Herkese merhaba. Yıllardır bende özgüvensizlik ve komplekslere sebep olan bir şeyi paylaşmak ve soru sormak istiyorum sizlere. Biraz uzun olacak, okursanız çok sevineceğim...
Öncelikle ben 18 yaşındayım, 167 boyum ve 59 kilom var yani kilo fazlam maksimum üç, dört. Bu yaşıma kadar hiç düzenli adet olmadım desem yeridir... genelde yılda 5, 6 defa adet olurum. iki üç ay arasında bir süre zarfı periyodum. Arasında da bazen tek gün süren, benim "yalancı adet" dediğim bir dönem(!) oluyor. Benim hareketlerim hiçbir zaman aşırı değildir ama içime çok atarım, hatta öyle atarım ki bazen neye üzüldüğümü, beni neyin stres ettiğini ben bile bilmem. Hatta stres olduğumu bile anlayamadığım, normalleştirdiğim zamanlarım var. Bu konuda kendime hiç acıma duygum olmadığı için hislerim körelmiş sanırım, her neyse... Bu zamana kadar pek insana açmasam da bu adet olamama durumu beni hep diğer hemcinslerimden aşağıda hissettirdi kadınsı yönde. Kendimi hiç kız gibi hissedemiyorum. Bu yanlış anlaşılmaya sebep olmasın erkeksi değilim ve olmak da istemiyorum. Fakat feminen de olamıyorum... Hareketlerim bu yönden kimsenin gözüne batmasa da ben feminen olamadığımı hissediyorum. Yanımdan dişil enerjisiyle geçen bir kız olduğunda içim giderek bakıyorum ardından. Mesela kıvırtmam, takı sevmem, takmam, süslü değilim makyaj yapmam, tenim hassas fondöten süremem zaten yüzümde sivilce gibi bi problem yok egzamam var ve bazı dönemler coşuyor sadece. Her aynaya bakışımda bir kusur buluyorum yüzümde. Özellikle dudaklarım dikkatimi çekiyor. İnce değiller alt dudağım güzel ama üst dudağımı beğenmiyorum, nasıl desem... Kadınsılık yok. Mesela vücudumda çok fazla kıl var özellikle bu yaşıma kadar bacaklarımdaki kıllarla hiç baş edemedim çünkü o kadar acıyor ki normal bir insanın acı eşiğinden daha düşük benim eşiğim. Bu yüzden yazın bile uzun pijamalar, eşofmanlarla dolaşırdım. Deniz kenarında yaşıyorum ama 5 senedir denize girmiyorum artık siz düşünün. Kıllarım beni kısıtlıyor. Neyse ki lazere başladım geçen gün. Oradaki kadın bile dedi köklerin çok kalın, ondandır acıması, merak etme geçecek diye. Çok ümitliyim... Bıyık için 1 senedir gidiyorum da hala bitmedi hala.
Esmerle buğday arası bir tendeyim. Beni Latin Amerikalılara benzeten biri olmuştu. Onlar kadar koyu değilim. Bu ten rengi beni kızsallıktan uzak hissettiriyor. Çünkü çevremde gördüğüm Türk ve kadın olan kim varsa hep beyaz tenli! Sanki beyaz tenli insanlar daha tatlı. Zaten daha çok sevildikleri ve beğenildikleri de apaçık. Elbette kendimi herkese beğendirme gibi bir derdim yok hatta dikkat çektiğimde utanırım, sıkılırım, hoşuma gider ama gerekli de değil. Zaten erkeklerle bir derdim ya da alıp veremediğim de yok. Tek derdim işte bu eksiklik hissi, kadınlık... Öyle üzülüyorum ki. Birkaç ay önce bir kız arkadaşım seni birine benzetiyorum ama adını hatırlamıyorum. bir adama benziyorsun dedi. Yanındaki arkadaşım da aynen bi adama benziyo diye onay verdi. Halbuki yüzüm üçgen bir yüz, gözlük biraz gözlerimi küçük gösteriyor sadece, ince kaşlarım var, çirkin de değilim ama evet, yüzümdeki andırış bana da kızlıktan uzak geliyor. Neyse, epey bozuldum ama belli etmedim. Bu kızlar kıskanç kızlar değillerdi, beni alenen kırmak için söylemezler. O akşam, muzdarip olduğum düşünceler bilhassa daha da perçinleşti. Kırılmıştım o sözlere içten içe. 18 yaşıma geldim ama gençliğin verdiği o alımı sergileyemiyorum. Güzel görünemiyorum. Lütfen özgüvensizsin özgüvenini yükselt demeyin gerçekten o kadar kolay değil ve hepsi kısır döngü halinde birbirine bağlı. Mesela uzun dalgalı ve gür saçlarım var beni güzelleştirdiğini düşündüğüm tek şey o diyebilirim, ne var ki onları da toplayamıyorum kulaklarım kepçe çünkü ahahahahahah. Elime geçen ilk parayla önce onları yaptıracağım.
