- 15 Nisan 2017
- 73
- 17
- 88
- 32
- Konu Sahibi blackangel92
-
- #41
Kesinlikle öyle karakterim ve yetişme tarzım izin vermiyor. Tek isteğim eşimle mutlu olmak. Annem beni çok iyi tanıdığı sınırlarıma hayatıma saygısı olduğu için yapamaz zaten. Kayınvalideme de rahatsızlıklarımı belirtmeme saygılı bir şekilde konuşmama rağmen yapmaya devam ediyor. Evet çok azaldı. Ama elimi verince kolumu kaptırıyorum. Kişinin dediği gibi gitsem yemekler yense otursak kalksak huzurlu bir ortam olmuyor hiç durmadan bir şeylere takılıyorKonuyu açan arkadaş böyle yapamadığını anlatmış zaten . sizin yaptığınız doğru diye bir şey yok . Karakteri kaldırmıyor demek benim de kaldırmazdı annem de yapsa rahatsız olurum mesela .
Bizleri fedakar yetiştiren analarımızın kalıbından çıkamıyoruz maalesef. Siz görmezden gelmeyi başarmışsınız :) ben kavga ederim meselaKesinlikle öyle karakterim ve yetişme tarzım izin vermiyor. Tek isteğim eşimle mutlu olmak. Annem beni çok iyi tanıdığı sınırlarıma hayatıma saygısı olduğu için yapamaz zaten. Kayınvalideme de rahatsızlıklarımı belirtmeme saygılı bir şekilde konuşmama rağmen yapmaya devam ediyor. Evet çok azaldı. Ama elimi verince kolumu kaptırıyorum. Kişinin dediği gibi gitsem yemekler yense otursak kalksak huzurlu bir ortam olmuyor hiç durmadan bir şeylere takılıyor
Ben en son kavga edince rahatlamıştım kavga derken içimdekileri söyledim o da bana söyledi bittiBu dediğinizi de yaşadım. Sonra çok pişman oldum. Buraya yazmamın nedeni kafamda nasıl sorun etmeyeceğimi bulamıyorum. Tek bir kelimesi bile beni darma duman ediyor.
Kafamda kavgalar bitmiyor ki çok takıyorum. Karşımdaki insan kavga edilecek bir insan değil, öyle kavga gürültüden de anlamaz kavga edemezsiniz. Rahatsızlığımı açık açık beliriyorum yüzüme bakıp konuyu değiştiriyor ciddiye bile almıyorBizleri fedakar yetiştiren analarımızın kalıbından çıkamıyoruz maalesef. Siz görmezden gelmeyi başarmışsınız :) ben kavga ederim meseladoğru mu değil ama tahammül seviyem sizin kadar yüksek değil
Eşimle sayesnde 3 kez boşanma aşamasına geldik. 1 sene önceye kadar. Ama onun için asla elimi üzmem asla da boşanmam eşime yansıttığım için çok pişmanım. Çünkü asla değişmeyecek bir insan için hayatımı mahvetmiş olurumBen en son kavga edince rahatlamıştım kavga derken içimdekileri söyledim o da bana söyledi bittiama şuan eşimle de boşanma aşamasındayım
Al eline telefonu otur o zaman kocan annesiyle sohbet etsin anladığım kadarıyla kaçarın yokKafamda kavgalar bitmiyor ki çok takıyorum. Karşımdaki insan kavga edilecek bir insan değil, öyle kavga gürültüden de anlamaz kavga edemezsiniz. Rahatsızlığımı açık açık beliriyorum yüzüme bakıp konuyu değiştiriyor ciddiye bile almıyor
Evimi evim olarak gördüğüm için kullanılmış bir kelime. Ama haklısınız eşimle evimiz onunla ortak kararlarımız olmalı. Kendisi bana bir gün çağıralım demedi benim de işime geldi. Dediğinde de asla çağırmamazlık yapmadım. Ama kendisi de ailesini davet etmiyor.Konuyla alakalı veya alakasız bu tür konularda çok gördüğüm için sormak istiyorum.
