Kendi İçime Sıkışan Ben

[SUB]Ya rabbi ne çok gürültü kendimi duyamıyorum, bu nasıl bir uğultu sesten boğuluyorum.
Kapıları açtım ama gidemiyorum, geri dönücem dönemiyorum. En kötüsü susucam susamıyorum...

Bana bir kez daha aşk dersen orada ölüp, kendimi sözlerine gömeceğim. Orda ölüsü bile yaşar insanın.

Ok gibi aşk...Ben ona o bana saplandı.
Ne yazmayı biliyorum ne de yazdıklarım beni biliyor.


____________
Parkta/ Eylül
[/SUB]
 
Dinle beni...

Galiba ölüyorum...

Akıp gitmiyor hayat. Demiştim ya yine nefes alamıyorum. Bıraktım zaten nefes almayı.
Şimdi eylül...
Ahh eylül... Ne çok kalmış sende hayatım. Adına yakışanı yaptın hüzünsün artık kayıpsın benim için...Keşke kaldırıp atsaydımda bulamasaydım seni. Her sene benden nasıl geçtiğine şahit olmasaydım.

Galiba ölüyorum...

Kayıpsın eylül. Bende kaybettim sana kim direnmişki? Sen geldin rengimi kaybettim önce sarardım,sonra yapraklarımı döktüm. Dallarım çıplak şimdi. Ne bir gölgem var ne sıcacık günlerdeki yeşilim ne de huzur veren bir hışırtı...Ölüyorum galiba...

Seni yaşadıkça eksiliyorum. Geri dönmemek üzere çekiliyorum. Kaybettim bende galiba ölüyorum.

Ayrılık ölüm gibi ne soğuk böyle, acısı ne kadar sıcak... Üşüyorum... yanıyorum... galiba ölüyorum.


Dinle beni...

Günler geçip gitmiyor, ben götürüyorum bilemediğim yerlere...Her günün mutlak bir sonu var, her yolun bir bitişi... bilmiyorum ama gidiyorum..galiba ölüyorum...

Geldin ve gidiceksin...Sana değil kışın ardındaki baharlara inandım...
 
Kimse görmesin kimse duymasın beni nolur yine sıkıştım yine geldim.

Bu son olsun da sıkıştığım yerde kuruyup gideyim.

Ne elim kalem tutsun ne de gözlerim okusun.. Biteyim

Ruhum kurusun... Bahar yüzü görmesin...gideyim




I love Bonus
 

bu nedir ((((((
 
"güllerin dikenler arasında yetiştiğine üzülmemeli insan
güllerin dikenler arasında yetiştiğine şükretmeli insan"
 
böyle zaman zaman herkes sıkışır tatlım, takma bunu kafana, nede olsa imtihandayız bu dünyada ve hepimiz etten kandan birer insanlarız.....
"kalpler yalnız allahı anmakla mutmain olur....."
allaha ne kadar yakınsak; okadar huzurluyuz, okadar mutluyuz bence canım.....
rabbim kendinden ayırmasın hiçbir vakit ve bizi hep esirgesin bağışlasın..... iş burada bence....
 
Sevgili bonus bugün okudugum bu söz çok hosuma gitti.Belki isine yarar; hayat ne 30 unda ne 40 inda baslar, hayat farkina vardiginda baslar.
 
Sevgili bonus bugün okudugum bu söz çok hosuma gitti.Belki isine yarar; hayat ne 30 unda ne 40 inda baslar, hayat farkina vardiginda baslar.

Çok güzelmiş abla teşekkür ederim. Güzel ve anlamlı.


I love Bonus
 
Son düzenleme:
Gönül yarası bu ne anlatılır ne de sarılır...
Gün geçmez gece bitmez...
Ardına düşen gölge gitmez...

Böyle yarım böyle eksik...
İstediğim sadece bir nefeslik...
Umut kestik...Söz bitirdik...

Birinin aydınlığında karardımı insan bir daha aydınlanmazmış öğrendik...

Bildik ama yine bekledik...
Belkide tükendik biz tükendik...



I love Bonus
 
Bu sıkışmalar beni nereye götürür... İçimden içimden ölüyorum sanki. Zaten yaşamayı istemekte lüks.

Hayat nasıl kurudu elimde nasıl çürüdü böyle gönlüm nasıl kor oldu yandı yandı da?

Hayalmiydi gerçek mi, aşk bana nefesmiydi zehir mi?
Ağzımda dilimde kül tadı hangi sular söndürür bu yangını?

Kalkmayada kalmayada derman yok.


I love Bonus
 
Sert bir bakışın tek hecelik bir öfken yetiyor beni perişan etmeye...gerisini ne ben yazabilirim ne de okuyan anlayabilir...


