Kari koca evden çalışmak

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Peony24

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
19 Şubat 2023
68
71
34
Biz kocamla yıllardır evden freelance/ yazılımcı olarak çalışıyoruz. Şehir dışında yaşadığımız icin aileler vs pek misafirimiz olmuyor. Bu süreçte ben kendimi yemek yapmak konusunda pek gelistiremedim. Eşim benden önce sürekli dışarıdan yemeye alışmış ve annesinin yemeklerini de hic sevmez hiç aramaz. Evliliğimizin ilk yıllarında gece gündüz çok yoğun çalıştığım icin genelde hep dışarıdan soyledik veya biz dışarıda yedik. Simdi ben de iyice alıştım ve ikimiz de ev yemekleri yiyemiyoruz. O yemeyince ben de yiyemiyorum canım istemiyor Ben bazen hazirliyorum et yemekleri, salata corba pilav, pasta vs her seyi ama ertesi gün geliyor istemiyor. Yani bir türlü evden yapılabilecek seyleri yemek istemiyor ve sonra da surekli bana "yemek yapmayi bilmiyorsun" diye elestirip bazen cok ağır konusuyor. Kahvaltida bile yumurtali hicbir sey yemiyor, hamur isine aşırı karşı. Sonra da güzel birseyler hazirlayamiyorsun deyip söyleniyor. Aslında her seyi yapmak istiyorum, mutfak konusunda cok hevesliydim ama sürekli ayni evde yasadigimiz icin yemek hazirlamanin tüm asamalari gördüğü ve yemek kokularını duyduğu icin yapma diyor. Yağda kizartilacak şeyleri ve et yemeklerini balkonda piknik tüpüyle pisiriyorum eve koku girmesin diye. Bir de asla bana ne yiyebilecegini soylemez. Ben en son mecburen bir seye karar verdigimde de "ben sana bunu yerim dedim mi" der ama ne yemek istersin mesela dedigimde örnek bile veremez. Yıllardır bu yemek mevzusunu aşamadik ve ben çok mutsuz hissediyorum. Fikir verebilecek olanlar varsa cok sevinirim, şimdiden teşekkür ederim
 
Dışarıdan yemeye alışınca ev yemeği yemek gerçekten zorluyor. Ben de sizin gibi çalıştığım uzun yıllarda dışarıdan yemeye alışmıştım. Gebelikle aştım hatta bunu, mecburiyetten. Eşinize “madem beğenmiyorsun bir süre sen yap da görelim ne yemek istediğini” deyin. İkiniz de çalışıyorsunuz, neden sadece siz uğraşasınız? Çok iyi biliyorsa kendisi yapsın da görün bir, neymiş istediği.
 
Evde yemegin kokusunu aliyor diye yemiyor nasil bi bahanedir, buna nerden ikna ettiniz kendinizi ya. Cok begenmiyosa kendi yapsın. Ay ne sacma. Belli ki yiyesi yok bahsne uyduruyor, kendinizi kullandirmayin lutfen. Benim esim cogunlukla yemek secmez. Ilk evlendigimiz zamanlar pirasayi annemden gördüğüm gibi susuz kavrulmus sekilde pisirdim, cok da severim. Yedi bunu sulu ve pirincli yapsana boyle guzel olmamis dedi. Sonrs dediği gibi yaptim yok ya bu yine guzel olmamis anneminki gibi degil dedi. Ya annenin bi yemegi iyi yapabilme ihtimali mi var (gercekten kayinvalidem dunyanin en yemek yapamayan insani) , sen pirasa sevmiyorsun belli ki beni oyaliyorsun dedim, oyle galiba dedi. Kendi bile emin degil 😒 ben de bi daha onun istedigi gibi yapmadim mesela kendi sevdgim gibi yapip yiyorum. Baska sevmedigi ya da ben yaptigimda burun kivirdigi seyde de durum boyle. Ugrasmis pisirmisim jüri önüne cikarmiyorum valla, ya afiyetle yiyecek ya da hic konusmasin yani
 
