- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.806
- 798
- Konu Sahibi blackangel92
-
- #61
Ama sen kizsinTek cocuk olmayanlar "sonucta tek cocuk" olmayi ne zannediyor merak ediyorum doğrusu. Ben de tek cocugum ve ailede baska tek cocuklar da var. Kimsenin anne babasi "sonucta tek" diye tepesinde durmuyor devamli.
Haftada 1 yemek yemek fazla bence, kimseye her hafta her hafta gidemem ben acikcasi. Ben gitmeyince eşim de gitmiyor haliyle.
Niye mecburlugunuz var anlamadim? Annesi de sizi gormeye bayilmiyordur zaten, eşiniz gitsin illa gidecegim diye tutturuyorsa.
Aynen ben de aynı şeyi düşündüm. Benim kayınvalidem de çocuğum için hep bizimki diye konuşur. Her gittiğimde mutlaka bir şeyler koyar vs diğerleri de aynı durumlar var. Eski nesil bizimki kadar dışarı hayatına alışkın değil o yüzden durup 1 hf beklemesi normal. Sorun Kadından çok konu sahibinin takıntısı gibi görünüyor. Üstelik kadını evine de almıyormuş. Bayağı nefret kusuyorBen 10 yillik evliyim. Dediklerinizin hepsi bizde mevcut ama hic rahatsiz olmuyorum ben. Ustelik 2 bekar kayin 1 evli.kayin ve elti var. Her hafta toplanir yer iceriz artani zirla cantamiza tikar. Ertesi gun iyi ki vermis derim yerken. Kisin.ortasinda baslar tatil icin bisi bul die yaza kadar arar bulur hep birlikte gideriz bazen hep birlikte takiliriz bazen herkes esi cocuguyla. Bazen cocuklari.ona atar biz ayri takiliriz. Yemek yaparim beni de cagirsaydin der. Annem.gelir beni de cagirsaydin der. Birinde cagirmazsam.digerinde cagiririm. Evimde esyalarin ysrini o degistirir ben.yine elin kolun durmuyo der yerine koyarim. Ama ne o bana kuser ne ben ona. Mesela bu aksam yemegin yoksa getireyim dedi evlerimiz capraz binada. Yok yaptim ben teyze dusunmen yeter dedim. Yarm saat sonra kapida elinde yemek ve tursuyla belirdi. Cok emindim getireceginden zaten. Ama.niyeti kotu diyebilir miyiz. Benim sevdigim bi yemek yapmis sen de ye istedim dedi. Bunlari annem yapsa rahatsiz olur muydum. Olmazdim.
Herkes kayınvalidesiyle çakışmıştır ki ben anneme bile belli bir sınır çizdim ama annem o varlığı rahatsız ediyor dese eşim silerim vallaMerhaba benim konum kayınvalidemi ne yaparsa yapsın sevmemem.
5.5 senelik evliyim ilk 2 sene onun yüzünden eşimle çok sıkıntı yaşadık. Eşim tek çocuk. Her şeyde bizimle birlikte olmak istedi.tatillere gelmek, birlikte gezmek tozmak daha nice saçmalık. Sonra aramıza bir şekilde mesafe koyduk son 3 senedir de kendisinden resmen nefret ederek yaşıyorum. Ama bu duygu artık bana zarar veriyor. Hiçbir davranışını kabullenip sevemiyorum. Şimdi hiçbir şeyimize karışamıyor, haftada 1 maksimum 2 yemeğe gidiyoruz. Hatta bazı haftalar gitmiyoruz. Bizimle ilgili her şeye kendini dahil ederek BİZ diye hitap ediyor. Arkadaşlarımızdan bahsederken bile bizim ki diyor. Çocuk düşünüyoruz daha olmayan çocuğuma bizimki diye hitap ediyor. Haftanın 1 günü yemeğe gittiğimiz gün yemeğini paket yapıp istemiyorum dememe rağmen zorla gönderiyor. Ne güzel yemek ne hoş diyebilirsiniz ama ondan hiçbir şey istemiyorum hayır dememe rağmen asla dinlemiyor. Resmen hayatım ondan kaçarak geçiyor. Eşim mutlu olsun diye haftada 1 gidiyoruz ama tahammülüm yok. Görünürde hiçbir şey yaptığı ypk ama çok meraklı. Haftalık ne yaptıysam anlatmamı, arkadaşlarımla buluşmalarımızı anlatmamı istiyor. Aşırı ısrarcı kendi aileme karşıda sürekli yemek yedirme ısrarı var. Annem bile illallah etti. Hayır lafını asla duymuyor. Onu nasıl kabullenip yaşayacağım, kayınvalidenizi nasıl idare ediyorsunuz? 