Keşke Anne Olmasaydım ..

Konu sahibi seni cok iyi anliyorum,aslinda seni anlamıyorum tahmin ediyorum. Benim kardesimle aramda 2 yas bile yok ikiz gibi büyümüşüz annem diyor ki 10 sene yaşlandım
Bir arkadasim var samimi oldugum,gecen bize geldi. Cocugu neler neler yapti. Sehpanin uzerine çıktı,bardak kırdı,annesi altina degistircekti annesinin karnina tekme atiyor. Bir de kiz cocugu. Kiz cocuklari daha akıllı olur zannederdim tek ve son yaramaz bendim zannederdim.
Uyumuyor bir de,annesi diyor ki beni yaşlanırdı . Tuvalete bile giremiyorum cocukta peşinden geliyormuş bir de.Dayanamiyorum artık diyor. Cocugu burda birsuru yaramazlik yapti ben onemsemedim ev dağılsın toplanır ama kendisi icin üzüldüm. Ben onun evine gittiğimde akıllı gibi duruyordu çünkü bana anlattiginda inanasim gelmiyordu. Kafasıyla salonun camını indirmis koltukta ziplarken. Allahtan kendine bisey olmamis. Kafasini duvara vuruyormus. Cok sinirli bir de . Sana demem o ki yaramazliklar bitiyor ama sinir baki kalıyor eger varsa,ve inatçılık ta. Ben evlendim koskoca insan oldum hala insan sevmem. Hala asabiyim icim icimi yer sinirden damarlarim gözükür kollarımda. Zayıfım bir de. Cocukken sinirli yaramaz hırçın bir cocukmusum. 15 yasimdan 23 e kadar antidepresan kullandim. Senin cocuklar cok kucuk devam ederse bekleme benim gibi 7 i yasinda pedogog a götür yaramaz olmaları dogal cocuktur ama bu kadari fazla geldi bana kıskançlık duygusu olabilir aralarinda birde.
 
Yardimci tutun,bakici tutun diyoruz ya,uygulamasi bazen cok zor oluyor o dediklerimizin. Ben hep derdim ki 2 yasina gelsin krese gider. Aha 3 oldu hala gitmiyor cunku gonderemiyorum. Pek cok kosulun bir araya gelmesi lazim cunku. Kres yarim gun olursa servis yok. Araba sart. Calismamak sart. Veya calisilsa bile eve yardimci sart. En ucuz yardimci yarim gune 1000 lira istiyor. Yarim gun kres 1500 lira. 2500 lirayi baglamis oluyoruz. Peki her kadin bu parayi verebilecek kadar maas aliyor mu diye dusunmek lazim.

Hadi diyelim krese tam gun yolladik,ucreti 2200 lira. Benim calisma saatime uyan kres yok. Olsa bile bana araba sart. En ucuz araba bugun 60-70 bin. Ya araba alacagim ya da gene eve yardimci sart. Gelen yardimci sadece cocugu ugurlayacak ve karsilayacak. Gene para.

Yani her sey istedigimiz gibi olmuyor olamiyor.
 
Benimde iki tane cocugum var.
Ben tek cocukla daha cok yoruluyordum acikcasi.
Benimkilerde kavga ediyor ama aralarina girmiyorum cok gerekmedikce.
Cocuk cok buyuk sorumluluk.
Yuksek sabir gerektiriyor.
Tuvalete banyoya hep onlarla giriyorum napayim.
Biliyorum ki zamani gelince istesem de yanimda bulamicam.
Odalarinda takilacaklar, arkadaslari oncelikli olacak, bayramlarda arasinlar diye beklicem vs..
Velhasil zaman geciyor, hayiflanmak yerine cozum bulmak daha mantikli.
Buyugu evden anaokulu bahanesiyle biraz uzaklastirmanin zamani gelmis.
 
