Teşekkür ederim. Darısı başına bir adım at yeterBayılıyorum cesur kadınlara.
Yolun açık olsun güzel kardeşim.
Darısı bana amin
Bende aynını yaptım.memlekette ücretli ogtetmrnlik 4 sene yaptim.bi düzenim olmalı kendi hayatımı kurmaliyim diyip çıkıp İzmir'e geldim.cok şükür ki gelmişim özel eğitim öğretmeniyim bı kurumda calisiyorum bu şehirde evlendim.mutluyum huzurluyum çok şükür bin şükür Rabbime.ama ilk aylar çok zorlandım ama pes etmedim.darisi isteyen herkesin başınaBuraya hep ailemle ve erkek arkadasimla ilgili sorunlarımı yazardım. Hayatım yoluna girerse yazacağım demiştim. Mune burasi bdv diye banlamadan yazıp gidicemKpssnin ertesi günü az bir parayla atlayıp geldim üniversite okudugum şehire hic tanimadigim bir kıza ev arkadaşı oldum. Birtakım sorunlar olsa da iyi anlaşıyoruz şükür. Uzun süreli erkek arkadasimdan ayrildim çok üzüldüm onun üzülmesine daha da üzüldüm, yeni erkek arkadas yaptım ondan da ayrildim bana değer vermiyor diye. 3 haftadir deli gibi iş arayıp bulamıyordum. Bir kursa katılıp anlaştığım kurumla çalismam gerekiyordu(su an ücrersiz izindeyim). Ama kurs duyurusu bir türlü gelmedi hala beklemedeyiz tabi fiilen hic calismadigim sigortam hiç yatmadığı icin kçö , issizlik maasi vs... yok. Bu sırada sehir merkezinde evime cok yakın bir yerde ücretli öğretmenlik çıktı sgk girisim var diye maalesef yapamazsiniz dediler.Halk eğitim kurslarından dönüş alamadım.Bir-iki tane özel ders ayarlayacaktim son anda vazgeçtik dediler. Kredi kartı başvurularım reddedildi. Köpegimi yanıma aldım geldigimizden beri veterinerden cikamıyoruz hastalığı nüksetti mama değiştirdik derken son paramı da ona harcadım. Ev arkadaşımın her masrafini sevgilisi ödüyor beni de pikniğe,yemeğe, kahveye,tatile vs.. çağırıyor ben başkasına hesap ödetmem diye gitmiyorum içten içe de özeniyorum. Ailemden de para istemek istemiyordum. bu arada ailemde ikide bir ne zaman geleceksin diye soruyordu iyice umutsuzluğa kapılmıştım,herhalde ailemin yanına dönmek zorunda kalıcam diye ama inat ettim gerekirse garsonluk yapacak günlük 30 liraya calisacak genede eve dönmeyecektim.En kötü kader bile oradan iyidir dedim. Gecen gün facebookta bir ilan gördüm otizmli bir öğrenciye gölge öğretmen aranıyor diye mail adresine cvmi attım cevap gelmedi bu da olmadı derken dün bir telefon aldım bugün aileyle görüştük anlaştık. Anlaştığımız ücret saate vurunca düşük aslında 2000 ama yol masrafım olmayacak aile çok anlayışlı çok bilinçli yaşadığım şehir çok kücük kira uygun faturalar az. Hatta aile onlarla kalmamı bile teklif etti. İlk haftaligimi peşin verdiler. Hafta hafta pesin vericez dediler. Diğer kurumda baslayana kadar burada çalışacağım. Artık o ataerkil eve dönmek yok. Allah düşürmesin yolumu. İyiyiz hoşuz ama telefondan iyiyiz artık bana baskı kuramıyorlar. Düşünsenize yarın bir uyanıyorsunuz bugün ne canımı sıkacak,abim nasıl elestirecek,annem abini üzme diyecek mi ,babam ders çalış diyecek mi, acaba ailem ne der diye düşünmenize gerek kalmamış. Herkese nasip olur umarım. Asla pes etmeyin mutsuz olduğunuz ortamdan kaçın bir süre dibi görseniz de tünelin sonunda ışık var.
