kendimi öldürsem rahatlıcam

Hayatta kendinizi oyalayıp mutlu edecek iş uğraşlar bulmalısınız. Yalnızlıktan bu kadar depresifsiniz. Pandemininde olumsuz etkilerini yaşıyoruz insanlık olarK maalesef. Sosyal hayatımız sekteye uğradı ve bu büyük bir eksiklik hayatımızda. Ama öncelikle mutlu olmak için herşey kendimizi sevmekle başlıyor. Dünya da 1 günüz kalsa ne yaparsınız? sorusunun cevabı yapmak isteyebileceklerinize ışık tutabilir diye düşünüyorum. Hayalleri olmalı insanın, hedefleri ve sevdikleri, sevildikleri. Umarım sizi mutlu edecek uğraş ve insanlarla en kosa sürede bir bağ kurar ve daha güzel hislerle buraya yeniden yazarsınız.
 
ya şuan o kadar mutsuzum ki hüngür hüngür ağlayarak yazıyorum kusura bakmayın yanlış yazarsam. ben de genetik bir takıntılık hali var asla aşamıyorum. her gün ölüyorum resmen yaşayan bir ölü gibiyim. ilaç kullanıcam ama şuan kullanma imkanım yok oturduğum yer küçücük köy beni götüren olmaz zaten psikoloğa falan. küçükken daha 8 yaşındayken falan takıntılı halim başladı. annem beni bu konuda çok iyi anlardı hep. sonra trafik kazası geçirdik 5 yıl önce falan ve annemi kaybettim. ve bu takıntılı halim aşırı tetiklendi. beni bu konuda ciddiye almıyorlar pek ailem.
mesela bir dönem şeker hastası olduğuma inandım bir dönem kanser olduğuma tam bu halimi atlattım derken bir tur daha bunları yaşadım yok yani atlatamıyorum.
geçen kan tahlili yaptırdım bazı değerlerim eksik bazıları fazla çıktı. neyse demir ilacı ve kansızlık var dendi ilaç kullanıyorum. internetten bir bakayım dedim altında bir sürü ciddi hastalık yatabilirmiş. kanserler falan. çok korktum tabi haliyle tek tek hepsinin belirtilerini okudum ve inanmıcaksınız belki ama ağrılarım var gibi şuan. demir ilacının yan etkisi olarak mı bilmiyorum artık ama başım inanılmaz ağrıyor. ara ara kemiklerim de sızlıyor falan.
anlatacak kimsem yok gibi çünkü herkesi bıktırdım. arkadaşlarım var ama çok yakın dostum dediğim birkaç kişi var onlar da bu halime alıştılar. hayatımda şimdiye kadar 4 5 erkek falan oldu ve hepsine bu konulardan dert yandım. şuan kimse yok hayatımda. o kadar takıyorum ki kafama biliyorum çok kötü duruyor dışardan.
aslında buraya öneri almak için yazmadım biliyorum ki benim durumum artık tedavi edilmesi gereken birşey. buraya yazma sebebim hayatımda insan kalmadı beni anlayacak. eskiden annem beni bu konuda anlardı yeri gelirdi benle takardı o da. ama şimdi bunu anlatacak kimsem yok ve yazınca rahatladım gerçekten..zamanınızı aldıysam kusura bakmayın

Durumunuzun oldukça farkındasınız, bu iyi bir şey. Olabildiğince internette hastalık aratmamaya çalışın, bunun için telkin teknikleri kullanabilirsiniz belki. Ancak kimsenin sizi götürmesini beklemeden iyi bir psikiyatriste gözükseniz iyi olur, özellikle de intihar eğiliminiz veya düşünceleriniz varsa.
 