Biz kocamla yıllardır evden freelance/ yazılımcı olarak çalışıyoruz. Şehir dışında yaşadığımız icin aileler vs pek misafirimiz olmuyor. Bu süreçte ben kendimi yemek yapmak konusunda pek gelistiremedim. Eşim benden önce sürekli dışarıdan yemeye alışmış ve annesinin yemeklerini de hic sevmez hiç aramaz. Evliliğimizin ilk yıllarında gece gündüz çok yoğun çalıştığım icin genelde hep dışarıdan soyledik veya biz dışarıda yedik. Simdi ben de iyice alıştım ve ikimiz de ev yemekleri yiyemiyoruz. O yemeyince ben de yiyemiyorum canım istemiyor Ben bazen hazirliyorum et yemekleri, salata corba pilav, pasta vs her seyi ama ertesi gün geliyor istemiyor. Yani bir türlü evden yapılabilecek seyleri yemek istemiyor ve sonra da surekli bana "yemek yapmayi bilmiyorsun" diye elestirip bazen cok ağır konusuyor. Kahvaltida bile yumurtali hicbir sey yemiyor, hamur isine aşırı karşı. Sonra da güzel birseyler hazirlayamiyorsun deyip söyleniyor. Aslında her seyi yapmak istiyorum, mutfak konusunda cok hevesliydim ama sürekli ayni evde yasadigimiz icin yemek hazirlamanin tüm asamalari gördüğü ve yemek kokularını duyduğu icin yapma diyor. Yağda kizartilacak şeyleri ve et yemeklerini balkonda piknik tüpüyle pisiriyorum eve koku girmesin diye. Bir de asla bana ne yiyebilecegini soylemez. Ben en son mecburen bir seye karar verdigimde de "ben sana bunu yerim dedim mi" der ama ne yemek istersin mesela dedigimde örnek bile veremez. Yıllardır bu yemek mevzusunu aşamadik ve ben çok mutsuz hissediyorum. Fikir verebilecek olanlar varsa cok sevinirim, şimdiden teşekkür ederim

Yağda kizartilacak şeyleri ve et yemeklerini balkonda piknik tüpüyle pisiriyorum eve koku girmesin diye.

Kendi eviniz kokmasın ve kocanız rahatsız olmasın diye; balkonda kızartma ve et yemekleri pişirerek komşularınızı rahatsız ediyor ve belki de evine et alamayan onlarca insanın da canını çektirip, hakkına giriyorsunuz.

Öncelikle yemeklerinizi, evlerimizde yemek yapılmak için tasarlanmış olan mutfağınızda yapmanızı öneririm.

Eşiniz yetişkin bir birey. Hergün dışarıdan yemek alacak kadar parası olduğu ve kendi istemediği veya o yemekler nedeniyle bir sağlık sorunu yaşamadığı sürece; mevcut alışkanlığını bırakmayacaktır.
 
Kendi eviniz kokmasın ve kocanız rahatsız olmasın diye; balkonda kızartma ve et yemekleri pişirerek komşularınızı rahatsız ediyor ve belki de evine et alamayan onlarca insanın da canını çektirip, hakkına giriyorsunuz.

Öncelikle yemeklerinizi, evlerimizde yemek yapılmak için tasarlanmış olan mutfağınızda yapmanızı öneririm.

Eşiniz yetişkin bir birey. Hergün dışarıdan yemek alacak kadar parası olduğu ve kendi istemediği veya o yemekler nedeniyle bir sağlık sorunu yaşamadığı sürece; mevcut alışkanlığını bırakmayacaktır.
Apartmanda oturmuyoruz o yuzden balkonumda pisirebiliyorum, komsularim her hafta bahcelerinde mangal yapiyor o yuzden kimsenin kokudan dolayi hakkina girdiğimi düşünmüyorum, üstelik apartmanda yaşadığımız yıllarda alt veya üst komsularin yemek kokulari aspiratör bacalarindan hep gelirdi, kendi mutfağımda oturduğum halde duyulurdu. Yani benim derdim anliyorum çok geleneksek herkese uyan bir durum değil, eğer eşleriniz veya siz eve belli bir saatte gelip, yemek düzeniniz oluyorsa kıymetini bilin. Düzensiz iş saatleri arasında evde bir yemek düzeni oturtmaya çalışmak yıllarca sadece beni yordu. En son çareyi buradan fikir istemekte buldum.
 