Neden evime gibi tekil aitlik ekleri kullanıyorsunuz?
Bunu eşlerinize de yansıtıyor musunuz?
Evime çağırmam gibi.
Evim ne ya?
Sizden çekinmiştir büyük ihtimalle.Evimi evim olarak gördüğüm için kullanılmış bir kelime. Ama haklısınız eşimle evimiz onunla ortak kararlarımız olmalı. Kendisi bana bir gün çağıralım demedi benim de işime geldi. Dediğinde de asla çağırmamazlık yapmadım. Ama kendisi de ailesini davet etmiyor.
Terk edilme.korkusu mu var?
Evet bu durumda üzüyor beni. Eşim büyük ihtimalle çekiniyor benim tavrımdan. Annesinin yapacaklarından. Güzel bir şekilde arada çağırmak, ağırlamak istiyorum ama bir sözüne takılıp yapamıyorum. Aslında istediğim hiç görüşmemek, çağırmamak değil. Güzellikle bir şeyleri yapmak. Ama bir türlü yapamıyorum bir kez iyi olsam karşılığı zorbalık ve baskı oluyorSizden çekinmiştir büyük ihtimalle.
Aynı şehirde annem olsun öz anneme her hafta gitmem hem sevmiyorum diyorsunuz hem mesafe diyorsunuz hemde her hafta gidiyorsunuz bazı haftalar gitmemek size güzel geliyor da bu normal değil bence , oğlu gitmek istiyorsa gitsin 5 yıldır görev gibi gitmek nedir yaMerhaba benim konum kayınvalidemi ne yaparsa yapsın sevmemem.
5.5 senelik evliyim ilk 2 sene onun yüzünden eşimle çok sıkıntı yaşadık. Eşim tek çocuk. Her şeyde bizimle birlikte olmak istedi.tatillere gelmek, birlikte gezmek tozmak daha nice saçmalık. Sonra aramıza bir şekilde mesafe koyduk son 3 senedir de kendisinden resmen nefret ederek yaşıyorum. Ama bu duygu artık bana zarar veriyor. Hiçbir davranışını kabullenip sevemiyorum. Şimdi hiçbir şeyimize karışamıyor, haftada 1 maksimum 2 yemeğe gidiyoruz. Hatta bazı haftalar gitmiyoruz. Bizimle ilgili her şeye kendini dahil ederek BİZ diye hitap ediyor. Arkadaşlarımızdan bahsederken bile bizim ki diyor. Çocuk düşünüyoruz daha olmayan çocuğuma bizimki diye hitap ediyor. Haftanın 1 günü yemeğe gittiğimiz gün yemeğini paket yapıp istemiyorum dememe rağmen zorla gönderiyor. Ne güzel yemek ne hoş diyebilirsiniz ama ondan hiçbir şey istemiyorum hayır dememe rağmen asla dinlemiyor. Resmen hayatım ondan kaçarak geçiyor. Eşim mutlu olsun diye haftada 1 gidiyoruz ama tahammülüm yok. Görünürde hiçbir şey yaptığı ypk ama çok meraklı. Haftalık ne yaptıysam anlatmamı, arkadaşlarımla buluşmalarımızı anlatmamı istiyor. Aşırı ısrarcı kendi aileme karşıda sürekli yemek yedirme ısrarı var. Annem bile illallah etti. Hayır lafını asla duymuyor. Onu nasıl kabullenip yaşayacağım, kayınvalidenizi nasıl idare ediyorsunuz? 5 sene oldu hala sevmiyorum, görmek istemiyorum ama çarem yok, sonuçta eşimin annesi ve tek çocuk. Varlığı beni rahatsız etmeye yetiyor haftanın 1 günü gittikten sonra sürekli söylediklerini kafama takıyorım. Eşimle puzzle yapıyoruz beni de çağırın çok severim diyor. Bizle ilgili olan her şeye kendini dahil etmek istiyor. Evime hiç ama hiç çağırmıyorum çünkü ilk 2 sene evimde eşyalarımın yerini bile değiştiriyordu şimdi eve gelemiyor o sınırı koydum ama kafamdan kendisini atamıyorum. Bu şekilde olan var mi
Kendiniz içinde üzgün olun gerçekten kimse değişmiyor olan size oluyır boşverin onuEşimle sayesnde 3 kez boşanma aşamasına geldik. 1 sene önceye kadar. Ama onun için asla elimi üzmem asla da boşanmam eşime yansıttığım için çok pişmanım. Çünkü asla değişmeyecek bir insan için hayatımı mahvetmiş olurum
Biraz siz de abartmasanız mı? Eve çağırmamak falan biraz kötü bence. Tamam hayatınıza müdahale etmeye hakkı yok ancak oğluna belli ölçülerde karışabilir ama sanki sizinle yakın olmak istiyor. bu haftalık görüşmelere siz dahil olmasanız olmaz mı? Eşiniz haftada iki kere gitsin. Siz arada gidin.Merhaba benim konum kayınvalidemi ne yaparsa yapsın sevmemem.