ya şuan o kadar mutsuzum ki hüngür hüngür ağlayarak yazıyorum kusura bakmayın yanlış yazarsam. ben de genetik bir takıntılık hali var asla aşamıyorum. her gün ölüyorum resmen yaşayan bir ölü gibiyim. ilaç kullanıcam ama şuan kullanma imkanım yok oturduğum yer küçücük köy beni götüren olmaz zaten psikoloğa falan. küçükken daha 8 yaşındayken falan takıntılı halim başladı. annem beni bu konuda çok iyi anlardı hep. sonra trafik kazası geçirdik 5 yıl önce falan ve annemi kaybettim. ve bu takıntılı halim aşırı tetiklendi. beni bu konuda ciddiye almıyorlar pek ailem.
mesela bir dönem şeker hastası olduğuma inandım bir dönem kanser olduğuma tam bu halimi atlattım derken bir tur daha bunları yaşadım yok yani atlatamıyorum.
geçen kan tahlili yaptırdım bazı değerlerim eksik bazıları fazla çıktı. neyse demir ilacı ve kansızlık var dendi ilaç kullanıyorum. internetten bir bakayım dedim altında bir sürü ciddi hastalık yatabilirmiş. kanserler falan. çok korktum tabi haliyle tek tek hepsinin belirtilerini okudum ve inanmıcaksınız belki ama ağrılarım var gibi şuan. demir ilacının yan etkisi olarak mı bilmiyorum artık ama başım inanılmaz ağrıyor. ara ara kemiklerim de sızlıyor falan.
anlatacak kimsem yok gibi çünkü herkesi bıktırdım. arkadaşlarım var ama çok yakın dostum dediğim birkaç kişi var onlar da bu halime alıştılar. hayatımda şimdiye kadar 4 5 erkek falan oldu ve hepsine bu konulardan dert yandım. şuan kimse yok hayatımda. o kadar takıyorum ki kafama biliyorum çok kötü duruyor dışardan.
aslında buraya öneri almak için yazmadım biliyorum ki benim durumum artık tedavi edilmesi gereken birşey. buraya yazma sebebim hayatımda insan kalmadı beni anlayacak. eskiden annem beni bu konuda anlardı yeri gelirdi benle takardı o da. ama şimdi bunu anlatacak kimsem yok ve yazınca rahatladım gerçekten..zamanınızı aldıysam kusura bakmayın
Gerek varmi kendini bu kadar yormaya. Hayatimda hepp " yeeaaaa bizde kanser cok genetikk bende ciksammm sasirmamm heheheheheh" diyip gencligime guvenen ortamlarda gevsek gevsek saka yaoarak konusan ben 4 ay once kanser eshisiyle ameliyat oldum hemde ne ameliyat. Sonra anladimki hersey agza oyle kolay alinmazmis. Kotuyu cagirma. Ogun bugundur diyoeumki eve dogduk yasiyoruz ve ölecegiz. Dusebilirz hasta olabilirz o an neyi yasamamiz gerekiyorsa yasayacagiz. Zehir etme hayati. Ve psikolaga bir gorun. Inan insanlari biktiririsin. Kimse gorusmek istemez. Ben bile bu halimle kimseye sikayet etmiyorum su vaziyetimi senin ne haddine. Sukret.bugun onkolojideki insanlari gordum o kadar bos uasiyoruzki o kadar bak
 
yanlış anlamazsanız bir şey sorabilir miyim?
takıntılarınız çoğunlukla hastalıklarla mı ilgili? yoksa birilerinin sizinle ilgili kötü düşündüğünü,arkanızdan iş çevirdiğini vb de düşünüyor musunuz?

veya birilerinin size aşık olduğunu düşündüğünüz zamanlar falan oluyor mu?

dediğim gibi yanlış anlamayın,yalnızca kafamda bir şeyi şekillendirmeye çalışıyorum da, saygısızlık ettiysem şimdiden özür dilerim :KK200:
 
Gerek varmi kendini bu kadar yormaya. Hayatimda hepp " yeeaaaa bizde kanser cok genetikk bende ciksammm sasirmamm heheheheheh" diyip gencligime guvenen ortamlarda gevsek gevsek saka yaoarak konusan ben 4 ay once kanser eshisiyle ameliyat oldum hemde ne ameliyat. Sonra anladimki hersey agza oyle kolay alinmazmis. Kotuyu cagirma. Ogun bugundur diyoeumki eve dogduk yasiyoruz ve ölecegiz. Dusebilirz hasta olabilirz o an neyi yasamamiz gerekiyorsa yasayacagiz. Zehir etme hayati. Ve psikolaga bir gorun. Inan insanlari biktiririsin. Kimse gorusmek istemez. Ben bile bu halimle kimseye sikayet etmiyorum su vaziyetimi senin ne haddine. Sukret.bugun onkolojideki insanlari gordum o kadar bos uasiyoruzki o kadar bak
geçmiş olsun, tanınız neydi ? :KK43: şu anda iyi misiniz?
 
