neden çeksin ergenlikte baba olmayinca?Boşan gitsin diyeceğim ergenliktede çocuklardan çekersin başlarında baba olmayınca , otur konuş bize yazdıklarının aynısı eşinle şöyle gerekirse tarştık yüzüne söyle yanlış davranışlarını düzeltmesi için onu her gün eleştir alttan alma gerekirse sürekli aşağıla aynı harekete maruz bırak
Ben tam tersi vakalar gördümneden çeksin ergenlikte baba olmayinca?
bizim babamiz yoktu hiç bir şeyde çektirmedik.
aksine kadin (annemiz) bizim başına örecegimiz çoraplarlar uğraşmasin bir de diyip gayet sakin düzenli yasayan çocuklar olduk.
aksine baba vasfinda olan insan hayatimiza girdiginde daha çok uğrasti kadin bizimle böyle bir babayi eve alip hayatimizi alt ust ettigi icin daha cok sucladi sucluyor kendini.
baba düzgündur anne baba anlasamayip bosanmastir o zaman cocuklar buyudukce bunu sorun haline getirebilir belki ama konudaki baba icin cocuklarin cokta fazla yoklugunu hissedip boşandi diye anneye cektireceklerini dusunmuyorum.Ben tam tersi vakalar gördüm
Çocukların tabi karekteri önemli bazı çocuklar asi ergen oluyor
Birde anne rahat edeyim derken çocuklar çektiriyor
Şuanda babasız gibiler zaten adam iki gezdireyim parka götüreyim diyen bir adam değilKizlar cok bunaldim artik yanardag gibi herseye patliyorum. Uzun zamandir mutlu degilim. Esim tarafindan elestirilmekten azarlanmaktan usandim. Tamam calisiyor eve para getiriyor ama bundan baska hicbir yarari yok bana. Evde zinhar birseyi alip yerine kaldirmiyor. Iki cocukla büztün gün ugrasiyorum yinede bir yüküde kadinin elinden alayim demiyor. Cocuklarim cok bana bagimli gece gündüz etegime yapisirlar. Hicbirseye yetisemiyorum. Sabah topladigim ev aksama bomba patlamie hale geliyor. Bunlar benim icin dert degil ama bütün gün ugrasip didinmeme ragmen esimin yerinden kimildamadan sürekli beni elestirmesi.
Misal dün alisveris yapiyoruz, et reyonunda durmus sohbet ediyor havadan sudan. Cocuklar da yaramaz oglum bir yasinda oglum ne bulsa aliyor reyondan. Durdugu yere bana ogluna baksana esyalari aliyor, kizina bak disari kaciyor. Cocuklar nerde nasil bakiyorsun diye elestiri yapiyor. Elestirisinide tatli dille yapmiyor. Ne yapsam yetersizim hep elestirecek birsey buluyor. Ailece bir evin etrafinda bile yürüyemiyoruz kavga cikmadan. Kendisinede diyorum bana durdugum yerde elestiri yapacagina kendin yapsana diye ama insan gibi tartismakta mümkün degil. Kes sesini kapa ceneni gibi seyler söylüyor. Ben yillardir bu davranislara maruz kaliyorum. Ne Hamileyken alttan aldi beni be lohusayken. Hep beni bastirmaya calisti. Sen böyle böyle yapiyorsun diye konusmaya calisinca inkar ediyor kesinlikle. Öte yandan arada bir güzel sey söyleyen sacimi oksayan biri olsa neyse diyecegim. Oda yok. Sakinlesince zorla baristirmaya calisiyor. Ne bileyim zorla sariliyor zorla elimi tutuyor. Hayir diyorum ya barismak istemiyorum cünki gecesine barisiyorum sabahina ayni davranislari sergiliyor. Problemi cözmeden barismanin hicbir manasi yok ama Problemi kabul etmedigi icin cözümede gidemiyoruz. O Problemin tamamen benim söz dinlememde oldugunu iddia ediyor. Zerre kadar sevgim saygim kalmadi artik bu adama
Isin kötüsü bu Psikolik baskiyi daha 3 yasindaki Kizimada yapiyor artik. Sürekli kizima Stres yapiyoruz elestiriyor azarliyor tipki bana yaptigi gibi. Sanirsin kendisinin cok bir islevi var. Tek islevi etrafa negativ enerji yaymak.
Cocuklarimizin yaninda cok kavgalarimiz oldu. Cok ayrilmak istemem ama hep vazgectim. Annemler 500km uzakta ayrilirsam oraya giderim ama cocuklarimi babasiz birakmaya kiyamiyorum. Bosver diyorum kendi kendime cocuklarin icin katlan onlar üzülecegine sen üzül. Ama bu Adam bütün enerjimi tüketiyor. Cocuklarima harciyacak ne enerji kaliyor ne sabir.
