• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

kendimi çok mutsuz hissediyorum :((

kardelen_32

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
10 Eylül 2008
472
3
96
38
Isparta
mrb arkadaşlar.doğum yapalı 3,5 ay oldu.dünyalar güzeli bir oğlum var Allah a şükür:Saruboceq:.ama kendimi çok mutsuz hissediyorum.herşey çok monoton çok sıkıldımsenağlama.bebeğimle bir sorunum yok ama eşimle sanki problem.aslında kayda değer bir problemde yok onunla ama evliliğimizin çok sıkıcı olmaya başladığını düşünüyorum.içimden hiçbişey yapmak gelmiyor bazen.çok mutsuz hissediyorum ya değişen hayat şeklime mi alışamadım yoksa değişen vucudum mu beni mutsuz eden yada eşimin kadın ruhundan anlamadığını mı düşünmem ....bilemiyorum sadece çok yorgun ve bezgin hissediyorum.mafoldumben
sadece ben mi böyleyim doğumdan sonra? ne zaman geçecek bu durum yada geçecek mi ???:gitme: yardımcı olun arkadaşlar lütfen
 
Ben de doğum yapalı 28 gün oldu, bende de şimdiden bezginlik başladı. OĞluşum çok şeker, ama bakımı tam bir kısırdöngü. Emiyor, altını kirletiyor,altı kirlenince yine acıkıyor,uyusun diye bakıyorum,tam uyumuşken yine uyanıyor.... Kendime ve eşime hiç zaman ayıramıyorum. Ne kadar sürer bilemiyorum....
 
allah bağışlasın bebeğini canım güle güle büyüt inş.inşallah uzun sürmez bu durumumuz.çünkü gerçekten çok sıkıldım ben.dediğin gibi ne kendime vakit ayırabiliyorum nede eşime .bebiş uyuyunca koştur koştur işlerimi bitirmeye çalışıyorum.sonra yorulup bitkin düşüyorum tabi. ama oğlumuda çok seviyorum onun için herşeye değer diyorum bi yandan.sonra bi bakıyorum yine mutsuz oluyorum anlamadım ben
 
Kızlar benim bebişim 5 aylık oldu. Bende hala devam ediyo. Oğlumu çok seviyorum bebişim dünya tatlısı o başka ama kendimi mutsuz, paspal, bakımsız hissediyorum. Bilmiyorum sonu nereye varır?
 
Bence spor yapın makyaj yapın çocuğu bahane etmeyin, mutlaka uyuduğu aralar var o aralarda kendinize zaman ayırın..
 
Bence spor yapın makyaj yapın çocuğu bahane etmeyin, mutlaka uyuduğu aralar var o aralarda kendinize zaman ayırın..

tabi ki uyuduğu aralar var. o zaman da akşama yemek , çamaşır ,bulaşık.... yani evişleriyle uğraşıyorum sonra uyanıyor zaten .dinlenmeye bile vakit olmuyor bazenakannehir
 
Ben çalışıyorum. Çalıştığım halde yine sıkılıyorum. Bebeğimle ilgili değil. 6 ayımızı doldurduk bizde.
Ne yapmak istiyoruma gelince tatile çıkmak istiyorum. Tabi ailecek. Sonra işe gitmek istemiyorum, gezmek istiyorum. Alışveriş yapmak istiyorum kızıma bol bol.
Kilolarım beni çok üzüyor. Veremedim daha 15 kilo fazlam var ;(((((( spora başladım. Ama o da beni mutlu etmiyor. Bi sorun var ama çözemedim.
 
ben doğum yaptığım günden beri böyleyim 8 aylık oldu neredeyse ne uyku ne bi iş yapabilme ne dışarı çıkabilme hiçbirşey yapamıyorum 24 saatim ona endeksli çok seviyorum oğlumu ama bazen camdan atlayasım geliyo gerçekten Allahtan eşim çok anlayışlı çok yardımcı mükemmel bi insan annemde hala gelip yardım eder sağolsun.ben doğumdan beri 40 ı çıksın 3 aylık olsun 6 aylık olsun diye avutuldum şimdide yaşı dolsun diye avutuluyorum ama artık kanmıyorum yakındır delireceğim.yukarıda bi arkadaş bahane uydurmayın demiş bekar ve çocuksuz bi insan anlaması imkansız ötesi benim oğlum gündüz 3 kere yarım saat uyuyo gece 8 saat ve uyanık olduğu zamanlarda hep kucağımda olmak istiyo şimdi buna kim bahane diyebilir bu arada geceleride saat başı kalkar off çok dertliyim mafoldumben
 