Bir akrabamız da dediğiniz gibiydi ve takıntı dendi ona da Uzun bir süre bir psikiyatri kliniğinde yattı Su aralar daha iyiydi ama ilaclarını bırakınca tekrarlamıs Profesyonel destek gerek ne yazık ki ama imkan yokmus Cok isinize yarar mı bilmiyorum ama David Burns - iyi hissetmek İnternette pdf seklinde bulabilirsiniz Tane tane anlayarak ve uygulayarak okursanız faydalı olur belki Dandik kişisel gelişim kitaplarından değil, anksiyete konusunda terapi ile birlikte kullanılan akademik bir kitap Önsözünü dahi atlamadan tane tane sindirerek okuyup uygulamayı deneyebilirsiniz
 
yanlış anlamazsanız bir şey sorabilir miyim?
takıntılarınız çoğunlukla hastalıklarla mı ilgili? yoksa birilerinin sizinle ilgili kötü düşündüğünü,arkanızdan iş çevirdiğini vb de düşünüyor musunuz?

veya birilerinin size aşık olduğunu düşündüğünüz zamanlar falan oluyor mu?

dediğim gibi yanlış anlamayın,yalnızca kafamda bir şeyi şekillendirmeye çalışıyorum da, saygısızlık ettiysem şimdiden özür dilerim :KK200:
dedikleriniz hepsi de var :/ ama hayatımı en xok tetkileyen bu tabiki
 
yok ailem yüzünden babannemle dedemle yakinlarimla ayni yerde yasiyoruz gizli sakli yapmam gerek yapacaksam da
Gızlı saklı yap. Resıtsın.
Gızlı saklı yapacagin sey doktora gitmek sifa aramak.
Durma git derim ben.
36 yasındayım ve boyle olmak benı korkutuyor
Sen 18 yasındasın daha. Hıc beklemeden gitmen lazım senın. Kendı ıyılıgın ıcın.
 
Ben de senin gibiydim sen yaşlardayken.Elime gecen butun paralari doktorlara harcardim hatta benim zamaninda internet yoktu saglik ansiklopedilerine bakardim bende.Sonra psikiyatriste gittim ve anksiyete.Ilac kullanmaya basladiktan sonra tüm bu dusuncelerden vesveselerden kurtuldum
 
ya ciddi bişeyim varsa ve ben bunu görmezden gelip durumu daha da ciddileştirirsem..hep öyle yazmislar ya
Şöyle düşünün: Sizin parmak izinizi başka birileri taşıyor mu? Diğer insanlarla aynı şartlara sahip misiniz? Aynı kan değerlerini, kronik rahatsızlıkları paylaşıyor musunuz? Bunlara verilecek tek cevap: Hayır. Evet, bu ilaçlar çoğu insanlara verilirken, bazı insanlarda yan etkiye sebep oluyor. Ama sizin bilinen bir hastalığınız var mı? Olsaydı, doktor sizi bilgilendirir ve ona göre farklı bir tedavi önerirdi. Bir de bu açıdan bakmaya çalışın.
 