Dün 6 yasındaki kizım o an icin olması mümkün olmayan birşey istedi,bende hayır dedim,sonra küstü, söylendi ama sende herşeye hayir diyorsun anne,ben insan değilmiyim vs diye,bende kendimi "ah kızim bir bilsen ben neler neler istiyorum ama olmuyor,bak sen 6 yaşındasın,kardeşin 1.5 aylik,bende arkadaslarımla oturup kahve içmek, sinemaya gitmek,kuaförde keyifli vakit geçirmek (alel acele girip cıkiyorum ki şu an boya yaptırmam gerek vaktim yok,saclarım berbat halde) istiyorum diye yakınırken buldum. Yavrum sende haklısın anne deyip cekildi kenara,eşim duymuş konuşmamızi"sen annesin ,ben mi emzireyim"diyor gulerek. Babamin evinden getirmedim,ben anneysem sende babasın diye ona da şarladım.
Olabiliyor böyle şeyler. Ben tam rahat ediyordum kismen de olsa oğlum oldu şimdi sil baştan basladık maratona.
Geçen gün kızımı okuldan aldım bebekle,kızım fena düştü kolu sıyrıldı, bir yandan kızım ağlıyor ,aldım eczaneye götürdüm krem alalım diye,öte yandan oğlum başladı ağlamaya ,birde kucağıma aldım kustu oğlum orada yerlere. Huniyi takacaktım az kalsin. Hangi birine bakayım şaşırdım ve çaresizligi dibine kadar hissettim. Umutsuzluğa kapıldım hep böyle mi olacak diye.
Yani cidden zor. Iki çocuk çok daha zor. Büyüyorlar ama anne yıpranıyor. Sizi çok iyi anlıyorum.
Sabır ve kolaylıklar diliyorum. Kendime hep bebek/çocuk kalmayacaklar anı yaşa ve anı kurtar gerisine dertlenme,su akip yolunu buluyor derim hep,size de diyorum
Züğürt tesellisi gibi geliyor biliyorum ama bu böyle.
 
Milana22 .!.:
Valla kuzu ben tam 21 aydir uyumuyorum , uykusuzluk ve surekli emzirme yuzunden cesitli hastaliklar cikti onunla ugrasiyorum ama hic konu sahibi gibi hissetmedim , bu arada kesinlikle kinamiyorum konu sahibini sadece lutfen dogurmus olmak ocin dogurmasin hicbir kadin , gercekten gonulden isteyen , yasayacagi tum zoruluklari bastan kabul eden kadin dogursun
Her kadin ayni degil , her kadin dogurmak zorunda degil
Genişletmek için tıkla...
Evet ablacım zaten tamamen severek yapmakla ilgili. Bu saydıklarımı yaşamak bana da çok zor gelir mesela ama bayılarak yapan kadınlar da var yani dediğin gibi her kadın aynı değil. Hiç duyar kasan oldu mu görmedim ama gelip kınamazlar umarım çünkü ben çok iyi anlıyorum o_O
 
Bibibella .!.:
Bende ilk mesajınızi abartı buldum maalesef, 3 çocuğunuz varken 4. İçin 3 yıldır yalvarmak normal gelmedi bana :KK51:
Genişletmek için tıkla...
Olabilir bu sizin düşünceniz ama ben bu şekilde hissediyorum tartışılmaz ayrıca abartı değil neden abartı olsun başka birşey istemiyorum ki yatlar katlar villalar istemiyorum çocuk istiyorum kaç çocuk olursa olsun yine istemek hakkım diye dusunuyorum .
 
inFlamess .!.:
O kadar pişmanım ki anne olduğum için...5,5 senedir kapana sıkışmış cebelleşiyorum.Bekarlıgımda ağlayan zırlayan çocuklara bakıp anneleri hakkın da “bi kadın neden çocuk yapar ki hayatını mahvetmek için mi?”diye düşünür çocuk yapmalarına hayret ederdim.Çünkü özgürlük kelimesinden oluşuyordum ben.Evliliğimden 2,5 sene sonra çocuk sahibi olmaya karar verdim fıtrat gereği sanırım.O dönem net hatırlayamıyorum nasıl karar verip nasıl cesaret ettim hiç bilemiyorum .İkincisi ise kazara oldu ...

5,5 senedir ben diye birşey yok .7/24 bakıcı olarak kiralanmışım.Sosyallik şöyle dursun bi banyo/wc ye bile insan gibi girip çıkamıyorum.

Annem destek olmadı hiç bir zaman sadece bir ben vardım .7 ay baktı hergin oğlum oraya bırakırken yalvarıyordu bırakmamam için.Ve her hafta beni twl de rahatsız ediyordu su gün izin al günüm var su gün izin al gezim var vs saçma sapan sepeblerden .Sanırım anaç olmamam ondan gelen bi kalıntı .Ama ondan daha çok sevgi verdiğimi düşünüyorum evlatlarıma .

