Arkadaşlar merhaba bir derdim var benimde günlerdir düşünüyorum içinden çıkamadım.Böyle konuları etrafımla da pek paylaşımak istemiyorum ama farklı kişilerinde fikrini almak istiyorum.Sizlerin görüleride bence oldukça tarafsız oluyor.Nolur benimle düşüncelerinizi paylaşın abrtıyorum mu yoksa haklımıyım.
Ekimde 4 yıllık evli olacağım.Severek evlendim ve halen eşimi seviyorum.Zaman zaman bizimde tartışmalarımız oldu ama çok da büyütülecek şeyler değil di.Ama son zamanlarda sanki çok yaşlanmış hissediyorum kendimi ya da yorulmuş.Eşim titizdir ev sürekli temiz olsun ister ki ben de bu konuda hassasımdır ve gerekeni zaten yaparım ama örneğin hafta sonu bana kadın gelecekse ben bir hafta yıkar ütüler dolap içlerini düzenlerim yani evi değil ince işleri yaparak temizleğe hazırlanırım bana söylemediği laf kalmaz ev pis diye.Küçücük bir evim var çocuk yok akşamları 19 da eve geliriz sabah 7 de çıkarız düşünsenize bu ev ne kadar pis olabilir ki.Bende temizlik olduğunda kadın derki sen evim pis diyorsun abla ama bak yerleri sildiğim su bile kirlenmedi diye ki 1-1,5 ayda alırım kadını.Aslında eşim anlaşılması çok zor biridir ama çokda iyidir bana karşı hepi anlayışlı ve sevgi doluydu bugüne kadar ama artık öyle değil.Aslında yaklaşık 2 yıldır zor günler geçirdik.Beni sürekli bir kadının sorumluluğu olan işleri yapmamakla suçluyor.Evet saçımı süpürge eden biri değil ama kimse benim için evi pis yada kocası ütüsüz giyiniyor diyemez.Sürekli yaptığım her şeyi eleştiriyor yaptığım yemeği,temizliği,proğramı,giydiğimi yani gerekli gereksiz her şeyi.Aslında sülalede en aklı başında ve sosyal olan kendine güveni tam sürekli eğitimi için çabalayan ve aslında bu güçlü karakterimden dolayı da zor evleneceği düşünülen kişiydim ben.Ama şimdi eski benden eser kalmadı artık özgüvenimi kaybettim hiçbir şeye karar veremeyen sürekli mutsuz dolaşan biri oldum çıktım.
Para konusundada çok tartıştık zamanında eşimle çok para harcadığım için kızıyordu bana aslında bazı yönlerden haklı olduğunu gördüm ve çeki düzen verdim kendime ama yinede ona göre ayda 400-500 mly harcamam çok.Sürekli hesap soruyor yanlış anlaşılmasın oda harcamaz ve gerektiğinde oda hesabını koyar ortaya.Artık benimle ilgilenmez oldu beni mutlu edecek hiç bir şey yapmıyor ben proğramlar yapıyorum biraz değişiklik yaşayalım diye 2 yıldır tatile falanda gitmedik-o sürekli iş nedeniyle gidiyor ama -hafta sonları bir yerlere gidelim diye onu da kabul etmiyor.Denizi sevmiyor diye deniz tatili yapmak istemiyor ki ben çok severim.Para biriktiriyoruz ama bir ömürde para biriktirmekle geçmez ki arada insan kısa molalar vermeli diyorum ne gerek var diyor.Hani borcumuz falan olsa tamam diyeceğim ama...Offf ne bileyim anlatabildim mi derdimi çok mutsuzum aslında uzun lafın kısası eşim iyi bir insan ve onu seviyorum ama anlaşamıyoruz ben bu şekilde yaşamaktan mutsuzum ve gelecekten korkuyorum bu şekilde bir hayat sürmek de istemiyorum.Ne yapacağımı bilemiyorum.Çok uzun oldu kusura bakmayın ama daha yazmadığım bir sürü şey var.Bana akıl verin bu durumda yani sevdiğiniz biriyle evlisiniz ama mutsuzsunuz çünkü anlaşamıyorsunuz ve görünüşde fındık kabuğunu bile doldurmayan sebepler var.Siz olsanız ne yapardınız bu yüzden boşanılır mı?