5.5 senelik evliyim ilk 2 sene onun yüzünden eşimle çok sıkıntı yaşadık. Eşim tek çocuk. Her şeyde bizimle birlikte olmak istedi.tatillere gelmek, birlikte gezmek tozmak daha nice saçmalık. Sonra aramıza bir şekilde mesafe koyduk son 3 senedir de kendisinden resmen nefret ederek yaşıyorum. Ama bu duygu artık bana zarar veriyor. Hiçbir davranışını kabullenip sevemiyorum. Şimdi hiçbir şeyimize karışamıyor, haftada 1 maksimum 2 yemeğe gidiyoruz. Hatta bazı haftalar gitmiyoruz. Bizimle ilgili her şeye kendini dahil ederek BİZ diye hitap ediyor. Arkadaşlarımızdan bahsederken bile bizim ki diyor. Çocuk düşünüyoruz daha olmayan çocuğuma bizimki diye hitap ediyor. Haftanın 1 günü yemeğe gittiğimiz gün yemeğini paket yapıp istemiyorum dememe rağmen zorla gönderiyor. Ne güzel yemek ne hoş diyebilirsiniz ama ondan hiçbir şey istemiyorum hayır dememe rağmen asla dinlemiyor. Resmen hayatım ondan kaçarak geçiyor. Eşim mutlu olsun diye haftada 1 gidiyoruz ama tahammülüm yok. Görünürde hiçbir şey yaptığı ypk ama çok meraklı. Haftalık ne yaptıysam anlatmamı, arkadaşlarımla buluşmalarımızı anlatmamı istiyor. Aşırı ısrarcı kendi aileme karşıda sürekli yemek yedirme ısrarı var. Annem bile illallah etti. Hayır lafını asla duymuyor. Onu nasıl kabullenip yaşayacağım, kayınvalidenizi nasıl idare ediyorsunuz? 5 sene oldu hala sevmiyorum, görmek istemiyorum ama çarem yok, sonuçta eşimin annesi ve tek çocuk. Varlığı beni rahatsız etmeye yetiyor haftanın 1 günü gittikten sonra sürekli söylediklerini kafama takıyorım. Eşimle puzzle yapıyoruz beni de çağırın çok severim diyor. Bizle ilgili olan her şeye kendini dahil etmek istiyor. Evime hiç ama hiç çağırmıyorum çünkü ilk 2 sene evimde eşyalarımın yerini bile değiştiriyordu şimdi eve gelemiyor o sınırı koydum ama kafamdan kendisini atamıyorum. Bu şekilde olan var mi
Bu bilgileri ilk mesaja yazmalısınız çünkü orada yazdıklarınız ile bunlar çok farklı. Bu şekilde biriysr haklısınız siz üzüleceğinize biraz da eşiniz üzülsün siz görüşmeyinNe güzel yazmışsınız. Öyle eğlenceli huzurlu ve Sağlıklı bir ortam ve insanla birlikte olsaydım huzurla yapardım yemeğini de afiyetle her gün kabul ederdim. Ama karşımda zorba, eleştiren, hiçbir şeyi beğenmeyen, ne yapsanız yaranamayacağınız evladına da bana da psikolojik şiddetin alasını uygulamış bir insan var. Yemeğini almak zorunda kalmam için türlü oyunlarla yemeğini bana vermeye çalışıp en kötü günümde sırtını dönüp asla ve asla destek olmayan, evladı hastanelik olup hastalanınca umrunda olmayan hatta ve hatta para derdine düşen ve maddi durumu aşırı iyi bir insan var. İyilikle yaşanmış olsaydı severek evlendim mutlu Mesut yaşardjm ama içinde bulunmadığı hiç bir mutluluğu kabul etmiyor. Eşimle evimde Başbaşa yediğimiz yemek onun için dert. Çünkü içinde o yok. Ben böyle bir insanın asla yemeğini istemem
