Bu cümleyi YouTube’dan takip ettiğim bir psikologdan duydum, çok hoşuma gitti
Ben de kendimin en iyi versiyonu olmaya karar verdim. Yapı olarak fedakar, anaç ruhlu bir insanım (balık burcunun yan etkileri
) ve bu beni çok yoruyor. Kendime değer vermeyi yeni yeni öğreniyorum çaba gösteriyorum. Bu topiği de cilt bakımından birikime, ders çalışmaktan kendimi geliştirmeye kadar yaptığım/yapmak istediğim şeyleri yazmak için açtım. Hem başarırsam birilerine cesaret vermiş olurum diye düşündüm. (İsteyen sohbete katılabilir) Belki hedeflediğim her şeye ulaşamam ama kapasitem olduğunu düşündüğüm şeylerin üstüne gitmek istiyorum
Bana gelince; 30’lu yaşların başlarındayım diye kabaca söyleyeyim yaşımı. Bekarım ve ailemle yaşıyorum. Bir çok genç kız gibi üniversite sınavından sonra aile evinden biraz uzaklaşmak için önüme gelen bölümleri yazıp gittim şehir dışına. Sonra iş hayatına atıldım (ya da o mu bana atıldı desem) neyse hastaneye gittiğim bir hün doktorumu beklerken son sınıf öğrencisi intern ile biraz muhabbet ettim. Sonra muayenemi olup çıktım. Şu an bile tarif edemediğim karmaşık duygular yaşadım. Kendimi sorguladım hayatımı sorguladım, lisedeyken doktor olmak istediğimi hatırladım. Yıllardır aklıma gelmemiş bu mesela hayat koşturmacası içinde. Bunu farketmek beni daha da üzdü. Günlerce kendimi sorguladım, olur mu olmaz mı derken yapmak istediğimi kendime itiraf etmek bile bayağı zamanımı aldı. Neyse sözün özü en temel hedeflerimden biri tıp fakültesini kazanmak.
Bunun yanında keman çalmayı öğrenmek, yabancı dil öğrenmek, spora başlamak hedeflerim arasında ve tabii ki eğitimimi finanse edebilmek için yatırımlarıma ağırlık vermek. Beni bir daha okut diyemem babama bu yaştan sonra.
İlk mesajı çok uzatmak istemiyorum. Değişim isteyip kıvılcım bekleyen tüm kadınlara bu şarkıyı armağan ediyorum