Bence siz kafayı bozmuşsunuz.
Bu düşünceler kesinlikle normal değil.
Benim de sizin gibi , yakın yaşlarda bir ablam var. İkimiz de otuzlarimizdayiz, evden ayri okuduk, birbirimize gittik geldik...bunca sene birbirimize asla böyle saçma cumleler kurmadik. Benim telefonumu karıştıracak ya da böyle saçma sapan konuşacak bir ablam olsa herhalde hayatımın her ayrıntısını gizlerdim. Boyle olmaya devam edersen kardeşin de her adımını senden gizleyecek.
Düşünmemeye çalış diyeceğim ama bu normal bir kafa yapısı değil, belli ki istemesen düşünüyorsun, anksiyete sahibisin .
Lisedeyken bir kere ablam 'okuldan kacacagim' dedi, önden bilgilendirdi beni. Deli gibi stres olmuştum ya şöyle olursa ya böyle olursa diye. Ama çok küçüktüm ve endiselenmek için haklı sebebim vardı . O tür bir endişenin sizin hayatinizin orta yerinde olduğunu düşününce..
Cidden korkunç
Kendinize iyilik için bence bir psikiyatre gidin, anksiyete bozukluğunuz ile ilgili bir ilaç kullanın (benim de bir çeşit fobim vardı yaşam kalitemi etkieleyn,birkaç ay ilaç kullandım ve geçti, on yildir da nuksetmedi) yani , belki de vücudunuzda bir maddenin eksikliğindendir bu anksiyiteleriniz. Doktora gdiip kurtulmak varken bu hislerle yaşanır mı??? Yazık değil mi size?
Ayrıca anksiyite devamlı yeni sekillerde ortaya çıkabilir. Bugün kardeşinizin cinsel organına takıldıniz, yarın babam annemi aldatıyor mu takilirsiniz, öteki gün sevgilim yalan mı söyledi takilirsiniz,sonrasında çocuğunuz olur her an ölecekmiş gibi endişe duyarsınız ... Anksiyite ile yitip giden bir omrunuz olur, çok acı.
Yerinizde olsam koşa koşa psikiyatr randevusu alirdm