- 3 Şubat 2009
- 9.896
- 16.999
- 773
- 44
- Konu Sahibi zeynepsahra
-
- #21
düşüncenize saygı duyuyorum yanlış anlamayın
yanlızca tuhaf geldi
annemi korkuyorken tek bırakamam
daha küçücükken karanlıktan korktuğunda gök gürültüsünden korktuğumda
aşıdan korktuğumda onunda beni bırakmadığı gibi
tabi buda benim düşüncem
Canım benim sırf kadınların olduğu yani eşinin kıskançlık yapmasını gerektirmeyen ve seni de yormayan bir işe başlasan nasıl olur? maddi açıdan getirisi için demiyorum evden çıkıp kafanı dinlemen açısından diyorum. Böylece evde yalnız kalınca sıkılır belki gitmek ister kayınvaliden.
Madem kayınvalideniz sizin ayrı bir eve çıkmanızdan korkuyor,içinde bulunduğu kaybetme korkusuyla bu şekilde asi davranıyor.
O halde siz de bu kaybetme korkusunu lehinizde kullanmalısınız.
Eşinizle beraber alın son kez daha konuşun.Anne bak bu davranışların sana göre normal ama bizi çok üzüyor,eğer böyle devam etmeye devam edersen ayrı eve çıkmamız an meselesidir diyin.
Belki kaybetme korkusuyla size iyi davranmaya başlayabilir.Bu da bir denemedir ama garantisi yoktur .Siz genede deneyin ama birşey kaybetmezsiniz.
Yok illa aynı davranışlarında dediğim dedik çaldığım düdük ise o zaman eşinizle konuşun ve yakınlardan bir eve geçin.Başka çare yok çünkü ortada.
Ya kayınvalideniz bu huylarından vazgeçecek ya siz ayrı eve çıkacaksınız.
Ayrı eve çıkmamamızın imkanı yok demişsiniz.
O zaman dediğimi deneyin bakalım neler olacak.Ama eşiniz biraz sert ve uyarıcı bir dilde konuşsun ve ifade etsin rahatsızlığını.
Ben de rahatsızım ama o benim annem demekle olmuyor işler.O da rahatsız madem o zaman kendi annesiyle konuşmak sorunu çözmek de onun da katkısı olmalı diye düşünüyorum.
Yoksa bu böyle gider ben size söyleyeyim.
Yazdıkların için teşekkr ederim. O suan 20 günlüğüne köyüne gitti Geldiğinde konusucaz öle düşünüorz En azından şu ara kavga çıkarmasın tedawimizden dolayı. gittiğinden beri konusmuorz telefonlarımızı açmıyoo Küsmüş bize 20 gün bi kafanızı dinleyin dedi. artık Gelince ne olur bilmiorm.
açıkcası daha şimdiden konusacak kimse olmadıgı için ( anneme ve kardeslerime pek anlatmak istemiorm onlar bendende çok üzülüyorlar.) kendimi çok yanlız hissediorm , bazen sacma sapan seylere aglarken buluorm kendimi. Bazen psikoloğa gitmeyi bile düşünüorm..ilk mesajimdada yazdigim gibi yapilabilecek pek bir sey yok bu dogru ama tamamende cozumsuz degilsiniz bunu unutmayin ..
cevrenin size gosterecegi tepkilere,dedikodulara, size yakistiracagi " aa ne kotu gelin, ne kotu evlat yapayalniz biraktilar kadini " laflarina kulak kapatip ayri eve cikicaksiniz ..
hem evliliginiz hemde ruh sagliginiz icin ..
yada panik atak hastasi olan kayinvalidenizin her hareketine her sozune katlanarak, psikolojiniz bozuk bi sekilde ne mutlu bi evliliginiz nede anne olsaniz bile saglikli birer ebeveyn olmadan omrunuzu tuketeceksiniz ..
karar sizin ...
kusura bakmayin belki bazilarina gore bencilce olacak ama kim ne derse desin insan kendisini sevip sayiyorsa kendisine deger veriyorsa baskalarida onu sever ve sayar ..
bugun siz esinizi dusunursunuz cevreyi dusunursunuz kayinvalidenizi dusunursunuz ama yarin sizi dusunecek kimse olmaz ...
neden v yerine w kullaniyorsunuz? okumakta zorluk cektim dogrusu.
sürekli yatmam gereken zamanlar oluyo Denedim de olmuo yaa Şuan için hayatta ki önceliğim bebek oldugu için iş sıkıntısınıda çekmek istemiorm acıkcası. tabi kaynanam calışsamda calışmasamda aynı şeyleri söylediği için en azından listedeki şeyleri azaltıorm, daha az şıkla aynı işkence.
hani bazıları para sıkıntısı olurda ayrı çıkamaz ya. keşke bizimde paramız olmadığı için bu halde olsak. insan imkanı oldugu halde katlanması çok zoruna gidioo
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?