Son kullanma tarihi geçmiş, bayatlamış bir tarayıcı kullanıyorsanız. Mercedes kullanmak yerine tosbaya binmek gibi... Websiteleri düzgün görüntüleyemiyorsanız eh, bi zahmet tarayıcınızı güncelleyiniz. Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
Kızlar size hikayemdrn bahsetmek içimi dökmek istiyorum yoksa patlamak üzereyim. Ben eşimle 3 yıllık ilişkimizden sonra seçerek evlendim. Uzak şehirlerdeydik bu yüzden eşimin ailesi biraz sıkıntı çıkarmıştı. Kayınvalidem memlekette kız mı yok diye eşime biraz diretmişti. ( kendisi uzun boylu beyaz tenli balık etli bi gelin istiyordu bende tam tersi zayıf esmer kısa biriydim dış görünüşüme kadar eleştirmişti tabi bunları ben aileden başka birinden duydum. ) sonra evlendim herşeyi unuttum aramız düzeldi 3aylık evliyken eşimin ailesi bize geldi bir ay kaldılar yavaltanu torun baskısına başladılar çok bunalmıştım ama görseniz öulr de iyi hizmet ettim ki. Sabah kahvaltı öğlen çay pasta börek tatlı akşam yemek yine çay tatlı meyve derken bildiğiniz mutfak ve oturma odasında koşturarark geçti o günler kayınvalidem yaşlı biri biçok hastalığı var ilaçlarını bile eşimle kendim içirdim. Sonra zaman geçti hamile kaldım. Erkek bebek çok istediler kız olabilir diyince olsun dediler. Üzüldüm olsun demek sanki neyse artık yapacak bişey yok der gibiydi. Sonra doğum yaptım annem geldi çalıştığı için fazla kalamadı annem gider gitmez kayınvalidemm geldi. Bu arada ben sezeryan olmuş ve hastane de 3 gün yatmıştım. Gebelik ve doğum serüvenim bazı hastalıklar dolayısıyla çok ağır geçmişti. Belki herkes sezeryan oluyor diyeceksiniz ama ben resmen hastanenin sorumsuzluğu yüzünden ölümlerden döndüm uyanmam 6 saat sürmüştü. Bu konulara da pek girmeyeceğim. İlk 16 gün şiddetli göğüs yarası çektim bebeğimi resmen bağıra çağıra ağlayarak emzirdim resmen kanıyordu göğüslerim o yüzden lohusalığım aşırı stresliydi. Bebeğim çok ufak doğmuştu. Herşey kayınvalidem gelince daha zor oldu. Kadın yaşlı bana hiç bir desteği olmadı. Evde resmen koşarak iş yapıyordum yetişsin diye. Yemek yapmasam açım diyordu. Ama kendi yapmıyordu. Eşim içten geldiğinde aç kaldığını ima ediyordu hastayım falan diyordu. Ama o işteyken sürekli mutfağa gidip bişey yiyordu yaptığım yemekler akşama zor yetiyordu. Çok yıpranmıştım döke saça yiyen biriydi her yer ekmek yemek oluyordu her gün süpürmek zorundaydım. Dikişlerim de hala çok ağrıyordu. Haftada 5 kilo vermiştim. Ziyarete gelen komşular resmen çökmüşsün diyordu. Geceleri bebeğim uyutmuyordu gündüzleri kayınvalidem . ne zaman biraz kestirsem eşimin işten geleceğini söyleyip kalk yemek yap diyip uyandırıyordu beni.öyle yorgundum ki.kendisi gündüz ben iş yaparken hep uyurdu. Bebeğime bi kere memesini vermiş ben görmedim kardeşim görünce bana söyledi biraz soğuk davrandım ama içten içe sinir olmuştum. Sonra bi gün yine aynı şeyi yaptı bu kez sadece biraz sesimi yükseltip anne bu yaptığın iş mi dedim bebeğimi alıp odaya geçtim. Akşam sofrada eşime karın beni bugün öldürecekti bana bağırdı öyle kötü baktı ki çok korktum dedi. Sustum. Eşime her gün beni şikayet etti benimle ilgilenmiyor beni banyo da yıkamıyor yanımda oturmuyor kendini odaya kapatıyor falan dedi eşimde biraz yanıda otur bişey olmaz