Obür yandan diyorum bu kavgalara sürekli sahit oluyorlar sanki böylesi cok mu daha iyi. Geri de diyorum zaten bu 2. Evliligin ilkinden kumardan dolayi ayrilmistim. Sanki 3. Sü daha mi iyi olacak. Cocuklarina üvey Anne üvey babami getireceksin.
Duygularim darmadagin nolur hicdegilse sizinle dertleseyim.
Soyle soyleyeyim, bizim buyurken daha farkli sorunlarimiz oldu. Anneannemin evine yerlestik, anneannemin annesi de hayattaydi o zaman. Kac farkli kusak bir evde yasadik. Annem calismaya basladi. Bizle anneannem ilgilendi ancak o da temel ihtiyaclarimizi karsilayabiliyordu. En kritik yaslarda ilgi acligi yasayarak buyuduk. Annem elinden geleni yapiyordu ancak aksamdan aksama onu goruyorduk, anneannemi anne gibi goruyorduk. Onun da cocuk yetistirme anlayisi cok gelenekseldi. Kardesim okulda hic basarili olamadi. Hep uyum problemleri yasadi. Ben ice kapanik ve cekingen olarak buyudum. Ancak akademik anlamda kendimi cok iyi yetistirdim. Su anda cok iyi bir isim var. Kendi icsel problemlerimi de kendi cabalarimla astim, su anda iyi giden bir evliligim var. Hic kimseye karsi bir kirginlik hissetmiyorum. Annemin bizim icin en iyisini yaotigini biliyorum cunku babamla cok sorunlu bir iliskileri vardi ve devam etmeleri bize cok zarar verirdi. Kotu giden bir evlilik bosanmadan cok daha fazla zarar verir cocuklara. Bizim gene bazi sorunlarimiz oldu ancak sartlardan dolayi o sekildeydi. Siz cocuklariniz icinnelinizden geleni yapiyormussunuz. Eminim ki sizden grrekli ilgi ve sevgiyi gordukce herhangi bir sorun yasamayacaklardir. Her gun sizi mutsuz gorup huzursyz bir evlilige sahit olsalardi cok sorunlu bir cocukluklari olurdu. Ilerde kendileri bosanmanizi isteyip neden zamaninda bosanmadin bile diyebilirlerdi. Bosanma sonrasi anne ve babamiz yanimizda yeterince olamadiklari icin bizim icin zordu ama anne baba destegiyle cocuklar bunu asip gayet saglikli bireyler olarak hayatlarina devam edebilirler.Bende aynı şekilde iki çocuğum var ve 10 yıl son 3-4 yılı kabus gibi bir evlilik yaşadım ve ayrıldım.çocuklarımın eksik büyümesi psikolojilerinin bozulması babasızlığın nasıl bir yıkım yapacağını bilmiyorum çocuklarımda.en çok brni korkutan o.ben çocuklarıma çok iyi bakıyorum ilgileniyorum çalışmıyorum daha doğrusu çocuklardan çalışamıyorum onlarla sürekli temas halindeyim yeterli olabilirmiyim diye içim içimi yiyor hep.siz çok etkilendinizmi büyürken bu durumdan.çok korkmalımıyım,?? yoksa o kadar panik olmamalımıyım.hayata adapte olma yanlış alışkanlıklar falan ödüm kopuyo babasızlık bunlara sebep olurmu diyezaten bu düzeni yaşamaktan başka çözüm yok.evlenmeyide düşünmüyorum çocuklarım içinde kendim içinde hiçbir erkeğe güvenmiyorum çünkü yaşadıklarımdan dolayı.peki ikili ilişkileriniz zedelendimi baba anne ilişkisinden dolayı erkeklere bakış açınız nasıl?
Benim eşimde ayni suratsız biz müzik açar oynariz yemek yaparız çocuklarla oynarim namaz kilariz çocuklarla eşim elinde kumanda uzanir arada sigaraya kalkar surat hiç gülmez iki sohbet etmez ama milletle Bi konuşur Allah yardım etsin inşallah iyi olurlarKizlar cok bunaldim artik yanardag gibi herseye patliyorum. Uzun zamandir mutlu degilim. Esim tarafindan elestirilmekten azarlanmaktan usandim. Tamam calisiyor eve para getiriyor ama bundan baska hicbir yarari yok bana. Evde zinhar birseyi alip yerine kaldirmiyor. Iki cocukla büztün gün ugrasiyorum yinede bir yüküde kadinin elinden alayim demiyor. Cocuklarim cok bana bagimli gece gündüz etegime yapisirlar. Hicbirseye yetisemiyorum. Sabah topladigim ev aksama bomba patlamie hale geliyor. Bunlar benim icin dert degil ama bütün gün ugrasip didinmeme ragmen esimin yerinden kimildamadan sürekli beni elestirmesi.