Ben bu adet durumu için üç kez doktora gittim. Birincisinde 15 yaşındaydım ve pcos görünümü olduğunu, ama hastanenin eski olmasından dolayı ultrasonun yetersiz olduğunu, bir ara gelip hormon testi vermemi söyledi. O zamanlar durumun ciddiyetinin çok farkında değildik ve ilk adetimin üstünden henüz 1,5 yıl geçtiği için durum çok ciddiye alınmadı, 18 yaşına kadar düzelir dendi, hormon testi için de gitmedim çok karışık gelmişti o zamanlar bu bana. Ne zaman ki farklı bi şehirde üniversiteye başladım ve yurda geldim işte burada bünyeme ağır gelen bir vajinal enfeksiyon başladı nem ve rutubetten dolayı, yaklaşık üç ay sürdü bu. Bu ocak ayının ortasında sonunda doktora gidebilmiştim, ilgili ilaçları kullandım ve ultrasonla baktığı sırada pcos görünümü var, sen bunu bilmiyor muydun dedi. Biliyordum dediğimde bugüne kadar neden hiç doktora gelmediğime kızdı doktor. Çoğu kızda böyle olduğunu bildiğimden bu yaşıma kadar düzelmesini beklemiştim oysa... Neyse, dedi ki düzelince adetin 3. gününde gel dedi. İyileştim ve doktordan sonra geçen 1. ayda adet oldum. Fakat bu sefer 1 gün sürmedi, 5 gün sürdü ancak kanın kıvamı tıpkı normal adetin bitmeye yakınki o cilt yakan kıvamı gibiydi hep. Yani ara kanama olduğunu düşündüğüm için hormon testini vermeye gitmedim hastaneye. Şimdi tekrar adet olmayı bekliyorum. Artık beni hangi şehirde yakalarsa. Keşke bir an önce olsam da kurtulsam!!!
Benim size sormak istediğim şey şu. Ben doğum kontrol hapı kullanmaya başladığımda, adetlerimi düzgün görmeye başladığımda, daha kadınsı hisseder miyim artık? Değişen hormonların etkisiyle mutlu olur muyum? Daha dişil bir aura yayar mıyım? Özgüvenim gelir mi? Yüzümdeki o erkeksi andırış gider mi? Göğüslerim de büyür mü? Hareketlerim daha zarif olur mu? Yoksa yaşım 18 olduğu için artık geç mi kaldım hormonlarımı düzenlemeye?
Eğer o hormon değiştirici takviye ya da ilaç her neyse, bunlara sebep olamayacaksa ben bunların olmasını nasıl sağlayabilirim? Var mı aranızdan benimle aynı şeyi yaşayan? Lütfen yardımcı olun ablalarım, gerçekten içten içe o kadar üzülüyorum ki her gün. Kampüste her sabah her akşam bakımlı kızları izlerken, görece daha az bakımlıların bile ne kadar dişil olduklarına şahit oluyorum. Ben içten içe neşeli, sevecen, libidosu yüksek, şen şakrak biriyim ama dışarıya yansıttığım melankolik ibare o kadar keyfimi kaçırıyor ki... Hep mutsuz durduğumu söylüyorlar. Ah bir bilseler bu sözler beni ne kadar yaralıyor.
Gözlerime üzülüyorum sonra. Gözlerim 4-5 arasında bozuk, gözlük takıyorum, yakıştığını söylüyorlar allah var ama gözlerimi küçük gösteriyormuşmuş. Senin gözlerin küçük dediler bana. Bunu da o kadar taktım ki... Çünkü küçük değiller gözlük küçültüyor... Ne var ki çıkarttığımda garipsiyorlar ve lens takmaya dair motivasyon da gidiyor bende. Hoş zaten ileride lazer olmak istediğim için şimdi lens takamam.
Giyim tarzımı düşündüm mesela. Henüz 1. sınıfım ve mühendislik okuyorum. Süslenmeye, efil efil giyinmeye vaktim ve motivasyonum yok. Kıl sorununu anlattım size zaten istesem de giyemezdim bu yaşıma kadar cicili bicili.
Neyse çok anlattım ve içim sıkıldı, sizi de sıktığım için özür dilerim eğer sonuna kadar okuyan olduysa, yardımcı olursanız çok sevineceğim.