Ben onu öyle sevdim ki ‘Hadi ölelim!’ dese neden diye sormaz, ‘Seninle her şeye varım!’ derdim.
Karşısında durup saatlerce onu izleyebilirdim.
Baktıkça umut dolardı içim. Hiç kıpırdamadan bir insana bakmakla bile mutlu olunur mu?
Ben oluyordum.
Herkes birbirini yenebilir artık,herkes bir kapıyı çarpıp gidebilir.Herkes dün gülümsediğine bugün öfkesini kusabilir.O sokaktan bir daha geçmemek için kendine sözler verebilir ama yeter ki kırgınlığınız hafiflediğinde,öfkeniz bittiğinde birbirinizi neden sevdiğinizi hatırlayın.
"Bazı şeyler geçmişte kalır, yeniden karşına alıp da oturtamazsın. O cümleyi kursaydın değiştiremezdin, bir şey daha yapsaydın da olduramazdın. Bazı şeyleri kurtaramazsın. Senaryo bu, yitirmek zorundasın."
“Her sevgi affedemez her şeyi. Çok sevmek ilaç olmaya yetmez bazen. Öyle ki, çok sevdiği için enkaz altında kalır insan. Sırf sevdiği için yanabilir. Sevgi, acıdır. Sevmek, yangın yeri.”