bunun bencesi sencesi yok biz alim değiliz orayı geçelim de,Merhabalar ben kendimi bildim bileli kendisiyle kavgası hiç bitmemiş biriyim sanırım altında yatan bazı sebepler var onlara girmiyicem 25 yaşıma giricem 1 çoçuk annesiyim ve 3 yıldır da evliyim biraz erken evlendim elimde değildi diyelim seçim hakkım… Kendimi yapayalnız çaresiz ve anlaşılmamış olarak görüyorum. Okullar bitirdim ama hayat hiç dilediğim gibi gelişmedi. Bazen intihar etmek için gerekli sebepler sıralarken buluyorum kendimi ama küçük bir çoçuğum var bana muhtaç o yüzden yapamıyorum. Tamamen kocama muhtaç yaşıyorum çoçuğum da bana muhtaç olduğu için çalışma imkanım yok kendim için yapacak bişeyim yok demek bu
Dünya ya gelirken sizce soruldu mu bize bu yükün altına girmek istiyor musun diye bana soran olmadı açıkcası o zaman yaşamak istemiyor oluşumuz da günah olmamalı bence terazi burcu olduğum için hep güzel olmayı isteyen biriydim ama hayat bunda da bana cömert davranmamış inanın ne yapsam bilmiyorum mutsuzum ölmeyi istemek günah olmamalı bence sizce?
Ablacım seni dışarı alalım. Oksijen israf olmasın..Dünya ya gelirken sizce soruldu mu bize bu yükün altına girmek istiyor musun diye bana soran olmadı açıkcası o zaman yaşamak istemiyor oluşumuz da günah olmamalı bence terazi burcu olduğum için hep güzel olmayı isteyen biriydim ama hayat bunda da bana cömert davranmamış inanın ne yapsam bilmiyorum mutsuzum ölmeyi istemek günah olmamalı bence sizce?
Tabi ki bu hayatı siz seçtiniz. Yalnız burada şöyle bir durum var. Dünya yeri oyun alanı değildir. Dünya yeri bir okuldur. Gelişmek için dünyaya geldiğimizi ve ona göre seçimler yaptığınızı bilin. Siz şu an beşer şuuruyla yazıyorsunuz bunları. Öz varlığınız yaptı bu seçimleri.Dünya ya gelirken sizce soruldu mu bize bu yükün altına girmek istiyor musun diye bana soran olmadı açıkcası
Vahiy mi geldi size? Konu sahibinin tahmin etmesi imkansız siz çok iyi biliyorsunuzİntihar dediğiniz olayın arkası çok ama çok çok korkunç. Tahmin etmeniz bile imkansız.
Çocuğunuz kqc yaşında ki bu psikoloji ile baklmaktansa kreşe verin sizde çalışın.belki iyi gelir sizeMerhabalar ben kendimi bildim bileli kendisiyle kavgası hiç bitmemiş biriyim sanırım altında yatan bazı sebepler var onlara girmiyicem 25 yaşıma giricem 1 çoçuk annesiyim ve 3 yıldır da evliyim biraz erken evlendim elimde değildi diyelim seçim hakkım… Kendimi yapayalnız çaresiz ve anlaşılmamış olarak görüyorum. Okullar bitirdim ama hayat hiç dilediğim gibi gelişmedi. Bazen intihar etmek için gerekli sebepler sıralarken buluyorum kendimi ama küçük bir çoçuğum var bana muhtaç o yüzden yapamıyorum. Tamamen kocama muhtaç yaşıyorum çoçuğum da bana muhtaç olduğu için çalışma imkanım yok kendim için yapacak bişeyim yok demek bu
Dünya ya gelirken sizce soruldu mu bize bu yükün altına girmek istiyor musun diye bana soran olmadı açıkcası o zaman yaşamak istemiyor oluşumuz da günah olmamalı bence terazi burcu olduğum için hep güzel olmayı isteyen biriydim ama hayat bunda da bana cömert davranmamış inanın ne yapsam bilmiyorum mutsuzum ölmeyi istemek günah olmamalı bence sizce?
Resmen saçmalamışsınız, o çocuğu bilerek ve isteyerek dünyaya getirdiniz. Hepimizin sorunları var, hiçkimsenin hayatı güllük gülistanlık değil. Böyle dramatize etmenin bir anlamı yok, o çocuğu dünyaya getiren sizsiniz ve bakmak zorundasınız.Merhabalar ben kendimi bildim bileli kendisiyle kavgası hiç bitmemiş biriyim sanırım altında yatan bazı sebepler var onlara girmiyicem 25 yaşıma giricem 1 çoçuk annesiyim ve 3 yıldır da evliyim biraz erken evlendim elimde değildi diyelim seçim hakkım… Kendimi yapayalnız çaresiz ve anlaşılmamış olarak görüyorum. Okullar bitirdim ama hayat hiç dilediğim gibi gelişmedi. Bazen intihar etmek için gerekli sebepler sıralarken buluyorum kendimi ama küçük bir çoçuğum var bana muhtaç o yüzden yapamıyorum. Tamamen kocama muhtaç yaşıyorum çoçuğum da bana muhtaç olduğu için çalışma imkanım yok kendim için yapacak bişeyim yok demek bu
Dünya ya gelirken sizce soruldu mu bize bu yükün altına girmek istiyor musun diye bana soran olmadı açıkcası o zaman yaşamak istemiyor oluşumuz da günah olmamalı bence terazi burcu olduğum için hep güzel olmayı isteyen biriydim ama hayat bunda da bana cömert davranmamış inanın ne yapsam bilmiyorum mutsuzum ölmeyi istemek günah olmamalı bence sizce?