5 sene oldu hala sevmiyorum, görmek istemiyorum ama çarem yok, sonuçta eşimin annesi ve tek çocuk. Varlığı beni rahatsız etmeye yetiyor haftanın 1 günü gittikten sonra sürekli söylediklerini kafama takıyorım. Eşimle puzzle yapıyoruz beni de çağırın çok severim diyor. Bizle ilgili olan her şeye kendini dahil etmek istiyor. Evime hiç ama hiç çağırmıyorum çünkü ilk 2 sene evimde eşyalarımın yerini bile değiştiriyordu şimdi eve gelemiyor o sınırı koydum ama kafamdan kendisini atamıyorum. Bu şekilde olan var mi
Kindarlıgın vücut bulmuş haliBana sizin de dusunceleriniz pek normal gelmedi ya
Yazık ya kadına birşey yaptıgı da yok üstelik sadece tek oğlunun ailesiyle daha kaliteli zaman geçirmek istiyorAynen ben de aynı şeyi düşündüm. Benim kayınvalidem de çocuğum için hep bizimki diye konuşur. Her gittiğimde mutlaka bir şeyler koyar vs diğerleri de aynı durumlar var. Eski nesil bizimki kadar dışarı hayatına alışkın değil o yüzden durup 1 hf beklemesi normal. Sorun Kadından çok konu sahibinin takıntısı gibi görünüyor. Üstelik kadını evine de almıyormuş. Bayağı nefret kusuyor
İnsan yeri geliyor kendi öz annesi ile anlaşamıyor. Kendi öz annelerimiz her konuya yorum yapıyor o zaman rahatsız olmuyor kimse. Her şeye karışıyor vs demiyoruz hatta evinde olan biten ne varsa annesine anlatanlar var eşimle benim evim demeden ama kv yapınca nedense batıyor. İlk zamanlar ne oldupıbu bilmiyprım ama brn bu kadar kin dolu birinin o zamanlar da tamamen masum olduğuna inanamamYazık ya kadına birşey yaptıgı da yok üstelik sadece tek oğlunun ailesiyle daha kaliteli zaman geçirmek istiyor
Konu sahibi o ladını anılacağı yaşa elbet gelebilirse o zaman bakıcam şimdi ne desek nafile kinden gözleri kararmış
Konu sahibi gibi buldumcuk gelinlere toptan yazmıyorum
O evlendiğiniz herifinde bir annesi var tıpkı su an bakaımıyla uğraştınız çocuğunuz bebeğiniz gibi sahipsiz sokaktan sahiplenmediniz evlenince tapusunu almıyoruz bu her iki taraf da gecerli
Sandiniz ki muhtesem bi kv var ondan boyle hayatimiz. Hayir. 2 cocuk dogurdum kan kusturdu bana mesela. Ikincide ozellikle dayanamadigim gunler oldu capraz binamdan cikip gelmedigi gunler nasilsin die aramadigi oldu. Ha mecbur degil orasi ayri. Oglu anne oktivus cok zorlaniyo bari gunduz buyuk oglani parka indirsen o kucukle ugrasirken dediginde hepimiz oyle buyuttuk diyip cikiverdi mesela. Daha anlatsam neleri var. Ama ben rahat insanim. Herkesin kotulugu kendine. Karismaya calisirsa kavga ederim. Ogluna gaz verirse kavga ederim. Sadece bi kez yuz yuze geldik bi da ne torun gorursun ne gelin ayagini denk al dedm bitti. Cirkefim bilir ona gore davranir. Ne samin sekeri ne arabin yuzu dedigim zaman bi tek ogluyla basbasa kalacagini bilir. O yuzden yapsa da