Adama aşırı gıcık oldum ben ya. Yemek işi niye sizde onu anlamadım . Eşinizin ebeveyni değilsiniz siz . Madem ikiniz de evdesiniz , acıkınca mutfağa girilir beraber yemek yapılır. O da siz de kendi damak tadınıza göre ortaya bir şeyler çıkarırsınız. Adam hiç katkıda bulunmuyor tabi istediği gibi olmaz yemekler . Ne diye buraya soracak kadar üzülüyorsunuz ki. Kendi istediğiniz şeyleri yapın ortaya koyun yemek isteyen yer istemeyen kendi bilir. Onun problemini üstlenmeyin lütfen
 
Evde yemegin kokusunu aliyor diye yemiyor nasil bi bahanedir, buna nerden ikna ettiniz kendinizi ya. Cok begenmiyosa kendi yapsın. Ay ne sacma. Belli ki yiyesi yok bahsne uyduruyor, kendinizi kullandirmayin lutfen. Benim esim cogunlukla yemek secmez. Ilk evlendigimiz zamanlar pirasayi annemden gördüğüm gibi susuz kavrulmus sekilde pisirdim, cok da severim. Yedi bunu sulu ve pirincli yapsana boyle guzel olmamis dedi. Sonrs dediği gibi yaptim yok ya bu yine guzel olmamis anneminki gibi degil dedi. Ya annenin bi yemegi iyi yapabilme ihtimali mi var (gercekten kayinvalidem dunyanin en yemek yapamayan insani) , sen pirasa sevmiyorsun belli ki beni oyaliyorsun dedim, oyle galiba dedi. Kendi bile emin degil 😒 ben de bi daha onun istedigi gibi yapmadim mesela kendi sevdgim gibi yapip yiyorum. Baska sevmedigi ya da ben yaptigimda burun kivirdigi seyde de durum boyle. Ugrasmis pisirmisim jüri önüne cikarmiyorum valla, ya afiyetle yiyecek ya da hic konusmasin yani
Cok teşekkür ederim yorumunuz için, ben pırasayı dediğiniz gibi iki türlü de yapiyorum ama anladığım kadarıyla kocam benim dışımda herkesin bu yemekleri çok guzel yaptığına inaniyor. Sanki dünyada bir tek onun annesi ve ben yemek yapamiyoruz. Ben evde kebaplar yapabilen biri degilim ki. Anlıyorum o tür kebap, döner gibi yiyecekler dışarıdan soylenir ama evde yapilabilecekler de bellidir tahmin edeceğiniz üzere. Taze fasulye yemez, bulgur pilavi yemez, hele tavuklu vs sulu yemek yıllardır ağzına sürmedi. Bense yıllardır kendi annemden bu tarz ev yemekleri gördüm, basit, zeytinyaglilar ve klasik et yemekleri. Ama bizim evimizde mutfağa ben öncülük edemiyorum, bunlara karar verdim bu akşam icin diyemiyorum çünkü daha en başında vaz geçiriyor. "Hiç yapma dışarıdan söyleyelim" lafı aslında duymasi cok guzel ama benim durumumda cok kırıcı olabiliyor.
 
Yese de yemese de kendiniz için istikrarlı şekilde yapın sadece siz yiyin.
Bir,iki, üç belki on beş gün sonra illa ki yer.
Benim erkek arkadaşım da benim tam tersim besleniyor ben ot manyağıyım o et/tavuk/balık. Ortak tek sevdiğimiz şey makarna. Adamın tavuk sote içindeki bibere bile tahammülü yok pişmiş sebze yiyemiyor. Bir de tek öğün besleniyor garip bir midesi var. Abur cubur manyağı. Yemek düşünürken içten içe sinir krizi geçiriyorum çünkü ya tokum diyecek yemeyecek yada pişirdiğim şeyi sevmeyecek sizi kısmen anlıyorum. Canım börek çekerse yapıp atıyorum fırına o an yemese bile gece uyku sersemi kalkıp yiyor yarı uyanık şekilde.
İlerde ne yaparım bilmiyorum ama nereye kadar direnebilir ki?
 