Çocuklarımı kaybetsem dünya basıma yıkılır onları çok seviyorum ama onlar doğmamış olsaydı onları hiç tanımamış hiç sevmemiş olacaktım.O zaman olmayan bişeyin yokluğu için ağlamayacaktım .

İş hayatım bittikten sonra çocuklar daha ağır gelmeye başladı.Ve durmadan kavga eden iki erkek çocuk .Büyüdüler iş kolaylaşacak diye beklerken gün ve gün benim isyanım artıyor .Onlara yapabildiğim tek şey avazım çıktığı kadar “yeter “diye bağırmak oluyor .Anlamıyorlar tatlı tatlı anlatsam da beş dakika sonra herşey yine aynı.Büyük oğlum doğduğundan bu yana zor bi çocuktu hala öyle .Küçük nispeten daha sakindi artık o da ön teker arka teker misali abisinden geri kalır yanı kalmadı .

Büyük oğlumu cimnastik,yüzme futbol aktivitelerine gönderdim yaz okullarına gitti hiç bir fayda göremedim ,enerjisi yine hiç tükenmedi .

Evin her yerine yiyecek taşıyorlar şeftali ile duvar kapı pencere siliyorlar .Birbirlerini meyve suyu ile yıkıyorlar.Birbirleri ile çoğu zaman kavga halindeler küçük canı hep acıtılan taraf .Tv den nefret ederim hiç açmam ;büyük oğlum çizgi film bagımlısı ev de gün boyu tv bangır bangır.Şöyle rahat rahatı elime kitap ,telefon alıp keyif yapamıyorum .Yani yazacak çok sey var ama şimdi öyle aklıma gelenler .

Ben anaç bi kadın değilmişim .Keşke hiç evlenmeseydim keşke hiç çocuk sahibi olmasaydım boguluyorum.Anne olmak böyle birşey mi yoksa benim çocuklarım mı böyle bilmiyorum çok daralıyorum .

İlk oğlum doğduğundan 2 yaşınadek mükemmel besledim 2 sene mememde uyudu resmen emme refleksi çok güçlüydü çok düşkündü sütüm çok güzeldi .Sabahlara kadar emerdi.Özellikle hayatımda ki o 1 yıl sadece meme vermek üzerine kurulu idi hayatım .Banyo için bile 1 saat hazırlık yapardım .Cocuklarıma bir kez emzik dahi vermedim emmelerini etkilemesin diye .

Büyük oğlumu büyütürken kardeşi doğmadan önce bi kere kızıp bağırmadım .Suan ise evde her gün sesi göklerde bi anne olmaktan bitap düştüm yıldım arkadaşlar ben ....
Genişletmek için tıkla...
Canım benim yav hiç birşey söylemeden kocaman sarılasım geldi sadece...
 
iremerve1990 .!.:
Maşallah çocuklarınızı uslu heralhalde.yoksa çok akıl işi değil 4.çocuk:KK70:
Genişletmek için tıkla...
Aslında çok çok çocuk daha iyi gibi.misafirlige gittiğimiz bir evde diger misafir 4 cocukluydu.kadının yanına bile gelmediler.abla ve abi oyaladı kücük kardeşi.ben tek çocukla bir bardak çayı zor içtim.tabiki abi abla baksın demiyorum ama büyükler oyun oynarken kücük de dahil oluyor oyuna ve ister istemez bir yarım saat bir saat es veriyorlar anneye.
 
