Kedi/köpek korkusu, evcil hayvan edinmek

Merkur Retrosu

Guru
Pro Üye
3 Şubat 2018
6.126
24.089
27
Ben çocukluktan beri hayvan korkusu olan biriyim; çok küçük yaşlarımda yavru köpek, yavru kedi sevdiğimi hatırlıyorum ama ailem ne zaman görse kızardı. Yapma, etme, dokunma, hastalık kaparsın, ısırır gibi laflarla korkuttular beni. Ne zaman köpek görsem tedirginleşir oldum. Korktuğumu anlayıp daha çok peşime düşerdi köpekler ve ben daha çok korkardım bu sefer.

Bu arada çocukken evde bir dönem muhabbet kuşlarımız vardı, bir dönem de japon balıklarından almıştık. Evcil hayvan edinme geçmişim bundan ibaret.

Sokak kedilerinden artık pek korkmuyorum hatta üniversite dönemimde yurtta ve okulda bolca kedi olurdu ve yanıma geldiklerinde onları severdim, korkumu kedi konusunda aştım sayılır ama ani hareket ettiklerinde çok korkuyorum. Özellikle gözüme bir şey olacak diye korkuyorum tırnak değecek vesaire. Neden bilmiyorum göz konusunda hassasım.

Köpek korkumu yenmek için ise hayvan barınağına ziyarete gitmiştim bir sefer arkadaşlarımla. Biraz aştım sayılır ama tam yenemedim.

Derdim bu. Sorum ise şu, acaba sokaktan bir kedi sahiplensem veya barınaktan bir köpek sahiplensem yapabilir miyim? Bu korku aşılır mı? Sokakta sevmekten hala korkuyorum aşı, hastalık, saldırganlık durumlarından dolayı. Yavruyken bakmaya başlasam, birbirimize alışırsak gerisi gelir gibi düşünüyorum. İçimde hayvan sevgisi var aslında. Bir canlıya bakmak, onunla arkadaşlık etmek de istiyorum. Sadece korkularım var. Bir de ev temizliğine özen gösteren biriyim tüydür, etraf dağıtmadır, eşyalara tükürük bulaşması vesaire temizliği seven insanlar bunu nasıl başarıyor? Tuvalet eğitimi birkaç haftada sağlanan bir şey mi?

Evet internette de bilgiler var, araştırma yaptım ama buradaki kadınlardan da tavsiye almak istiyorum.

Kendisi veya bir yakını barınak veya sokaktan kedi/köpek edinmiş, evde bakımını üstlenmiş veya şahit olmuş olanlar da yazarsa çok sevinirim.
 
Sahiplenmeyi dusundugunuz sey bir canli. Bunun deneme yanilmasi olmaz ki. Hadi korkunuzu yenemediniz ya da evdeki tuyden vs rahatsiz oldunuz, o zaman ne olacak? Bence siz uzaktan sevmeye devam edin. Size gore oldugunu dusunmuyorum. Ben de o sorumlulugu alamayacagimi bildigim icin hic bu ise kalkışmadım mesela.
 
Çocuklardan korkuyor olsanız gidip çocuk mu evlat edinirsiniz belki korkumu yenerim diye? Mesela ben de kuş ve balık dışında bir canlıya dokunmak istemiyorum.Bu yüzden de evde hayvan beslemiyorum.Siz beslemek de istiyor olabilirsiniz ama tavsiyem bir bebeği alıp doğrudan eve getirmeniz değil evinde hayvan besleyen bir arkadaşınıza sıkça gidip gelmeniz.O zaman düşünceleriniz ,hisleriniz netlik kazanır.Bebek hayvanlar sahiplendirilme olasılıklarının en yüksek döneminde olurlar..siz evinize alıp iki sevip "ay bana göre değilmiş" kararı verdiğinizde artık kimse o hayvanı sahiplenmek istemeyebilir
 
Çok net söylüyorum almayın. Olmaz...

Korku yenmek için bir hayvan sahiplenmek zaten başlı başına bir problem. Ancak siz bi de tüy salya temizlik olayına takıntılısınız belli ki. Olmaz siz hayvanla yapamazsınız.

Köpek için tuvalet eğitimi 6 ay. Bu sürede eve işeyebilir, kaka yapabilir. Eğitimi aldıktan sonra da tepki göstermek için yapabilir. Köpekler sevgisini yalayarak gösterir. Siz daha sandalye koltuk yalanacak diye korkuyorsunuz bu hayvan yüzünüzü yalamak isteyecek. Canı sıkılacak ayakkabınızı, kırlentlerinizi yiyecek.