Yolun apaydinlik olsunBuraya hep ailemle ve erkek arkadasimla ilgili sorunlarımı yazardım. Hayatım yoluna girerse yazacağım demiştim. Mune burasi bdv diye banlamadan yazıp gidicemKpssnin ertesi günü az bir parayla atlayıp geldim üniversite okudugum şehire hic tanimadigim bir kıza ev arkadaşı oldum. Birtakım sorunlar olsa da iyi anlaşıyoruz şükür. Uzun süreli erkek arkadasimdan ayrildim çok üzüldüm onun üzülmesine daha da üzüldüm, yeni erkek arkadas yaptım ondan da ayrildim bana değer vermiyor diye. 3 haftadir deli gibi iş arayıp bulamıyordum. Bir kursa katılıp anlaştığım kurumla çalismam gerekiyordu(su an ücrersiz izindeyim). Ama kurs duyurusu bir türlü gelmedi hala beklemedeyiz tabi fiilen hic calismadigim sigortam hiç yatmadığı icin kçö , issizlik maasi vs... yok. Bu sırada sehir merkezinde evime cok yakın bir yerde ücretli öğretmenlik çıktı sgk girisim var diye maalesef yapamazsiniz dediler.Halk eğitim kurslarından dönüş alamadım.Bir-iki tane özel ders ayarlayacaktim son anda vazgeçtik dediler. Kredi kartı başvurularım reddedildi. Köpegimi yanıma aldım geldigimizden beri veterinerden cikamıyoruz hastalığı nüksetti mama değiştirdik derken son paramı da ona harcadım. Ev arkadaşımın her masrafini sevgilisi ödüyor beni de pikniğe,yemeğe, kahveye,tatile vs.. çağırıyor ben başkasına hesap ödetmem diye gitmiyorum içten içe de özeniyorum. Ailemden de para istemek istemiyordum. bu arada ailemde ikide bir ne zaman geleceksin diye soruyordu iyice umutsuzluğa kapılmıştım,herhalde ailemin yanına dönmek zorunda kalıcam diye ama inat ettim gerekirse garsonluk yapacak günlük 30 liraya calisacak genede eve dönmeyecektim.En kötü kader bile oradan iyidir dedim. Gecen gün facebookta bir ilan gördüm otizmli bir öğrenciye gölge öğretmen aranıyor diye mail adresine cvmi attım cevap gelmedi bu da olmadı derken dün bir telefon aldım bugün aileyle görüştük anlaştık. Anlaştığımız ücret saate vurunca düşük aslında 2000 ama yol masrafım olmayacak aile çok anlayışlı çok bilinçli yaşadığım şehir çok kücük kira uygun faturalar az. Hatta aile onlarla kalmamı bile teklif etti. İlk haftaligimi peşin verdiler. Hafta hafta pesin vericez dediler. Diğer kurumda baslayana kadar burada çalışacağım. Artık o ataerkil eve dönmek yok. Allah düşürmesin yolumu. İyiyiz hoşuz ama telefondan iyiyiz artık bana baskı kuramıyorlar. Düşünsenize yarın bir uyanıyorsunuz bugün ne canımı sıkacak,abim nasıl elestirecek,annem abini üzme diyecek mi ,babam ders çalış diyecek mi, acaba ailem ne der diye düşünmenize gerek kalmamış. Herkese nasip olur umarım. Asla pes etmeyin mutsuz olduğunuz ortamdan kaçın bir süre dibi görseniz de tünelin sonunda ışık var.
Buraya hep ailemle ve erkek arkadasimla ilgili sorunlarımı yazardım. Hayatım yoluna girerse yazacağım demiştim. Mune burasi bdv diye banlamadan yazıp gidicemKpssnin ertesi günü az bir parayla atlayıp geldim üniversite okudugum şehire hic tanimadigim bir kıza ev arkadaşı oldum. Birtakım sorunlar olsa da iyi anlaşıyoruz şükür. Uzun süreli erkek arkadasimdan ayrildim çok üzüldüm onun üzülmesine daha da üzüldüm, yeni erkek arkadas yaptım ondan da ayrildim bana değer vermiyor diye. 3 haftadir deli gibi iş arayıp bulamıyordum. Bir kursa katılıp anlaştığım kurumla çalismam gerekiyordu(su an ücrersiz izindeyim). Ama kurs duyurusu bir türlü gelmedi hala beklemedeyiz tabi fiilen hic calismadigim sigortam hiç yatmadığı icin kçö , issizlik maasi vs... yok. Bu sırada sehir merkezinde evime cok yakın bir yerde ücretli öğretmenlik çıktı sgk girisim var diye maalesef yapamazsiniz dediler.Halk eğitim kurslarından dönüş alamadım.Bir-iki tane özel ders ayarlayacaktim son anda vazgeçtik dediler. Kredi kartı başvurularım reddedildi. Köpegimi yanıma aldım geldigimizden beri veterinerden cikamıyoruz hastalığı nüksetti mama değiştirdik derken son paramı da ona harcadım. Ev arkadaşımın her masrafini sevgilisi ödüyor beni de pikniğe,yemeğe, kahveye,tatile vs.. çağırıyor ben başkasına hesap ödetmem diye gitmiyorum içten içe de özeniyorum. Ailemden de para istemek istemiyordum. bu arada ailemde ikide bir ne zaman geleceksin diye soruyordu iyice umutsuzluğa kapılmıştım,herhalde ailemin yanına dönmek zorunda kalıcam diye ama inat ettim gerekirse garsonluk yapacak günlük 30 liraya calisacak genede eve dönmeyecektim.En kötü kader bile oradan iyidir dedim. Gecen gün facebookta bir ilan gördüm otizmli bir öğrenciye gölge öğretmen aranıyor diye mail adresine cvmi attım cevap gelmedi bu da olmadı derken dün bir telefon aldım bugün aileyle görüştük anlaştık. Anlaştığımız ücret saate vurunca düşük aslında 2000 ama yol masrafım olmayacak aile çok anlayışlı çok bilinçli yaşadığım şehir çok kücük kira uygun faturalar az. Hatta aile onlarla kalmamı bile teklif etti. İlk haftaligimi peşin verdiler. Hafta hafta pesin vericez dediler. Diğer kurumda baslayana kadar burada çalışacağım. Artık o ataerkil eve dönmek yok. Allah düşürmesin yolumu. İyiyiz hoşuz ama telefondan iyiyiz artık bana baskı kuramıyorlar. Düşünsenize yarın bir uyanıyorsunuz bugün ne canımı sıkacak,abim nasıl elestirecek,annem abini üzme diyecek mi ,babam ders çalış diyecek mi, acaba ailem ne der diye düşünmenize gerek kalmamış. Herkese nasip olur umarım. Asla pes etmeyin mutsuz olduğunuz ortamdan kaçın bir süre dibi görseniz de tünelin sonunda ışık var.