Çocuk sahibi olmak büyük bir sorumluluk ve anne olarak bazen kendinden vazgecistir..onlar küçükken geceni,gündüzünü onlara adarsın..sizinde yazdığınız gibi kısa bir duş almak bile,wc ye gidebilmek bile büyük bir hazırlık ister.Cocuklarim küçükken benimde ara sıra sizin gibi hissettiğim olmuştur.
Ama bunlar geçecek istemesenizde geçecek.Buyuyecekler.Keske size yardımcı olan birileri olsa ara sıra soluklansaniz.
Büyüdüklerinde de farklı dertleri oluyor çünkü şimdiden gücünüzü kaybederseniz ilerde dağılırsınız.
 
hanmadi .!.:
Öyle konular var ki noop, uykusuz, sürekli emziren, 2 yaş sendromundan çıldıran anneler... Yolda gördüğüm bebeklerden korkmaya başladım ben :confused: Ama çocuklar daha fena doğru :KK70:
Genişletmek için tıkla...

ahaha biliyorum tecrübe ettim sağolsun ufak oğlum sayesinde.
hatta bir gece oturdum ağladım ben kendime ne yaptım diye:))
sandım ki büyük oğlum gibi her şey kolay olacak ama oğlan chucky çıktı:)
 
pembe tokam .!.:
Aslında çok çok çocuk daha iyi gibi.misafirlige gittiğimiz bir evde diger misafir 4 cocukluydu.kadının yanına bile gelmediler.abla ve abi oyaladı kücük kardeşi.ben tek çocukla bir bardak çayı zor içtim.tabiki abi abla baksın demiyorum ama büyükler oyun oynarken kücük de dahil oluyor oyuna ve ister istemez bir yarım saat bir saat es veriyorlar anneye.
Genişletmek için tıkla...
Oto çok çocuk hani 5 6 demiyorum tabi ama en fazla 4 çocuk benim etrafında kimi görsem en az 2 çocuğu var 4 çocuklu olan çok IYIKI anne olmuşum IYIKI 3 tane meleğim var ve insallah 4. Mlemegimde bekletmez bizi rabbim gonlumdekini biliyor
 
inFlamess .!.:
O kadar pişmanım ki anne olduğum için...5,5 senedir kapana sıkışmış cebelleşiyorum.Bekarlıgımda ağlayan zırlayan çocuklara bakıp anneleri hakkın da “bi kadın neden çocuk yapar ki hayatını mahvetmek için mi?”diye düşünür çocuk yapmalarına hayret ederdim.Çünkü özgürlük kelimesinden oluşuyordum ben.Evliliğimden 2,5 sene sonra çocuk sahibi olmaya karar verdim fıtrat gereği sanırım.O dönem net hatırlayamıyorum nasıl karar verip nasıl cesaret ettim hiç bilemiyorum .İkincisi ise kazara oldu ...

5,5 senedir ben diye birşey yok .7/24 bakıcı olarak kiralanmışım.Sosyallik şöyle dursun bi banyo/wc ye bile insan gibi girip çıkamıyorum.

Annem destek olmadı hiç bir zaman sadece bir ben vardım .7 ay baktı hergin oğlum oraya bırakırken yalvarıyordu bırakmamam için.Ve her hafta beni twl de rahatsız ediyordu su gün izin al günüm var su gün izin al gezim var vs saçma sapan sepeblerden .Sanırım anaç olmamam ondan gelen bi kalıntı .Ama ondan daha çok sevgi verdiğimi düşünüyorum evlatlarıma .

Çocuklarımı kaybetsem dünya basıma yıkılır onları çok seviyorum ama onlar doğmamış olsaydı onları hiç tanımamış hiç sevmemiş olacaktım.O zaman olmayan bişeyin yokluğu için ağlamayacaktım .

İş hayatım bittikten sonra çocuklar daha ağır gelmeye başladı.Ve durmadan kavga eden iki erkek çocuk .Büyüdüler iş kolaylaşacak diye beklerken gün ve gün benim isyanım artıyor .Onlara yapabildiğim tek şey avazım çıktığı kadar “yeter “diye bağırmak oluyor .Anlamıyorlar tatlı tatlı anlatsam da beş dakika sonra herşey yine aynı.Büyük oğlum doğduğundan bu yana zor bi çocuktu hala öyle .Küçük nispeten daha sakindi artık o da ön teker arka teker misali abisinden geri kalır yanı kalmadı .

Büyük oğlumu cimnastik,yüzme futbol aktivitelerine gönderdim yaz okullarına gitti hiç bir fayda göremedim ,enerjisi yine hiç tükenmedi .