diyordu.ben çok yorgundum eşimle çok tartıştık. Artık annesine tavır koydum mecbur kalmadıkça muhatap olmadım. Bebeğim zayıftı ve çok gazlıyıdı gazından gece gündüz ağlardı. Kayınvalidem sürekli sağı solu arayıp bebek açlıktan ağlıyor sütü yetmiyor diyordu tabi bende bunları duyup sinir oluyordum ama hep sustum. Onun aradığı kişilerde beni arayıp açtır mama yap muhallebi yap falan dediler bebeğim iki aylık bile değildi. Yine sustum çünkü bişey desem hemen hasta gibi yapıp kendini hastaneye atıyordu. Bi gün herşeye susmama rağmen benim yüzünden hastalanmış gibi hastaneye götürdü kendini dönüşte ve girer girmez çantasını bırakıp tuvalete girdi o sırada ben bebeği emzirmeye başladım yan odaya geçti vay efendim bi gelip doktor ne dedii diye sormuyo başladı söylenmeye ben tabi ağlaya ağlaya emzirdim eşim geldi git yanına bir sor dedi. Bende tuvalete girdi çıkınca soracaktım bağırmaua başladı şimdi zorla sorar gibi nasıl gideyim yanına dedim. Her gün böyle geçiyordu bi an önce gitsin istiyorudm ama gitmiyordu yanımda tam 3 buçuk ay kaldı ama hep eşimle benim aramda tartışma çıkardı. Hatta bi kere eşimle konuşmalarını duydum. eşime beni beğenmediğini söylüyordu. Ben esmermişim pek güzel değilmişim. O sırada hamile bi Komşum vardı sarışın güzel bi kız eşime onu övüyordu.eşim annesine o gün çok kızdı benim eşimin nesi var senin bu yaptığın çok ayıp falan dedi.biraz tartıştılar eşim beni savundu hep her konuda yanımda oldu. Ama ben ben konuşmaları da duymamış gibi yapıp sessizce ağladım. Daha bebeğim bir aylıktı ve ben her gün ağlıyordum perişandım çökmüştüm herşeyi içime atıyordum. Kayınvalidem bana artık tavır almıştı yüzüme bakmıyordu. Eşim son konuştuklarını duyduğumu bilmiyordu. Gel annemin yanına otur o yaşlı falan dedi ama ben çok soğumuştum yüzünü bile görmek istemiyordum eşimle tartışmıştık o benim annem aranızda seçim yapamam eğer yanına gitmezsen kırkın çıkar çıkma seni boşarım dedi yıkıldım ağladım gözlerim kan çanağı gidip yanlarına oturdum.ilk kez bu kadar kötü tartışmıştık. Ama kayınvalidem geleli eşim hep aramızda kaldı onunda psikolojisi bozuldu. Benimde tabi. Ben hep içimi eşime kusmaya başladım. Annesini sevmediğimi bana yaptıklarımı sürekli eşimin başına kaktım ama gerçekten çok yıpranmış bitmiştim. O günlerden bana aşırı bir sinir kaldı. Unutamıyorum ve kayınvalidemi sevmiyorum hatta ondan Nefret ediyorum telefonda bile sesini duysam kötü oluyorum. Ama elimde değil sizce ben haksız mıyım yada ne yapayım?? Nasıl Seveyim tekrar?? Yada sevebilir miyim?
İnsanı hayattan soğutuyorlar. Ne hakkın var senin terbiyesiz kadın. Gelin dediğin senin kölen mi? SADECE VE SADECE OGLUNUN KARISI. Bu kadar. Bunu anlamak bu kadar zor mu? Hiç de haksız değilsin. Önce psikolojik destek al, bebeğin için. Sağlıklı bir anne olabilmen için. Sonra da eşinle kararlı bir şekilde konuş. Sırf senin annen diye bana bunu yapmaya hakkı yok, senin de benden bunları istemeye hakkın yok. Beni bosamakla da korkutamazsın. Benim yapamadığım bir yöntem daha var. kocanın yanında canım kayinvalidem cicim kayinvalidem diye çek ayarı, eşin gidince de canına oku. Sonra eşine anlatsın ama esin inanmasın. Bunu yapabilirsen 10 numara olur. Sonrasını çekirdek çitle ve seyret.
