İnsanların sürekli hayatıma müdahil olmasından biktim!
Yapı olarak sessiz sakin bir insanım yeri geldiği zaman konusur, insanlarla konuştuğum zaman eğlenceliyimdir guleriz iyi vakit geçiririz bu yüzden sevilirim.ama etrafim çok kalabalık evde olurum misafir olur, komsu olur olurda olur yani...artik bi yerden sonra sıkıliyorum yalniz kalmak istiyorum.yalnız kalmayı seven biriyim canım sıkılmaz kafa dinlemeyi severim. Daha çok insanlarla haşir neşir olmak canimi sıkıyor.
Sürekli arkadaşım arar bazen cevap vermem telefona ama israrla arar.bugün cevap vermezsem ya da reddedersem yine israrla arar. Vakit geçirelim şöyle yapalım boyle yapalımdiye. Bende kabul ederim ama isteksiz olunca bunaliyorum sadece dinliyorum konusasim gelmiyor.ama bakıyorum ben mesafeli durdukça cevremdekiler benim hayatima daha çok müdahil. Benim yerime planlar yapıyorlar.
Hatta artık şöyle ki ;bazen yalnız bırakılmak için arkadaslarımı aramam msjlarina cevap vermem bir müddet yalnız bırakılmak için ama inatla israrla Ararlar.Gorusmek isterler. Dikkat ettim hic benim arama mı beklemezler.
Sizlere çok basit gelecek ama bu yüzden 2 yıldır yaşadığım ili değiştirmeyi düşünüyorum. Cunku rahat degilim sakinlige ihtiyac duyorum.bu anormal bir durum mu bilmiyorum ama sesizlige ihtiyac duyorum.hergun başka yerde yasama fikrini düşünüyorum.
Önümde bir iş imkânı var. Erkek arkadaşım ailem destekliyor.
Pişman olmaktan korkuyorum ama huzuru arıyorum.
İçimi dökmek istedim sadece.
Sevilmek,ilgi görmek neden can sıkar ki ? Şu dünyada kaç kişi bu lükse sahiptir bilemem.
Ama bende diyorum bazen şöyle bir haftalığına kimsenin olmadığı yerlere gitsem kafamı dinlesem diye.
Her gün en az iki doz yalnızlık alamazsa depresifleşen bi insan olarak, durumun bana garip falan gelmedi.
Aksine ortamını değiştirmeyi düşünmen neden iki sene sürmüş, o garip geldi.
İnsanların sürekli hayatıma müdahil olmasından biktim!
Yapı olarak sessiz sakin bir insanım yeri geldiği zaman konusur, insanlarla konuştuğum zaman eğlenceliyimdir guleriz iyi vakit geçiririz bu yüzden sevilirim.ama etrafim çok kalabalık evde olurum misafir olur, komsu olur olurda olur yani...artik bi yerden sonra sıkıliyorum yalniz kalmak istiyorum.yalnız kalmayı seven biriyim canım sıkılmaz kafa dinlemeyi severim. Daha çok insanlarla haşir neşir olmak canimi sıkıyor.
Sürekli arkadaşım arar bazen cevap vermem telefona ama israrla arar.bugün cevap vermezsem ya da reddedersem yine israrla arar. Vakit geçirelim şöyle yapalım boyle yapalımdiye. Bende kabul ederim ama isteksiz olunca bunaliyorum sadece dinliyorum konusasim gelmiyor.ama bakıyorum ben mesafeli durdukça cevremdekiler benim hayatima daha çok müdahil. Benim yerime planlar yapıyorlar.
Hatta artık şöyle ki ;bazen yalnız bırakılmak için arkadaslarımı aramam msjlarina cevap vermem bir müddet yalnız bırakılmak için ama inatla israrla Ararlar.Gorusmek isterler. Dikkat ettim hic benim arama mı beklemezler.
Sizlere çok basit gelecek ama bu yüzden 2 yıldır yaşadığım ili değiştirmeyi düşünüyorum. Cunku rahat degilim sakinlige ihtiyac duyorum.bu anormal bir durum mu bilmiyorum ama sesizlige ihtiyac duyorum.hergun başka yerde yasama fikrini düşünüyorum.
Önümde bir iş imkânı var. Erkek arkadaşım ailem destekliyor.
Pişman olmaktan korkuyorum ama huzuru arıyorum.
İçimi dökmek istedim sadece.
Moralim bozuk bugün yalniz kalmak istiyorum desem çat kapıda biri "aslında anlatssn rahatlarsin boyle bir zamanda seni yalnız bırakmak olmaz" diyip 5 saat kendi skntilarini anlatan insanlar:)
beni yanlış anladınız
"moralim bozuk" demeyin zaten
sadece "yalnız kalmak istiyorum" deyin, "gitmek istemiyorum bensiz gidin" deyin, "bugün gelmeyin, müsait değilim" deyin
çat kapıya gelene de "ama ben yalnız kalmak istiyorum, sonra konuşuruz, görüşürüz" deyin
kısaca "hayır" demeyi öğrenin...
öğrenene kadar çok zordur
bir kere öğrenirseniz, büyük yükten kurtarır
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?