Sizinle ilgili sıkıntıları var net , ben karşıma alır konuşurdum güzelce...Kızlar benim bir kız kardeşim var. Benden 4 yaş küçük. Üniversite öğrencisi. Bir araya geldiğimiz zamanlarda bana karşı aşırı negatif davranıyor. Mesela ortam oluyor aile içinde ve ben konuşunca suratını öyle bir hale sokuyor ki. Sanki kendimi böcekmişim gibi hissediyorum. Her şeye küsüyor, bağırıyor. Yeter bıktım senden defolup gitmek istiyorum diye sinir krizi bile geçirdi. Hemde ne yüzünden biliyor musunuz? Temizlik. Böyle boktan bi konudan. Geçen gün de baktım kitap okuyor ama altını çizerek. Bende takıldım ona. Sen kitapları altını çizerek mi okuyorsun, gelecek nesillere de kalmasın mı? Çok bencilce bence falan diye ama hani suratımı görseniz tamamen takılıyorum. Bu başladı bana senin hayatın romanlardan ibaret olduğu için anlamazsın tabi felsefe kitaplarından. Kimseyi de ilgilendirmez istersem kitabı parçalar o parçaları yer yutarım diye. Ama öyle hararetli ki anlatamam. Evlenip defolup gidicem zaten şunun şurasında ne kaldı? Bilmem ki bir kere gelsin ben otururken bi laf atsın, bi öpsün, takılsın. Asla. Ama benim kanım kaynar gider öper koklar takılırım. Ne bilim kişiliği öyle desem elaleme karşı iyi. Arkadaşlarıyla bir iki kez mesajlarını gördüm hani inanamadım öyle böyle sevgi cümleleri değil. Ölüp bitmiş arkadaşlarına. Kişiliği öyle desem değil yani. Üzülüyorum. Artık çocuk yaşta değil. Ben kardeşliğimiz bu kadar sallantıda olsun istemiyorum. İkimizde aile kurduğumuzda birbirine yaslanan iki sıkı kardeş olarak devam edelim istiyorum. Onun da akıl etmesi gerekmez mi? İt köpek muamelesi gösteriyor kendimi sorgulamaktan bıktım. Üç gündür konuşmuyoruz. Ne yapmalıyım?
Ya bakıyorum iki kardeşin arasında olan şeylerden daha fazlası yok. İlk çocuk olmanın ezikliğini ailede hep yaşadım. Ama ne ben ne de ailem asla onu hiçbir şeyden geri bırakmadık. Anlamıyorum kimse mükemmel değildir benim de vardır hatalarım ama o da mükemmel değil ve benim onu alıp canımın içine sokarcasına sevme isteğime karşı o nasıl bu şekilde davraniyor anlamıyorum. Sanki yuvasını mı yıktım? Bi hatam olduysa bile bunca sene hiç mi erimez insanın gönlü? Nedir yani anlamıyorum. Kendisiyle defalarca konuştum ama yok.Bişey yaşadınız mı öncesinde ne biliyim çok istediği bişey sizin fikriniz yüzünden olmamış gibi vs ? Hep mi böyleydi?
Sen kitapları altını çizerek mi okuyorsun, gelecek nesillere de kalmasın mı? Çok bencilce
Biraz anne babanızın onun yanında size olan tavırları da önemli. Eşit tutup değerli hissettirince kardeşler de birbirine değer veriyor, bağları kuvvetli oluyor.Ya bakıyorum iki kardeşin arasında olan şeylerden daha fazlası yok. İlk çocuk olmanın ezikliğini ailede hep yaşadım. Ama ne ben ne de ailem asla onu hiçbir şeyden geri bırakmadık. Anlamıyorum kimse mükemmel değildir benim de vardır hatalarım ama o da mükemmel değil ve benim onu alıp canımın içine sokarcasına sevme isteğime karşı o nasıl bu şekilde davraniyor anlamıyorum. Sanki yuvasını mı yıktım? Bi hatam olduysa bile bunca sene hiç mi erimez insanın gönlü? Nedir yani anlamıyorum. Kendisiyle defalarca konuştum ama yok.
İstersem parçalar yerim diyen kardeş benim bizdeKızlar benim bir kız kardeşim var. Benden 4 yaş küçük. Üniversite öğrencisi. Bir araya geldiğimiz zamanlarda bana karşı aşırı negatif davranıyor. Mesela ortam oluyor aile içinde ve ben konuşunca suratını öyle bir hale sokuyor ki. Sanki kendimi böcekmişim gibi hissediyorum. Her şeye küsüyor, bağırıyor. Yeter bıktım senden defolup gitmek istiyorum diye sinir krizi bile geçirdi. Hemde ne yüzünden biliyor musunuz? Temizlik. Böyle boktan bi konudan. Geçen gün de baktım kitap okuyor ama altını çizerek. Bende takıldım ona. Sen kitapları altını çizerek mi okuyorsun, gelecek nesillere de kalmasın mı? Çok bencilce bence falan diye ama hani suratımı görseniz tamamen takılıyorum. Bu başladı bana senin hayatın romanlardan ibaret olduğu için anlamazsın tabi felsefe kitaplarından. Kimseyi de ilgilendirmez istersem kitabı parçalar o parçaları yer yutarım diye. Ama öyle hararetli ki anlatamam. Evlenip defolup gidicem zaten şunun şurasında ne kaldı? Bilmem ki bir kere gelsin ben otururken bi laf atsın, bi öpsün, takılsın. Asla. Ama benim kanım kaynar gider öper koklar takılırım. Ne bilim kişiliği öyle desem elaleme karşı iyi. Arkadaşlarıyla bir iki kez mesajlarını gördüm hani inanamadım öyle böyle sevgi cümleleri değil. Ölüp bitmiş arkadaşlarına. Kişiliği öyle desem değil yani. Üzülüyorum. Artık çocuk yaşta değil. Ben kardeşliğimiz bu kadar sallantıda olsun istemiyorum. İkimizde aile kurduğumuzda birbirine yaslanan iki sıkı kardeş olarak devam edelim istiyorum. Onun da akıl etmesi gerekmez mi? İt köpek muamelesi gösteriyor kendimi sorgulamaktan bıktım. Üç gündür konuşmuyoruz. Ne yapmalıyım?
benim onu alıp canımın içine sokarcasına sevme isteğime karşı o nasıl bu şekilde davraniyor anlamıyorum.
Bu bence daha ilginç.Ama benim kanım kaynar gider öper koklar takılırım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?