Haklı sebepleriniz var ama eşinizin annesi mesafe ve umursamama disinda yapabilecek fazla biseyiniz yok malesef ve sizi emin olun çok iyi anladım benim esimde tek çocuk ve şuan kayinvalidemle yaşıyorum kayınpederimi kaybettik kötü ve ani bir şekilde ama öncesinde de 6 yıl beraber oturduk ama benim kayınvalidem hicbirseye karışmaz ne evime ne gezmeme ne başka şeye zaten bisey diyecek olsa lafi agzina tıkarım sizde şimdiden kendinizi yıpratmayin bunların daha yaşlılığı var ve tek çocuk oldukları için iş başa düşüyorMerhaba benim konum kayınvalidemi ne yaparsa yapsın sevmemem.
5.5 senelik evliyim ilk 2 sene onun yüzünden eşimle çok sıkıntı yaşadık. Eşim tek çocuk. Her şeyde bizimle birlikte olmak istedi.tatillere gelmek, birlikte gezmek tozmak daha nice saçmalık. Sonra aramıza bir şekilde mesafe koyduk son 3 senedir de kendisinden resmen nefret ederek yaşıyorum. Ama bu duygu artık bana zarar veriyor. Hiçbir davranışını kabullenip sevemiyorum. Şimdi hiçbir şeyimize karışamıyor, haftada 1 maksimum 2 yemeğe gidiyoruz. Hatta bazı haftalar gitmiyoruz. Bizimle ilgili her şeye kendini dahil ederek BİZ diye hitap ediyor. Arkadaşlarımızdan bahsederken bile bizim ki diyor. Çocuk düşünüyoruz daha olmayan çocuğuma bizimki diye hitap ediyor. Haftanın 1 günü yemeğe gittiğimiz gün yemeğini paket yapıp istemiyorum dememe rağmen zorla gönderiyor. Ne güzel yemek ne hoş diyebilirsiniz ama ondan hiçbir şey istemiyorum hayır dememe rağmen asla dinlemiyor. Resmen hayatım ondan kaçarak geçiyor. Eşim mutlu olsun diye haftada 1 gidiyoruz ama tahammülüm yok. Görünürde hiçbir şey yaptığı ypk ama çok meraklı. Haftalık ne yaptıysam anlatmamı, arkadaşlarımla buluşmalarımızı anlatmamı istiyor. Aşırı ısrarcı kendi aileme karşıda sürekli yemek yedirme ısrarı var. Annem bile illallah etti. Hayır lafını asla duymuyor. Onu nasıl kabullenip yaşayacağım, kayınvalidenizi nasıl idare ediyorsunuz? 5 sene oldu hala sevmiyorum, görmek istemiyorum ama çarem yok, sonuçta eşimin annesi ve tek çocuk. Varlığı beni rahatsız etmeye yetiyor haftanın 1 günü gittikten sonra sürekli söylediklerini kafama takıyorım. Eşimle puzzle yapıyoruz beni de çağırın çok severim diyor. Bizle ilgili olan her şeye kendini dahil etmek istiyor. Evime hiç ama hiç çağırmıyorum çünkü ilk 2 sene evimde eşyalarımın yerini bile değiştiriyordu şimdi eve gelemiyor o sınırı koydum ama kafamdan kendisini atamıyorum. Bu şekilde olan var mi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?