Eleştirenlerede hak verenlerede teşekkür ediyorum. Bu konuyu dün açmıştım ama öyle bi zamanda yazdımki mesai bitimine çok az kalmıştı ve çıkmak zorunda kaldım. Anlattıklarım aslında eksik kalmış. Aceleyle yazmış olmalıyımki durumumu tam olarak anlatamadım. Benim kayınvalide nefretim onun sürekli bişeyleri zoraki yaptırmaya çalışması. Çocuk bakımıyla ilgili gerçekten bişey bilmiyo. O yüzden ona baktırmıyorum. Sorun onun beni zorlaması çocuğa ille bende bakayım demesi. Eşim çocukken defalarca ciddi kazalar atlatmış. Ölümden dönmüş. Arabanın altında kalmış. (Kendi arabalarının)Araba seyir halindeyken çocuklarının arabada olduğunu unutmuşlar.Arka koltukta oturomuş. Eşimde araba hareket halindeyken kapıyı açmış. Henüz 3-4 yaşlarında.Tekerin altında kalmış. Hala yüzünde o kazanın izi duruyo. Abisini daha 3 aylıkken motora bindirip mahalledeki çocuklara rahatça teslim edebiliyomuş. O minicik bebek defalarca çok ağır hastalıklar geçirmiş. 2 kardeşide bebekken vefat etmiş. Biri zatürre diğeri kazara başını kapıya çarpmışlar. Zatürre olan bebeği çok soğuk bi yerde banyo yaptırmış kayınvalidem. Özetle bilinçsizlik... Asla kötü niyet değil. Anlatamamışım tam olarak. Bilgisizlik cahillik. Çocuk bakımı ciddi sorumluluk gerektiriyo. Evet belki bende henüz profesyonel bi anne değilim ama yanlışı doğruyu ayırt edebildiğimi sanıyorum. Çocuğum olduktan sonraki kırk gün bana tam olarak psikolojik işkence yaptı. Sütüm çok olmasına rağmen aman emzirme hazır mama ver diye baskı yaptı. Anne sütünün ne kadar önemli olduğunu anlatmama rağmen sabahtan akşama kadar başımın etini yedi.Bu çocuk doymuyo sakın meme verme. Dr. a götürdük artık mecbur bıraktı bizi. Dr. a soruyoruz acaba doymuyomudur diye. dr. çocuğun kilosuna boyuna bakıyo herşey normal diyo. Sütün varsa mama verme diyo dr. Gidip kaynanama anlatıyorum bak dr. herşey yolunda diyo. Surat asıyo. Eşimi kışkırtıyo. Anlatamam yani bi sürü gereksiz anlamsız sorunlar çıkarttı bize. Çocuğumun olduğuna sevinemedim. Çocuk haricindede herşeye karışıyo. Saygıda hiçbir zaman kusur etmedim. Ama içimden gelen duygu bu. Neden inkar edeyimki. Ondan NEFRET EDİYORUM... Eleştiren arkadaşlar bence elşetirmeden önce empati yapmayı denesinler