Kızlar size hikayemdrn bahsetmek içimi dökmek istiyorum yoksa patlamak üzereyim. Ben eşimle 3 yıllık ilişkimizden sonra seçerek evlendim. Uzak şehirlerdeydik bu yüzden eşimin ailesi biraz sıkıntı çıkarmıştı. Kayınvalidem memlekette kız mı yok diye eşime biraz diretmişti. ( kendisi uzun boylu beyaz tenli balık etli bi gelin istiyordu bende tam tersi zayıf esmer kısa biriydim dış görünüşüme kadar eleştirmişti tabi bunları ben aileden başka birinden duydum. ) sonra evlendim herşeyi unuttum aramız düzeldi 3aylık evliyken eşimin ailesi bize geldi bir ay kaldılar yavaltanu torun baskısına başladılar çok bunalmıştım ama görseniz öulr de iyi hizmet ettim ki. Sabah kahvaltı öğlen çay pasta börek tatlı akşam yemek yine çay tatlı meyve derken bildiğiniz mutfak ve oturma odasında koşturarark geçti o günler kayınvalidem yaşlı biri biçok hastalığı var ilaçlarını bile eşimle kendim içirdim. Sonra zaman geçti hamile kaldım. Erkek bebek çok istediler kız olabilir diyince olsun dediler. Üzüldüm olsun demek sanki neyse artık yapacak bişey yok der gibiydi. Sonra doğum yaptım annem geldi çalıştığı için fazla kalamadı annem gider gitmez kayınvalidemm geldi. Bu arada ben sezeryan olmuş ve hastane de 3 gün yatmıştım. Gebelik ve doğum serüvenim bazı hastalıklar dolayısıyla çok ağır geçmişti. Belki herkes sezeryan oluyor diyeceksiniz ama ben resmen hastanenin sorumsuzluğu yüzünden ölümlerden döndüm uyanmam 6 saat sürmüştü. Bu konulara da pek girmeyeceğim. İlk 16 gün şiddetli göğüs yarası çektim bebeğimi resmen bağıra çağıra ağlayarak emzirdim resmen kanıyordu göğüslerim o yüzden lohusalığım aşırı stresliydi. Bebeğim çok ufak doğmuştu. Herşey kayınvalidem gelince daha zor oldu. Kadın yaşlı bana hiç bir desteği olmadı. Evde resmen koşarak iş yapıyordum yetişsin diye. Yemek yapmasam açım diyordu. Ama kendi yapmıyordu. Eşim içten geldiğinde aç kaldığını ima ediyordu hastayım falan diyordu. Ama o işteyken sürekli mutfağa gidip bişey yiyordu yaptığım yemekler akşama zor yetiyordu. Çok yıpranmıştım döke saça yiyen biriydi her yer ekmek yemek oluyordu her gün süpürmek zorundaydım. Dikişlerim de hala çok ağrıyordu. Haftada 5 kilo vermiştim. Ziyarete gelen komşular resmen çökmüşsün diyordu. Geceleri bebeğim uyutmuyordu gündüzleri kayınvalidem . ne zaman biraz kestirsem eşimin işten geleceğini söyleyip kalk yemek yap diyip uyandırıyordu beni.öyle yorgundum ki.kendisi gündüz ben iş yaparken hep uyurdu. Bebeğime bi kere memesini vermiş ben görmedim kardeşim görünce bana söyledi biraz soğuk davrandım ama içten içe sinir olmuştum. Sonra bi gün yine aynı şeyi yaptı bu kez sadece biraz sesimi yükseltip anne bu yaptığın iş mi dedim bebeğimi alıp odaya geçtim. Akşam sofrada eşime karın beni bugün öldürecekti bana bağırdı öyle kötü baktı ki çok korktum dedi. Sustum. Eşime her gün beni şikayet etti benimle ilgilenmiyor beni banyo da yıkamıyor yanımda oturmuyor kendini odaya kapatıyor falan dedi eşimde biraz yanıda otur bişey olmaz diyordu.ben çok yorgundum eşimle çok tartıştık. Artık annesine tavır koydum mecbur kalmadıkça muhatap olmadım. Bebeğim zayıftı ve çok gazlıyıdı gazından gece gündüz ağlardı. Kayınvalidem sürekli sağı solu arayıp bebek açlıktan ağlıyor sütü yetmiyor diyordu tabi bende bunları duyup sinir oluyordum ama hep sustum. Onun aradığı kişilerde beni arayıp açtır mama yap muhallebi yap falan dediler bebeğim iki aylık bile