- Konu Sahibi keremkerem
-
- #41
Bunca anlatılmışlıktan , sorunun sadece sigara içmek olduğunu mu çıkardınız ?
Ve salak kelimesi , sizce sadece sigara için mi patlanıp söylendi ?
Birikmişlik bu...
Fiziki saldiriya ugramasinin nerdeni sigara yuzunden cikan kavganin akabinde olmus
Eger bu yazdiginla béni kastediyosan ki bu kelimeyi ben kulandim ozaman cocugunu birakmasin canim ben kayinvalide Hakli gelin haksiz demedim ama ilk once fizik olarak konu sahibi kul tablasini firlatmis negerek var eger cocugunun sagligini bozacak seyler oluyosa ne kultablasi firlatirim nede salak derim cocugumu birakmam bukadar!!
yemın ederım ıçım şıştı oturdum bı sıgara yaktım
nasıl bı hayat bu
ıkınızde çalışıyorsunuz, çıkın ayrı bı eve
evın her yerı dökülsede, eşyalar ısterse 4.el olsun, yıne otururum o evde kaynananın yanına gıtmem
Saygi karsilikli tuketilmis, saldiriya ugradiginizda neden sasirdiniz anlamadim.. hakaretin sonucu ya hakarettir yada saldiri..
kusura bakmayin sizde cok saygisizsiniz , kayinvalidenizde size yakisan kisilikte biri olmus..
konu sahibi de cesaretli,kaynanaya salak diyor,kül tablasını fırlatıyor,gene bebeğine baktırıp evine gidiyor.bu kadar rahatsız olan bebeğini o evde bırakmaz.
Bunca anlatılmışlıktan , sorunun sadece sigara içmek olduğunu mu çıkardınız ?
Ve salak kelimesi , sizce sadece sigara için mi patlanıp söylendi ?
Birikmişlik bu...
Öncelikle,onlara karşı kullandığınız kelimeler hiç hoş değil.Kayınvalidenize taşınarak kendi rahatınızı kendiniz bozmuşsunuz.Kayınvalidenizde sizin ona yada evine muhtaç olduğunu düşünerek sizi zora sokmaya çalışmış.Bundan sonra araya mesafe koyarsanız ve evinizi ayırırsanız sorun kalmaz gibi.
o olayın ardındanda bebeğimi kucağıma aldım, eşimi aradım müdüre söyle ben gelemeyeceğim çocukla eve gidiyorum burada durmayacak dedim. eşim bekle geliyorum ben dedi.geldi hadi gidiyoruz dedi. bende çocukla yürüdüm kapıya, eşim çocuk dursun dedi. hayır dedim, tekrarladım hatta, kalacaksa bu evde sigara içilmeyecek dedim, tamam ben konuşucam halledicem dedi. aslında eşimede kızgınım, olayların bu noktaya geleceğini anlaması gerekiyordu o anda.
yani kayınvalidemin beni bu noktaya nasıl ne sözlerle anlatmak istiyorum ama nasıl anlatıcam bilmiyorum. ben salak dediğim için pişmanken , bana ağza alınmayacak şeyler söyleyen kayınvalidem ohhhh iyiki yapmışım diyor her seferinde. benim annemi arayıp ""senin kızın başkalarının yanında yatıp uykusunubenim oğlumun yanında tamamladı, a......a taş bağlayıp mı gezdi, - bebeğim için- nerden onun çocuğu oluyor benim soyumdan geliyor o çocuk," diyen kadına,
daha 2 saatlik anneyken isim yüzüden kavga çıkardı, bana laf çarptı bende cevap vermedim yüzümü döndün diye, benide eşimide evine istemeyen, gelmesinler diye haber gönderen kadına
annemin babamın karşısına geçip benim hakkımda edepsz terbiyesiz, kendini bize yamadı ve daha unuttuğum daha ağır sözler söyleen kadına
çocuğumun yanında sigara içme dedim, oda bana benim ömrüm balkondamı geçecek tarzında cevaplar verdiği için slaak dedim. evet yinede dememeliydim saygımı bozdum, onun seviyesine düştüm. ama yinede kişiliğiyle karşılaştırmayın lütfen
Allahım sinir oldum yaaa, sen neden hala pişmansın kızım salak dediğin için, salak yetmez ona beyinsiz gerizekalı b.k kafalı karı.. burda bunca şey olmuşken k.v deye salak demesinden dolayı seni eleştirenleride anlamıyorum.. yahu kadın seni hiçe saymış olmadık terbiyesizlikler yapmış, en son sana fırlatıcakken yaşlı başlı çaresiz bi kadına tencere fırlatıp yere sermiş onu. tencere fırlatmak ne demek yaaa, şok geçiriyorum şuan. bebeğe gelse, sizin kafanıza gelse ölüm olsa nası vericek bunun hesabını. eşiniz ne cüretle hala onlara gitmekden söz ediyo. siz eşinize demiyomusunuz, tencere fırlattı diye, bana yada bebeğime yada büyükanneye gelse, kafamıza gelse ölürdük. annen canımıza kasdetti diye. inanamıyorum ya. keşke olayın hemen sonrasında hastaneye gidip darp raporu alsaydınız. o rapor elinizde olsaydı bgn herkes sizden korkardı çekinirdi başta o cani kaynana.
