- 23 Ocak 2013
- 8.104
- 10.537
-
- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
- #61
bu arada size
'seninle başlamadı' adlı kitabı öneriyorum.
'seninle başlamadı' adlı kitabı öneriyorum.
çok üzüldüm gerçekten gözüm doldu okurken. paylaştığınız için teşekkür ederim.
içimden o küçük çocuğa sarılıp yalnız değilsin biz varız geçti artık demek geldi.
umarım psikoterapi alıyorsunuzdur yaşadıklarınız ağır çünkü
İnan öyle acılar yaşadım ki geceleri ağlayarak sabahlar, sonra kalkar hiçbirşey olmamış gibi çocuklara kahvaltı hazırlar oyun oynatırdım. Herkesin acıyla baş etme şekli farklı tabiki ama annenizi mazur göremiyorum, sigara kısmı kanımı dondurdu. İnşallah herşey gönlünüzce olsun, siz mutlu bir anne olun inşallah.Boşverin yahu, geçti gitti izi bile kalmadı. Ruhum hasar gördü benim, fiziki yaralar geçiyor. İyi kadındır annem, ben nasıl ki çocukluk travmalarımı istemesem de oğluma yansıtıyorum o da kendi acılarını yansıttı belki de.
İdrak senin için inanki zerre üzülmedim. Evet sigara sondurmesi gercekten korkunc. Sen de anneni bir zahmet artık affet oğluna annenin sana yaptığı kötülükleri yapma. Oğlun niye zor bir çocuk. Fiziksel bir rahatsızlığı yoksa annesi zor bir anne olduğu için. Anneni affetmeden düzelemezsin.
ahh bir yola çıkmışsınız, farkındalık yolu. kolay gelsin ben de başındayım. bir yerde okumuştum, anneden cocuga oradan onun cocuguna zincirleme olarak aktarilan kotu ebeveynlik farkindalikla kiriliyor. yani kotu ebeveynlik gordugumuzu farkedip kabul ederek. kotu ebeveynligin, cocuk istismarinin kapsadigi alan cok genis aslinda. illa ki fiziksel siddet olmak zorunda degil, cocugun duygusal ihtiyaclarini karsilamamak bir istismar ornegi ornegin. bol bol okumussunuz bu konuda belki biliyorsunuzdur ama okumadiysaniz "var olan annenin yoklugu" kitabini oneririm.
yavrunuz şanslı, siz farkederek bu donguyu kirmissiniz.
ben de dun gece kizimi emzirirken kucucuk bir detaydan aklima bir sey geldi hungur hungur agladim. cocuklugum agliyor sanki. o zaman annem hakli sanirdim hep. kendime kizardim, kirilip kusup hungur hungur aglayamazdim. artık aklima geldikce olaylar aaa diyorum nasil da haksizmis, nasil da zalimceymis o dedigi, o yaptigi. nasil da gucsuz masummusum. muhtacmisim anneme. ahh simdi yaniyor icim. icime attiklarim cikiyor. 35 yasinda kadin, kucaginda bebesiyle 8 yasindaki can acisina agliyor.
o kadar cokuz ki. farkedenler sansli ama. aglaya aglaya, tekrar yasaya yasaya biter belki acimiz. yavrularimiz mutlu olsun, donup bakinca sicacik anilar hatirlasin, 40 yasina bile gelseler koynumuzda ic dokebilsin, ister aglasin ister gulsunler. iclerinden geldigi gibi.
emin olun iyi bir annesiniz. kendinizi sorgulamanizdan, cabanizdan belli. hatalar yapiyoruz muhakkak, yapicaz da insaniz. onemli olan farkedip onarmaya gonullu olmakFarkındalık güzel de, iyileşme evresine geçene kadar epey yıpratıyor insanı. Benim de isteğim bu. Zannediyorum iyi bir anneyim ben dememi sağlayacak olan, oğlumun her ne yaşarsa yaşasın benimle paylaşabilme özgürlüğünü hissetmesi olacaktır. İnşallah başarabilirim bunu.
Farkındalık güzel de, iyileşme evresine geçene kadar epey yıpratıyor insanı. Benim de isteğim bu. Zannediyorum iyi bir anneyim ben dememi sağlayacak olan, oğlumun her ne yaşarsa yaşasın benimle paylaşabilme özgürlüğünü hissetmesi olacaktır. İnşallah başarabilirim bunu.
Benim kizim o kadar zor bir bebek kiFarkındalık güzel de, iyileşme evresine geçene kadar epey yıpratıyor insanı. Benim de isteğim bu. Zannediyorum iyi bir anneyim ben dememi sağlayacak olan, oğlumun her ne yaşarsa yaşasın benimle paylaşabilme özgürlüğünü hissetmesi olacaktır. İnşallah başarabilirim bunu.