değildi. Yine sustum çünkü bişey desem hemen hasta gibi yapıp kendini hastaneye atıyordu. Bi gün herşeye susmama rağmen benim yüzünden hastalanmış gibi hastaneye götürdü kendini dönüşte ve girer girmez çantasını bırakıp tuvalete girdi o sırada ben bebeği emzirmeye başladım yan odaya geçti vay efendim bi gelip doktor ne dedii diye sormuyo başladı söylenmeye ben tabi ağlaya ağlaya emzirdim eşim geldi git yanına bir sor dedi. Bende tuvalete girdi çıkınca soracaktım bağırmaua başladı şimdi zorla sorar gibi nasıl gideyim yanına dedim. Her gün böyle geçiyordu bi an önce gitsin istiyorudm ama gitmiyordu yanımda tam 3 buçuk ay kaldı ama hep eşimle benim aramda tartışma çıkardı. Hatta bi kere eşimle konuşmalarını duydum. eşime beni beğenmediğini söylüyordu. Ben esmermişim pek güzel değilmişim. O sırada hamile bi Komşum vardı sarışın güzel bi kız eşime onu övüyordu.eşim annesine o gün çok kızdı benim eşimin nesi var senin bu yaptığın çok ayıp falan dedi.biraz tartıştılar eşim beni savundu hep her konuda yanımda oldu. Ama ben ben konuşmaları da duymamış gibi yapıp sessizce ağladım. Daha bebeğim bir aylıktı ve ben her gün ağlıyordum perişandım çökmüştüm herşeyi içime atıyordum. Kayınvalidem bana artık tavır almıştı yüzüme bakmıyordu. Eşim son konuştuklarını duyduğumu bilmiyordu. Gel annemin yanına otur o yaşlı falan dedi ama ben çok soğumuştum yüzünü bile görmek istemiyordum eşimle tartışmıştık o benim annem aranızda seçim yapamam eğer yanına gitmezsen kırkın çıkar çıkma seni boşarım dedi yıkıldım ağladım gözlerim kan çanağı gidip yanlarına oturdum.ilk kez bu kadar kötü tartışmıştık. Ama kayınvalidem geleli eşim hep aramızda kaldı onunda psikolojisi bozuldu. Benimde tabi. Ben hep içimi eşime kusmaya başladım. Annesini sevmediğimi bana yaptıklarımı sürekli eşimin başına kaktım ama gerçekten çok yıpranmış bitmiştim. O günlerden bana aşırı bir sinir kaldı. Unutamıyorum ve kayınvalidemi sevmiyorum hatta ondan Nefret ediyorum telefonda bile sesini duysam kötü oluyorum. Ama elimde değil sizce ben haksız mıyım yada ne yapayım?? Nasıl Seveyim tekrar?? Yada sevebilir miyim?
Allah yardımcın olsun inşAllah eşin bundan sonra yanında olur. Kv nle mecbur kalınca muhattap ol ve eşine çok şikayet etme bence. Bu yüzden aranız bozulmasın. Bebeğini sağlıkla büyüt.
Seninle yakín şeyler yaşadim . 23 yıl oldu . Sevmiyorsun sevemiyorsun. Zaten sevme de.Sevmek zorunda degilsin canim . Ama aklina yaşadiklarini getirmemeye caliş. Sen kaybetmedin o kadin kaybetti. Allaha havale et ve bebeginle ilgilen. Gule gule buyut bebegini
Kızlar size hikayemdrn bahsetmek içimi dökmek istiyorum yoksa patlamak üzereyim. Ben eşimle 3 yıllık ilişkimizden sonra seçerek evlendim. Uzak şehirlerdeydik bu yüzden eşimin ailesi biraz sıkıntı çıkarmıştı. Kayınvalidem memlekette kız mı yok diye eşime biraz diretmişti. ( kendisi uzun boylu beyaz tenli balık etli bi gelin istiyordu bende tam tersi zayıf esmer kısa biriydim dış görünüşüme kadar eleştirmişti tabi bunları ben aileden başka birinden duydum. ) sonra evlendim herşeyi unuttum aramız düzeldi 3aylık evliyken eşimin ailesi bize geldi bir ay kaldılar yavaltanu torun baskısına başladılar çok bunalmıştım ama görseniz öulr de iyi hizmet ettim ki. Sabah kahvaltı öğlen çay pasta börek tatlı akşam yemek yine çay tatlı meyve derken bildiğiniz mutfak ve oturma odasında koşturarark geçti o günler kayınvalidem yaşlı