bisikletim olsa deriz, keşke kabarık etekli
elbisem olsa...
Bunlara sahip olunca da cayarız bir süre sonra.Keşke bisiklet yerine kaykayım olsaydı filan gibi.Büyüdükçe
keşkeler de büyür
bizimle beraber.Keşke saçlarımı kestirmeseydim, keşke diğer okulda okusaydım, keşke okulun en yakışıklısıyla
flört edebilseydim.
Keşke boyum uzun olsaydı,keşke mavi gözlü olsaydım, keşke keşke..
Sonra bir adım daha büyürüz keşkelerimizle: Keşke üniversite tercihlerimi daha dikkatli yapsaydım,keşke
farklı bir şehirde okusaydım,keşke
bu bölümü seçmeseydim veya keşke okumasaydımda çalışsaydım falan filan.
Durmaz zaman devam eder yine keşkelerle: Keşke daha evlenmeseydim deriz,keşke daha geç çocuk sahibi
olsaydım ya da keşke daha erken
çocuk sahibi olsaydım da genç anne olsaydım deriz.Keşke sezaryen yerine normal doğum yapsaydım deriz
ya da tam tersini.Keşke kiloma
daha çok dikkat etseydim, keşke kırışık kremimi düzenli kullansaydım,keşke anneme sesimi yükseltmeseydim,
keşke bu sabah eşime bu kadar
kapris yapmasaydım.Keşke yemeğin yanında tatlı servis etseydim, keşke ,keşke,keşke,oooff...Okurken bile
bunaltıyor değil mi?
Ne kadar çok , ama bitmedi.Ama bitmeez,devam eder.Keşke çocuklarıma daha çok şey yapabilseydim deriz,
keşke daha az çalışıp
daha çok gezseydim deriz.Keşke daha çok ibadet etseydim,keşke daha düzenli spor yapsaydım,keşke daha
genç olsaydım,keşke
ihtiyarlamasaydım,keşke daha çok yaşasaydım,keşke ölmeseydim;keşke...
İnsanoğluyuz işte,hangi yolu seçersek seçelim mutlu olmayı bilmez keşkelerle karartırız dünyamızı,
şükretmeyi pek bilmeyiz.
''Keşke'' yerine ''iyi ki'' demeyi bir türlü beceremeyiz. Sonuç hoş olmasa bile ''keşke olmasaydı''
yerine '' iyi ki olmuşta bu da benim kulağıma
küpe olmuş''demeyiz.Hatalarımızdan olgunlaşmayı bilemeyiz, pişmanlıklarla tüketiriz üç günlük dünyamızı...
Ya, aslında ben şimdi düşünüyorum da çok saçma oldu bu yazı,keşke hiç yazmasaydım.Hadi yazdım keşke
Kadınlar Kulübünde yayınlamasaydım.
Tüh yaa,keşke yazılarımı kendime saklasaydım,bak çok pişman oldum şimdi.Neyse ya olan oldu,ne yapalım.
Keşke beğenen olmasa da dikkat çekmese bari :)