Ben dışarı çıkmak istiyorum gezmek dolaşmak istiyorum. Sadece pazar günleri eşimin keyfi olursa bir iki saatliğine çıkartıyor ondada çocuk üşür diye hemen eve dönüyoruz kendimi esir gibi hissediyorum. Gerçi dışarı çıkarken giyecek kıyafet bulamıyorum kocaman göbeğim hiç bişeyin içine sığmıyor. Pantolunun üstünden fırtlayıp çıkıyor. Makyaj yapacak surat kalmamış uykusuzluktan morarmış gözler ,sivilceler ,aylardır doğru düzgün alınmamış yamuk kaşlar...OFFF OFFF
 
Ben çalışıyorum. Çalıştığım halde yine sıkılıyorum. Bebeğimle ilgili değil. 6 ayımızı doldurduk bizde.
Ne yapmak istiyoruma gelince tatile çıkmak istiyorum. Tabi ailecek. Sonra işe gitmek istemiyorum, gezmek istiyorum. Alışveriş yapmak istiyorum kızıma bol bol.
Kilolarım beni çok üzüyor. Veremedim daha 15 kilo fazlam var ;(((((( spora başladım. Ama o da beni mutlu etmiyor. Bi sorun var ama çözemedim.

benimde sorunum bebeğimle ilgili değil onu iyi biliyorum. benimde 15 kilo fazlam var daha :( vucuduma sinir oluyorum. sarkmış göğüsler,çatlaklar falan..bi sorun var ama bende çözemedim çözemiyorum.mutsuzummafoldumben
 
Ben dışarı çıkmak istiyorum gezmek dolaşmak istiyorum. Sadece pazar günleri eşimin keyfi olursa bir iki saatliğine çıkartıyor ondada çocuk üşür diye hemen eve dönüyoruz kendimi esir gibi hissediyorum. Gerçi dışarı çıkarken giyecek kıyafet bulamıyorum kocaman göbeğim hiç bişeyin içine sığmıyor. Pantolunun üstünden fırtlayıp çıkıyor. Makyaj yapacak surat kalmamış uykusuzluktan morarmış gözler ,sivilceler ,aylardır doğru düzgün alınmamış yamuk kaşlar...OFFF OFFF

OFFFF OFFF YAAA.dışırı çıksamda bişey anlamıyorum.rahat rahat dolaşamıyorum.kilodan hiç bişey olmuyor üstüme.sivilceler ,kaşlar ,bıyıklar ...:bbo:
offf ya hakkaten of
 
OFFFF OFFF YAAA.dışırı çıksamda bişey anlamıyorum.rahat rahat dolaşamıyorum.kilodan hiç bişey olmuyor üstüme.sivilceler ,kaşlar ,bıyıklar ...:bbo:
offf ya hakkaten of

Ay vallahi şimdi sana sarılıp ağlayasım geldi. Beni kimse anlayamaz diye düşünüyordum. Artık canım evdede hiç birşey yapmak istemiyor. Azcık burda sosyalleşiyorum işte. Onada her an içerden gelebilecek ağlama sesi engel olmasa bari...
 
Ay vallahi şimdi sana sarılıp ağlayasım geldi. Beni kimse anlayamaz diye düşünüyordum. Artık canım evdede hiç birşey yapmak istemiyor. Azcık burda sosyalleşiyorum işte. Onada her an içerden gelebilecek ağlama sesi engel olmasa bari...

napcaz yaa :( ne zamana kadar böyle olcak.bitcek mi bu mutsuzluklar
 
ınşallah biter bitmezse geçmez bu hayat böylee yaaaaa. Her yer darmadağın. Birde oğlum sürekli kucakta gezmek istiyor hiç bi şey yapmama izin vermiyor. Zaten sırtım boynum tutuk durumda. Herşey üstüme üstüme geliyor....
 
ya ben daha doğum yapmadan kendimi böyle hissetmeye başladım.doğuma az bi zaman kaldı ama ben hep mutsuz suratım hep asık şöyle güzel bir hamilelik fotoğrafım yok hepsinde suratım bi karış istemsiz bi şekilde oluşuyor.ne kadar gülmeye çalışsam da zoraki olduğu çok belli oluyor eşiim zavallı mutlu etmek için elinden geleni yapıyor fakar bi türlü tatmin olamıyorum elimde değil.daha geçen gün bana olmayacaklarını bile bile giittim eski kıyafetlerimi giydim olmayınca da hüngür hüngür ağladım (15 kilo aldım bu arada).bağıra çağıra ağlamak istiyorum bazen.yüzüme bakamıyorum sivilceler den bi gün geçiyo ertesi gün geri geliyorlar.ergenliğimde çekmedim bu kadar sivilceden.kendimi hiç beğenmiyorum hiiiiiç.ayy bide doğurduktan sonra nasıl olurum kimbilir.zaten boy yok bide kilolar top gibi oldum düşsem yuvarlana yuvarlana giderim yani.
 