durmasi gereken yeri eninde sonunda anlar geri cekilir cunku esim de firsat vermez. Yanimda olur tavir koyar. Ama dedgim gibi ben umursamazim. O yapar ben telefonda soylerim soylerim soylerim kapatirim ve sonra ne o yapmis ne ben soylemis gibi davranmam. Dert etmezsen dert kalmazNe güzel yazmışsınız. Öyle eğlenceli huzurlu ve Sağlıklı bir ortam ve insanla birlikte olsaydım huzurla yapardım yemeğini de afiyetle her gün kabul ederdim. Ama karşımda zorba, eleştiren, hiçbir şeyi beğenmeyen, ne yapsanız yaranamayacağınız evladına da bana da psikolojik şiddetin alasını uygulamış bir insan var. Yemeğini almak zorunda kalmam için türlü oyunlarla yemeğini bana vermeye çalışıp en kötü günümde sırtını dönüp asla ve asla destek olmayan, evladı hastanelik olup hastalanınca umrunda olmayan hatta ve hatta para derdine düşen ve maddi durumu aşırı iyi bir insan var. İyilikle yaşanmış olsaydı severek evlendim mutlu Mesut yaşardjm ama içinde bulunmadığı hiç bir mutluluğu kabul etmiyor. Eşimle evimde Başbaşa yediğimiz yemek onun için dert. Çünkü içinde o yok. Ben böyle bir insanın asla yemeğini istemem
Merhaba benim konum kayınvalidemi ne yaparsa yapsın sevmemem.
5.5 senelik evliyim ilk 2 sene onun yüzünden eşimle çok sıkıntı yaşadık. Eşim tek çocuk. Her şeyde bizimle birlikte olmak istedi.tatillere gelmek, birlikte gezmek tozmak daha nice saçmalık. Sonra aramıza bir şekilde mesafe koyduk son 3 senedir de kendisinden resmen nefret ederek yaşıyorum. Ama bu duygu artık bana zarar veriyor. Hiçbir davranışını kabullenip sevemiyorum. Şimdi hiçbir şeyimize karışamıyor, haftada 1 maksimum 2 yemeğe gidiyoruz. Hatta bazı haftalar gitmiyoruz. Bizimle ilgili her şeye kendini dahil ederek BİZ diye hitap ediyor. Arkadaşlarımızdan bahsederken bile bizim ki diyor. Çocuk düşünüyoruz daha olmayan çocuğuma bizimki diye hitap ediyor. Haftanın 1 günü yemeğe gittiğimiz gün yemeğini paket yapıp istemiyorum dememe rağmen zorla gönderiyor. Ne güzel yemek ne hoş diyebilirsiniz ama ondan hiçbir şey istemiyorum hayır dememe rağmen asla dinlemiyor. Resmen hayatım ondan kaçarak geçiyor. Eşim mutlu olsun diye haftada 1 gidiyoruz ama tahammülüm yok. Görünürde hiçbir şey yaptığı ypk ama çok meraklı. Haftalık ne yaptıysam anlatmamı, arkadaşlarımla buluşmalarımızı anlatmamı istiyor. Aşırı ısrarcı kendi aileme karşıda sürekli yemek yedirme ısrarı var. Annem bile illallah etti. Hayır lafını asla duymuyor. Onu nasıl kabullenip yaşayacağım, kayınvalidenizi nasıl idare ediyorsunuz? 5 sene oldu hala sevmiyorum, görmek istemiyorum ama çarem yok, sonuçta eşimin annesi ve tek çocuk. Varlığı beni rahatsız etmeye yetiyor haftanın 1 günü gittikten sonra sürekli söylediklerini kafama takıyorım. Eşimle puzzle yapıyoruz beni de çağırın çok severim diyor. Bizle ilgili olan her şeye kendini dahil etmek istiyor. Evime hiç ama hiç çağırmıyorum çünkü ilk 2 sene evimde eşyalarımın yerini bile değiştiriyordu şimdi eve gelemiyor o sınırı koydum ama kafamdan kendisini atamıyorum. Bu şekilde olan var mi
Affet ve bırak,sal gitsin gökyüzüne bir balon gibiMerhaba benim konum kayınvalidemi ne yaparsa yapsın sevmemem.