bak cnm eğer evladını bi damlacık seviyosan sakın ama sakın bidaha o kadının yanına gitme, sebep ne olursa olsun bidaha sizin yüzünüzü göremesin. eşinize bunu net bi şekilde söyleyin, bu işin şakası olmadığını, bunun basit yada affedilebilecek bi hata olmadığını anlasın. anlamasını sağlayın. gerekirse tehdit edin. boşanırım senden alırımda çocuğumu deyin. mahkeme bana ve bebeğime tencere fırlatarak saldıran bi kadına ve onun oğluna vermez velayeti deyin. oğlunun yüzünü anca h.sonları görebilirsin deyin. kararlı olun. eşinizin gözü korksun ki bidaha o cani ruh hastasının yanına götürmeye kalkmasın sizi..
ertesi günü kavga ett,k eşimle zaten ve dediğini o anda yaptım. giyindim çocuğumu aldım. ben uğraşamam , ben baş edemem sizinle, sen her onların yanına gittiğinde seni dolduracak, üstüme salacak , rahat vermeyecek huzurumuz olmayacak, ben yoruldum gidicem dedim ama bırakmadı. ben bugüne kadar hiç dolduruşlarına geldimmi seni bırakmam asla dedi. ama yine gidelim derse alacağı cevap yine aynı, ama çevremden duyduğum eninde sonunda görüşmek zorunda kalacaksın diyorlar.
başlığa yazdığım olayı 2. mesajda yazdım. önce bu mesajı okumanızı rica ediyorum. forumda başka bir konuya yazdığım mesajdı bu.
bende hem eşimden hem ailesinden çekiyorum malesef ve artık o kadar doluyumki, kayınvalidemle geçen gün baya kavga ettik ve ona içimden geçen herşeyi söyledim -gerçi bunlar sadece bir kısmıydı- sinirlendim salak dedim.
eşimle sevgiliydik daha askere gitti ve sürekli ailesiyle görüşmemi istedi, ben yok dedikçe aileside sürekli çağırdı ve onların istediği oldu. ilk hatayı burada yaptığımı düşünüyorum. kesinlikle yüz göz olmayın. eşim askerden geldi düğün sırasında herşeyi yalandan yaptılar.
görümcemle kozmetik alışverişine gittik çeyiz için. 'rimelin varsa almayalım, bunlar bekleyince bozuluyor' dedi. tamam dedik.
ailemi hiç ka'le almadılar. şunu yapalım , bunu yaplım, şunları alalım, herşeyde beni aradılar.
daha bir sürü şey...son nokta şu oldu.kendileri evin mobilyalarını yenilemişlerdi. eskileride bahçe evleri var, oraya attılar. bir baktım, bunlar sormadan etmeden almış bunları getirmişler evime. o zaman nişanlıydık, eşime ezile büzüle istemediğimi söyledim. alamıycaz deseler, şimdi ucuzunu alabileceğim durumum yok deseler amenna. ama bunu kabul etmiyorum dedim. getirip koydukları televizyon 2. el. şofben almışlar 2. el. mobilyaları evimde istemedim ve kayınpeder benimde olduğum bi akşam bütün eşyaları topladı gitti söylene söylene.kılık kıyafet alışverişi yaptık. daha sonra bohça şeklinde getirdiler çeyizime asılsın diye. hepsinin fiyat etiketleri sütünde. eşime neden böyle yaptılar dedim.eşimde bir akşam ailesiyle kavga etti, bu sebepler yüzünden.sonraki gün kayınvalidem aradı, zehir zemberek bi telefon konuşması... hala kulağımda çınlıyor "sen gene iyi yere düştün, iyi yere düşmeseydin......" buyrun siz tamamlayın cümlenin sonunu...
