- 28 Eylül 2009
- 3.546
- 5.590
- 358
- 41
Kadın en büyük düşmanı kadın diye boşuna söylemiyormuş gerçekten. Paylaştığıma pişman ettiniz. Merak ediyorum normalde de bu şekilde acımasız mısınız yoksa nasıl olsa burada sanal ortam söyler geçerim vicdanım rahat kafasında mısınız? Tekrar söylüyorum herkes hayatı aynı şartlarda yaşamıyor. Zaten boşanma kararı aldığımı ve çocuğa bakma konusunda derdim olduğunu defalarca yazdım. Ha çocuk yetiştirme konusuna gelince benim elimde olmadığından iyi bir ortamda yetiştirme şansım olmadı belki kabul. Sizin mükemmel ortamda sorunsuz yetiştirdiğiniz çocuklar bizim gibilerin toksik çocuklarına yaklaşmazlar olur biter? Bunu da öğretmişsinizdir artık. Malum biz gibiler olduğumuz ortamdan kaynaklı sorunlu çocuklar yetiştiriyoruz ya. Kaldı ki benim burada paylaştığım birkaç cümle ile yargılama hakkıda kimseye düşmez. Benim yaşadığım şeylerin belki yarısını yaşasanız çoktan çocuğunuz annesiz kalmıştı bile. Ben çocuğum için boşanıyorum yine endişem de onun için. Yetememe korkusu yaşıyorum. Biliyorum her ne kadar en iyisi ayrılmak olsada anne olarak insan olarak çekindiğim çok şey var. Arkamda kimsem yok. Manevi olarak kimsem yok. Kaçarak evlendiğim için kendin ettin kendin çek düşüncesi var. Gece ağlamaktan suratımın şekli değiştiği halde kalkıp oğluma bunu yansıtmadan onunla oyunlar oynayıp şarkılar söyleyip iyi vakit geçirmeye çalıştığım zamanda oldu. Olanlardan koruyamadığım şahit olduğu zamanda. Artık kendimde ayakta durma cesaretini bulmuşken kimsenin sert sözleriyle tekme yemek istemiyorum. Yine içime kapanıp kendime sen beceremezsin diyip başa dönmek aynı şeyleri yaşamak istemiyorum.
Eğer mümkünse yetkili biri konuyu silsin istiyorum.
Mümkün değilse de yazılanlara şu süreçte hiçbir şekilde cevap vermeyeceğim. Zaten olmayan gücümü laflarınızınla tükettiğiniz için teşekkür ederim.
AmınnNe kadar sevindim o kadın adına. Umarım hep Rahat eder. Mutlu olur
Hem ayranım dökülmesin hem bir yerlerime bişey olmasın diyorsun yani.Aslında oturduğum evdeki düzenimi bozmak istemiyorum. Burada yaşamaya devam edip çalışıp hayatımı devam ettirmek istiyorum ama manevi destek görmemek çocuğumla çalışma durumunu nasıl yürüyeceğimi düşünmek beni delirtiyor.
Sığınma evine gidin devlet kreş desteği veriyor işede yerleştiriyor siz yeterki bu adamdan kurtulmak isteyin yaşın çok genç bir saniye bile düşünmeArkadaşlar merhaba foruma uzun süredir üye olmama rağmen sadece konuları okumak için bakıyordum. Az çok buradaki üyelerinde benim konum hakkında yapacakları yorumu biliyorum. Dertleşmeye, fikirlerinize ve yol bulmaya ihtiyacım var. Ben 19 yaşında çokta tanımadığım ve ailemin asla onay vermediği biriyle kaçarak evlendim. O dönem nasıl bir hayatın içine düşeceğimle ilgili pek fikrim olmamakla beraber çevremdeki insanların evliliği ile ilgili kötü birşey duyunca 'insan neden katlanır, boşanmak çokmu zor, hiç mi gururları yok diye yorum yapardım.