5.5 senelik evliyim ilk 2 sene onun yüzünden eşimle çok sıkıntı yaşadık. Eşim tek çocuk. Her şeyde bizimle birlikte olmak istedi.tatillere gelmek, birlikte gezmek tozmak daha nice saçmalık. Sonra aramıza bir şekilde mesafe koyduk son 3 senedir de kendisinden resmen nefret ederek yaşıyorum. Ama bu duygu artık bana zarar veriyor. Hiçbir davranışını kabullenip sevemiyorum. Şimdi hiçbir şeyimize karışamıyor, haftada 1 maksimum 2 yemeğe gidiyoruz. Hatta bazı haftalar gitmiyoruz. Bizimle ilgili her şeye kendini dahil ederek BİZ diye hitap ediyor. Arkadaşlarımızdan bahsederken bile bizim ki diyor. Çocuk düşünüyoruz daha olmayan çocuğuma bizimki diye hitap ediyor. Haftanın 1 günü yemeğe gittiğimiz gün yemeğini paket yapıp istemiyorum dememe rağmen zorla gönderiyor. Ne güzel yemek ne hoş diyebilirsiniz ama ondan hiçbir şey istemiyorum hayır dememe rağmen asla dinlemiyor. Resmen hayatım ondan kaçarak geçiyor. Eşim mutlu olsun diye haftada 1 gidiyoruz ama tahammülüm yok. Görünürde hiçbir şey yaptığı ypk ama çok meraklı. Haftalık ne yaptıysam anlatmamı, arkadaşlarımla buluşmalarımızı anlatmamı istiyor. Aşırı ısrarcı kendi aileme karşıda sürekli yemek yedirme ısrarı var. Annem bile illallah etti. Hayır lafını asla duymuyor. Onu nasıl kabullenip yaşayacağım, kayınvalidenizi nasıl idare ediyorsunuz? 5 sene oldu hala sevmiyorum, görmek istemiyorum ama çarem yok, sonuçta eşimin annesi ve tek çocuk. Varlığı beni rahatsız etmeye yetiyor haftanın 1 günü gittikten sonra sürekli söylediklerini kafama takıyorım. Eşimle puzzle yapıyoruz beni de çağırın çok severim diyor. Bizle ilgili olan her şeye kendini dahil etmek istiyor. Evime hiç ama hiç çağırmıyorum çünkü ilk 2 sene evimde eşyalarımın yerini bile değiştiriyordu şimdi eve gelemiyor o sınırı koydum ama kafamdan kendisini atamıyorum. Bu şekilde olan var mi
Her hafta gördüğün sürece beynini meşgul etmeye devam edecek. Benim kayınvalidem seninkine çok benziyor. Aşırı ısrarcı, meraklı. Maaşlarımızı, fatura, kim geldi gitti takip eder. Bende görüşmeleri azalttım. Ancak anladım ki azaltsamda beynimi kemirmeye devam ediyor.Onunla arama set çektim. Gidip gelme hiç yok şuan. Aşırı rahatım. Bariz psikolojimi bozuyor. Herkes mi böyle bilmiyorum. Biz sadece bize giren maaş, kedine mama alma, eve alma tarzı şeyler konuşurduk. Normal sohbet neredeyse hiç olmadı. Yerinizde olsam bayramdan bayrama giderdim. Bırakın eşiniz tek gitsin. Bende herşeyi denedim, yok olmuyor. 2 ayda bir gitmeyi de denedim. Ama gittigimde gene birşey söylüyor ve biz başa dönüyoruz.Ve ben söylediklerini asla unutamıyorum.Destek alıyorum. Zaten sorun artık kayınvalidem değil. Günlerimi beynimi meşgul etmesi. Kendime üzülüyorum. Sadece 1 gün gördüğüm birisi beni bu kadar etkilememeli ama yapamıyorum. Eşi var. Ama varlığı yokluğu bir. Arkadaşlarıyla çok görüşen birisi değil. Evde oturup haftada 1 gün bizim gelmemizi bekliyor.
