benim kuşum var 3 senedir bakıyorum, çok çok çokkkk sev,iyorum eve girer girmez ona sesleniyorum benim neşem o çok üzgün bile olsam onla konuşurken sesim cıvıl cıvıl oluyor, beni görüp heyecanlanınca kafesinde sağa sola koşturması 3 senedir bende aynı mutluluğu uyandırıyor ama evladım diyesim gelmiyor açıkçası ya da öyle görmüyorum; o bir hayvan ve sadece yaşama iç güdüsüyle dolu ben de ona eşlik ediyorum en iyi şekilde bakıyorum hiç oğlum, çocuğum falan şey edemedim ne bileyim... eşimin kedisi vardı hiç oğlum dediğini duymadım, benimle evlenirken de alerjim vardı diye rahatça nasılsa iyi bakılıyor diyerek ailesine emanet etti onlar bakıyor hala. sanırım farklı insanlarda farklı duygular uyandırıyor bilemiyorum
Eşin kedisini ailesine bırakmış. Ben de evlensem kedimi çok sevmeme rağmen aileme bırakabilirim. Çünkü o bizim 'evin' kedisi. Başka bir evde tanımadığı bir adamla yaşayacağına kendi evinde kendi ailesinin diğer üyeleriyle yaşaması onun için en faydalı olan şeydir.
Eğer ailesi istemeseydi kediyi sırf eşi istemiyor diye başkasına mi verecekti?
Eger öyle bir insansa bu bana vefasızlık olarak geliyor. Zaten kedinin de ailesi olan eve kediyi bırakmak normal,ona laf etmem. Ama onca yıl büyüttüğü hayvanı eşi istemiyor diye sokağa atan, başkasına veren adamdan koca olarak baba olarak bence hayır gelmez. Boşandığı gibi yeni eşi bulup çoluk çocuk silen adamla aynı benim gözümde.
Bir arkadaşımin nişanlısı amerikada. Vize onayı çıkınca evlenecek. Kız kediyi de götürmek için bütün işlemleri yaptı, olması gereken aşıları yaptırdı, koltukta taşımaya uygun olsun diye 1300 liraya istenen boyutta tasima çantası aldı, buradan Amerika'ya bilet parası dünya kadarken bir o kadar da kedisi için masraf yapacak.
Ki bu arkadaşım nasılsa ABD'ye taşınacak diye aylar önce işten ayrıldı, vizesi de bazı sebeplerden uzadıkça uzadı. Aylardır sadece para harciyor, birikmisinden yiyor. Su an maddi darlıkta. Buna rağmen gözünü kırpmadan bunca masrafı sırf gittiğinde kedisini yalnız bırakmamak için yapıyor.
Yani dünyada böyle insanlar da var. Zaten böyle insanlar kedisinden kopeginden 'yavrum' diye bahsediyor.
Yoksa ne ilanlar var, kedi sayfaları ev kedisini başkasına vermek isteyen insanlarla dolu. Onlar zaten konu dışı.
Ayrıca kafeste beslenen kuş ile her adet oldugunda biliyormuş gibi gelip karnına yatıp giril giril girildayan kedi, seni gördüğü gibi heyecandan ne yapacağını şaşırıp havalara zıplayan köpek bir mı?
Bir kedi /köpek annesi olmak ne demek bilmiyorsunuz,bilmediğiniz duygu üzerinden 'asla gerçek anneliğe benzemez' diye çıkarım yapıyorsunuz.
Aynı hiç dogurmamis bir insanın 'annelik duygusunu abartiyorlar, hiç de kimse kimse için canını veremez' diye maval okunmasına, hiç aşk yaşamamış insanın 'ask dediğin yalan dolan,filmlerde olur' demesine, hiç yurtdışina çıkmamış insanın 'ha Eyfel kulesi ha Çamlıca kulesi. Ha Golden Gate köprüsü ha boğaz köprüsü. Ne farkı var ki yalandan onca para veriyorlar gösteriş icin' demesine benziyor cümleleriniz.
Siz o duyguyu yaşamamissiniz ki öyle bir duygunun olmadığını bilesiniz