ay kızlar ben de böyleyim yaaa ben de bi tek ben yaşıyorum sanıyordum bu durumu. benim oğlum 4 aylık ona bayılıyorum onu biraz görmesem biraz fazla uyusa özlüyorum ama kociş çalışıyor ve geç geliyor işten bütün gün tamam bakıyorum bakmaya oğluma ama bazen çok huysuzlanıyor kucağıma alıp odada turlarken Allahım nolur sabır ver diyorum geçen kendi kafama vurdum tüm gücümle:( işin kötüsü kociş işten gelince gene benim üstümde oğlan... yemeği hazırlayana kadar tutuyor kucağında sonra da bak seni istiyor bende durmuyor die bana veriyor kendisi uzanıyor tv karşısına ben kucağımda zırlayan bir bebekle gene başlıyorum odada turlamaya. bir gün kendime hakim olamayıp pencereden atlamaktan korkuyorum:( bunları itiraf etmesi bile benim için çok güç. o yüzden nolur beni kınamayın. oğluma asla zarar vermem veremem onu çok seviyorum ama patlamak üzereyim karşı caddedeki markete dahi gidemiyorum çatlamak üzereyim bütün gün ev işleri bebek bakımı akşam yemek hazırlığı tatlıya kadar her şey mevcut habire mutfaktan çay meyve tatlı çerez taşıyorum yemeği bile kucağımda bebekle yapıyorum bunaldımmmmmmmmmmmmm
 
ay kızlar ben de böyleyim yaaa ben de bi tek ben yaşıyorum sanıyordum bu durumu. benim oğlum 4 aylık ona bayılıyorum onu biraz görmesem biraz fazla uyusa özlüyorum ama kociş çalışıyor ve geç geliyor işten bütün gün tamam bakıyorum bakmaya oğluma ama bazen çok huysuzlanıyor kucağıma alıp odada turlarken Allahım nolur sabır ver diyorum geçen kendi kafama vurdum tüm gücümle:( işin kötüsü kociş işten gelince gene benim üstümde oğlan... yemeği hazırlayana kadar tutuyor kucağında sonra da bak seni istiyor bende durmuyor die bana veriyor kendisi uzanıyor tv karşısına ben kucağımda zırlayan bir bebekle gene başlıyorum odada turlamaya. bir gün kendime hakim olamayıp pencereden atlamaktan korkuyorum:( bunları itiraf etmesi bile benim için çok güç. o yüzden nolur beni kınamayın. oğluma asla zarar vermem veremem onu çok seviyorum ama patlamak üzereyim karşı caddedeki markete dahi gidemiyorum çatlamak üzereyim bütün gün ev işleri bebek bakımı akşam yemek hazırlığı tatlıya kadar her şey mevcut habire mutfaktan çay meyve tatlı çerez taşıyorum yemeği bile kucağımda bebekle yapıyorum bunaldımmmmmmmmmmmmm

Yaa buna bencillik demeyin ama benimle aynı duyguları yaşayan insanların olduğunu görünce mutlu oldum bak şimdi. Aynen benim kocişte öyle. Aslında oda çok seviyo ama anlamadım sadece ben sofrayı kurana kadar alıyo ondan sonra bak seni istiyo diyo. Ondada sürekli kucağında oğlan etrafımda duruyo e bende rahatsız oluyom. Yapacağım işleri hızlı hızlı yapıyorum yetişsin diye. Acaba bu mutsuzlukta kocişlerindemi payı var ki ?
 