Yese de yemese de kendiniz için istikrarlı şekilde yapın sadece siz yiyin.
Bir,iki, üç belki on beş gün sonra illa ki yer.
Benim erkek arkadaşım da benim tam tersim besleniyor ben ot manyağıyım o et/tavuk/balık. Ortak tek sevdiğimiz şey makarna. Adamın tavuk sote içindeki bibere bile tahammülü yok pişmiş sebze yiyemiyor. Bir de tek öğün besleniyor garip bir midesi var. Abur cubur manyağı. Yemek düşünürken içten içe sinir krizi geçiriyorum çünkü ya tokum diyecek yemeyecek yada pişirdiğim şeyi sevmeyecek sizi kısmen anlıyorum. Canım börek çekerse yapıp atıyorum fırına o an yemese bile gece uyku sersemi kalkıp yiyor yarı uyanık şekilde.
İlerde ne yaparım bilmiyorum ama nereye kadar direnebilir ki?
 
Resmen çocuk gibi yedirmeye uğraşıyorsunuz. Bence nasıl başlarsa öyle gidiyor ben yemeği seçtirmiyorum önüne ne koyuyorsam yemek zorunda ne yapacağımı sormam bile biraz katıyım yemek konusunda ve yemeğime laf ettirmiyorum suratım beğenmiyosan iyi yeme o zaman tarzında😬
 
Önceleri ayni öyle yapiyordum ben sahsen hamur işi, poğaça, kurabiye vs cok severim ve en azindan kendim icin hem de öğrenmek icin yapmaya calistim bir sure. Sonradan da bana kilo aldiracak seyler yapiyorsun diyor ne yapmalıyım şaşırdım
 
Önceleri ayni öyle yapiyordum ben sahsen hamur işi, poğaça, kurabiye vs cok severim ve en azindan kendim icin hem de öğrenmek icin yapmaya calistim bir sure. Sonradan da bana kilo aldiracak seyler yapiyorsun diyor ne yapmalıyım şaşırdım

Kendi yaptığınızı yemeniz ve ona dışarıdan yemek yerken katılmamanız bir sorun teşkil etmiyorsa ilişkinizde tartışma vs gibi bence bireysel takılın.

Çok basit gibi görünen lakin çok can sıkıcı bir konu bu yemek konusu. Ayda bir haftada bir değil ki her gün birden fazla kez uğraşmak zorunda olduğumuz bir şey. Ben saldım beraberken bir kere soruyorum yemeyecegim derse yada cevap yoksa kafama göre onunda gece uyanıp yiyebileceği kadar hazırlayıp bırakıyorum. (Kan şekeri düşene kadar aç beklediği için uyandığında ne yediğini gözü görmüyor sebze bile yapsam yer belki.)
Bizimkinin sorunu annesinden kaynaklı peşinden tabakla çok koşmuş kadın. Başta bende ısrarlar ettim şunu yapayım böyle yiyelim vs yok değişmiyor kendi haline bırakınca en azından kafam rahatladı.
 
Kendi yaptığınızı yemeniz ve ona dışarıdan yemek yerken katılmamanız bir sorun teşkil etmiyorsa ilişkinizde tartışma vs gibi bence bireysel takılın.

Çok basit gibi görünen lakin çok can sıkıcı bir konu bu yemek konusu. Ayda bir haftada bir değil ki her gün birden fazla kez uğraşmak zorunda olduğumuz bir şey. Ben saldım beraberken bir kere soruyorum yemeyecegim derse yada cevap yoksa kafama göre onunda gece uyanıp yiyebileceği kadar hazırlayıp bırakıyorum. (Kan şekeri düşene kadar aç beklediği için uyandığında ne yediğini gözü görmüyor sebze bile yapsam yer belki.)
Bizimkinin sorunu annesinden kaynaklı peşinden tabakla çok koşmuş kadın. Başta bende ısrarlar ettim şunu yapayım böyle yiyelim vs yok değişmiyor kendi haline bırakınca en azından kafam rahatladı.
Bir sure ben de oyle deneyeyim diyeceğim ama kendisi kilo vermeye çalışıyor, biz de salata yoğurtlu vs yiyoruz. Ben onun hatri için yiyorum bu sekilde ama o kalkip salatan bile guzel olmuyor restoranlardaki gibi degil (mesela mado, tavuk dunyasi vs) ben gayet de yiyebiliyorum ama onun standartları cok yükselmiş, Michelin şefleri gelse ancak begeneceksin diyorum benim de elimden gelen bu. Sonra da kendimi geliştirmiyorum diye yine suçlu ben oluyorum. Normalde esimle aramizda hicbir sorun yok cok şükür ama yemek meselesi her gün karsimda, mutfaga girmeye korkar oldum
 