Bazi insanlar bazi seyleri tolore edemeyebilir. Senin benim sorun etmedigimiz seyleri sorun edebilir. O tavra belki bi tetikleyicisi vardir tahammul edemeyebilir. Yani bize yersiz gelse de hakli bi tarafi vardir illa ki. Insanlar bu hallere genelde kolay gelmezler cunku. Gamsiz olmak cok baskaAynen ben de aynı şeyi düşündüm. Benim kayınvalidem de çocuğum için hep bizimki diye konuşur. Her gittiğimde mutlaka bir şeyler koyar vs diğerleri de aynı durumlar var. Eski nesil bizimki kadar dışarı hayatına alışkın değil o yüzden durup 1 hf beklemesi normal. Sorun Kadından çok konu sahibinin takıntısı gibi görünüyor. Üstelik kadını evine de almıyormuş. Bayağı nefret kusuyor
sizde bu durumdan rahatsızsınız , düşünmeyin ne geçmişi nede bu gün söylediği hiç bir şeyi . kalbinizi karartmasına izin vermeyin. ne derse desin bizim ki desin çok fazla mana yüklemeyin hiç bir şeyeMerhaba benim konum kayınvalidemi ne yaparsa yapsın sevmemem.
5.5 senelik evliyim ilk 2 sene onun yüzünden eşimle çok sıkıntı yaşadık. Eşim tek çocuk. Her şeyde bizimle birlikte olmak istedi.tatillere gelmek, birlikte gezmek tozmak daha nice saçmalık. Sonra aramıza bir şekilde mesafe koyduk son 3 senedir de kendisinden resmen nefret ederek yaşıyorum. Ama bu duygu artık bana zarar veriyor. Hiçbir davranışını kabullenip sevemiyorum. Şimdi hiçbir şeyimize karışamıyor, haftada 1 maksimum 2 yemeğe gidiyoruz. Hatta bazı haftalar gitmiyoruz. Bizimle ilgili her şeye kendini dahil ederek BİZ diye hitap ediyor. Arkadaşlarımızdan bahsederken bile bizim ki diyor. Çocuk düşünüyoruz daha olmayan çocuğuma bizimki diye hitap ediyor. Haftanın 1 günü yemeğe gittiğimiz gün yemeğini paket yapıp istemiyorum dememe rağmen zorla gönderiyor. Ne güzel yemek ne hoş diyebilirsiniz ama ondan hiçbir şey istemiyorum hayır dememe rağmen asla dinlemiyor. Resmen hayatım ondan kaçarak geçiyor. Eşim mutlu olsun diye haftada 1 gidiyoruz ama tahammülüm yok. Görünürde hiçbir şey yaptığı ypk ama çok meraklı. Haftalık ne yaptıysam anlatmamı, arkadaşlarımla buluşmalarımızı anlatmamı istiyor. Aşırı ısrarcı kendi aileme karşıda sürekli yemek yedirme ısrarı var. Annem bile illallah etti. Hayır lafını asla duymuyor. Onu nasıl kabullenip yaşayacağım, kayınvalidenizi nasıl idare ediyorsunuz? 5 sene oldu hala sevmiyorum, görmek istemiyorum ama çarem yok, sonuçta eşimin annesi ve tek çocuk. Varlığı beni rahatsız etmeye yetiyor haftanın 1 günü gittikten sonra sürekli söylediklerini kafama takıyorım. Eşimle puzzle yapıyoruz beni de çağırın çok severim diyor. Bizle ilgili olan her şeye kendini dahil etmek istiyor. Evime hiç ama hiç çağırmıyorum çünkü ilk 2 sene evimde eşyalarımın yerini bile değiştiriyordu şimdi eve gelemiyor o sınırı koydum ama kafamdan kendisini atamıyorum. Bu şekilde olan var mi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?