Kendimden de hayattan da bıktım :( sizce ne yapmam gerekiyor.

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

bade57

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
8 Temmuz 2024
1
1
25
Merhabalar ben kendimi bildim bileli kendisiyle kavgası hiç bitmemiş biriyim sanırım altında yatan bazı sebepler var onlara girmiyicem 25 yaşıma giricem 1 çoçuk annesiyim ve 3 yıldır da evliyim biraz erken evlendim elimde değildi diyelim seçim hakkım… Kendimi yapayalnız çaresiz ve anlaşılmamış olarak görüyorum. Okullar bitirdim ama hayat hiç dilediğim gibi gelişmedi. Bazen intihar etmek için gerekli sebepler sıralarken buluyorum kendimi ama küçük bir çoçuğum var bana muhtaç o yüzden yapamıyorum. Tamamen kocama muhtaç yaşıyorum çoçuğum da bana muhtaç olduğu için çalışma imkanım yok kendim için yapacak bişeyim yok demek bu
Dünya ya gelirken sizce soruldu mu bize bu yükün altına girmek istiyor musun diye bana soran olmadı açıkcası o zaman yaşamak istemiyor oluşumuz da günah olmamalı bence terazi burcu olduğum için hep güzel olmayı isteyen biriydim ama hayat bunda da bana cömert davranmamış inanın ne yapsam bilmiyorum mutsuzum ölmeyi istemek günah olmamalı bence sizce?
 
bunun bencesi sencesi yok biz alim değiliz orayı geçelim de,
küçücük bebeğiniz çalışmamak için bir neden ama ölmek istememek için neden değil mi? istekleriniz ne , ne yapmak istediniz de yapamadınız yavaş yavaş adımlar atın gerçekleştirmek için
 
Ablacım seni dışarı alalım. Oksijen israf olmasın..
 
Dünya ya gelirken sizce soruldu mu bize bu yükün altına girmek istiyor musun diye bana soran olmadı açıkcası
Tabi ki bu hayatı siz seçtiniz. Yalnız burada şöyle bir durum var. Dünya yeri oyun alanı değildir. Dünya yeri bir okuldur. Gelişmek için dünyaya geldiğimizi ve ona göre seçimler yaptığınızı bilin. Siz şu an beşer şuuruyla yazıyorsunuz bunları. Öz varlığınız yaptı bu seçimleri.

Detaylı bir şekilde anlatmayı çok isterdim ama algı durumunuzu bilemiyorum.
İntihar dediğiniz olayın arkası çok ama çok çok korkunç. Tahmin etmeniz bile imkansız.
 
Depresif insanların yetiştirdiği çocuklar hep sıkıntılı olur. Madem iyi değilsin, ruh sağlığını yerinde değil neden o sabinin günahına girdin. Hadi sen intihar ettin öldün gittin o çocuk ne olacak, ben söyleyeyim sana tam bir kriminal vaka olacak
Evlilik çocuk gibi sorumlulukları almadan önce herkesin bir testten geçmesi lazım ya bu nedir böyle of
 
İntihar dediğiniz olayın arkası çok ama çok çok korkunç. Tahmin etmeniz bile imkansız.
Vahiy mi geldi size? Konu sahibinin tahmin etmesi imkansız siz çok iyi biliyorsunuz

Konu sahibi size gelince, ben inançlı bir insan sayılmam. O yüzden soruldu sorulmadı, dini açıdan nedir ne değildir girmeyeceğim. Ama bu hayatı siz seçtiniz. Seçim şansı elimizde her ne kadar yaptığımız hataların suçlusu olarak başkalarını görme eğilimimiz olsa da. O bebeği dünyaya getirmeyi siz tercih ettiniz, şimdi onu intihar etmiş anne travmasıyla baş başa bırakmaya hakkınız yok.
 
Çocuğunuz kqc yaşında ki bu psikoloji ile baklmaktansa kreşe verin sizde çalışın.belki iyi gelir size
 
Resmen saçmalamışsınız, o çocuğu bilerek ve isteyerek dünyaya getirdiniz. Hepimizin sorunları var, hiçkimsenin hayatı güllük gülistanlık değil. Böyle dramatize etmenin bir anlamı yok, o çocuğu dünyaya getiren sizsiniz ve bakmak zorundasınız.
 
