Merhabalar,
Buraya yazmadan önce defalarca foruma çıktım girdim. Ama en sonunda yazmaya karar verdim.
ben 2 sene önce biriyle tanıştım.aynı arkadaş grubundaydık. 1 sene önce açıldı ve çıkmaya başladık.arkadaşlarına herkese evleneceğim insan diye bahsediyordu. gidip tanışmamama rağmen ailesindekiler beni tanıyordu. herşey çok güzel gidiyordu taa ki yakınlaşmalarımız başlayıncaya kadar o bu konuda çok heyecanlıydı bende öyleydim ama temkinliydim. ilişkinin başlarında çok yaklaştıkça ben kendimi çektim rahatsızlığımı belli ettim ama sonra o benden iyice uzaklaşarak karşılık verdi. bende bazı şeyleri kabul ettim şimdi bakıyorumda bazı şeylere farkettirmeden alıştırmış. yaklaşırken senin istemediğin birşey olmaz diyerek yaklaştı belkide en tehlikeli sözler buydu. tabi +18 bir olay yaşanmadı (ben saf bir insan olsaydım belki yaşanırdı) bir hareketinden sonra çok pişmanlık duydu ve beni kontrole götürdü (lütfen beni niye gittin diye eleştirmeyin ne yapacağım konusunda en ufak bir fikrim bile yoktu akıl danışacağım yardım isteyeceğim kimse yoktu) . benim için çok zor bir dönemdi birşey olmadığından yüzde 90 emin olduğumuz halde gittik. bir sorun olmamış. ama sonrasında ben unutmaya çalıştıkça o hep bunun pişmanlığını duydu sürekli bana hatırlattı hani karnınız kıvranarak ağlarsınız ya bende öyle ağladım kaç kere .
sonrasında yine hep birlikte birşeyler yaptık gezdik tozduk ama ben unuttuğunu düşündükçe sürekli sürekli gündeme getirdi artık konuştuğumuz tek konu buydu.giydiğim kıyafetler hepsi birden açık kıyafet oldu. birkaç ay mecburen farklı şehirlerde kaldık o süre zarfında iyice uzaklaştı benden. nedeni de bana karşı sorumluluk hissetmesiymiş. o kadar çok kalbim kırıldı ki . aynı şehre geldiğim de sürede yüzüme bile bakmadı. sorunca seviyorum diyordu ama koluma bile girmiyordu. artık bana ayırdığı zaman dilimi gittikçe azalıyordu. sonrasında beni eleştirmeye başladı sürekli aylar önce yaptığım şeyler bile suç olmuştu.uykularım iştahım kaçmıştı. o sinir bozukluğla arkadaşlarımla aramda bir müddet bozuldu.1 ay ancak dayandım bir senin dolmasında birkaç gün kala terk ettim.
neye uğradığımı şaşırdım bu kadar mı kolay her şey ? bir dönem kadın olduğum için kendimden utanacak seviyeye geldim.
Hem korkuyorsunuz hemde bu derece ileri gidiyorsunuz kim olursa olsun ne kadar güvenilir bir insan olursa olsun herşey sırası gelince güzel daha bekarken, sözlüyken,nişanlıyken bile hiçbirzaman insan ileriye gitmemeli kız dediğin ağırlığını edepli olduğunu göstermeli Allah korusun bekaretin bozula bilirdide.bizim oralarda bir laf vardır gelin ata binmiş gör kimin kapısında inmiş lütfen bundan sonraki hayatınızda hemen kendinizi sevgilinizin kollarına bırakıp basit bir insan durumuna düşmeyin kız dediğin ağır olduğunu göstermeliki erkekler bu evlenilecek kız desin siz üzgünüm ama eğlenilecek kız durumuna düşmüşsünüz
Olayı anlamadım işin doğrusu.
Yakınlaştınız, pişmanlık duydu, kendini sorumlu hissetti, doktora gittiniz düşündüğünüz gibi çıkmamış, nasıl yani bu adamın derdi ne ben çözemedim.
Merhabalar,
Buraya yazmadan önce defalarca foruma çıktım girdim. Ama en sonunda yazmaya karar verdim.
ben 2 sene önce biriyle tanıştım.aynı arkadaş grubundaydık. 1 sene önce açıldı ve çıkmaya başladık.arkadaşlarına herkese evleneceğim insan diye bahsediyordu. gidip tanışmamama rağmen ailesindekiler beni tanıyordu. herşey çok güzel gidiyordu taa ki yakınlaşmalarımız başlayıncaya kadar o bu konuda çok heyecanlıydı bende öyleydim ama temkinliydim. ilişkinin başlarında çok yaklaştıkça ben kendimi çektim rahatsızlığımı belli ettim ama sonra o benden iyice uzaklaşarak karşılık verdi. bende bazı şeyleri kabul ettim şimdi bakıyorumda bazı şeylere farkettirmeden alıştırmış. yaklaşırken senin istemediğin birşey olmaz diyerek yaklaştı belkide en tehlikeli sözler buydu. tabi +18 bir olay yaşanmadı (ben saf bir insan olsaydım belki yaşanırdı) bir hareketinden sonra çok pişmanlık duydu ve beni kontrole götürdü (lütfen beni niye gittin diye eleştirmeyin ne yapacağım konusunda en ufak bir fikrim bile yoktu akıl danışacağım yardım isteyeceğim kimse yoktu) . benim için çok zor bir dönemdi birşey olmadığından yüzde 90 emin olduğumuz halde gittik. bir sorun olmamış. ama sonrasında ben unutmaya çalıştıkça o hep bunun pişmanlığını duydu sürekli bana hatırlattı hani karnınız kıvranarak ağlarsınız ya bende öyle ağladım kaç kere .
sonrasında yine hep birlikte birşeyler yaptık gezdik tozduk ama ben unuttuğunu düşündükçe sürekli sürekli gündeme getirdi artık konuştuğumuz tek konu buydu.giydiğim kıyafetler hepsi birden açık kıyafet oldu. birkaç ay mecburen farklı şehirlerde kaldık o süre zarfında iyice uzaklaştı benden. nedeni de bana karşı sorumluluk hissetmesiymiş. o kadar çok kalbim kırıldı ki . aynı şehre geldiğim de sürede yüzüme bile bakmadı. sorunca seviyorum diyordu ama koluma bile girmiyordu. artık bana ayırdığı zaman dilimi gittikçe azalıyordu. sonrasında beni eleştirmeye başladı sürekli aylar önce yaptığım şeyler bile suç olmuştu.uykularım iştahım kaçmıştı. o sinir bozukluğla arkadaşlarımla aramda bir müddet bozuldu.1 ay ancak dayandım bir senin dolmasında birkaç gün kala terk ettim.
neye uğradığımı şaşırdım bu kadar mı kolay her şey ? bir dönem kadın olduğum için kendimden utanacak seviyeye geldim.
Çok haklısın ben artık onu hayatımdan çıkardım oda bunu farkettiği için daha çok üstüme geliyor. bir ara erkek milletini çözdüm zannettim ama bu ilişkiden sonra hiç bir şey bilmediğimi farkettim gerçekten...
bugün geldi yakınımıza oturdu sesli sesli gülmeler falan bende biraz oturdum sonra arkadaşlara hadi kalkalım dedim arkadaşıma göre hata yapmışım . ama ben bu liseli davranışlarından çok sıkıldım kalsaydım ne olacaktı ki