-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Keşke evlenmeseydim dediğiniz anlar oldu mu?
- Konu Sahibi COpcU
- Başlangıç Tarihi
ben evlendiğim gün pişman oldum evlerdiğime hatta 15 gün sonra anneme gezmeye gitmiştik orda kalmak ve birdaha dönmek istemedim sonra hamile olduğumu öğrendim ilk çocuktu aldıramadım düzelir sandım ama daha kötü oldu yaa..hergün milyonlarca milyarlarca kez pişman oluyorum kafamı duvarlara vursam fayda eder mi ben nasıl böyle büyük bi hata yaptım hayatımı karartım((((((((((
gerçekten merak ettim neden bu kadarerkekn pişman oldun çok özel değilse paylaş hep beraber çözüm bulalım
CADIARZUmerhaba!
bu grupta yeniyim ama itiraf etmeliyim ki cevaplar üzücü bile olsa samimi olması bile beni son derece memnun etti.bilirsiniz etrafta herkes mutluluk rolleriyle dolaşır ve herkes akıl dağıtmak için yarışır.
burda herkesin yarasını açıkca göstermesi ve birilerinin de smaimiyetle bu yarayı üflemeye çalışması çok hoş:)
ben beş yıllık evliyim.en başından itibaren evliliği fıtratıma çok yakın bulmuşumdur.ilginç olan evlilik beni ziyadesiyle özgürleştirmiştir.(burda basıkıcı aileden çıkmış oldugum anlamı çıkmasın lütfen.ruhun özgürlüğünden söz ediyorum.)hayatımın hangi şehirde yaşayacagım nasıl bir eveim olacak belirsizliği ortadan kalkmıştır mesela.hatta hayalim olan şeylerin çoğu evlendikten sonra gerçekleştridiğim şeyle rolmuştur.
tabi bunların dışında deli mi dürttü de evlendim dediğim zamanlar olmadı değil.ben o zaman aklıma eşime minnet duymam gereken şeyleri getirip kızıgnlığımı soğutuyorum(belki sizin içinde çözüm olabilir.:)
ama 4 aylık anne olarak.değişen hormonlar,bebeği büyütmenin sıkıntısı evliliklerin çok daha büyük bir düşmanı bunu anlamış bulunuyorum.daha fazla anlaşılmayı beklediğimizden midir nedir anlayışsızlıkla daha fazla suçlanıyoruz.geçicidir umarım:)
ilk yazı için uzun oldu kusuruma bakmayın.
bu grupta yeniyim ama itiraf etmeliyim ki cevaplar üzücü bile olsa samimi olması bile beni son derece memnun etti.bilirsiniz etrafta herkes mutluluk rolleriyle dolaşır ve herkes akıl dağıtmak için yarışır.
burda herkesin yarasını açıkca göstermesi ve birilerinin de smaimiyetle bu yarayı üflemeye çalışması çok hoş:)
ben beş yıllık evliyim.en başından itibaren evliliği fıtratıma çok yakın bulmuşumdur.ilginç olan evlilik beni ziyadesiyle özgürleştirmiştir.(burda basıkıcı aileden çıkmış oldugum anlamı çıkmasın lütfen.ruhun özgürlüğünden söz ediyorum.)hayatımın hangi şehirde yaşayacagım nasıl bir eveim olacak belirsizliği ortadan kalkmıştır mesela.hatta hayalim olan şeylerin çoğu evlendikten sonra gerçekleştridiğim şeyle rolmuştur.
tabi bunların dışında deli mi dürttü de evlendim dediğim zamanlar olmadı değil.ben o zaman aklıma eşime minnet duymam gereken şeyleri getirip kızıgnlığımı soğutuyorum(belki sizin içinde çözüm olabilir.:)
ama 4 aylık anne olarak.değişen hormonlar,bebeği büyütmenin sıkıntısı evliliklerin çok daha büyük bir düşmanı bunu anlamış bulunuyorum.daha fazla anlaşılmayı beklediğimizden midir nedir anlayışsızlıkla daha fazla suçlanıyoruz.geçicidir umarım:)
ilk yazı için uzun oldu kusuruma bakmayın.