evlendik 2. haftasında şehir dışına gezmeye gittiler. bizde hooop onların evine eşimin babaannesinin yanına. eşime gitmeyelim dedim, oda yeni evine alışamamıştı laf anlatamadım. tabi kayınvalidemin isteği babaanne evi bo..a çevirmsin :) bizde onlar geleden temizlik yaptık bir güzel. kayınvalidem geldi camların önünü silmemişsiniz dedi. gıcık kadın eline sağlık, ben senin yeni evliliğini yaşayacağın zamanları hiç ettim demiyorda.. ve bundan sonrada hep böyle izmir, ankara, karadeniz turu her defasındada onların evindeyiz her defasında eşimle birbirimize girdik.
ilk evim sobalıydı yapamadık, ev değiştirdik onların sitesine geçtik. evliliğimizin 9. ayında hamile kaldım. eşim ve aileside arsalarına iki katlı ev yaptırmaya karar verdiler. hem ben hamileyim dinlenmem iyi beslenmem lazım diye , hemde ev yaptırıyoruz birlikte para biriktirelim diye onların evine taşındık bu seferde.
hamileyim ev taşıyacağım , kayınvalidem ankaraya görümcemin kızına bakmaya gitti, neymiş ikiside haftasonu çalışacaklarmış. görümcemin istese çok çk rahat ben gelemem diyebileceği bir işi vardı. hafta sonları marketlerde stand tanıtımı yapıyordu.
evlerine taşındık ayrı sorunlar, işten çıkınca yarım saat çarşıda dolaşırdık. surat. dışarda yemek yerdik. surat.
kayınpeder mahvetti hayatımızı, gece olunca hadi biz yatıyoruz derdik. geçerdik odamıza, - saat 11:00- "e siz yatıcaz diye gidiyosunuz 1 saat ışığınız sönmüyor, napıyosunuz, bizimle oturmak istemiyosunuz" salak adam. sana neeeeee. ben hamileyim sabah kalkıp işe gidiyorum, akşam 7:30da eve geliyorum sofrayı hazırlıyorum, mutfağı toparlıyorum, çayının çorbanın servisini yapıyorum bide koltuğumun altında pışpışlayıp uyuttuktan sonramı geçeyim odama. ve kayınvalidem kalkıp bir çatal dahi götürmezdi çoğu zmaan. sabah çalışıyor yemeği o hazırlıyorya. ha bunlar yetmezdi, bunlar tvnin önünde çaylarınıniçerken ben elime bez alıp koltukların tozunu alacakmışım. çay servisi tam olmuyormuş, bunlar balkonda çay sigara keyfi yaparken ben sürekli kontrol edecekmişim çayları biterse diye, çağırsalar dilleri aşınırya. bu konularda hep eşime şikayet ettiler beni ama allahtan o çok taviz vermedi.
doğumum yaklaştı. 2 hafta var diye tahmin ediyoruz. kayınvalidem kalktı senelerdir olmadığı ameliyatı oldu. ben doğum iznine ayrıldım ilk gün koca göbeğimle onun misafirlerini ağırladım. iznimin 3 günü annemde kalıcam dedim yine surat yaptılar. ertesi gün eve geldim, nişanım gelmişti kayınpederim bildiği halde beni hastaneye götürmesi için eşime arabayı vermedi. biz minibüsle gittik, bir o kadarda yol yürüdük. yıl başı gecesiydi, doğum başlamış yatıracağız dediler. hiçbrisi gelmedi, ameliyatlıyım belim ağrıyor diye gelmeyen kayınvalidem yılbaşı kutlamaya gitti.
offf daha neler neler . doğum yaptım gelin bana isim yüzünden burun kıvırdı gelmesin nereye gidecekseniz gidin dedi kv.
son durum oğlum 6 aylık oldu. biz o 3.5 aylıkken bir çatıkatına taşındık.işe başladım oğluma onlar bakıyor. hala görüşüyorduk sözde iyidik geçen güne kadar. oğlum hasta oldu , ben anne evde sigara içmeyin dedim. dinlemedi . 2 gün sonra baktım yine mutfakta sigara içiyor. yine dedim anne neden içiyosun anlamıyomusunuz zararlı dedim. sinirlendim kül tablasını çarpıp salak dedim kavga daha büyüdü bütün düşüncelerimi söyledim kendisine. eşim bugüne kadar hep yanımda oldu onlara karşı. ama bu sefer oda kızdı bana, yüzüme bakmıyor.
ben kendime yakışan bi hareket yapmadığımın farkındayım, ama bu kadar sinirlenmeminsebebini meselenin oğlum ve sağlığı olmasına bağlıyorum. bir yandanda artık onlardan nefret ediyorum yüzlerini görmek istemiyorum, düşüncelerimi kvme söylediğim için içim rahat ama öğlen oğlumu emzirmek için yine onların yanına gitmek zorundayım.
ne yapacağımı bilmiyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?