Evet ruhsal yasaları, ilahi sistemin işleyiş şeklini çok iyi biliyorum. Ruhsal bir konuyu bilmeniz için vahiy gelmesi gerekmiyor. Eğitim, okumak ve araştırmak bu konular için de geçerli.
 
Öncelikle sakin ol lütfen bunalmışsın belliki kendine gel silkelen ve ayağa kalk bak ne güzel bi çocuğun var sana ihtiyacı var bu psikoloji ile ikinci çocuk yapma sakın bu işe girip bazı şeyleri başardğıını gördükçe iyice motive olacaksın hiçbirimiz dört dörtlük değiliz bende çok şeyler yaşadım ağladım düştüm ama tek başıma kalktım çoğu şeyi başardım hedeflerim var kızım için kendim için önce lütfen kendini sev sonrada o güzel bebişini intiharı aklından çıkar yaşamak ve şükretmek için bi sürü sebebin var biz kadınlar çok güçlüyüz sana inanıyorum çok iyi olacaksın
 
Kusura bakmayın ama dunyaya çocuk getiren birinin böyle ergence isyanlara girmek gibi bir lüksü yok. Küçük bir çocuğunuz var ve intihardan bahsediyorsunuz. Lütfen kendinizi biraz geliştirin ve güzel değilim diye isyanlara gireceğinize çocuğum için neler yapabilirimin üzerinde biraz kafa yorun.
 
Hiç karma felsefesinden falan girmeyeceğim sana, dümdüz yazacağım.
Şimdi linçler gelecek belki ama anne-baba olan kişilerin uzun süreli kötü olma hakları yok bence.
Bir çocuk mutlu ve sağlıklı ebeveynleri hak eder. Gerisi fasa fiso.
O çocuk ana rahmine düştüğü andan itibaren hayatın onunkine bağlanıyor. Ona göre yaşamak zorundasın. Herkes öyle bence.
Yok efendim ben yapamam diyen de hiç çocuk yapmayacak.
Birinin hayatının içine etme hakkını kimse bize vermiyor. Çocuklar da kendi kendilerine olmuyor malum.
Depresif bir kişiliğim varsa çocuk yapmam, varoluşsal sancılarım varsa yine yapmam.
Ki 32 yaşında bir kadınım, çocuğum yok. Neden yok? İşte tam bu sebeplerden ötürü yok. Çocuk için uygun bir psikolojim henüz yok, olur mu bilmem. Ama anne olacağım diye de sorumsuzluk yapamam.
Sözün özü çocuğun varken intihar falan bir seçenek değil.
 
Çok güzel yazmışsınız belliki bunalmış konu sahibide kalkıp silkelenmesi gerek bi kızım var ama ikinci çocuğa psikolojim kaldıramayacağı için bide kariyer düşündüğüm için spiralle korunuyorum cidden insan kendine güvenmiyosa çocukların günahına girmemeli bu psikoloji ile bari korunsa çünkü sağlıklı olmaz hem kendi için hem çocuk için doğum lohusalık iyice depresyona girer
 
Çocuk planlanması gereken bir süreç.
Hadi çocuk yapalım bu akşam denecek kadar basit bir şey değil ya.
Plansızlık, durum değerlendirmesi yapılmadan başına geçilirse sonuç iç açıcı olmuyor.
İnsan önce kendini bilecek. En mühim meziyet budur, kendini bilen neyi yapabileceğini neyi batıracağını bilir. Hiç bu durumlara gelmez.
 
Çalışmadığınız için ölesiniz geliyorsa çalışın. Çocuğunuz küçük olabilir ama memurlar da çocuk doğduktan 8 hafta sonra işe gidiyor. Yarım gün vs girin bi yerden başlayın. Çocuktan 8 saat ayrı kalamıyorsunuz ama komple yok olmak istiyorsunuz.
 
Çocuğunuz daha çok küçük. O büyüyünce çalışırsınız. Şu an eşinize bağımlı olmanız da çok normal. Ben çalışıyordum. Çocuk olunca şimdi evdeyim. Kocamın eline bakıyorum. Karı kocaysanız bu normal zaten.
Siz baya bunalmışsınız. Kendinize iyi gelen şeyleri yapıp evladınızı büyütmeye bakın. Zamanla güzelliklerle karşılaşacaksınız
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…