kanaatkar deilizde ondan pişmanız bence
yok ben pişman deilim
allah herkese benim eşim gibi hatta bin kat iyisini nasib etsin tüm bekarlara
ne diyelim pişman olanlar aslında birazda kadınların elinde deilm işleri yoluna koymak
tevekkül ve sabır bu ikisi olunca rabbimde rahmetini esirgemez inanın
huzur mutluluk saygı sevgi herzaman sizlerle olsun inşallah
yok ben pişman deilim
allah herkese benim eşim gibi hatta bin kat iyisini nasib etsin tüm bekarlara
ne diyelim pişman olanlar aslında birazda kadınların elinde deilm işleri yoluna koymak
tevekkül ve sabır bu ikisi olunca rabbimde rahmetini esirgemez inanın
huzur mutluluk saygı sevgi herzaman sizlerle olsun inşallah
ben çok pişmanım hanımlar aslında eşim iyi bi insan ama o kadar bende çok sevgi dolu bıcır bıcırım eşim tam tersine konuşmaz dinlemez konuşanıda elinde bi hediyeyle gelmez üşengeç çivi çakmayı bilmez araba sürmeyi bilmez bende daha güçlü karakterli olsun istiyorum bana evli bi adam asıldı iş yerinde ona söylediğimde hiç tepki vermedi küfür etti bitti kendimi sahipsiz gibi hissediyorum küçük bebeğim var o olmasa bitirmiştim çoktan bi balayı yaşşadık görmeliydiniz 12de pinekliyoduk odaya çekilp uyuyoduk ya bu kadar sohbet hiiiç yok bana yaklaştığında dokunmasını istemiyorum çünkü afedersiniz işi düşünce yaklaşıyo iş bitince çekilyo köşesine 2yıllık evliyiz düşünsenize ya tanıdığımda böyle değildi çok peşimde koşan güzel sözler söyleyen biriydi maddi yöden hiç bişeyim eksik değil ne istersem alır ama ruhu yok belki bana kızanınız vardır aranızda daha ne istiyosunki diye daha önceki hayatım dolu doluydu benim ailemin tek çocuğuyum ve güzel yaşadım hayatımı doğrusu
canım çok üzüldüm benimde bebeğim var ama sana şunu söyleyim sana çok güç veriyo bende çok hamilelik ve sonrası depresyon yaşadım bunalıma girdim ama şu an bebeğim farketeye tepki vermeye başladı ne olursa olsun insanın moralini psikolojisini düzeltiyo güçlü olmaya bak hem oda sana yardımcı olcaktır annesini biraz büyüsün eşinde dayanamaz çocuk olunca değişir bence
S
Shurup
Ziyaretçi
Olmaz mı canım benim olmaz mı ..... 17 aylık evliyim bende.6 aylıkta hamileyim....
Her eşimin ailesine gittiğimiz de diyorum ben bu kelimeyi biliyor musun.Ya da onlarla ilgili bir konu açıldığında diyorum....
eşim bu kadar ailesine düşkün olduğu sürece de yine diyeceğim,hep diyeceğim.....
Her eşimin ailesine gittiğimiz de diyorum ben bu kelimeyi biliyor musun.Ya da onlarla ilgili bir konu açıldığında diyorum....
eşim bu kadar ailesine düşkün olduğu sürece de yine diyeceğim,hep diyeceğim.....
Canım benim, ben durumuna çok üzüldüm, ben de hamileyim ve böyle bi sorunum olsa napardım diye düşündüm Bence bu sorununu ailenle biranönce paylaşmalısın bebeğin doğmasını beklemeden onlara konuyu anlat, büyükler her zaman için daha iyi yaklaşırşar belki düzelebilecek bir konuyu siz gereğinden fazla abartmışsınızdır çözüm bulurlar ,ya da uyarıda bulunurlar, asla yanlız değilsin etrafında seni seven insanlarla sorunlarını paylaşman en doğrusu özellikle böyle hassas bir dönemdeyken hamileyken canım
E
emine.can
Ziyaretçi
4,5 aylık evliyim.ve o kadar çok dedimki keşke evlenmeseydim diye.1 sene içinde oldu herşey birden evlendik.aslında masa gibi başlamıştı ama şu an ayrıyız.evden eşyalarımızı topladık.
onu hala çok seviyorum ve o da beni seviyor.ama dönülmez bir yola girdik.