Şimdi 9,5 senelik evliyim 7 yaşında bir oğlum var. Evliliğim boyunca sürekli fiziksel ve psikolojik şiddete uğradım/uğruyorum. Eşime göre ben dışarı çıksam başkasına kuyruk sallayan evde otursam eve başkasını almak için oturan bir kadınım. Kaldı ki beni yakınen tanıyan insanlar, arkadaşlarım ve kendi ablaları dahil dışardan çok katı göründüğümü asla öyle bir izlenim bırakmadığımı söylerler. Ama eşim bekarken evli bir çok kadınla birlikte olmuş ve yaşadığı şeylerin yakıştırmasını bana yapmayı seven bir insan. Basit bir şekilde özet geçiyorum çünkü yıllardır yaşadığım şeyler konuya sığacak şeyler değil. Ailem beni okutmadı evlendikten sonra liseyi arkadaşım desteği ile dışardan okudum. Hiç çalışma hayatım olmadı kendime ait 1 kuruş paramda yok. Boşansam bir süre zorlanıp sonra toparlanırım biliyorum ama beni düşündüren şey oğlum bu sene 2. sınıfa başlayacak ve ben çalışırsam ona bakacak kimse yok. Ailem çok yakın ama asla destek olmaz. Annem bencil bir kadın ve geçen sene de böyle bir durum yaşadım o zaman açık açık ben bakamam dedi. Bakıcı tutayım desem zaten ev kira mümkün değil altından kalkamam ne yapacağım bilmiyorum. Anlayacağınız kafayı yemek üzereyim. Eşim 4 gün önce evi terk etti otelde kalıyor. Sebebi ise dizinden bir ameliyat geçirdi 15 gün önce artık toparlandı kendi yürüyebilir durumda. Yılda 1 kez 1 haftalığına gelen ablamı görmeye gideyim mi diye sordum birşey olursa aramasını söyledim. 4 saat ablamın yanında kaldım dönerken dışarıdan birşey istiyor mu diye aradım telefonda bana nasıl olduda aklına geldim dedi kapattı. Eve geldim oğlum benden önce içeri girdi bağırarak niye geldiniz ki gelmeseydiniz dedi. Bende niye böyle davrandığını giderken kendisine sorduğumu söyledim. Bana insan bir arar birşey oldumu düştümmü fln diye dedi. Zaten 4 saatliğine gittiğimi birşey olursa aramasını söylediğimi hatırlattım. Sonra konu o kadar farklı yerlere geldiki zorla ayağa kalkan adam beni dövmek için kalktı ben oğlumu alıp kendimi odaya kilitledim sonrada işte çıktı gitti. Sürekli arayıp oğlumla konuşup onu çok sevdiğini fln söylüyo ama o kavga esnasında ve daha öncekiler de oğlum korkudan sinir krizi geçirip günlerce etkisinden çıkamıyor kendine göre herşeyin sorumlusu benim. Dışarıya karşı mükemmel bir insan yaşadıklarımı anlatsam kimse inanmaz. Biraz uzun oldu hakkınızı helal edin.
Eee ne güzel işte . Çocuğunuz okula gidiyormuş işte. Annenizde şimdi bakmam diyor ama mecbur kalınca bakar. Zaten yarım gün ancak bakması yeterli olur sizin içinAynen öyle yaptığı şeyleri yıllarca bana yakışırdı bunu öyle bir şekilde yaptıki hemde bazen durup acaba doğru mu söylüyor diye düşünüyordum. Kendimden tiksindim bir dönem hiç suçum olmamasına rağmen. Özgüvenimi yitirdim. 2 senedir takmamaya çalışıyorum daha iyiyim psikolojik olarak bunu gördükçe dahada delirip bana yükleniyor. Oğlum zaten babaya çok düşkün bir çocuk değil çünkü artık herşeyin farkında bana yaptıklarını görüyor. Ev sıkıntısı yok düzenimi bozmam. Burada iş imkanımda var çok rahat bulurum. Daha öncede bir yere başvurdum kabul edildim izin vermedi çalışmama ayaklarımın üzerinde durunca kendisine katlanmayacağımı biliyor.