Evet ruhsal yasaları, ilahi sistemin işleyiş şeklini çok iyi biliyorum. Ruhsal bir konuyu bilmeniz için vahiy gelmesi gerekmiyor. Eğitim, okumak ve araştırmak bu konular için de geçerli.Vahiy mi geldi size? Konu sahibinin tahmin etmesi imkansız siz çok iyi biliyorsunuz
Konu sahibi size gelince, ben inançlı bir insan sayılmam. O yüzden soruldu sorulmadı, dini açıdan nedir ne değildir girmeyeceğim. Ama bu hayatı siz seçtiniz. Seçim şansı elimizde her ne kadar yaptığımız hataların suçlusu olarak başkalarını görme eğilimimiz olsa da. O bebeği dünyaya getirmeyi siz tercih ettiniz, şimdi onu intihar etmiş anne travmasıyla baş başa bırakmaya hakkınız yok.
Bu nasıl bi üslup kadın bellimi sıkıntıda biraz insan gibi yorum yapAblacım seni dışarı alalım. Oksijen israf olmasın..
Okuduğum bı kitaba göre sorulmuş. Dünyada gördüğün herkes de bunu kabul edip gelmis kabul etmeyenler gelmediDünya ya gelirken sizce soruldu mu bize bu yükün altına girmek istiyor musun diye
Çok güzel yazmışsınız belliki bunalmış konu sahibide kalkıp silkelenmesi gerek bi kızım var ama ikinci çocuğa psikolojim kaldıramayacağı için bide kariyer düşündüğüm için spiralle korunuyorum cidden insan kendine güvenmiyosa çocukların günahına girmemeli bu psikoloji ile bari korunsa çünkü sağlıklı olmaz hem kendi için hem çocuk için doğum lohusalık iyice depresyona girerHiç karma felsefesinden falan girmeyeceğim sana, dümdüz yazacağım.
Şimdi linçler gelecek belki ama anne-baba olan kişilerin uzun süreli kötü olma hakları yok bence.
Bir çocuk mutlu ve sağlıklı ebeveynleri hak eder. Gerisi fasa fiso.
O çocuk ana rahmine düştüğü andan itibaren hayatın onunkine bağlanıyor. Ona göre yaşamak zorundasın. Herkes öyle bence.
Yok efendim ben yapamam diyen de hiç çocuk yapmayacak.
Birinin hayatının içine etme hakkını kimse bize vermiyor. Çocuklar da kendi kendilerine olmuyor malum.
Depresif bir kişiliğim varsa çocuk yapmam, varoluşsal sancılarım varsa yine yapmam.
Ki 32 yaşında bir kadınım, çocuğum yok. Neden yok? İşte tam bu sebeplerden ötürü yok. Çocuk için uygun bir psikolojim henüz yok, olur mu bilmem. Ama anne olacağım diye de sorumsuzluk yapamam.
Sözün özü çocuğun varken intihar falan bir seçenek değil.
Çocuk planlanması gereken bir süreç.Çok güzel yazmışsınız belliki bunalmış konu sahibide kalkıp silkelenmesi gerek bi kızım var ama ikinci çocuğa psikolojim kaldıramayacağı için bide kariyer düşündüğüm için spiralle korunuyorum cidden insan kendine güvenmiyosa çocukların günahına girmemeli bu psikoloji ile bari korunsa çünkü sağlıklı olmaz hem kendi için hem çocuk için doğum lohusalık iyice depresyona girer
Çalışmadığınız için ölesiniz geliyorsa çalışın. Çocuğunuz küçük olabilir ama memurlar da çocuk doğduktan 8 hafta sonra işe gidiyor. Yarım gün vs girin bi yerden başlayın. Çocuktan 8 saat ayrı kalamıyorsunuz ama komple yok olmak istiyorsunuz.Merhabalar ben kendimi bildim bileli kendisiyle kavgası hiç bitmemiş biriyim sanırım altında yatan bazı sebepler var onlara girmiyicem 25 yaşıma giricem 1 çoçuk annesiyim ve 3 yıldır da evliyim biraz erken evlendim elimde değildi diyelim seçim hakkım… Kendimi yapayalnız çaresiz ve anlaşılmamış olarak görüyorum. Okullar bitirdim ama hayat hiç dilediğim gibi gelişmedi. Bazen intihar etmek için gerekli sebepler sıralarken buluyorum kendimi ama küçük bir çoçuğum var bana muhtaç o yüzden yapamıyorum. Tamamen kocama muhtaç yaşıyorum çoçuğum da bana muhtaç olduğu için çalışma imkanım yok kendim için yapacak bişeyim yok demek bu
Dünya ya gelirken sizce soruldu mu bize bu yükün altına girmek istiyor musun diye bana soran olmadı açıkcası o zaman yaşamak istemiyor oluşumuz da günah olmamalı bence terazi burcu olduğum için hep güzel olmayı isteyen biriydim ama hayat bunda da bana cömert davranmamış inanın ne yapsam bilmiyorum mutsuzum ölmeyi istemek günah olmamalı bence sizce?