I love Bonus
 
Bir dogum ölümle birlikte gelicek yine
Bir hayat basladıgında digeri bitmis olucak
Degismez kural yine böyle sürücek

Belki bulunucak bu sefer eşsiz denge, belkide sonsuza dek kaybolucak.

Kendini kendinde kaybetmis ruh seninde elbet huzurun olucak.

Ulaşılamayan bütün güzellikler ve uğrunuza kurulan hayaller sizinde sonunuz gelicek.

Kendine kendine olucak sonra her sey kendi kendine... Ne başlayamadıkların kalıcak ne de bitiremediklerin. Bütün taşlar yerine oturucak ve bunları yazanda okuyanda kalmıyacak.

Bütün eksikler tamam bütün sıkıntılar huzur bulucak.

Hayallerin bir boka yaramadığı beş para etmediği bu dünyadan ya bütün hayal kuranlar gidicek ya da hayalleri bahşeden yerlerinden sökerek geri alıcak.

Bir dogum ölümle birlikte gelicek yine,
Bir hayat basladıgında digeri bitmis olucak.
 
Ah be bonus ne karmaşık bir kafan var senin nerde coşkulu nerde hüzünlü olduğunda olacağında belli değil.

Bıraktın seneyemi yoksa önündeki günleremi bu karmaşa?
 
Hastayim yine. Biraz buruk biraz kederli biraz hasta..

Efkar geldi buldu yine beni.

Derinime inmis bir kere bundan sonrasi onun icin kolay.

Kucuk camimdan bakip kocaman bir dunyami goruyorum ki? Gordugum benim camimdan daha kucuk bazen.

Ama hep ayni guzel sessizlik. Gece camin onunde ince ince bir ses. Kimler duyuyo bu sesi allahim? Bir ben degilimdir belki.

Bazen agacin dalindaki bir su damlasi bazen sanki gokyuzunden gelir. Ya toprak? Belki ordan geliyodur. Karsi binadan yok ust kattan yada daha uzaktanmi?

Gonlundeki yukle cama cikmis icinden ciglik ciglik bagiran bir insanmi?

Agaci kusu degilse nerden allahim nerden?

Butun o ince sesler neden hep bende?

Ey aklim ve gonlum hanginize yorgunum daha fazla? Gozleriminde hakkini vereyim bu gece baska yoruldu.

Icime sıkıstirma allahim nolur... Dagilsin etrafa sacilsin. Ellerimde kollarimda gucum kalmadi.
Ya beni topla ya da parca parca olmama izin verme.

Su kalbim bir ferahlasin artik bir hafiflesin.

Ya da ben cocuk olayim. Yeni hayaller ver bana hepsini saklayip buyuteyim. Ne kotu bir soz soyleyim ne de soyleyeni bileyim.

Yuregime agir gelen dilleride kendi dilimide yeniden sekillendir.

Sevmeyi ogrettin icime koydun. Severken yanmamayi da ogret bana.

Korkmamayida ogret halsiz kalmayayim ayakta durayim.

Yuzsuz olmamayi birde... Istemekten baska seyler yapmayida ogret.

______
13.12.2015
 
Bazi muzikleri aramazsin onlar seni bulur. Bilirler adamini.

Bazen sevdigini ozlemisken, bazen icin yanmisken, bazen kavusmusken, bazende anneyken.
Hele anneyken yanıyorsa bir kadinin ici kim nasil durdursun onu evladindan baska.

Ilk gozagrisi, ilk kucak, ilk temas, ilk hikaye...

Cigerimin soludugu ilk cennet...

Annelik sarayimin duvarlarını öylesine sarstimki simdi korkuyorum yıkılmasından.

Kendi icindeki bitmez cekismeyle baska turlu kayiplar vermek korkusu nasilda acitiyor gogus kafesini.

Insan ne vakit taniyamadiysa kendini iste o zaman aliyor basini ellerinin arasina.

Ben naptim demek fayda etmezse? İz birakmak bir yana cok derin yaralar açarsam, açmişsam?

Anneysem içim ezilmişse kahrolmuşsam?
Yanlişsam hataliysam?
Yine de varmidir bi çaresi?
 
Cıldırıcam aileme kendimi yakın hissetmiyorum ve çıldırmak üzereyim ben ben değilim sanki başkası ben yokum çok uzaktayım bulamıyorum kendimi ailemi sevmiyorum ergen tribi diceksiniz ama 20 yaşındayım ve hala bunun sebebini bulamıyorum yardım edin nolur delirmek üzereyim
 

Her sorunu cozmenin yolu sevmekten geciyor.
Once kendinizi sevin.
Size bahşedilmiş hayati sevin.
Sevgisizlikten etrafinizda olan iyi seyleri bile kotu zannedersiniz hatta belki hic goremezsiniz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…