çok baskıcı,kıskanç bir insan.ilişkimizin başından beri üstümde baskı kurmaya çalıştı,arkadaşlarımdan ailemden uzak tutmaya çalıştı beni.hep diremdim,bazen sessiz kaldım,bazende avazım çıktığı kadar bağırdım.ama ne ailemden ne de arkadaşlarımdan vazgeçtim.beni çok sevdiği için herkesten kıskanıyormuş.aslında bu sevgi değil saplantı.bunu söyledim kaç defa.onu sevdiğim için 4 ay katlandım.
ama en son eski sevgilisiyle buluştuğunu öğrendim ve işler çığırından çıktı.
1 defa görüştüklerine eminim ama ona attığı mailleri gördüm,yazdıklarını okuyunca dünya başıma yıkıldı.onun herşeyini çektim çünkü beni seviyor demiştim.ama sevgide yokmuş.telefon açıp herşeyi söyledim evden eşyalarını al dedim.çok şaşırdı tabii,arkasında iz bırakmayacağını sanyordu.ama ilahi adalet işte.
ve sonrasında işler iyice çığrından çıktı.konuyu aileme anlattım,onlarda genelde mutsuz olduğumu bildikleri için bu işi bitir dediler.evden gidip eşyalarımı aldılar.o an sinirle eşyaları alın demiştim.
bu arada eşim aradı falan tabii.özürler diledi.ablası araya girdi.
dün ise eşim eşyaların alındığını görünce çıldırdı.telefon açıp aileme laf söyledi.aileni bırak gel dedi.bende aileme arkamı dönemem dedim.sen kararını vermişsin dedi.
çok üzüldüm tabii halada üzgünüm.onu gerçekten çok seviyorum.mutsuzluklarım fazladı ama,onun sevgisinden eminim.diğer kadınla görüşmesinide anlayabiliyorum.benim onu bırakacağımı bildiği için,korkusundan yaptı.ama aileme arkamı dönemem.
ailemin ikna olması lazım.ama çok katılar doğal olarak.
evliliği bozmak çok zor.eşyaları toplamak,anılarını toplamak demek.4 ay çok kısa bir süre insan hiçbirşeye doyamıyor...
çok üzgünüm...
onu hala çok seviyorum ve o da beni seviyor.ama dönülmez bir yola girdik.
çok baskıcı,kıskanç bir insan.ilişkimizin başından beri üstümde baskı kurmaya çalıştı,arkadaşlarımdan ailemden uzak tutmaya çalıştı beni.hep diremdim,bazen sessiz kaldım,bazende avazım çıktığı kadar bağırdım.ama ne ailemden ne de arkadaşlarımdan vazgeçtim.beni çok sevdiği için herkesten kıskanıyormuş.aslında bu sevgi değil saplantı.bunu söyledim kaç defa.onu sevdiğim için 4 ay katlandım.
ama en son eski sevgilisiyle buluştuğunu öğrendim ve işler çığırından çıktı.
1 defa görüştüklerine eminim ama ona attığı mailleri gördüm,yazdıklarını okuyunca dünya başıma yıkıldı.onun herşeyini çektim çünkü beni seviyor demiştim.ama sevgide yokmuş.telefon açıp herşeyi söyledim evden eşyalarını al dedim.çok şaşırdı tabii,arkasında iz bırakmayacağını sanyordu.ama ilahi adalet işte.
ve sonrasında işler iyice çığrından çıktı.konuyu aileme anlattım,onlarda genelde mutsuz olduğumu bildikleri için bu işi bitir dediler.evden gidip eşyalarımı aldılar.o an sinirle eşyaları alın demiştim.
bu arada eşim aradı falan tabii.özürler diledi.ablası araya girdi.
dün ise eşim eşyaların alındığını görünce çıldırdı.telefon açıp aileme laf söyledi.aileni bırak gel dedi.bende aileme arkamı dönemem dedim.sen kararını vermişsin dedi.
çok üzüldüm tabii halada üzgünüm.onu gerçekten çok seviyorum.mutsuzluklarım fazladı ama,onun sevgisinden eminim.diğer kadınla görüşmesinide anlayabiliyorum.benim onu bırakacağımı bildiği için,korkusundan yaptı.ama aileme arkamı dönemem.
ailemin ikna olması lazım.ama çok katılar doğal olarak.
evliliği bozmak çok zor.eşyaları toplamak,anılarını toplamak demek.4 ay çok kısa bir süre insan hiçbirşeye doyamıyor...
çok üzgünüm...
Benzer Konular