Şöyle düşünün: Sizin parmak izinizi başka birileri taşıyor mu? Diğer insanlarla aynı şartlara sahip misiniz? Aynı kan değerlerini, kronik rahatsızlıkları paylaşıyor musunuz? Bunlara verilecek tek cevap: Hayır. Evet, bu ilaçlar çoğu insanlara verilirken, bazı insanlarda yan etkiye sebep oluyor. Ama sizin bilinen bir hastalığınız var mı? Olsaydı, doktor sizi bilgilendirir ve ona göre farklı bir tedavi önerirdi. Bir de bu açıdan bakmaya çalışın.
doktor sanki çok önemsemedi gibi düşünüyorum. çoğu değerim farklı çıkmış ama sadece demir eksikliği ilacı verdi diğerlerinin farklı olması hakkında bişey demedi ya onlarin sebebi korktuğum kötü şeyse... hani öyle bi ihtimal varsa adam geciktirmezdi diyorum bide şey demisti sonuçlarının hepsine ayrıntılı bakıcam rahat ol falan demişti işte ama beynim vücuduma hükmediyo gibi sanki
 
Aşırı kaygılanma sizin ki baya ileri sanırım kesinlikle uzmanla görüşmelisiniz. Bende de var maalesef kaygılanma aninda sicak basiyor,boğuluyor gibi oluyorum ben de gidemedim hala....
 
doktor sanki çok önemsemedi gibi düşünüyorum. çoğu değerim farklı çıkmış ama sadece demir eksikliği ilacı verdi diğerlerinin farklı olması hakkında bişey demedi ya onlarin sebebi korktuğum kötü şeyse... hani öyle bi ihtimal varsa adam geciktirmezdi diyorum bide şey demisti sonuçlarının hepsine ayrıntılı bakıcam rahat ol falan demişti işte ama beynim vücuduma hükmediyo gibi sanki
Çoğu değerlerinizin farklı çıkmasından kastınız nedir? Yani her değerin yaşınıza göre standart sınırları vardır, sizin değerler de o sınırların dışında çıkmadıkları sürece bir sıkıntı yoktur. Bunu düşünmeyin. Zaten yiyip içtiklerinize dikkat eden ve genetik hastalık taşımayan biriyseniz, demir, d ve b12 vitaminleriniz normalde düşük çıkar ki birçoğumuzun benzer eksiklikleri söz konusu. Onlar da bir şekilde telafi edilir.
Ama ruh sağlığınızı bir kere kaybettiniz mi, zaman geçtikçe onu geri getirmeniz çok zor. Ne yapın edin, maddi imkânınız yetiyorsa sizinkilere mümkünse yalan söylemeyi göze alın ve psikoloğa gidin. Önünüzde daha uzun bir hayat var, onun geri kalanını takıntılarla geçirmeyin. Kararlı olun.
 
Çoğu değerlerinizin farklı çıkmasından kastınız nedir? Yani her değerin yaşınıza göre standart sınırları vardır, sizin değerler de o sınırların dışında çıkmadıkları sürece bir sıkıntı yoktur. Bunu düşünmeyin. Zaten yiyip içtiklerinize dikkat eden ve genetik hastalık taşımayan biriyseniz, demir, d ve b12 vitaminleriniz normalde düşük çıkar ki birçoğumuzun benzer eksiklikleri söz konusu. Onlar da bir şekilde telafi edilir.
Ama ruh sağlığınızı bir kere kaybettiniz mi, zaman geçtikçe onu geri getirmeniz çok zor. Ne yapın edin, maddi imkânınız yetiyorsa sizinkilere mümkünse yalan söylemeyi göze alın ve psikoloğa gidin. Önünüzde daha uzun bir hayat var, onun geri kalanını takıntılarla geçirmeyin. Kararlı olun.
hayir iste sinirlarin disinda cikmis. demir hadi eksik ama bikac tane daha oyle var. doktoe umursamadigi icin bende takmadim basta ama internette sacma sapan korkunc seyler yazmislar
 
Sizi anlamalarını beklemek yerine siz başkalarını anlamaya çalışsanız?
Empati, insanın kendini iyi edebileceği yegane sığınaktır.
Hep ben merkezci yaklaşım yerine, hayallerinizde deneyimleyin size çok uzak hayatları.
Bunları düşünerek ve kendinizce durumların üstesinden gelme metodları türettiğinizde, hayatınızdaki şeylerle yüzleşmek daha kolay olacaktır.
 
