Kızlar merhaba, bu konuda gerçekten fikirlerinizi merak ediyorum. Biz eşimle Karadeniz'in bir ilçesindeyiz, eşimin ailesi de 6 ay kendi evlerinde kalıyor, 6 ayda bizim yaşadığımız ilçeye bağlı köylerinde kalıyorlar. Kaynı, ailesinin evinde yaşıyor bekar ve çalışıyor sgk'lı olarak. Ben yeni evliyim, eşimle birlikte bahçelerin bakımını yapıyoruz bu yaz da fındık toplayacağız. Anne babası da toplamaya yardım edecek. Eşim fındığı satıp paranın %70ini kendimize alacak, bu para bizim 1 yıllık geçim kaynağımız olacak, kalanı da anne babasına verecek. Seneye kaynıma da fındık parasından vereceğini söyledi kaynımın düğün altınları için hoş henüz bir gelin adayı yok. Kaynım yıllık izninde buraya geldi ve sadece birkaç saat çalıştı. Sonrasında kavga gürültü ben tekrar iş kıyafetlerini giymem, yemek molası vermeseydik yemek getirirken benim fikrimi mi aldınız vs dedi (ki hem önüne yemek koydum hem de hepimize böyle çemkirdi hata ettik hazırlamakla) ve ben kadın halimle gidip eşime ve kayınpedere çuval taşıyarak yardım ettim. Kaynımın hem buradaki hiçbir işle alakası yokken, hem düzenli bir işi varken, kira vermiyor, faturaları babasının emeklisinden ödüyorken.. Biz ise burada kirada, bahçeyle sürekli ilgileniyorken, eşim sürekli arabasıyla köye in çık yapıp anne babanın her alışverişi, bahçe masrafları, mazotu, benzini, gübresi, motor arızaları vs. vs. bir sürü iş ve masrafla uğraşıyorken.. Konuşulan şu: seneye fındık parasından kaynıma da verilecekmiş evleneceği zaman gelinin takıları fındık parasıyla alacaklarmış. Bu normal mi sizce? Evet eşim bana taktığı bilezikleri fındık parasıyla aldı ama zaten eşim olmasa anne baba buraya gelip bahçe işlerini yapamaz bile, k.peder çok pasif, neredeyse hiçbir şey yapamıyor, her şey eşimin omuzlarında. Bunların üstüne bir de geçenlerde babamlar geldi, k.valide dedi ki biz olmasak bu çocuklar açlıktan ölür. Ben üniversite mezunuyum ve evlenmeden önce hep çalıştım. Eşim mühendis 6 yıl özelde çalıştı. Maddi hiçbir beklentimiz yok eşimin ailesinden durumları yok ama eşim buraya yerleşmek istedi, zaten bahçeler 2 yıl önce dededen mirasla kaldı onlara, kafasında farklı iş planları da vardı ama umut veren kişi sözünden dönünce tek yapamadı. Kayınvalidenin yoğurdu, balı, tere yağı, zeytinyağı, kaşarı, yediği önünde yemediği arkasında eşim her ihtiyacını alıyor. Ona rağmen ailemin yanında da sanki bütün varını yoğunu bize vermiş gibi konuştu. K.pederin kartını da verdim onlara fındığı da diyor ama her istediğini alıyor eşim. Zaten o para anca giderlerini karşılıyor. Kendilerine bile kaşar yumurta vs veriyor sürekli düşünün. Hesabını ayrı tut dedim eşime ayrı zaten diyor ama sanmıyorum ayrı tuttuğunu. K.valide şimdiden biz olmasak bunlar açlıktan ölür diyor babamlara, ki öyle bir şey asla yok resmen eşim onlara bakıyor, kavga çıkmasın diye kendimi zor tuttum o an. Şimdiden bunları söyleyen yarın öbür gün neler der. Biz yatalak değiliz elimiz ayağımız tutuyor, eşim bahçeleri çekip çeviriyor bize ettiği lafa bakın. Kaynım da kayınvalide de, sizin de bir işiniz olsun gibisinden laflar etti birkaç kere. Eşim çalışırken aile evinin tadilatına para harcamış, her ay kardeşi okurken para yollamış, buna rağmen eşime paranı hiç biriktirmedin, neyse ders oldu sana yapacak bir şey yok gibisinden laf ettiler. Eşime kibarca söyledim kardeşin kendisi çalışıyor altınları o alsın dedim hayır ben de fındık parasıyla aldım diyor. İyi de senin işin şuan bu, onun gibi bahçede iki saat çalışıp esip gürlemiyorsun ki
Sizce doğru mu düşünüyorum, bu durumu eşimle tekrardan konuşmalı mıyım, kırmadan nasıl ifade edebilirim fikirlerinize ihtiyacım var, teşekkür ederim okuduğunuz için.