Kafamın İçi...

Myprettyworld

Zekayı Anlamak Zeka Gerektirir
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
29 Ocak 2019
521
1.361
Merhaba,
Ben 25 yaşında, bekar, ailesiyle yaşayan bir kadınım.
Benim sorunum şu, kafamda plan program yapıyorum, ama uygulamada sıkıntı yaşıyorum.
Örneğin uyanıyorum sabahları ama kalkıp kahvaltı yaptığımı hayal ediyorum sonra yapılacak işleri yaptığımı filan sonra geri uyuyorum. Uyanıyorum hala yataktayım... o kadar şeyi yaşıyor-muş gibi yaşıyorum. Halbuki yerimde sayıyorum.
Konuşurken de böyle, herkesin bildiğini zannederek içimde cevap verip içimden konuşuyorum, insanlar anlamayınca aşırı sinirleniyorum. Farklı görüşe saygım var ama annem benden başka bir şey ortaya attığında sinirden deliriyorum. Annemin fikirleri hayatımın fikirleri gibi yetiştim onun için herkesten vazgeçtim sevdiğim adamı bıraktım. Haklıydı işte, haksız olduğu çok yer var ama ben ayrı fikre düştüğümüzü kabullenemiyorum. Arkadaşlarım var, herkes beni çok sever ama ben fazla insanlarla olmayı sevmiyorum nadir arkadaşlarım var yıllardır görüştüğümüz. Hayvanseverim, hayvanlarla vakit geçirmeyi çok seviyorum...
Anksiyete problemim var diye psikiyatristim hap verdi onları kullanıyorum 3 gündür, ama sinirime çare bulamadım.
Kafamın içinde her şeye ağlamak isteyen ve sinirli, devamlı bağıran ve hiç susmayan bir kocakarı oturuyor sanki. Onu bir türlü memnun edemiyorum.
Her şeyi anlıyorum ve hissedebiliyorum. Devamlı bir yerlerden enerji alıyorum konuşurken, normal dururken bakış, görünüş her şeyi yorumluyorum içimden ona göre tepki veriyorum. Annem hislerime çok güveniyor iyi tahlil edebiliyorsun insanları diyor.
Ama çok yoruldum anlamaktan. Gerçekten.
Dışarıdan bakıp yorumlayan gözlere ihtiyacım var, nasıl olduğuyla ilgili fikriniz nedir?
Ne önerirsiniz?
Karışık anlattıysam ve kusurum olduysa affola.
Teşekkür ederim görüşleriniz için şimdiden...
 
Hep böyle değildin herhalde. Bence bu dönemi spor veya sevdiğin dallarla uğraşarak atlatabilirsin. Ayrıca;”Annemin fikirleri hayatımın fikirleri gibi yetiştim onun için herkesten vazgeçtim sevdiğim adamı bıraktım. Haklıydı işte, haksız olduğu çok yer var ama ben ayrı fikre düştüğümüzü kabullenemiyorum”
En çok dikkatimi çeken sözün.Çoğu insanın yapamadığını yaptığın anneni dinlediğin için seni tebrik ediyorum eminim kurtuluşun olmuştur.Asla haksız değiller. Bu dönemler geçer gider çok salma kendini dışarı çık hava al gez..
 
Hep böyle değildin herhalde. Bence bu dönemi spor veya sevdiğin dallarla uğraşarak atlatabilirsin. Ayrıca;”Annemin fikirleri hayatımın fikirleri gibi yetiştim onun için herkesten vazgeçtim sevdiğim adamı bıraktım. Haklıydı işte, haksız olduğu çok yer var ama ben ayrı fikre düştüğümüzü kabullenemiyorum”
En çok dikkatimi çeken sözün.Çoğu insanın yapamadığını yaptığın anneni dinlediğin için seni tebrik ediyorum eminim kurtuluşun olmuştur.Asla haksız değiller. Bu dönemler geçer gider çok salma kendini dışarı çık hava al gez..

Uzun zamandır böyleyim 15 yıl filan. Evet kurtuluşum oldu tabii ki defalarca şükrettim...çok teşekkür ederim ailemin rızası olmayan biriyle mutlu olamazdım şu ana kadar mutlu olan da görmedim, onlar bizim göremediğimizi görüyor, anlayamadığımızı anlıyor, aşktan sevgiden kör olan gözlerimizi açıyorlar.
Ama sıkıntı stres bitmiyor işte yine de bir şekilde hayatımızdalar :KK43:
 
erkek arkadasiniz konusunda haklimiydi haksizmiydi bilmemde annenizin fikirlerini kendi fikirleriniz olarak nasil yasadiniz yani 2+2 =5 dese evet annem dogru soyluyormu diyecektiniz
 
erkek arkadasiniz konusunda haklimiydi haksizmiydi bilmemde annenizin fikirlerini kendi fikirleriniz olarak nasil yasadiniz yani 2+2 =5 dese evet annem dogru soyluyormu diyecektiniz

Hayır annemle fikir ayrılıklarımız oluyor işte 5 demediğim için. Annem fazla karamsar, fazla şey yaşamış görmüş insanlara güvenmiyor. Ben saf saf güveniyorum konuşuyorum annemle fikirlerimiz orada uyuşmuyor. Anneme en çok ben karşı gelirim ablam her şeyine evet der mesela, bu yüzden de tartışırız.
 
Hayır annemle fikir ayrılıklarımız oluyor işte 5 demediğim için. Annem fazla karamsar, fazla şey yaşamış görmüş insanlara güvenmiyor. Ben saf saf güveniyorum konuşuyorum annemle fikirlerimiz orada uyuşmuyor. Anneme en çok ben karşı gelirim ablam her şeyine evet der mesela, bu yüzden de tartışırız.
ayni annem abim ben 3 lusu :)))
 
Doktorun verdiği ilac acaba sana ağır mı geliyor...?ilaci alma saatin kac belkide yanlis saatte aliyorsun ve o nedenle sarhos gjbi geziyorsun... Gece uykusunu düzenli uyuyamayan insanlarda bu tarz problemler olabiliyor. Ilaci yatmadan 1- 2 saat önce falan al rahat uyuyup sabaha belki daha dinç kalkarsin... Birazda maneviyata agirlik vermeyi dene... .:KK69:
 
Doktorun verdiği ilac acaba sana ağır mı geliyor...?ilaci alma saatin kac belkide yanlis saatte aliyorsun ve o nedenle sarhos gjbi geziyorsun... Gece uykusunu düzenli uyuyamayan insanlarda bu tarz problemler olabiliyor. Ilaci yatmadan 1- 2 saat önce falan al rahat uyuyup sabaha belki daha dinç kalkarsin... Birazda maneviyata agirlik vermeyi dene... .:KK69:

Maneviyat hep benimle...o nedenle umudum taze hala... alışma dönemleri galiba, doktor özellikle sabah ve akşam diye belirtti, doğru alıyorum ilaçları.
Lakin 1 ay sonra tekrar gideceğim bakalım ne olacak belki doğru ilaçlar bunlar değildir. Teşekkür ederim fikriniz için:)
 
Maneviyat hep benimle...o nedenle umudum taze hala... alışma dönemleri galiba, doktor özellikle sabah ve akşam diye belirtti, doğru alıyorum ilaçları.
Lakin 1 ay sonra tekrar gideceğim bakalım ne olacak belki doğru ilaçlar bunlar değildir. Teşekkür ederim fikriniz için:)
Günde 2 sefer fazla gibi geldi bana kafanizin icindekilerin sebebi bu olabilir... yarin sadece 1 tane yatmadan 1-2 saat once alın ilaci birkac gün deneyin belki kendinizi daha iyi hissedersiniz....:KK69:
 
Günde 2 sefer fazla gibi geldi bana kafanizin icindekilerin sebebi bu olabilir... yarin sadece 1 tane yatmadan 1-2 saat once alın ilaci birkac gün deneyin belki kendinizi daha iyi hissedersiniz....:KK69:
Hayır ilaçla başlamadı ki değiştirmek istemiyorum kendi başıma. Birisi uyku ilacı akşam içiyorum öbürü de anksiyete ilacı gündüzleri içiyorum.
İlaç dindirecek diye bekliyorum. O yüzden buraya yazdım bir bakış açısı belki yolumu aydınlatır diye..
 
Merhaba,
Ben 25 yaşında, bekar, ailesiyle yaşayan bir kadınım.
Benim sorunum şu, kafamda plan program yapıyorum, ama uygulamada sıkıntı yaşıyorum.
Örneğin uyanıyorum sabahları ama kalkıp kahvaltı yaptığımı hayal ediyorum sonra yapılacak işleri yaptığımı filan sonra geri uyuyorum. Uyanıyorum hala yataktayım... o kadar şeyi yaşıyor-muş gibi yaşıyorum. Halbuki yerimde sayıyorum.
Konuşurken de böyle, herkesin bildiğini zannederek içimde cevap verip içimden konuşuyorum, insanlar anlamayınca aşırı sinirleniyorum. Farklı görüşe saygım var ama annem benden başka bir şey ortaya attığında sinirden deliriyorum. Annemin fikirleri hayatımın fikirleri gibi yetiştim onun için herkesten vazgeçtim sevdiğim adamı bıraktım. Haklıydı işte, haksız olduğu çok yer var ama ben ayrı fikre düştüğümüzü kabullenemiyorum. Arkadaşlarım var, herkes beni çok sever ama ben fazla insanlarla olmayı sevmiyorum nadir arkadaşlarım var yıllardır görüştüğümüz. Hayvanseverim, hayvanlarla vakit geçirmeyi çok seviyorum...
Anksiyete problemim var diye psikiyatristim hap verdi onları kullanıyorum 3 gündür, ama sinirime çare bulamadım.
Kafamın içinde her şeye ağlamak isteyen ve sinirli, devamlı bağıran ve hiç susmayan bir kocakarı oturuyor sanki. Onu bir türlü memnun edemiyorum.
Her şeyi anlıyorum ve hissedebiliyorum. Devamlı bir yerlerden enerji alıyorum konuşurken, normal dururken bakış, görünüş her şeyi yorumluyorum içimden ona göre tepki veriyorum. Annem hislerime çok güveniyor iyi tahlil edebiliyorsun insanları diyor.
Ama çok yoruldum anlamaktan. Gerçekten.
Dışarıdan bakıp yorumlayan gözlere ihtiyacım var, nasıl olduğuyla ilgili fikriniz nedir?
Ne önerirsiniz?
Karışık anlattıysam ve kusurum olduysa affola.
Teşekkür ederim görüşleriniz için şimdiden...
Aynı ben.
Şu an sana kendimi anlattım, seninle masada oturup konuştuk bile... düşünceleri sıraya koyma ile ilgili birkaç teknik denediğimi ancak çözüm bulamadığımı falan söyledim. Neyse sen zaten biliyorsun..
 
X