Evin her yerine yiyecek taşıyorlar şeftali ile duvar kapı pencere siliyorlar .Birbirlerini meyve suyu ile yıkıyorlar.Birbirleri ile çoğu zaman kavga halindeler küçük canı hep acıtılan taraf .Tv den nefret ederim hiç açmam ;büyük oğlum çizgi film bagımlısı ev de gün boyu tv bangır bangır.Şöyle rahat rahatı elime kitap ,telefon alıp keyif yapamıyorum .Yani yazacak çok sey var ama şimdi öyle aklıma gelenler .

Ben anaç bi kadın değilmişim .Keşke hiç evlenmeseydim keşke hiç çocuk sahibi olmasaydım boguluyorum.Anne olmak böyle birşey mi yoksa benim çocuklarım mı böyle bilmiyorum çok daralıyorum .

İlk oğlum doğduğundan 2 yaşınadek mükemmel besledim 2 sene mememde uyudu resmen emme refleksi çok güçlüydü çok düşkündü sütüm çok güzeldi .Sabahlara kadar emerdi.Özellikle hayatımda ki o 1 yıl sadece meme vermek üzerine kurulu idi hayatım .Banyo için bile 1 saat hazırlık yapardım .Cocuklarıma bir kez emzik dahi vermedim emmelerini etkilemesin diye .

Büyük oğlumu büyütürken kardeşi doğmadan önce bi kere kızıp bağırmadım .Suan ise evde her gün sesi göklerde bi anne olmaktan bitap düştüm yıldım arkadaşlar ben ....
Genişletmek için tıkla...

Tv’de izliyordum bir ara ‘süper dadı’ diye bir program vardı youtube’den açıp bakın bir kaç bölümüne. Öylesine yaramaz, hırçın çocukları bir kaç günde muma çeviriyordu ‘süper dadı’. Genellikle evde kural olmayınca çocuklar dahada şımarık oluyor. Örneğin bundan sonra çocuğunuzun tv saati olsun ve bu yarım saat ve ya kırk dakika olsun ondan sonra kapatın tvyi. Tabii ki bu hareketinize alışık olmadığı için ağlayacak ama bu kurallara eninde sonunda alışacak. Çocuğum yok ama bu programda bir çok faydalı şey öğrendim sizin de izlemenizi tavsiye ederim.
Eğer yardımcı olmazsa bir pedagog’a danışın derim.
Allah yardımcınız olsun.
 
Bu kadarr cocuk sahibi olmak isteyen o kadar gozyasi doken warken kadin keske anne olmasaydim keske cocugum olmasaydi diyo vala pess.kendinden emin degilsen ne diye iki cocuk yapiyorsun o cocuklara nasil duzgun anne olcaksin.allh bagislarsa iki cocugum var ucuncuye hamileyim.cocularim karnindaki kardesimiz buyusun diye bal yediriyorlar bna dun aksam. iyiki dogurmusum vala benim sirtim yere gelmez
 
nooption .!.:
ahaha biliyorum tecrübe ettim sağolsun ufak oğlum sayesinde.
hatta bir gece oturdum ağladım ben kendime ne yaptım diye:))
sandım ki büyük oğlum gibi her şey kolay olacak ama oğlan chucky çıktı:)
Genişletmek için tıkla...
Chucky :KK53::KK48:
Bizim yan dairede de 2 tane bebe var. 3-4 yaşlarına geldiler herhalde. Bebekken sesleri yoktu da ne zaman büyüdüler hayatımda derin darbeler oluştu. Seslerine uyanmaktan gına geliyor her sabah her sabah
Küçüğü fena büyüğü neyse de.
Onların annesine de sana da hepinize kolaylık diliyorum, başımızın üstünde yeriniz var fedakar anneler :KK31:
 
Birçok annenin sesi olmuşsun gerçekten konu sahibi! Bize geleneksel olarak dayatılan evlenmenin ve ardından da annelik misyonunun içine düşünce “Ne halt ettim beeeeen!” diye aklımız başımıza geliyor. İki kızım var, onlara hep evlenme ve çocuk sahibi olmanın olumlu, olumsuz yönlerini anlatacağım ve asla onları baskı altında hissettirmeyeceğim.

Şimdiki çocuklar da genelde böyle çok hareketli. Çünkü hep evdeler. Dışarıda oynayabilseler süper olurdu. Benim kızlar da böyle, üstelik çalışıyorum ben. Öğretmenim ve iş dışındaki tüm vaktim onlarla. Eşim de çok yoğun çalışıyor zaten. Ailemden kimse de benimle aynı şehirde değil. Eşimin ailesi de uzakta oturuyor. İnan bana bir toplantım olsa bakacak kimse olmuyor. Öyle zor ki!