Misal dün alisveris yapiyoruz, et reyonunda durmus sohbet ediyor havadan sudan. Cocuklar da yaramaz oglum bir yasinda oglum ne bulsa aliyor reyondan. Durdugu yere bana ogluna baksana esyalari aliyor, kizina bak disari kaciyor. Cocuklar nerde nasil bakiyorsun diye elestiri yapiyor. Elestirisinide tatli dille yapmiyor. Ne yapsam yetersizim hep elestirecek birsey buluyor. Ailece bir evin etrafinda bile yürüyemiyoruz kavga cikmadan. Kendisinede diyorum bana durdugum yerde elestiri yapacagina kendin yapsana diye ama insan gibi tartismakta mümkün degil. Kes sesini kapa ceneni gibi seyler söylüyor. Ben yillardir bu davranislara maruz kaliyorum. Ne Hamileyken alttan aldi beni be lohusayken. Hep beni bastirmaya calisti. Sen böyle böyle yapiyorsun diye konusmaya calisinca inkar ediyor kesinlikle. Öte yandan arada bir güzel sey söyleyen sacimi oksayan biri olsa neyse diyecegim. Oda yok. Sakinlesince zorla baristirmaya calisiyor. Ne bileyim zorla sariliyor zorla elimi tutuyor. Hayir diyorum ya barismak istemiyorum cünki gecesine barisiyorum sabahina ayni davranislari sergiliyor. Problemi cözmeden barismanin hicbir manasi yok ama Problemi kabul etmedigi icin cözümede gidemiyoruz. O Problemin tamamen benim söz dinlememde oldugunu iddia ediyor. Zerre kadar sevgim saygim kalmadi artik bu adama
Isin kötüsü bu Psikolik baskiyi daha 3 yasindaki Kizimada yapiyor artik. Sürekli kizima Stres yapiyoruz elestiriyor azarliyor tipki bana yaptigi gibi. Sanirsin kendisinin cok bir islevi var. Tek islevi etrafa negativ enerji yaymak.
Cocuklarimizin yaninda cok kavgalarimiz oldu. Cok ayrilmak istemem ama hep vazgectim. Annemler 500km uzakta ayrilirsam oraya giderim ama cocuklarimi babasiz birakmaya kiyamiyorum. Bosver diyorum kendi kendime cocuklarin icin katlan onlar üzülecegine sen üzül. Ama bu Adam bütün enerjimi tüketiyor. Cocuklarima harciyacak ne enerji kaliyor ne sabir.
Obür yandan diyorum bu kavgalara sürekli sahit oluyorlar sanki böylesi cok mu daha iyi. Geri de diyorum zaten bu 2. Evliligin ilkinden kumardan dolayi ayrilmistim. Sanki 3. Sü daha mi iyi olacak. Cocuklarina üvey Anne üvey babami getireceksin.
Duygularim darmadagin nolur hicdegilse sizinle dertleseyim.
Ve dahası o kız büyüdüğünde özgüvensiz bir birey olacak sürekli kendini kanıtlamaya çalışan birisi olacak.Oğlu ise tam babası gibi olacak.Surekli eleştirilen bir cocuk zaten mutlu olamaz.kendinizi kandırmayın.
Uzun yıllardır okul öncesi dönemdeki çocuklarla ve aileleriyle çalışıyorum.
Kendisi mutsuz, huzursuz olan annelerin çocuklarının mutlu olduğunu hiç görmedim.
Evdeki huzursuzluk, her türlü baskı ve şiddet;
kayıtsız/şartsız çocuklara ve davranışlarına yansıyor.
Kısacası sizin mutsuz ve baskı altında olduğunuz bir ortamda çocuklarınızın mutlu büyümesine imkan ve ihtimal yok.
Kesin, net, bilgiye, gözleme ve kişisel deneyime dayalı bilgidir.
Akasya durağı safiye geldi aklıma ben kocasız yapamam.her şeyi anladımda daha 2.belayi basinizdan atmadan 3.koyaci dusunmenizi anlayamadim
evlenmek zorundaymissiniz gibi bir dusunce yapiniz var sanki
çok içimi yaktı bu mesajUzun yıllardır okul öncesi dönemdeki çocuklarla ve aileleriyle çalışıyorum.
Kendisi mutsuz, huzursuz olan annelerin çocuklarının mutlu olduğunu hiç görmedim.