hayir iste sinirlarin disinda cikmis. demir hadi eksik ama bikac tane daha oyle var. doktoe umursamadigi icin bende takmadim basta ama internette sacma sapan korkunc seyler yazmislar
Aklıma benim kadın doğum muayenemden sonraki süreci getirdiniz. :) İki yıl önce yaptırdığım hormon testinden sonra doktor annemi uzaklaştırıp kulağıma "hamilelik şüpheniz var mı?" diye sormuştu. :KK70: Meğer bir değer varmış, sınırını aşınca hamilelik olduğu kesinleşiyormuş. Anneme neler dedimse de, durumun tersine inandıramadım onu. Eve gidip internette o değerin fazlalığının karaciğer kanserinin göstergesi olduğunu da okuyunca dünyalar başıma yıkılmıştı tamamen. Sizin bulunduğunuz ruh halini kısa süreliğine yaşamıştım anlayacağınız. Bir hafta sonra başka bir doktorda daha detaylıca yaptırdığım tahlillerde bütün değerler temiz. Yani, kendimizi internete bıraksaydık çoktan ölmüş, hatta fosilleşmiştik. Ciddi söylüyorum.
Eksik diğer değerlere gelince: Bizim aile hekimimiz de çok ciddi şekilde düşmemiş ya da artmamış değerlerin üzerinde durmaz. Sizde de böyle bir durum vardır belki. İçinizi rahat tutun.
 
ya şuan o kadar mutsuzum ki hüngür hüngür ağlayarak yazıyorum kusura bakmayın yanlış yazarsam. ben de genetik bir takıntılık hali var asla aşamıyorum. her gün ölüyorum resmen yaşayan bir ölü gibiyim. ilaç kullanıcam ama şuan kullanma imkanım yok oturduğum yer küçücük köy beni götüren olmaz zaten psikoloğa falan. küçükken daha 8 yaşındayken falan takıntılı halim başladı. annem beni bu konuda çok iyi anlardı hep. sonra trafik kazası geçirdik 5 yıl önce falan ve annemi kaybettim. ve bu takıntılı halim aşırı tetiklendi. beni bu konuda ciddiye almıyorlar pek ailem.
mesela bir dönem şeker hastası olduğuma inandım bir dönem kanser olduğuma tam bu halimi atlattım derken bir tur daha bunları yaşadım yok yani atlatamıyorum.
geçen kan tahlili yaptırdım bazı değerlerim eksik bazıları fazla çıktı. neyse demir ilacı ve kansızlık var dendi ilaç kullanıyorum. internetten bir bakayım dedim altında bir sürü ciddi hastalık yatabilirmiş. kanserler falan. çok korktum tabi haliyle tek tek hepsinin belirtilerini okudum ve inanmıcaksınız belki ama ağrılarım var gibi şuan. demir ilacının yan etkisi olarak mı bilmiyorum artık ama başım inanılmaz ağrıyor. ara ara kemiklerim de sızlıyor falan.
anlatacak kimsem yok gibi çünkü herkesi bıktırdım. arkadaşlarım var ama çok yakın dostum dediğim birkaç kişi var onlar da bu halime alıştılar. hayatımda şimdiye kadar 4 5 erkek falan oldu ve hepsine bu konulardan dert yandım. şuan kimse yok hayatımda. o kadar takıyorum ki kafama biliyorum çok kötü duruyor dışardan.
aslında buraya öneri almak için yazmadım biliyorum ki benim durumum artık tedavi edilmesi gereken birşey. buraya yazma sebebim hayatımda insan kalmadı beni anlayacak. eskiden annem beni bu konuda anlardı yeri gelirdi benle takardı o da. ama şimdi bunu anlatacak kimsem yok ve yazınca rahatladım gerçekten..zamanınızı aldıysam kusura bakmayın
Canım ben doktorum bugüne kadar hiçbir konuya burada yorum yapmadım ama ilk kez birine yazmak istedim. Aynı senin durumunda olan bir arkadaşım vardı, bir ara ruhen o kadar kötü olmuştu ki neredeyse günlük tahlil yaptırıyordu ve her tahlil sonucunu bana atıyordu, tahlilleri tabiki hep normal oluyordu, örnek vereyim 10 ile 20 arasında olması gereken bir hormonun değeri yaptırdığı tahlil sonucunda 9 sa, hemen kötü senaryolar yazıp çiziyordu, kanser olacağından öleceğine kadar kalp krizi geçireceğine kadar sayısız senaryo üretiyordu, gerçekte olan durum ise arkadaşımın hiçbir sağlık sorunu yoktu, yüksek ihtimalle senin durumunda böyledir, kendini hastalığa odakladığın için psikolojikmen sürekli bir yerlerinde ağrı sızı hissediyor olabilirsin, bunlara inanma bunlar beyninin sana oyunları ve tamamen psikolojik, bu düşünceler aklına geldiğinde ciddiye alma sakın o düşüncelerle dalga geç, kendini rahatlat boş kalma vaktini güzelce geçireceğin hobiler edin ve çok dua et
 