Seni çok çok çok iyi anlıyorum. Bazen ben de isyan ediyorum ama eşim de dahil herkes tarafından kınanıyorum. Peki bu kunayanlar bir gün de biz bakalım, sen dinlen diyor mu? Hayır! Anca sana analık ve hizmetçilik misyonunu yükleyip kınamayı bilirler.

Birkaç yıl daha sabret/sabredelim, büyüyecekler. İşimiz daha kolay olacak. Ama bu zor günlerimde yanımda olmayıp beni kınayan herkesten de intikamım acı olacak o zaman:KK14::sinirli::KK62:
 
inFlamess .!.:
O kadar pişmanım ki anne olduğum için...5,5 senedir kapana sıkışmış cebelleşiyorum.Bekarlıgımda ağlayan zırlayan çocuklara bakıp anneleri hakkın da “bi kadın neden çocuk yapar ki hayatını mahvetmek için mi?”diye düşünür çocuk yapmalarına hayret ederdim.Çünkü özgürlük kelimesinden oluşuyordum ben.Evliliğimden 2,5 sene sonra çocuk sahibi olmaya karar verdim fıtrat gereği sanırım.O dönem net hatırlayamıyorum nasıl karar verip nasıl cesaret ettim hiç bilemiyorum .İkincisi ise kazara oldu ...

5,5 senedir ben diye birşey yok .7/24 bakıcı olarak kiralanmışım.Sosyallik şöyle dursun bi banyo/wc ye bile insan gibi girip çıkamıyorum.

Annem destek olmadı hiç bir zaman sadece bir ben vardım .7 ay baktı hergin oğlum oraya bırakırken yalvarıyordu bırakmamam için.Ve her hafta beni twl de rahatsız ediyordu su gün izin al günüm var su gün izin al gezim var vs saçma sapan sepeblerden .Sanırım anaç olmamam ondan gelen bi kalıntı .Ama ondan daha çok sevgi verdiğimi düşünüyorum evlatlarıma .

Çocuklarımı kaybetsem dünya basıma yıkılır onları çok seviyorum ama onlar doğmamış olsaydı onları hiç tanımamış hiç sevmemiş olacaktım.O zaman olmayan bişeyin yokluğu için ağlamayacaktım .

İş hayatım bittikten sonra çocuklar daha ağır gelmeye başladı.Ve durmadan kavga eden iki erkek çocuk .Büyüdüler iş kolaylaşacak diye beklerken gün ve gün benim isyanım artıyor .Onlara yapabildiğim tek şey avazım çıktığı kadar “yeter “diye bağırmak oluyor .Anlamıyorlar tatlı tatlı anlatsam da beş dakika sonra herşey yine aynı.Büyük oğlum doğduğundan bu yana zor bi çocuktu hala öyle .Küçük nispeten daha sakindi artık o da ön teker arka teker misali abisinden geri kalır yanı kalmadı .

Büyük oğlumu cimnastik,yüzme futbol aktivitelerine gönderdim yaz okullarına gitti hiç bir fayda göremedim ,enerjisi yine hiç tükenmedi .

Evin her yerine yiyecek taşıyorlar şeftali ile duvar kapı pencere siliyorlar .Birbirlerini meyve suyu ile yıkıyorlar.Birbirleri ile çoğu zaman kavga halindeler küçük canı hep acıtılan taraf .Tv den nefret ederim hiç açmam ;büyük oğlum çizgi film bagımlısı ev de gün boyu tv bangır bangır.Şöyle rahat rahatı elime kitap ,telefon alıp keyif yapamıyorum .Yani yazacak çok sey var ama şimdi öyle aklıma gelenler .

Ben anaç bi kadın değilmişim .Keşke hiç evlenmeseydim keşke hiç çocuk sahibi olmasaydım boguluyorum.Anne olmak böyle birşey mi yoksa benim çocuklarım mı böyle bilmiyorum çok daralıyorum .