Biz kocamla yıllardır evden freelance/ yazılımcı olarak çalışıyoruz. Şehir dışında yaşadığımız icin aileler vs pek misafirimiz olmuyor. Bu süreçte ben kendimi yemek yapmak konusunda pek gelistiremedim. Eşim benden önce sürekli dışarıdan yemeye alışmış ve annesinin yemeklerini de hic sevmez hiç aramaz. Evliliğimizin ilk yıllarında gece gündüz çok yoğun çalıştığım icin genelde hep dışarıdan soyledik veya biz dışarıda yedik. Simdi ben de iyice alıştım ve ikimiz de ev yemekleri yiyemiyoruz. O yemeyince ben de yiyemiyorum canım istemiyor Ben bazen hazirliyorum et yemekleri, salata corba pilav, pasta vs her seyi ama ertesi gün geliyor istemiyor. Yani bir türlü evden yapılabilecek seyleri yemek istemiyor ve sonra da surekli bana "yemek yapmayi bilmiyorsun" diye elestirip bazen cok ağır konusuyor. Kahvaltida bile yumurtali hicbir sey yemiyor, hamur isine aşırı karşı. Sonra da güzel birseyler hazirlayamiyorsun deyip söyleniyor. Aslında her seyi yapmak istiyorum, mutfak konusunda cok hevesliydim ama sürekli ayni evde yasadigimiz icin yemek hazirlamanin tüm asamalari gördüğü ve yemek kokularını duyduğu icin yapma diyor. Yağda kizartilacak şeyleri ve et yemeklerini balkonda piknik tüpüyle pisiriyorum eve koku girmesin diye. Bir de asla bana ne yiyebilecegini soylemez. Ben en son mecburen bir seye karar verdigimde de "ben sana bunu yerim dedim mi" der ama ne yemek istersin mesela dedigimde örnek bile veremez. Yıllardır bu yemek mevzusunu aşamadik ve ben çok mutsuz hissediyorum. Fikir verebilecek olanlar varsa cok sevinirim, şimdiden teşekkür ederim
Eşiniz bencil üstüne de terbiyesiz
Siz düzenli olarak kendinize pişirin ve yiyin
Dışarıdan yemekle sağlığınızdan olursunuz o da belki zamanla alışır. Çorbasız, sebzesiz ömür mü geçer. Sindirim sistemi kanserleri hazır yemeklerden, sağlıksız beslenmeden oluyor. Kendi sağlığınızı düşünün o da ne istiyorsa onu yesin
 
Ben de ev yemeklerini sevmem eşim de çok düşkün değil biz döner, pizza, tantuni, lahmacun, kebap vb. Bunları evde yapıyoruz. Daha sağlıklı ve uygun fiyata geliyor.
 
Siz yapabiliyorsunuz önce bunu kabullenin.herkes herşeyi sevmeyebilir. eşiniz seçici bu sizinle alakalı değil. kendinizi yetersiz görmeyin.yemeği kendinize yapın eşiniz beğenecek diye değil yemek yerse yesin bunu kendinize sorun yapmayın.ev ikinizin iki tarafında esnek olması gerek tek kişinin istediği şekilde yürümez.çok düşünmeyin kendiniz için yaşama bakı.eşiniz sizin onu kabulendiginiz gibi kabullenmesi gerek bir ömür böyle geçmez birikir bir yerde patlama yaşarsınız.
 
Siz sadece kendinize kadar yapın ve güzelce yiyin. O da bir zahmet öğrensin kendi için yemek hazırlamayı. Ağır konuşana siz de ağır konuşun.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X