Okadar ıyı anlıyorum ki ıcındekı o ıgrenc hıssı. Burda bir kac arkadasım biliyor benımde durumumu. Sureklı dinliyorlar da.
İnsan bazen anlatmaya utanıyor bıktırdıgını dusunuyor o duyguyu da anlıyorum.
Bunların ortaya cıkması ıcın bıseyın tetıklemesı gerekiyor bence cunku, bundan yaklasik ıkı ay once gencecık kardesım dedıgım kuzenime kanser teshısı kondu. Kemoterapye basladı onunla gıdıp geldım sonrasında yanında kaldım ona baktım.
Tam o aralıkta annemle babamım covıd pozitif haberini aldım ve evlerine ugradıgım ıcın temaslı olarak yanlarında karantınaya gırdım.
İkisininde yası var, kronik hastalar
Acaba onlara bısey olur mu, acaba bana bıseuy olur mu diye tam 15 gun bıfııl kafamda bunu kurdum durdum.
Karantınadan cikar cıkmaz test yaptırdım negatıftım.annemle babam atlattı sukur diyip evıme dondum, donduumun yarınsı annemın hastanede oldugunu haberini alıp geri gıttım.
Ve sımdı bısey yedıgım de bogulup olecegımı sanıyorum. Yemek yiyemiyorum. Su ıcerken bile tedırgınım.
Icten ıce boyle bıseyın olmayacağını biliyorum ama kendime dusuncelerıme hakım olamıyorum
Bır aksam acıllık oldum, bogazımda cekırdek kabuğu kaldı ölüyorum diye gırdım hastaneye bogazımda hıcbısey yoktu tabiki de. Doktor baktı ve psikiyatriye gitmen lazım dedı.
O gunden beri Arayıs ıcındeyım ama yasadıgım yerde psikiyatri yok.
Kelin ilacı olsa basına surermıs ama sana nacızane tavsiyem, senı geren huzursuz eden ortamlara asla girme. İnternetten hastalık bakma.
Kanser olsan kanında mutlaka bozukluk olurdu doktor senınle konusurdu bunu bil.
Saglıklısın bu anlamda.
Ama hıc gec kalmadan bir uzmandan destekte al.
Boyle takıntıyla yasamak gercekten cok zormus ben bunu anladım.
Yardım mutlaka al. Ben de alıcam ınsallah.
Senle konuştuk ya ondan sonra boğazımda bişey kalma korkusu benim yine başladı bilsen kendi kendine geçer inşallah
 
Hastalık hastalığı senin yaşadığın bende de var doktor takıntı bir tür okb dedi bi yerim ağrısa internetten belirti okur ve inanırdım artık belirti okumuyorum kendime koyduğum teşhisler Ms Hipoglisemi bel fıtığı patlaması beynimde bişey var kesin tansiyon hangi birini sayayım geçen hafta iğne vurundum sol tarafım fazla acıyor acaba yanlış mı vurdu ki iğneyi diyorum sabah ishal oldum korona mıyım başım ağrıyor sinüzit sanırım ama korona belirtilerinde var kafam düşünüp duruyor
 
X