Kendini SEVGİLİMİZ sanan yakın arkadaşlarımız olmuştur hepimizin ? Tavrınız nedir ?:(

yapışık bir arkadasın var. arayı biraz açmakta fayda var... görüşmeleri azaltmaya bak...sonrada istedigin seviyeye çekersin.... (kaynanası bela olanlara verdiğimiz tipik tavsiye oldu

Yani arkadaşımı seviyorum, sevmiyor değilim. Ama sürekli dipdibe olmak istemiyorum. Sırf o değil, kimse ile istemiyorum ...
 

Yorumunu çok beğendim, çok teşekkür ederim.
Aynen ya, hayır böyle yaptıklarında gerçekten köpek kadar değer veresi gelmiyor insanın.
Ben ona mı soracağım, köpeğimi ne zaman gezdireceğimi ? yahu... Diyemiyorsun işte böyle, ama doğrusu bu.
 

Ben, çok arkadaşı seviyorum ...
Her girdiğim ortamda, sus pus otursam bile muhakkak bana yanaşanlar benimle arkadaş olmaya çalışanlar olur.
Sanırım yüzüm çok yumuşak ya da değişik bir enerjim var.
Hele eğer o gün çok sıcakkanlıysam bir sürü arkadaş edinebilirim :)
Ortamlara girmeyi de seviyorum, ortam deyince bar filan değil tabi Mesela kurslar olsun çok severim katılmayı.
Çok ortama girdiğim için çok arkadaş ediniyorum haliyle. Yani mesela bir arkadaşım beni bir gösteriye çağırır, giderim. vs vs
Ama ben İrem 'i mesela ne bileyim, ortamlara girsin diye onun iyiliği için gel diyorum ben "ayşelerle buluşucam sen de gel" hani mesela.
Ama yok gelmez. Gelmiyor sevmiyor. Bütün gün ya evde, ya benimle, ya kuzeninin yanına gider.
Sevgili olarak da tanıştırmaya çalışıyorlar, istemiyor. Karamsar oldu iyice.
İşin kötü yanı, bazen ona umutlu olduğum bir şeyi anlatmak bile istemiyorum. Çünkü olumsuz laflar söyleyip beni etkiliyor onun karamsarlığı.
Çünkü ben olumlu olmaya çalışıyorum. Olumlu olursam olur diye düşünüyorum. Ama bir laf ediyor , tüm karamsarlık üstüme çöküyor.
 
açıklayabilirsin bence. annesi gece izin vermiyorsa dışarı çıkmayın sen evlerine git. mutlaka bi orta yol bulunur :) en yakın arkadaşınmış. kaybetmemelisin.

Yani bence de, evlerine giderim ben nolcak. Amaa o istiyor akşam çıkmak.
 

Aynen ... İnsan biraz vicdanlı olunca zor oluyor laf söylemesi.
Hayır, ben de öyle düşünüyorum, beni anlamıyorsa en yakın arkadaşım değil demek ki.
Çünkü beni anlamasını istiyorum ben.
Böyle yapması daha kötü ediyor, ister istemez soğuyorum.
 

Aramızdaki bağ , o LAFTAN sonra hiç eskisi gibi olmadı.
Yani benim içimde en azından.
Bilmiyorum. Bazen öyle laflar söylüyor ki, niyetini sorguluyorum.

Biliyor zaten bu sıkışıklığımı, ama bencilliğinden görmüyor !
 

Yani ben de bunu anlatmak istedim işte... Bir laf vardır çok kaba ama resmen öyle,,, ne ona geliyor, ne ona...

Haftada bir tamam... Ya haftada iki de olur gerekirse. Ama sürekli abone olmuş gibi ne bu böyle . Ona kızıyorum ben :/

 

Ben onlara "beni niye çağırmadınız aşkolsun ?" dedim. Azarlamışım onu.
Aşkolsun kelimesi olan cümlenin neresi azarlama olabilir bilmiyorum.
Ben de gittim dedim, bu lafın çok ağrıma gitti.
"eee ne ekiyorsan onu biçiyorsun" dedi. "bilerek söyledim, sen beni azarlayınca karşılık verdim" dedi.
Ama karşılıktan bile olsa, söylenmeyecek laflar vardır.
Çocuklukta kaldı belki ama halaaa onun bu niyetine güvenmiyorum.
Yani bir şey olsa , asla lafını sakınmaz.
 

Değer veriyorum aynen. Değer vermesem bitmişti çoktan. Annesini de çok severim. Kendisini de.
Ama fazla samimiyet, abonelik gibi bu tarz olayları sevmiyorum artık.
Çünkü yaşımız büyüdüğü için bir çok sorumluluk edindik.
Hayat ilerliyor ama o hala her şey aynı kalacak sanıyor dostluk konusunda.
 
Arkadaşın kendini sevgilin sanmıyor, biraz ağır olucak belki ama kendini evcil hayvan statüsüne koyuyor, sana muhtaçmış, senin onun çıkmasına uygun olan saatlerde ona eşlik ederek hava almasını sağlamak gibi bir yükümlülüğün varmış gibi davranarak.

Eğer yalnızlıktan böyle yapıyorsa, onu bir kursa ya da çalışma hayatına yönlendirmeye çalışmayı deneyebilirsin, sosyalleştikçe etrafında program yapabileceği farklı insanlar oldukça, sana bağımlıymış gibi düşünmekten vazgeçer, canı sıkıldıkça değil seni özledikçe görüşmeye başlarsınız.
 

Ben o açıdan hiç bakmamıştım bir daha öyle diyince diyeceğim, "sen hayvanmısın ? O bana muhtaç.. Lütfen yani" diyeceğim.

Yönlendiriyorum ama olmuyor. Diyorum ya çok kapanık ...
 
canım benım hiç kasma kendını zorunlu da hıssetme dıyecegım ama bazı ınsanlar oyle ısrarcı kı hayır dıyemıyorsun bunu da ıyı bılıyorum

ama yıne de hiç kasmadan bıze anlattıgın gıbı yogun programından ona da bahsedıp anlayıs gostermesını ısteyebılırsın

hayır demeyı ogren canım bende dıyemem hiç ama bana ciddi külfet oluyor bu huyum
 
Sorma canım. Kıyamıyorum da insanlara ...
Deli oluyorum bu huyuma ben
 
ahh bende bugun bu tarz bi olaydan muzdaribim

gel beraber icimizdeki insan sevgisini aldiralim ( sevdim bu fikri )
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…