Ekimde 4 yıllık evli olacağım.Severek evlendim ve halen eşimi seviyorum.Zaman zaman bizimde tartışmalarımız oldu ama çok da büyütülecek şeyler değil di.Ama son zamanlarda sanki çok yaşlanmış hissediyorum kendimi ya da yorulmuş.Eşim titizdir ev sürekli temiz olsun ister ki ben de bu konuda hassasımdır ve gerekeni zaten yaparım ama örneğin hafta sonu bana kadın gelecekse ben bir hafta yıkar ütüler dolap içlerini düzenlerim yani evi değil ince işleri yaparak temizleğe hazırlanırım bana söylemediği laf kalmaz ev pis diye.Küçücük bir evim var çocuk yok akşamları 19 da eve geliriz sabah 7 de çıkarız düşünsenize bu ev ne kadar pis olabilir ki.Bende temizlik olduğunda kadın derki sen evim pis diyorsun abla ama bak yerleri sildiğim su bile kirlenmedi diye ki 1-1,5 ayda alırım kadını.Aslında eşim anlaşılması çok zor biridir ama çokda iyidir bana karşı hepi anlayışlı ve sevgi doluydu bugüne kadar ama artık öyle değil.Aslında yaklaşık 2 yıldır zor günler geçirdik.Beni sürekli bir kadının sorumluluğu olan işleri yapmamakla suçluyor.Evet saçımı süpürge eden biri değil ama kimse benim için evi pis yada kocası ütüsüz giyiniyor diyemez.Sürekli yaptığım her şeyi eleştiriyor yaptığım yemeği,temizliği,proğramı,giydiğimi yani gerekli gereksiz her şeyi.Aslında sülalede en aklı başında ve sosyal olan kendine güveni tam sürekli eğitimi için çabalayan ve aslında bu güçlü karakterimden dolayı da zor evleneceği düşünülen kişiydim ben.Ama şimdi eski benden eser kalmadı artık özgüvenimi kaybettim hiçbir şeye karar veremeyen sürekli mutsuz dolaşan biri oldum çıktım.
Para konusundada çok tartıştık zamanında eşimle çok para harcadığım için kızıyordu bana aslında bazı yönlerden haklı olduğunu gördüm ve çeki düzen verdim kendime ama yinede ona göre ayda 400-500 mly harcamam çok.Sürekli hesap soruyor yanlış anlaşılmasın oda harcamaz ve gerektiğinde oda hesabını koyar ortaya.Artık benimle ilgilenmez oldu beni mutlu edecek hiç bir şey yapmıyor ben proğramlar yapıyorum biraz değişiklik yaşayalım diye 2 yıldır tatile falanda gitmedik-o sürekli iş nedeniyle gidiyor ama -hafta sonları bir yerlere gidelim diye onu da kabul etmiyor.Denizi sevmiyor diye deniz tatili yapmak istemiyor ki ben çok severim.Para biriktiriyoruz ama bir ömürde para biriktirmekle geçmez ki arada insan kısa molalar vermeli diyorum ne gerek var diyor.Hani borcumuz falan olsa tamam diyeceğim ama...Offf ne bileyim anlatabildim mi derdimi çok mutsuzum aslında uzun lafın kısası eşim iyi bir insan ve onu seviyorum ama anlaşamıyoruz ben bu şekilde yaşamaktan mutsuzum ve gelecekten korkuyorum bu şekilde bir hayat sürmek de istemiyorum.Ne yapacağımı bilemiyorum.Çok uzun oldu kusura bakmayın ama daha yazmadığım bir sürü şey var.Bana akıl verin bu durumda yani sevdiğiniz biriyle evlisiniz ama mutsuzsunuz çünkü anlaşamıyorsunuz ve görünüşde fındık kabuğunu bile doldurmayan sebepler var.Siz olsanız ne yapardınız bu yüzden boşanılır mı?
Son düzenleme: