Ben çocukken akran ve öğretmen zorbalığı yaşamıştım; o yaşlarda aklı şeytanlığa çalışan bir kişi herkesi bana düşman etmişti, ( mesela, annelerimiz görüşüyordu, kız evime girip çıkıyodu. Evde gördüklerini sitedekilere kötü şekilde anlatıyordu. Babam alkol alır ama ben babamı asla sarhoş görmedim, babamın evde sarhoş gezdiğini anlatmış sitedekilere). Çocukken yaz tatili gelsin istemezdim, sitedeki birçok kişi sınıf arkadaşımdı ve beni hep dışlarlardı oyunlardan; ağlayarak camdan izlerdim oyunlarını. Çok üzülürdüm hak etmediğim halde tek başıma kaldığım için. Yeni biri geldiğinde hemen atlardım benim arkadaşım olsun diye. İlkokul öğretmenim benden nefret ederdi, tuvalete çıkarken arkamdan pis(bir tık dağınıktım ama asla pis ya da kokan birisi olmadım), tembel dermiş. Şu an Türkiye’nin en iyi okullarından birisnden mezunum, global bir şirkette çok iyi bir konumdayım. Üniversitede öğretmenimi gördüğüm yerde yolumu değiştirirdim, o kadar nefret ederim. Kendisi arkadaşlarıma benden duyduğu gururu anlatıyormuş, gram katkısı yoktur.
Sonra bu konuda kasmamaya karar verdim, her şeyi akışına bıraktım. Orta sonda arkadaşlarımın benimle araları düzeldi, aramızı bozan kızla düşman oldular. Beni seven bir arkadaşım vardı; onunla hala arkadaşım. Diğerleri sosyal medyada hala ekli, severler beni uzaktan.
Lisedeki kişilerin yaşam tarzı çok kötüydü ama gülerdik birlikte, dışlama yoktu. sadece birisiyle arkadaş kaldım, hala görüşürüm. Artık seçen kişi ben oldum.
Üniversitede hazırlıkta herkes bir anda kanka oldu, canımlar cicimler, kardeşimler. Ben hep mesafeli oldum, meraklıları olmadım. Sonra sınıf değişti bölüme geçtim, bir baktım arkadaşlarım çoğalmış. Kötü karakterlileri eledim.
İş yerinde, arkadaşlarımın arkadaşlarıyla samimiyet kurdum zamanla; spor kulubüne katıldım ve orada da arkadaşlarım oldu. İş değiştirdim ve kemik ekibimle hep görüşürüz.
Geriye baktığımda, birbirinden ayrılmayan, beni dışlayan ekip hiç bitir arada değil; benim ise arkadaşlarım iyi ve kötü gün dostudur, birbirmizin her anında yanında oluruz
İşin özü: arkadaşım olsun diye kasmayın. Kendiniz olun; ortamlarınızı artırın ama kendiniz istediğiniz için. Seçilen değil seçen olun.
Bu konuda küçükken o kadar etkilenmiştim ki, umarım güzel arkadaşlıklar bulabilirsiniz. Bunu yürekten istiyorum. Özellikle ilgi alanınız olan kulüplere giderseniz, kafa dengi bulma ihtimaliniz artar.