- 8 Aralık 2012
- 10.610
- 6.977
Yazdığım yanlış anlaşıldı sanırım.
Çocuğum için yapmayacağım şey yoktur. Beni en çok mutlu eden onların bir adım atması, anne demesi, okula başlaması gibi gibi. Anne’yi ilk okuduğunda “artık anne’yi okuyabiliyorsun” diye sarılıp ağladığımı biliyorum.
Ama bazen öyle üstüme üstüme geliyor ki herşey acaba bir kaç sene sonra yaşasaydım bu duyguları demekten kendimi alamıyorum.
Alıntıladığım kişi siz misiniz mesajımı bulamadım ama sizin nezdinizde sorayım, hiç bi böyle düşünceleriniz olmuyor.
Demek bazı Kadınlar gerçekten “ANNE” olarak yaratılıyor safi diyeceğim.
Ben de bazı kadınlar için resmen anne olmak için doğmuş diyorum.