Bende sizlere bir akıl danışmak istiyorum.
Şimdi ben 2,5 yıllık evliyim. geçen ay 6 aylık oğlum erken doğduğu için 1 gün yaşadı ve öldü. ben hala lohusayım. Ama eşimle çalıştığım için ona yardım etmek için 15 gündür çalışmaktayım. Kayınvalidemle altlı üstlü dubleks evde oturuyorum. birde görümcem var boşandı ve 1 kızıyla oda yukarıda oturuyor. ben evimizden 2 sokak ötede bir hastanede doğum yaptım görümcem gelmedi, bebeğim öldü cenazesine gelmedi. Kayınvalidemde ben daha 1 haftalık lohusayken ay benim belim tutuldu çok hastayım dedi yattı elimede patlıcanları tutuşturdu karnıyarık, pilav, çorba yap dedi. ben kalktım bir taraftan dikişlerim (sezeryanla yaptım) bir taraftan acım gözyaşlarım oğluma ağlıyorum bir taraftan yemek vss.. kalkış o kalkış....
Şimdi sorum şu; benim kayınvalidem kötü değildir ama nedense benimle rekabet etmeye çalışıyor. Ben 2,5 yıldır ne zaman hasta olsam hiççç umursamaz. ne zaman o hasta olsa hepp beklerki ben bakayım. sonra iyileşince kalkar kızının işlerini, çamaşırlarını yıkar çocuğuna bakar. görümcemde otel gibi gelir yer yatar. sadece ütüsünü o yapıyor ama kayınvalidem zavallım işten geldi bide ütü yaptı der. Bense evlendiğimden beri çalışıyorum hem evimin işi, hem kocam, ütü, çamaşır vss... hiç birşeye bir yardım edelim demezler. bir ütü yaptı diye kendi kızına üzülürken ben hamile halimle işten gelip birde evin işini yapardım ve hamileliğimde riskliydi ama hiçç acımadı. yemeği orda yerdik hamileyken birşeyler çıkardı bağırdı çağırdı artık eve aç geliyordum, oğluna kısırdı, kekti verir aşağı yollardı. oda aç olduğumu bile bile hamile halime rağmen karşımda yer banada vermezdi. Bağıran annesiydi ama herzaman olduğu gibi benim özür dilememi istiyordu o yüzden çok acıkınca gidip özür dilerim sandı. Ama bende artık bıkmıştım durup duruken bağırıp çağırıp hakaretler ediyor sonrada ben özür diliyordum niyeyse. bende bu sefer dilemeyeceğim dedim. çok zoruma gitti çünkü. neyse böyle aç bilaç 6 ay hamilelikten sonra bebeğim gitti. ben lohusa halimle gene acıdım kalktım baktım. bir arabamız var ben öne eşimin yanına oturuyorum. o ise arkada oturmaktan çok gocunuyor hep laf vuruyor arkadan koltuğumu itiyor vss.. Şimdi bu hafta sonu şehir dışına çıkacağız. ben sezeryanlıyım ve daha kırkım çıkmadı ama oda gitmiş doktordan rapor almış kemikleri çok incelmiş dikkat etmesi gerekiyormuş( gelçi günahı boynuna abartmayı sever 3 sene önceki raporlarından şimdi iyileşme olmuş görünüyor ama kocam yinede çok üzüldü.) zaten raporu almadan öncede ben öne oturmalıyım bari başkasının arabasına bineyim diye laf sokup duruyordu. Ben sizlerden fikir almak istiyorum onu öne oturtayım mı?
Soruyorum çünkü bu konuda bazı çekincelerim var.
1) görümcem evlendikten 1 sene sonra bana hiççç sormadan öne geçmeye başladı. önceden öyle bişey yapmıyordu. ve ben eşimle bu konuda çok tartıştım sonra görümcem bizim arabaya binmedi. Ama o zamandan beri kaynanam ben öne oturucam demeye başladı. sanırım bu konuda sinir olduğumu bildiklerinden kızının intikamını almaya çalışıyor.
2) bir kere sen hastasın diye verirsem ondan sonra hep o oturacak biliyorum huyu bu.
3) ben eşimin yanında yol almak istiyorum ve bu anlamsız sinir harbini neden başlattılar bilmiyorum ama onlar zafer kazanmış gibi hissedeceğim için de yer vermek istemiyorum.
4)öbür taraftan nolcak insanlık bende kalsın diyorum.
5) benim lohusalığıma bile acımamış birilerine ki lohusa olmama rağmen yukarı çıkıp işlerini yapmamaı istiyor ben neden acıyayaım.
ayy ben çokmu kötü biriyim yaaaa..