Kedide tuvalet çok sorun olmaz ancak yine eşyalara zarar verir tüy döker, kum saçar, yemeğe salça olur, elinizi ayağınızı ısırır.

Siz hayvan sahiplenecek insan profili değilsiniz bence.
 
Sahiplenmeyi dusundugunuz sey bir canli. Bunun deneme yanilmasi olmaz ki. Hadi korkunuzu yenemediniz ya da evdeki tuyden vs rahatsiz oldunuz, o zaman ne olacak? Bence siz uzaktan sevmeye devam edin. Size gore oldugunu dusunmuyorum. Ben de o sorumlulugu alamayacagimi bildigim icin hic bu ise kalkışmadım mesela.
Evet haklısınız. Ben de çok emin olmadan sahiplenmeyecektim zaten, yalnızca internette hep iyi yanlarını görüyoruz bir de sabır isteyen kısmını buradakilerden duymak istedim.
 
Ben çocukluktan beri hayvan korkusu olan biriyim; çok küçük yaşlarımda yavru köpek, yavru kedi sevdiğimi hatırlıyorum ama ailem ne zaman görse kızardı. Yapma, etme, dokunma, hastalık kaparsın, ısırır gibi laflarla korkuttular beni. Ne zaman köpek görsem tedirginleşir oldum. Korktuğumu anlayıp daha çok peşime düşerdi köpekler ve ben daha çok korkardım bu sefer.

Bu arada çocukken evde bir dönem muhabbet kuşlarımız vardı, bir dönem de japon balıklarından almıştık. Evcil hayvan edinme geçmişim bundan ibaret.

Sokak kedilerinden artık pek korkmuyorum hatta üniversite dönemimde yurtta ve okulda bolca kedi olurdu ve yanıma geldiklerinde onları severdim, korkumu kedi konusunda aştım sayılır ama ani hareket ettiklerinde çok korkuyorum. Özellikle gözüme bir şey olacak diye korkuyorum tırnak değecek vesaire. Neden bilmiyorum göz konusunda hassasım.

Köpek korkumu yenmek için ise hayvan barınağına ziyarete gitmiştim bir sefer arkadaşlarımla. Biraz aştım sayılır ama tam yenemedim.

Derdim bu. Sorum ise şu, acaba sokaktan bir kedi sahiplensem veya barınaktan bir köpek sahiplensem yapabilir miyim? Bu korku aşılır mı? Sokakta sevmekten hala korkuyorum aşı, hastalık, saldırganlık durumlarından dolayı. Yavruyken bakmaya başlasam, birbirimize alışırsak gerisi gelir gibi düşünüyorum. İçimde hayvan sevgisi var aslında. Bir canlıya bakmak, onunla arkadaşlık etmek de istiyorum. Sadece korkularım var. Bir de ev temizliğine özen gösteren biriyim tüydür, etraf dağıtmadır, eşyalara tükürük bulaşması vesaire temizliği seven insanlar bunu nasıl başarıyor? Tuvalet eğitimi birkaç haftada sağlanan bir şey mi?

Evet internette de bilgiler var, araştırma yaptım ama buradaki kadınlardan da tavsiye almak istiyorum.

Kendisi veya bir yakını barınak veya sokaktan kedi/köpek edinmiş, evde bakımını üstlenmiş veya şahit olmuş olanlar da yazarsa çok sevinirim.


Çok büyük bir sorumluluk
Korkunuzu yenersiniz ama bu uzun bir yol
Düşündüğünüzden çok daha fazla fedakarlık gerekiyor. Düzgün bakacaksınız maddi yükü var önüne dandik mama koy bitsin yada ev yemeği yer ile bitmiyor
Tatil planları var bir çok konu var
Sevgisini yaşamamak büyük eksiklik bende sizin gibiydim ama yendim
Ben ara ara besleme bölgelerini ziyaret ve mama desteğinden yanayım önce böyle başlayın geçici yuva olun sonra zamanla sekillensin
 