ay kızlar ben de böyleyim yaaa ben de bi tek ben yaşıyorum sanıyordum bu durumu. benim oğlum 4 aylık ona bayılıyorum onu biraz görmesem biraz fazla uyusa özlüyorum ama kociş çalışıyor ve geç geliyor işten bütün gün tamam bakıyorum bakmaya oğluma ama bazen çok huysuzlanıyor kucağıma alıp odada turlarken Allahım nolur sabır ver diyorum geçen kendi kafama vurdum tüm gücümle:( işin kötüsü kociş işten gelince gene benim üstümde oğlan... yemeği hazırlayana kadar tutuyor kucağında sonra da bak seni istiyor bende durmuyor die bana veriyor kendisi uzanıyor tv karşısına ben kucağımda zırlayan bir bebekle gene başlıyorum odada turlamaya. bir gün kendime hakim olamayıp pencereden atlamaktan korkuyorum:( bunları itiraf etmesi bile benim için çok güç. o yüzden nolur beni kınamayın. oğluma asla zarar vermem veremem onu çok seviyorum ama patlamak üzereyim karşı caddedeki markete dahi gidemiyorum çatlamak üzereyim bütün gün ev işleri bebek bakımı akşam yemek hazırlığı tatlıya kadar her şey mevcut habire mutfaktan çay meyve tatlı çerez taşıyorum yemeği bile kucağımda bebekle yapıyorum bunaldımmmmmmmmmmmmm

Baba olmak ne kadar kolay. Benim eşimde gece geç saate kadar çalışıyor. erken geldiğinde ben yemek hazırlayana kadar o çocuğu uyutuyordu ama iki gündür mesaide dün akşam baya zorlandım uyuturken gelince anlattım beni çok yordu uyumadı banyo yaptırdım öyle uyudu falan die. Ne varki abartılacak sen beceremiyorsun uytmayı biraz oyna biraz salla ver emziği ağzına uyusun dedi. İki cümlelik bi iş gibi sanki. Ya da evladımın bana garezi var. Bilmiyorum ki şaştım kaldım...Geçen akşam yine huysuzluk yaptı dayanamayıp bağırdım anlık bişeydi hemen pişman oldum hemde çok el kadar bebeğe niye bağrıyorum diye. Kıyamam ben ona. ama bi anda oldu işte napiim. eşime anlattım günah çıkartıcam yaa. Bir dünya laf saydı bana zaten vicdanım sızlamış bide o yarım saat laf söyledi. Bütün gün kucağımda çocuk akşama yemek çamaşır bulaşık derken helak oluyorum.o da akşam gelince yarım saatte uyutup çocuğu sonra televizyonun karşısında yayılıyor. ohh ne güzell vallaaa
 
hepimizde aşağı yukarı aynı sorunlar var.bunaldık ama zaman lazım sanırım.kış anneleri olduk eve kapandık sıkıldık ondandır diye düşünüyorum.az kaldı ama havalar ısınacak yakında.bebişlerimizde büyüyor.ilk doğduğu günler daha zordu düşünsenize, ben aç kalıyordum hep annem gittikten sonra bebekle başbaşa kalınca zorlandım ama bakın büyüdüler birazcık.bolca yürürüz kilo veririz ve mutlu oluruz eminimzemuszemus
 
Baba olmak ne kadar kolay. Benim eşimde gece geç saate kadar çalışıyor. erken geldiğinde ben yemek hazırlayana kadar o çocuğu uyutuyordu ama iki gündür mesaide dün akşam baya zorlandım uyuturken gelince anlattım beni çok yordu uyumadı banyo yaptırdım öyle uyudu falan die. Ne varki abartılacak sen beceremiyorsun uytmayı biraz oyna biraz salla ver emziği ağzına uyusun dedi. İki cümlelik bi iş gibi sanki. Ya da evladımın bana garezi var. Bilmiyorum ki şaştım kaldım...Geçen akşam yine huysuzluk yaptı dayanamayıp bağırdım anlık bişeydi hemen pişman oldum hemde çok el kadar bebeğe niye bağrıyorum diye. Kıyamam ben ona. ama bi anda oldu işte napiim. eşime anlattım günah çıkartıcam yaa. Bir dünya laf saydı bana zaten vicdanım sızlamış bide o yarım saat laf söyledi. Bütün gün kucağımda çocuk akşama yemek çamaşır bulaşık derken helak oluyorum.o da akşam gelince yarım saatte uyutup çocuğu sonra televizyonun karşısında yayılıyor. ohh ne güzell vallaaa

benim eşimde geceli gündüzlü çalışıyor.işten gelince de bakıyor ama geceleri yine ben kalkıyorum .gece gündüz ben bakıyorum yani .sofrayı kurarken falan tutuyor sadece.2. aşısından sonra eziyet etmişti gece.kalkıp bağırdı bakamıyosun görmüyosun diye mafoldumben çok kolaysa alsınlar kendileri baksınlar bide baktığımızı beğenmiyolar sinir ya:oklava: işin en zevli kısmını yapıyolar başkada bişeye karışmıyolar:kızgın:
 
Back