Abinize öyle üzüldüm ki :/ inşallah sağlam psikolojilerle büyümüştür kardeşlerin.Herkes kendi cocuklugunu buyutur aslinda. Insan olmanin yikici yani..
Not: Annem diye bahsettigim (evlat edinen)
Yengem diye bahsettigim (biyolojik)
Sizleri okurken cok uzuldum. Oysa ben heo annem gibi olmaya cabalayan biriyim. Hep onun gibi olamama kaygisi guderim.
Bende derin cukurlari digeri acmisti. Daha biyolojik olarak bir bagimiz oldugunu bilmeden evvel yengem saniyordum. Ve kuzenlerimi hep doverdi ama oyle boyle degil.. ona bir konu acmaliyim..
Dovdukleri kardesimmis tabi. Bu eziyetin bende neden boyle yara biraktigini anladim boylece.
Yurutecle gezen bebegini merdivenlerden itmek, dustu diye yarasina kolonya basmak, yanlislikla elini yakan oglunun eline plastik eritmek.
Ve bana elini surememesi.
Ah o kadar burugum ki annemi cok ozluyorum.
Bir keresinde kuzenim sandigim abimle disarda oynayip, pacalarimizda eve kum getirmistik bilmeden.
Ve sira dayagina alindik.
Abimin gozune cubukla vurdu benimse belime.
Annem pazara gitmisti.
Geldiginde aninda sikayet ettim.
Yengem bizi dovdu diye.
Abim susmami.istiyordu.
Siz gidince daha cok dover diyordu.
Neyse annem yengeme oyle bir vurmustu ki
Kizima dokunma.diye
Abim yikilmisti.
Onun.koruyani.yoktu
Ah icimde yarasin canim abim.
Neyse dostlar.
Biraz karisik oldu.
Ve noktalamalar icin kusura.bakmayin
Surekli.sorun cikaran.bir telefonla yaziyorum.
Annemden yadigar degistiremiyorum.
Yaralarinizdan openleriniz olsun.
Evlatlarimizi hep vicdanla buyutelim
Abinize öyle üzüldüm ki :/ inşallah sağlam psikolojilerle büyümüştür kardeşlerin.
Annelik/evlatlık göbek bağından kopmakla olmuyor işte.
Umarım sizin ve kardeşlerinizinde yolları bundan sonra hep güzelliklere açılır. Kardeşlik çok güzel, inşallah bir gün bir bağ kurarsınız ve o vazgeçilmez duyguyu sağlamlaştırırsınız.Ne yazik ki oyle olmadi. Kardeslerim ve ben o kadar farkli olduk ki. Tuhaf bir bicimdeyiz. Onlara hak veriyorum. Haftasonlarina sahit oldugum omurlerinin tamaminda neler yasadilar..
Neyse ki abimle bagimi hep guclu tutarim.
Cunku annem de onu cok severdi.
Dogurmak, anne olmaya asla yeterli degil.
Anne olabilmek hayatin tum kaziklarina ragmen, evladina yumusak bir yatak olmaktir.
Surekli kendi haline ahlanip vahlanip huzun kusu misali dolasamazsin.
Cok tesekkur ederim.
Size benimkinden daha kolay ve guzel bir hayat dilerim
Oğluma, annemin bana yaptığı kötülüklerin binde birini bile yapmıyorum. Oğlum zor bir çocuk evet, ben ona kötü olduğum için değil. Fıtratı bu olduğu için. Elbette zaman zaman yansıtıyorum kendi "zorluğumu" oğluma. Ama en azından çabalıyorum, iyileşmek ve değişmek için. Teşekkür ederim yorumunuz için.
Evlat acisi yasamis bir annenin normal davranmasi zaten tuhaf degil miBen de kucukken annemden cok dayak yedim ama oyle siddetli degil terlik falan vs. Ama dayak degil de bazen sinirlenince kalp kirardi yani o sozleri gelir hep aklima uzulurum tabi o zamanlar sinir hastasydi ve psikolojisi cok yerinde degildi sebebi de benden kucuk kardesimi kaybetmemiz ve bunun annemde kalan etkileri, sonra ustune eklenen maddi sikntilar herneyse bunlar arada aklima geliyor ama simdi bize karsi ozellikle de bana karsi o kadar iyi ki hic kizamiyorum ona, o da farkinda zaten hep der seninle ilgilenemedim pismanim diye sanirim annemin ben de cok etki birakmamasinn sebebi babamn asiri iyi olusu hep annem kizar babam teselli eder biza arka cikardi