Çocuklardan korkuyor olsanız gidip çocuk mu evlat edinirsiniz belki korkumu yenerim diye? Mesela ben de kuş ve balık dışında bir canlıya dokunmak istemiyorum.Bu yüzden de evde hayvan beslemiyorum.Siz beslemek de istiyor olabilirsiniz ama tavsiyem bir bebeği alıp doğrudan eve getirmeniz değil evinde hayvan besleyen bir arkadaşınıza sıkça gidip gelmeniz.O zaman düşünceleriniz ,hisleriniz netlik kazanır.Bebek hayvanlar sahiplendirilme olasılıklarının en yüksek döneminde olurlar..siz evinize alıp iki sevip "ay bana göre değilmiş" kararı verdiğinizde artık kimse o hayvanı sahiplenmek istemeyebilir
Arkadaşımın kedisi olan evine gittiğimde kediyi baya sevmiştim, sadece bıraktığı tüyleri görünce bir acaba dedim. Haklısınız zaten emin olmadan asla hayvan sahiplenmem, bir süre daha arkadaşıma gelip giderek gözlemleyebilirim. Sadece üzülüyorum sevdiğim halde çok yaklaşamıyor oluşuma. Belki de gerçekten bana göre değil…
 
Çok net söylüyorum almayın. Olmaz...

Korku yenmek için bir hayvan sahiplenmek zaten başlı başına bir problem. Ancak siz bi de tüy salya temizlik olayına takıntılısınız belli ki. Olmaz siz hayvanla yapamazsınız.

Köpek için tuvalet eğitimi 6 ay. Bu sürede eve işeyebilir, kaka yapabilir. Eğitimi aldıktan sonra da tepki göstermek için yapabilir. Köpekler sevgisini yalayarak gösterir. Siz daha sandalye koltuk yalanacak diye korkuyorsunuz bu hayvan yüzünüzü yalamak isteyecek. Canı sıkılacak ayakkabınızı, kırlentlerinizi yiyecek.

Kedide tuvalet çok sorun olmaz ancak yine eşyalara zarar verir tüy döker, kum saçar, yemeğe salça olur, elinizi ayağınızı ısırır.

Siz hayvan sahiplenecek insan profili değilsiniz bence.
Hakkınız var. Sanırım korku bir şekilde aşılır ama temizlik konusu beni zorlayacak. Gözlemlediğiniz kadarıyla etrafı dağıtma, temizlik konularına zaten çok da takılmayan insanlar mı sahipleniyor, yoksa zamanla alışan da oldu mu çevrenizde? Bunu da sorayım.
 
Titiz insanlar kesinlikle evinde hayvan beslememeli, hayvan bu çocuktan beter , tüyü dökülür, hastalanır kusar , eve biraz geç kalsanız tuvaletini kaçırır, ishal olur heryere kaka yapar , koltuklarınızi yer, terliklerinizi kemirir
Yani bu tarz şeyler önemliyse rica ediyorum bir can sahiplenmeyen
Ben 30 yıldır kediyle , köpekle yaşayan bir insanım, çocuklarımın .okunu bu kadar temizlememisimdir , titiz bir insan olsam , eşyaya önem veren bir insan olsam mümkün değil yaşayamadım dört ayaklı evlatlarimla
 
Bence de bu işe hiç girmeyin.Evde bakmak sokakta sevmek gibi değil.
Ben çocuklarımın israrı ile o hatayı yaptım.Çocuklarüm aşiri hayvan seviyorlar. Ben kardeşimin evinde ki kediden ürkmeyince ille bizde alalım diye tutturunca onları kırmamak için ve yapabilirim alışırım diye 40 günlük bir yavru kedi aldık.
Kedi de şansıma çok hareketli çok insan canlısi bir kediydi.(Kardeşimin evinde ki dokunmak istesen bilekardeşim ve eşinden başka kimseye gelmiyor ayrıca çok uysaldı.)
Çocuklarım evdeyken (Biri 20 biri 14 yaş) sorun yok.Onlar zaten ilgilenip oynuyorlardı.Oyun oynamaya hemen alışti hep oyun istiyordu.
Ama onlar gündüz evde olmuyorlar.
Hep benim üstüme atlayıp oyun istiyor tabii bende daha korkumu yenmediğim için kaçıyordum ondan 😁oda bunuda oyun sanıp tüm gün peşimdeydi. Sadece 10 gün dayanabildim.Birde alerjim olduğu ortaya çıkınca iyice bize alışmadan sahiplendirdik .
Gidince üzüldüm ama anladım ki bu bana göre değilmiş.
Çocuklarım da sahiplendirince çok uzüldü ama olmuyor . Hayvanları çok seviyorum ama dokunamıyorum.
Küçükken çok severdim kucaklardım öperdim.Ama 8 yaşındayken sokakta bir yavru kediyi sevmek için elimi uzattım oda korkup kaçınca araba çarpti . O günden beri hiç dokunamadım hayvanlara 😔
 