biri biçok hastalığı var ilaçlarını bile eşimle kendim içirdim. Sonra zaman geçti hamile kaldım. Erkek bebek çok istediler kız olabilir diyince olsun dediler. Üzüldüm olsun demek sanki neyse artık yapacak bişey yok der gibiydi. Sonra doğum yaptım annem geldi çalıştığı için fazla kalamadı annem gider gitmez kayınvalidemm geldi. Bu arada ben sezeryan olmuş ve hastane de 3 gün yatmıştım. Gebelik ve doğum serüvenim bazı hastalıklar dolayısıyla çok ağır geçmişti. Belki herkes sezeryan oluyor diyeceksiniz ama ben resmen hastanenin sorumsuzluğu yüzünden ölümlerden döndüm uyanmam 6 saat sürmüştü. Bu konulara da pek girmeyeceğim. İlk 16 gün şiddetli göğüs yarası çektim bebeğimi resmen bağıra çağıra ağlayarak emzirdim resmen kanıyordu göğüslerim o yüzden lohusalığım aşırı stresliydi. Bebeğim çok ufak doğmuştu. Herşey kayınvalidem gelince daha zor oldu. Kadın yaşlı bana hiç bir desteği olmadı. Evde resmen koşarak iş yapıyordum yetişsin diye. Yemek yapmasam açım diyordu. Ama kendi yapmıyordu. Eşim içten geldiğinde aç kaldığını ima ediyordu hastayım falan diyordu. Ama o işteyken sürekli mutfağa gidip bişey yiyordu yaptığım yemekler akşama zor yetiyordu. Çok yıpranmıştım döke saça yiyen biriydi her yer ekmek yemek oluyordu her gün süpürmek zorundaydım. Dikişlerim de hala çok ağrıyordu. Haftada 5 kilo vermiştim. Ziyarete gelen komşular resmen çökmüşsün diyordu. Geceleri bebeğim uyutmuyordu gündüzleri kayınvalidem . ne zaman biraz kestirsem eşimin işten geleceğini söyleyip kalk yemek yap diyip uyandırıyordu beni.öyle yorgundum ki.kendisi gündüz ben iş yaparken hep uyurdu. Bebeğime bi kere memesini vermiş ben görmedim kardeşim görünce bana söyledi biraz soğuk davrandım ama içten içe sinir olmuştum. Sonra bi gün yine aynı şeyi yaptı bu kez sadece biraz sesimi yükseltip anne bu yaptığın iş mi dedim bebeğimi alıp odaya geçtim. Akşam sofrada eşime karın beni bugün öldürecekti bana bağırdı öyle kötü baktı ki çok korktum dedi. Sustum. Eşime her gün beni şikayet etti benimle ilgilenmiyor beni banyo da yıkamıyor yanımda oturmuyor kendini odaya kapatıyor falan dedi eşimde biraz yanıda otur bişey olmaz diyordu.ben çok yorgundum eşimle çok tartıştık. Artık annesine tavır koydum mecbur kalmadıkça muhatap olmadım. Bebeğim zayıftı ve çok gazlıyıdı gazından gece gündüz ağlardı. Kayınvalidem sürekli sağı solu arayıp bebek açlıktan ağlıyor sütü yetmiyor diyordu tabi bende bunları duyup sinir oluyordum ama hep sustum. Onun aradığı kişilerde beni arayıp açtır mama yap muhallebi yap falan dediler bebeğim iki aylık bile değildi. Yine sustum çünkü bişey desem hemen hasta gibi yapıp kendini hastaneye atıyordu. Bi gün herşeye susmama rağmen benim yüzünden hastalanmış gibi hastaneye götürdü kendini dönüşte ve girer girmez çantasını bırakıp tuvalete girdi o sırada ben bebeği emzirmeye başladım yan odaya geçti vay efendim bi gelip doktor ne dedii diye sormuyo başladı söylenmeye ben tabi ağlaya ağlaya emzirdim eşim geldi git yanına bir sor dedi. Bende tuvalete girdi çıkınca soracaktım bağırmaua başladı şimdi zorla sorar gibi nasıl gideyim yanına dedim. Her gün böyle geçiyordu bi an önce gitsin istiyorudm ama gitmiyordu yanımda tam 3 buçuk ay kaldı ama hep eşimle benim aramda tartışma çıkardı. Hatta bi kere eşimle konuşmalarını duydum. eşime beni beğenmediğini söylüyordu. Ben esmermişim pek güzel değilmişim. O sırada hamile bi Komşum vardı