yapmayın Allah aşkına, tavşan gibi habire ürüyorlar gibi hakaret iceren bir sözün ne gibi bir anlamı olabilir konu sahibi icin. yok ileride cocuguna senin icin katlandım diyecekmiş, bu konu sahibinin böyle bir profili yok, adım atmaya calısıyor harekete geçecek belli ki. kadının sordugu cocugum okula gidecek nasıl bir iş bulabilirim ya da cocugum icin nasıl bir yardım alabilirim ama gelen bazı yorumlar aşağılayıcı. hep bir kutuplaşma, siz ve biz ayrımı. konu sahibinin buna mı ihtiyacı var yoksa somut olarak iş önerileri ya da cocugun okul saatleri dısında bakımı icin önerilere mi? biraz moral motivasyon cok görülüyor bu tür konularda, genelinde hep bir yerme aşağılamaŞunu da ekleyim evet bazı yorumlar sert gelmiş sizi de üzmüş olabilir fakat o sert kelimelerin içinde aslında sana söylenenler var yazılara değilde o yazıların yorumların anlamlarına takılsan
Çünkü herkes çocuğu düşünmüş dolasıyla seni düşünmüş
Belki o sözler kendine gelmene sebeb olur
Hem kendi hayatin ve en önemlisi çocuğun için bir şey yapmana sebeb olur
Bide böyle düşün
Kadının düşmanı yine kadın değil de
Yada sizin çocuklar sizin hayatlar
Bizim çocuklar bizim hayatlar gibi degil
Bunca insan bir şey yazmış bi silkeneyim demelisin bence
Kendi evimde kalıp ise gidebilirdim ama eşim işin vermez diye yapmadım diyen siz degil misiniz? Ee siz on sekiz yaşında oldunuz başka kimse olmadı değil mi? Otuz kere koşullar aynı defil yazmışsınız . Hepimiz Uber zengin ailelerde mi büyüdük sizden başka . Burası Türkiye farkındaysanız . Ben Ankara da bildiğiniz ilkokulfa yüz kişiyle eğitim gördüm lisede kazanamadım berbat her türlü oisligin olduğu okula gittim. Çoğu sizin gibi kaçıp evlendi birileriyle eşek gibi ders calistim iyi bir üniversite kazanayım diye . Şartları zorlamak için elimden geleni yaptım . Ben on sekiz yaşında değil mıydım? Hadi onu yaptınız adam berbat neden korunmadiniz çocuk yokken ayrılıp is bulabilirdiniz. Çocuk oldu tamam iş buldunuz bu sefer kocadan korkumdan gitmedim . Adam manipülatif evi de terk etmiş değil mi ? Sizi bırakabiliyor siz niye birakmadiniz. Bana çocuğu bahane etmeyin. Ben üç yıllık kısacık is tecrubemde altı yedi tane boşanmış kadinla karşılaştım . Fabrikada çalışıyorlardı hafta sonu gidip ev temizliyorlardi. mesele çalışmaktan kacmaniz . Çocgum olacak doğunca bir yaşında bırakıp ise başlayacgim daha sütten kesilmeyecek lokumu arayacak belki niye gerizekalı olduğum ya da vicdansız olduğum için mi ? Hayır yapmak zorundayim . Çünkü iki gün sonra eşimle ne olacağını bilmiyorum. Terk edilebilirim ,aldatilabilurim veya eşim vefat edebilir . Çocuğum için çalışmak zorundayım en başta . Bu yüzden size bu kadar rahatlıkla yükleniyorum . Bu arada eğitim aldığım için iyi bir yerde çalıştığıma inanıyorsanız çalışma şartlarından bahsedeyim mühendisim sabah sekiz akşam altı gerektiğinde şehir dışına gidiyorum fabrikada üretilen cihazları kontrol ediyorum kısin buz gibi . Mühendis gelen yirmi erkek katlanamadi kaçtılar . Siniri,stresi ayrı kadınsın diye yumuşak ya da iyi de davranmiyorlar. Aldığım çok yüksek bir maaş değildi tecrübesiz oldugum için . Anlayacağınız herkesin şartları aynı değil evet o şartları yaratmak da bizim elimizde. Bu dünyaya bilinçli bir çocuk getirdiğimizde o çocuk yedu yaşında sinir krizi geçiriyorsa bı aynaya bakmak lazım ben nasıl seçimler yapıyorum diye .Kadın en büyük düşmanı kadın diye boşuna söylemiyormuş gerçekten. Paylaştığıma pişman ettiniz. Merak ediyorum normalde de bu şekilde acımasız mısınız yoksa nasıl olsa burada sanal ortam söyler geçerim vicdanım rahat kafasında mısınız? Tekrar söylüyorum herkes hayatı aynı şartlarda yaşamıyor. Zaten boşanma kararı aldığımı ve çocuğa bakma konusunda derdim olduğunu defalarca yazdım. Ha çocuk yetiştirme konusuna gelince benim elimde olmadığından iyi bir ortamda yetiştirme şansım olmadı belki kabul. Sizin mükemmel ortamda sorunsuz yetiştirdiğiniz çocuklar bizim gibilerin toksik çocuklarına yaklaşmazlar olur biter? Bunu da öğretmişsinizdir artık. Malum biz gibiler olduğumuz ortamdan kaynaklı sorunlu çocuklar yetiştiriyoruz ya. Kaldı ki benim burada paylaştığım birkaç cümle ile yargılama hakkıda kimseye düşmez. Benim yaşadığım şeylerin belki yarısını yaşasanız çoktan çocuğunuz annesiz kalmıştı bile. Ben çocuğum için boşanıyorum yine endişem de onun için. Yetememe korkusu yaşıyorum. Biliyorum her ne kadar en iyisi ayrılmak olsada anne olarak insan olarak çekindiğim çok şey var. Arkamda kimsem yok. Manevi olarak kimsem yok. Kaçarak evlendiğim için kendin ettin kendin çek düşüncesi var. Gece ağlamaktan suratımın şekli değiştiği halde kalkıp oğluma bunu yansıtmadan onunla oyunlar oynayıp şarkılar söyleyip iyi vakit geçirmeye çalıştığım zamanda oldu. Olanlardan koruyamadığım şahit olduğu zamanda. Artık kendimde ayakta durma cesaretini bulmuşken kimsenin sert sözleriyle tekme yemek istemiyorum. Yine içime kapanıp kendime sen beceremezsin diyip başa dönmek aynı şeyleri yaşamak istemiyorum.
Eğer mümkünse yetkili biri konuyu silsin istiyorum.
Mümkün değilse de yazılanlara şu süreçte hiçbir şekilde cevap vermeyeceğim. Zaten olmayan gücümü laflarınızınla tükettiğiniz için teşekkür ederim.
Ben bütün yorumları okumadım onu kim dedi bilmiyorumyapmayın Allah aşkına, tavşan gibi habire ürüyorlar gibi hakaret iceren bir sözün ne gibi bir anlamı olabilir konu sahibi icin. yok ileride cocuguna senin icin katlandım diyecekmiş, bu konu sahibinin böyle bir profili yok, adım atmaya calısıyor harekete geçecek belli ki. kadının sordugu cocugum okula gidecek nasıl bir iş bulabilirim ya da cocugum icin nasıl bir yardım alabilirim ama gelen bazı yorumlar aşağılayıcı. hep bir kutuplaşma, siz ve biz ayrımı. konu sahibinin buna mı ihtiyacı var yoksa somut olarak iş önerileri ya da cocugun okul saatleri dısında bakımı icin önerilere mi? biraz moral motivasyon cok görülüyor bu tür konularda, genelinde hep bir yerme aşağılama
Haklısınız söylediklerinize katılıyorum, bazen sert sözler insanı kendine getirir. bazen de dediğiniz gibi sert ya da yumuşak farketmiyor konu sahibinin kulagından bile girmiyor yorumlar, bırakın uygulamayı. siz boşa kafa patlatıyorsunuz o sadece icini dökmek icin gelmiş buraya. bu konuda oyle düşünmedim cunku iş bulmayı kafasına koymus biri var boşanmaya kararlı, tabiki bilemem ileride neler yapar onu zaman gösterir. ama bildigim kadarıyla bundan once böyle bir konusu olmadı. dedigim gibi hakaret ya da aşağılama oldugu zaman ben cok rahatsız oluyorum, bazıları buraya bu tür konularla eğlenmek icin geliyor gibi. umarım site yönetimi bu tür üyeler icin bir sınırlama getirir, haddini aşmamak gerek diye düşünüyorum. hepimiz insanız ve ileride bizim ya da ailemizin ne yaşayacagını bilemeyiz.Ben bütün yorumları okumadım onu kim dedi bilmiyorum
Sadece konu sahibi uzunca açıklama yapmış ya kadının düşmanı kadındır üzüldüm kırıldım bu kadar sert yazılmaz edilmez gibi gibi ona karşılık dedim bazen sert sözler
Insana tokat gibi gelir ve kendine getirir o anlam da dedin
Yoksa kim ne yazdı bakmadım evet bazen aşırı yorumlar amacı aşan yorumlar oluyor sadece bu konuda değil
bazen yeri geliyor bende yapıyorum çünkü konu sahipleri bir şey Yapmiyacak hayati geleceği için adım atmayacak ama buraya konu acıyor miy miy yazıyor yine aynı yerde sabit kalıyor
Eee madem bir şey Yapmiyacan o hayata devam edicen ne diye konu açıp milletin zamanını alıyorsun
Bide burda farklı farklı bir sürü insan var konu açarken evet iyimser kötümser belki gerçeği yüzüne söyleyen asiriya kaçan haddini aşan yorumlar yazan kişiler olucak
Kendine yakın kendine uygun neyse o yorumlar içinden uygulayabilir eğer yapacaksa
Ama hiç bir adım atmayan kislerde gerçekten insanı deli ediyor
Bir kaç gün sonra aynı konu yine açılıyor o zaman da yazılıyor herşey hakli olarak