İlk oğlum doğduğundan 2 yaşınadek mükemmel besledim 2 sene mememde uyudu resmen emme refleksi çok güçlüydü çok düşkündü sütüm çok güzeldi .Sabahlara kadar emerdi.Özellikle hayatımda ki o 1 yıl sadece meme vermek üzerine kurulu idi hayatım .Banyo için bile 1 saat hazırlık yapardım .Cocuklarıma bir kez emzik dahi vermedim emmelerini etkilemesin diye .

Büyük oğlumu büyütürken kardeşi doğmadan önce bi kere kızıp bağırmadım .Suan ise evde her gün sesi göklerde bi anne olmaktan bitap düştüm yıldım arkadaşlar ben ....
Genişletmek için tıkla...
Çoğu insan artık bu yuzden 1 cocukta kaliyor yeter diyor hayat sartlari zor cocuklar 4duvar arası enerji bitmiyor..Sokak bahce park var guvenilir degil hicbir sey..tablet telefon tv cocugun canına okuyor..
Bir de tek cocuk kolaydır ama iki cocuk acayip zordur..Arada sirada birkac saat uzak kalmak iyidir ki ozlensinler..
Meyve suyuyla yikanmak falan deyince hic mi kural koymadiniz kucukken benimkiler mesela benden cekinir ..
Ayrica cok bagirmak işe yaramiyor tavsiyem işe girin çalisin aksamlari ve haftasonlari ilgilenin doyasiya varsin tüm maaş krese gitsin psikolojiniz duzelsin
 
Merhaba, benim oğlum 21 aylık, zor ama çok zor bir çocuk. Enerjisi hiç bitmiyor. Doğum iznine çıktığım gün işten de çıkışımı verdiler. Ben mühendisim ve işsiz kaldım 2 yıldır iş veren de yok artık. Evden dışarıya çıkmayalı bir ay oldu. Ne gelenim var ne gidenim. Kimse bir gün olsun yardımcı olmadı bana. Bazen çıldıracak gibi oluyorum, duşa girince bile anne anne diye çığlık atıyor oğlum, maksimum 5 dakikada çıkıyorum. Tipim kaydı insanlıktan çıktım, yemek yemeyi unuttum boş ekmek yiyorum gündüzleri. Yemek olmadığından değil, oturup yememe fırsat vermiyor oğlum. Migrenim tutunca bir ay geçmiyor çünkü uyku yok. Eşim de saolsun aslında çok yardımcıdır ama oğlum zor bir karakter. Ben bir an pişman olmadım büyür düzelir ama ikinci çocuk asssla diyorum artık. Biraz sabredicez artık, ilerde sabah başına dikilip 6.30da kaldıracağım günlerin hayalini kuruyorum :) büyük bir zevkle yapacağıma eminim çünkü heheh
 
Sivilhulk .!.:
Bu kadarr cocuk sahibi olmak isteyen o kadar gozyasi doken warken kadin keske anne olmasaydim keske cocugum olmasaydi diyo vala pess.kendinden emin degilsen ne diye iki cocuk yapiyorsun o cocuklara nasil duzgun anne olcaksin.allh bagislarsa iki cocugum var ucuncuye hamileyim.cocularim karnindaki kardesimiz buyusun diye bal yediriyorlar bna dun aksam. iyiki dogurmusum vala benim sirtim yere gelmez
Genişletmek için tıkla...
Boyle yorumlara ifrit oluyorum ..konu sahibi anlatmis psikolojisini iste bunalmis iki guzel laf edin zor evet herkes icin deyin
Annelik boyle deyin de 3.yü doguracam mukemmel bir anayım ohhh demeyin..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
İkiz Hamilelik yalnızlık ruhsal bunalım dertleşmek istedim varsa tavsiye isterim
2 3 4
Yorumlar
70
Görüntüleme
10K
bsr536
B
H
Keske benimde dag gibi bi babam olsaydi
Yorumlar
6
Görüntüleme
2K
ZemheriPoyraz
ZemheriPoyraz
B
Annesiyle arası kötü olan varmı
7 8 9
Yorumlar
176
Görüntüleme
16K
ema1
ema1
Dert bende derman sende
Keske her insan anne baba olmasa!!!
3 4 5
Yorumlar
83
Görüntüleme
4K
Dert bende derman sende
Dert bende derman sende
A
keşke bu kadar güçlü durmaya çalışmasaydım....
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
3K
account
A
X