Evdeki huzursuzluk, her türlü baskı ve şiddet;
kayıtsız/şartsız çocuklara ve davranışlarına yansıyor.
Kısacası sizin mutsuz ve baskı altında olduğunuz bir ortamda çocuklarınızın mutlu büyümesine imkan ve ihtimal yok.
Kesin, net, bilgiye, gözleme ve kişisel deneyime dayalı bilgidir.
Çocuklar ebeveynlerinin duygusunu hisseder.çok içimi yaktı bu mesaj
peki anne ve baba tamam evli olduklari icin mutlu degillerdir sevgi bitmistir ama bu evin icinde kavga tartisma kusluk hakaret siddet yoksa çocuk en azindan biraz daha buyuyene kadar idare edilmelimi ?
Is bulun calisin cocuklar kresde daha huzurlu olurlar kenarada para biriktirin. Kocanizida bekci olarak tutarsaniz tutun yani is bulup guveniniz yerine gelsin ondan sonra belki oda degisir degismezse siz degismis olacaginiz icin karar almaniz cok daha kolay olurKizlar cok bunaldim artik yanardag gibi herseye patliyorum. Uzun zamandir mutlu degilim. Esim tarafindan elestirilmekten azarlanmaktan usandim. Tamam calisiyor eve para getiriyor ama bundan baska hicbir yarari yok bana. Evde zinhar birseyi alip yerine kaldirmiyor. Iki cocukla büztün gün ugrasiyorum yinede bir yüküde kadinin elinden alayim demiyor. Cocuklarim cok bana bagimli gece gündüz etegime yapisirlar. Hicbirseye yetisemiyorum. Sabah topladigim ev aksama bomba patlamie hale geliyor. Bunlar benim icin dert degil ama bütün gün ugrasip didinmeme ragmen esimin yerinden kimildamadan sürekli beni elestirmesi.
Misal dün alisveris yapiyoruz, et reyonunda durmus sohbet ediyor havadan sudan. Cocuklar da yaramaz oglum bir yasinda oglum ne bulsa aliyor reyondan. Durdugu yere bana ogluna baksana esyalari aliyor, kizina bak disari kaciyor. Cocuklar nerde nasil bakiyorsun diye elestiri yapiyor. Elestirisinide tatli dille yapmiyor. Ne yapsam yetersizim hep elestirecek birsey buluyor. Ailece bir evin etrafinda bile yürüyemiyoruz kavga cikmadan. Kendisinede diyorum bana durdugum yerde elestiri yapacagina kendin yapsana diye ama insan gibi tartismakta mümkün degil. Kes sesini kapa ceneni gibi seyler söylüyor. Ben yillardir bu davranislara maruz kaliyorum. Ne Hamileyken alttan aldi beni be lohusayken. Hep beni bastirmaya calisti. Sen böyle böyle yapiyorsun diye konusmaya calisinca inkar ediyor kesinlikle. Öte yandan arada bir güzel sey söyleyen sacimi oksayan biri olsa neyse diyecegim. Oda yok. Sakinlesince zorla baristirmaya calisiyor. Ne bileyim zorla sariliyor zorla elimi tutuyor. Hayir diyorum ya barismak istemiyorum cünki gecesine barisiyorum sabahina ayni davranislari sergiliyor. Problemi cözmeden barismanin hicbir manasi yok ama Problemi kabul etmedigi icin cözümede gidemiyoruz. O Problemin tamamen benim söz dinlememde oldugunu iddia ediyor. Zerre kadar sevgim saygim kalmadi artik bu adama
Isin kötüsü bu Psikolik baskiyi daha 3 yasindaki Kizimada yapiyor artik. Sürekli kizima Stres yapiyoruz elestiriyor azarliyor tipki bana yaptigi gibi. Sanirsin kendisinin cok bir islevi var. Tek islevi etrafa negativ enerji yaymak.
Cocuklarimizin yaninda cok kavgalarimiz oldu. Cok ayrilmak istemem ama hep vazgectim. Annemler 500km uzakta ayrilirsam oraya giderim ama cocuklarimi babasiz birakmaya kiyamiyorum. Bosver diyorum kendi kendime cocuklarin icin katlan onlar üzülecegine sen üzül. Ama bu Adam bütün enerjimi tüketiyor. Cocuklarima harciyacak ne enerji kaliyor ne sabir.
Obür yandan diyorum bu kavgalara sürekli sahit oluyorlar sanki böylesi cok mu daha iyi. Geri de diyorum zaten bu 2. Evliligin ilkinden kumardan dolayi ayrilmistim. Sanki 3. Sü daha mi iyi olacak. Cocuklarina üvey Anne üvey babami getireceksin.
Duygularim darmadagin nolur hicdegilse sizinle dertleseyim.