Evcil hayvan istemeniz çok güzel ama unutmayın ki oda bir canlı
Hayvanlarında kişilikleri var kedi şöyledir yada köpek böyledir diyemeyiz
Benim sokakta baktığım onlarca kedi köpek var hiç birinin huyu diğerine benzemiyor
Evcil hayvanlarımda aynı şekilde biri kesinlikle onun alanına girmemi istemiyor biri dokunmamdan rahatsız olur uzaktan seviyoruz birbirimizi biri kucağımdan inmez
Ayrıca maddi olarakta hazır olmanız çok önemli aşıları ilaçları mamaları kumları hiç ucuz değil
Kıl tüğ mutlaka olucak bizim nasıl saçınız dökülüyorsa aynı
Gerçekten sevmeniz gerekli işte sorunumu aşmak için hayvan alayım demek biraz bana korkutucu geliyor
Tavsiyem hazır değilseniz sahiplenmeyin
Sokaktaki canlar için besleme yapın isterseniz 15 kilo mama alın düzenli sabah akşam verin aynı bölgede
 
Çok büyük bir sorumluluk
Korkunuzu yenersiniz ama bu uzun bir yol
Düşündüğünüzden çok daha fazla fedakarlık gerekiyor. Düzgün bakacaksınız maddi yükü var önüne dandik mama koy bitsin yada ev yemeği yer ile bitmiyor
Tatil planları var bir çok konu var
Sevgisini yaşamamak büyük eksiklik bende sizin gibiydim ama yendim
Ben ara ara besleme bölgelerini ziyaret ve mama desteğinden yanayım önce böyle başlayın geçici yuva olun sonra zamanla sekillensin
Sorumluluk olarak düzgün bakabileceğimden eminim çok disiplin sahibi biriyim, hayvanlar konusunda vicdanım da epey yüksek. Haklısınız emin olmadan önce uzun süre arkadaş evi/barınak gibi ortamlarda ziyaret yapmalıyım.
 
Yavru kedi besleyebilirsiniz. Kendi elinizde büyüdüğü için çocuğunuz gibi olacak. evin içinde hiç beslemedim tüy sorunu nasıl çözülür bilmiyorum. İçinizde sevgi var ki böyle bişey düşünüyorsunuz.
Tüy bir sorun değil her hayvanın yaşadığı doğal bir süreç. Siz nasıl yaz gelince kazak yerine tişört giyiniyor kış gelince tişörtü çıkarıp kazak giyiniyorsanız hayvanlar da mevsime uygun tüyleri çıkartmak için uygun olmayanları döküyorlar.
 
Evcil hayvan istemeniz çok güzel ama unutmayın ki oda bir canlı
Hayvanlarında kişilikleri var kedi şöyledir yada köpek böyledir diyemeyiz
Benim sokakta baktığım onlarca kedi köpek var hiç birinin huyu diğerine benzemiyor
Evcil hayvanlarımda aynı şekilde biri kesinlikle onun alanına girmemi istemiyor biri dokunmamdan rahatsız olur uzaktan seviyoruz birbirimizi biri kucağımdan inmez
Ayrıca maddi olarakta hazır olmanız çok önemli aşıları ilaçları mamaları kumları hiç ucuz değil
Kıl tüğ mutlaka olucak bizim nasıl saçınız dökülüyorsa aynı
Gerçekten sevmeniz gerekli işte sorunumu aşmak için hayvan alayım demek biraz bana korkutucu geliyor
Tavsiyem hazır değilseniz sahiplenmeyin
Sokaktaki canlar için besleme yapın isterseniz 15 kilo mama alın düzenli sabah akşam verin aynı bölgede
Teşekkür ederim. Hayır sırf korkumu yenmek için değildi, dediğim gibi oldum olası seviyorum ama çok temas kuramıyorum, arkadaşlık etmek istiyorum aslında senelerdir. Dediğiniz gibi sokakta mama dağıtarak başlayabilirim.
 
Sorumluluk olarak düzgün bakabileceğimden eminim çok disiplin sahibi biriyim, hayvanlar konusunda vicdanım da epey yüksek. Haklısınız emin olmadan önce uzun süre arkadaş evi/barınak gibi ortamlarda ziyaret yapmalıyım.


Hayir bahsettiğim şey uykusuz kalmak üstünün basının kirlenmesine izin vermek onu rahatlatmak için kendinden fedakarlık etmek günlük plan programı ona göre ayarlamak gibi ve bu tarz çelişkiler varsa yapamazsınız yapsanızda mutlu olmazsınız
Kedi bir derece ama oda daha çok tüy döken ve komut almayan bir hayvan onda daha zorlanirsiniz
 
X