O çocuğun zarar gördüğünün farkındasınız bence bir an önce bu işi bitirmelisiniz diğer arkadaşların dediği gibi sığınma evleri var orda kalabilirsiniz çünkü bu adamla daha fazla yasayamazsiniz üstelik şiddet uygulamaya da meyilli biri, Allah korusun daha da ileri gidebilir boşanin ve ayaklarınızın üstünde durun herşeyin bir çaresi var.Arkadaşlar merhaba foruma uzun süredir üye olmama rağmen sadece konuları okumak için bakıyordum. Az çok buradaki üyelerinde benim konum hakkında yapacakları yorumu biliyorum. Dertleşmeye, fikirlerinize ve yol bulmaya ihtiyacım var. Ben 19 yaşında çokta tanımadığım ve ailemin asla onay vermediği biriyle kaçarak evlendim. O dönem nasıl bir hayatın içine düşeceğimle ilgili pek fikrim olmamakla beraber çevremdeki insanların evliliği ile ilgili kötü birşey duyunca 'insan neden katlanır, boşanmak çokmu zor, hiç mi gururları yok diye yorum yapardım.Şimdi 9,5 senelik evliyim 7 yaşında bir oğlum var. Evliliğim boyunca sürekli fiziksel ve psikolojik şiddete uğradım/uğruyorum. Eşime göre ben dışarı çıksam başkasına kuyruk sallayan evde otursam eve başkasını almak için oturan bir kadınım. Kaldı ki beni yakınen tanıyan insanlar, arkadaşlarım ve kendi ablaları dahil dışardan çok katı göründüğümü asla öyle bir izlenim bırakmadığımı söylerler. Ama eşim bekarken evli bir çok kadınla birlikte olmuş ve yaşadığı şeylerin yakıştırmasını bana yapmayı seven bir insan. Basit bir şekilde özet geçiyorum çünkü yıllardır yaşadığım şeyler konuya sığacak şeyler değil. Ailem beni okutmadı evlendikten sonra liseyi arkadaşım desteği ile dışardan okudum. Hiç çalışma hayatım olmadı kendime ait 1 kuruş paramda yok. Boşansam bir süre zorlanıp sonra toparlanırım biliyorum ama beni düşündüren şey oğlum bu sene 2. sınıfa başlayacak ve ben çalışırsam ona bakacak kimse yok. Ailem çok yakın ama asla destek olmaz. Annem bencil bir kadın ve geçen sene de böyle bir durum yaşadım o zaman açık açık ben bakamam dedi. Bakıcı tutayım desem zaten ev kira mümkün değil altından kalkamam ne yapacağım bilmiyorum. Anlayacağınız kafayı yemek üzereyim. Eşim 4 gün önce evi terk etti otelde kalıyor. Sebebi ise dizinden bir ameliyat geçirdi 15 gün önce artık toparlandı kendi yürüyebilir durumda. Yılda 1 kez 1 haftalığına gelen ablamı görmeye gideyim mi diye sordum birşey olursa aramasını söyledim. 4 saat ablamın yanında kaldım dönerken dışarıdan birşey istiyor mu diye aradım telefonda bana nasıl olduda aklına geldim dedi kapattı. Eve geldim oğlum benden önce içeri girdi bağırarak niye geldiniz ki gelmeseydiniz dedi. Bende niye böyle davrandığını giderken kendisine sorduğumu söyledim. Bana insan bir arar birşey oldumu düştümmü fln diye dedi. Zaten 4 saatliğine gittiğimi birşey olursa aramasını söylediğimi hatırlattım. Sonra konu o kadar farklı yerlere geldiki zorla ayağa kalkan adam beni dövmek için kalktı ben oğlumu alıp kendimi odaya kilitledim sonrada işte çıktı gitti. Sürekli arayıp oğlumla konuşup onu çok sevdiğini fln söylüyo ama o kavga esnasında ve daha öncekiler de oğlum korkudan sinir krizi geçirip günlerce etkisinden çıkamıyor kendine göre herşeyin sorumlusu benim. Dışarıya karşı mükemmel bir insan yaşadıklarımı anlatsam kimse inanmaz. Biraz uzun oldu hakkınızı helal edin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?