sarışın güzel bi kız eşime onu övüyordu.eşim annesine o gün çok kızdı benim eşimin nesi var senin bu yaptığın çok ayıp falan dedi.biraz tartıştılar eşim beni savundu hep her konuda yanımda oldu. Ama ben ben konuşmaları da duymamış gibi yapıp sessizce ağladım. Daha bebeğim bir aylıktı ve ben her gün ağlıyordum perişandım çökmüştüm herşeyi içime atıyordum. Kayınvalidem bana artık tavır almıştı yüzüme bakmıyordu. Eşim son konuştuklarını duyduğumu bilmiyordu. Gel annemin yanına otur o yaşlı falan dedi ama ben çok soğumuştum yüzünü bile görmek istemiyordum eşimle tartışmıştık o benim annem aranızda seçim yapamam eğer yanına gitmezsen kırkın çıkar çıkma seni boşarım dedi yıkıldım ağladım gözlerim kan çanağı gidip yanlarına oturdum.ilk kez bu kadar kötü tartışmıştık. Ama kayınvalidem geleli eşim hep aramızda kaldı onunda psikolojisi bozuldu. Benimde tabi. Ben hep içimi eşime kusmaya başladım. Annesini sevmediğimi bana yaptıklarımı sürekli eşimin başına kaktım ama gerçekten çok yıpranmış bitmiştim. O günlerden bana aşırı bir sinir kaldı. Unutamıyorum ve kayınvalidemi sevmiyorum hatta ondan Nefret ediyorum telefonda bile sesini duysam kötü oluyorum. Ama elimde değil sizce ben haksız mıyım yada ne yapayım?? Nasıl Seveyim tekrar?? Yada sevebilir miyim?
allah yardımcın olsun ben de nefret ederim kv ama hep mesafeli durdum hala da oyleyım hepsıne karşı o yüzden birsey diyemezler bana sende elinden geldiğince mesafeli dur önce kendini sonrada bebeğini düşün onun için toparlan kendiniz ezdirme yoksa daha çok çıkar tepene o kendini atıyorsa hastayım diye sende yap aynısını çok ağrım var de bu durumlarda sevemezsin canım valla bana ayda 1 anca gelir kv 2 saat yemek yer gider onda bile hizmette kusur etmem ama kendimi yabancı insanlarla oturuyormuş gibi hissederim o yüzden seni çok iyi anlıyorum ama kendini sorgulama onlar kendileri soğutmuş seni sevme sadece saygısızlık etme eşini bunaltmamaya çalış en önemlisi güçlü dur yok daha da ezer seni izin verme buna
Sevmeyin, sevmeye çalışmayın. Bu kadar kötü bir insanı sırf oğluyla evli olduğunuz için sevmeniz gerekmiyor. Sadece eşinize karşı değil kimseye karşı içinize atmayın. Canınızın kıymetini bilin. O kadın hastayım diye lohusa kadından hizmet, yemek bekliyorsa siz de lohusayim, ölümden döndüm diye yemek bekleseydiniz akşam geldiğinde eşiniz dışardan yemek ayarlamak zorunda kalırdı ve ikinizle baş edemez annesini daha erken gönderirdi. Kadın arkanizdan konuşurken odaya dalıp eşinize rest cekseydiniz kirkiniz çıkmadan sizi bosnmayla tehdit eden adam kırkı çıkmadan annesini gönderirdi. Eşinizin boşanma blöflerine kanmayın, size istediğini yaptirabildigini görünce her zaman boşanmayla tehdit eder.
Yaşananları değiştiremezsiniz ama bu uysal tavrinizi herkese karşı değiştirdiginizde bir daha kimseyle benzer şeyler yaşamazsınız. Psikolojik destek alın. Her şeyi anlatınca çok rahatlamış hissedeceksiniz.
Zaten sevme o vahşi kadını size annelik heyecanını bile yasatmamış. Ayrıca neden kosa kosa yemek yaptınızki kendinize ekmek arası sandviç falan yapıp odanızda yaseydiniz oğlum gelicek kalk dedigindede sen yap ben cocugumla ilgileneceğim deyip totonu devirip yaticaktin ne insanlar varya birde kırkının çıkmasını bekliyen eşini övme Allasen onu o gün bırakır giderim ne demek zorla anasinin yanında oturacağım çocuk doğurmuşum sanki baskasininda zorla kabullendiriyormusum gibi.
