La havle velakuvvete diyecegim bir konu daha.
Insanlar hayatlarinda hatalar yaparlar, neden cunku biz INSANIZ. Sasar beseriz!
Ilk olarak sen zaten bu konuyu esinden saklamamissin, gayet acik gonullulukle bunu kendisine anlatmissin.
Durum, yas her ne olursa olsun. Sen birsey yasamissin, bazilarina gore bir hata sana gore bu bir merak...
Esine sormak lazim, senden once kimse ile bir birliktelik yasadimi? Yasadiysa sen nasil olupta `erkek` olmasina ragmen ona guveniyorsunda o sana guvenmiyor?
Esinde bir guvensizlik var ise bunu cozmelisiniz. Sana bu sekilde davranmasi normal degil.
Bence oturup esinle bu sorunu konusmali ve bir uzman ile cozum bulmaniz gerekir.
Esinin davranisi bana cok ters geldi, o senin kocan neticede.
Senin ayiplarini senin sirlarini saklayacak tek insan, ayni zamanda sende onun.
En ufak bir tartisma veya yasadiginiz SIKINTIDA `anlatirim` demekte ne oluyor??
Bir hayati paylasmanin bu kadar ucuz oldugunu, cocuk oyuncagi oldugunu mu saniyor?
Bence kafasini ve kendini bir toplasin... Bunu da saglayacak olan sensin.
Oturup onunla enine boyuna, tartismali ve konusmalisiniz.
Eger karsilikli bir cozum bulamiyorsaniz, bir uzman ile birlikte bu sorunlariniza cozum bulun.
Yoksa ikiniz icinde cok sancili bir donem demek olur...
Allah kolaylik versin ne diyebilirim, zor bir durum...
Bir diger soylemek istedigim de, ne demek 2. sinif insan??
SEni sen yapan yasadiklarin degil mi? Hayatinda hatalarin ve dogrularin ile kisiligin oturur.
Seni sen yapan budur. Yaptigin bazi kesimler tarafindan `yanlis, ayip, kusur` olarak kabul edilse bile, sen SENSIN.
Asla kendin ile boyle bir dusunceye kapilma, her zaman ozguvenin olsun.
Hatalarini ve yanlislarini bildikten sonra, dogru kararlari alabilecek zekaya sahip olduktan sonra, birimizin digerinden eksigi yoktur.
Onemli olan akli selim davranabilmektir. Allah kaderimize ne cizdiyse onu yasariz, dogru kararlar vermek onemlidir ama yasanmasi gerekenlerde yasanacaktir...