- 17 Ağustos 2011
- 22.076
- 137.925
- Konu Sahibi Sheldon_Cooper
- #41
Benim etrafımda her kafa yapısından insan var. Ama onların ne düşündüğü umrumda bile değil.
Benim kendi fikrim var.
Gerçekten nefret ettiğim , çoğu şeyden sorumlu tuttuğum, en ufak bir sempati beslemediğim bir devlet büyüğü annemin telefonunun ekran fotoğrafında duruyor mesela
napayım yani, annemi mi bicaklayayim, ben de mi seveyim?
Bana ne?
O onun görüşü, benim yanımda adını anmasin (ki zamanında yaşanan boş kavgalardan sonra anmiyor da) yeter.
Aynı şekilde ananemi çok seviyorum, ananem de beni çok seviyor. Benim gezmemin tozmamin sonuna kadar destekçisi (bazen onu da götürüyorum
) , beni her koşulda destekliyor ama mesela benden başka bir kadın tek başına bir şey yapsın falan, yakıştırmalarda bulunuyor. Geçen senelerde onu ziyarete gitmiştim, çarşıya ciktik..yaz ayıydı benim ustumde sıfır kol vardı, önde yuruyen sıfır kollu kadını görünce 'k..cık,utanmadın mi atletle cikmaya' diye arkasından konuşmuştu 
TV dizisinde,kadın programinda kadın kendisini aldatan adama bagirsa adama 'yapistir şunun ağzına iki tane' der. Benim çok sevdiğim,onların dilinde şarkı ezberledigim ve yakın zamanda ülkelerini ziyaret etmek istedigim bir milleti mesela hakaret olarak kullanır , '(o ülke vatandaşının) dölü' der küfür yerine.
Yani ananem de böyle bir insan. Seksenbes yaşında. Bunu görmüş, böyle büyümüş.
Ne yapayım,kadın böyle konuşuyor,düşünüyor diye. Neden kafayı takayım ki? O da boyle bir insan...
Eski iş arkadasalsrim da mesela ataerkilligi sonuna kadar destekleyen, eril eril cümleler kuran kızlardı. Tabii ki insan uyuz oluyor, ben de isterim çevrem benim gibi düşünsün.
Ama ne yapayım yani?
Degistirebilecegim, geliştirebilecegim tek şey kendi zihnim. Ben ondan sorumluyum..onun dışında çevrem ne düşünürse düşünsün. Herkes çeşit çeşittir
Sen de duy ama içinden 'he he çok bilmiş' de, geç.
Benim çevrem genel olarak benden farklıdır ama yüzüme karşı asla kimse benim hayat tarzımi eleştiremez. Ben de onları eleştirmem, kimseye de beni eleştirme hakkını vermem.
Bu konuda sınırlarım var ,aşamazlar.
Size de bunu tavsiye ederim. Anneniz bile olsa kimseyle yuzgoz olmayın, kimsenin size salak salak yakıştırmalar yapmasına izin vermeyin. Yaptılarsa da pişman edin, pişman edemiyorsanız da bir daha görüşmeyin.
Biri bana yollu diye yakistirma yapacak, sonra ben onun evine gitmeye devam edeceğim...öyle bir dünya yok. Önce kendine saygın olsun,sonra merak etme,herkes sana saygı duyar / duymayan da duymak zorunda kalri
Benim kendi fikrim var.
Gerçekten nefret ettiğim , çoğu şeyden sorumlu tuttuğum, en ufak bir sempati beslemediğim bir devlet büyüğü annemin telefonunun ekran fotoğrafında duruyor mesela
napayım yani, annemi mi bicaklayayim, ben de mi seveyim?Bana ne?
O onun görüşü, benim yanımda adını anmasin (ki zamanında yaşanan boş kavgalardan sonra anmiyor da) yeter.
Aynı şekilde ananemi çok seviyorum, ananem de beni çok seviyor. Benim gezmemin tozmamin sonuna kadar destekçisi (bazen onu da götürüyorum
) , beni her koşulda destekliyor ama mesela benden başka bir kadın tek başına bir şey yapsın falan, yakıştırmalarda bulunuyor. Geçen senelerde onu ziyarete gitmiştim, çarşıya ciktik..yaz ayıydı benim ustumde sıfır kol vardı, önde yuruyen sıfır kollu kadını görünce 'k..cık,utanmadın mi atletle cikmaya' diye arkasından konuşmuştu TV dizisinde,kadın programinda kadın kendisini aldatan adama bagirsa adama 'yapistir şunun ağzına iki tane' der. Benim çok sevdiğim,onların dilinde şarkı ezberledigim ve yakın zamanda ülkelerini ziyaret etmek istedigim bir milleti mesela hakaret olarak kullanır , '(o ülke vatandaşının) dölü' der küfür yerine.Yani ananem de böyle bir insan. Seksenbes yaşında. Bunu görmüş, böyle büyümüş.
Ne yapayım,kadın böyle konuşuyor,düşünüyor diye. Neden kafayı takayım ki? O da boyle bir insan...
Eski iş arkadasalsrim da mesela ataerkilligi sonuna kadar destekleyen, eril eril cümleler kuran kızlardı. Tabii ki insan uyuz oluyor, ben de isterim çevrem benim gibi düşünsün.
Ama ne yapayım yani?
Degistirebilecegim, geliştirebilecegim tek şey kendi zihnim. Ben ondan sorumluyum..onun dışında çevrem ne düşünürse düşünsün. Herkes çeşit çeşittir
Sen de duy ama içinden 'he he çok bilmiş' de, geç.
Benim çevrem genel olarak benden farklıdır ama yüzüme karşı asla kimse benim hayat tarzımi eleştiremez. Ben de onları eleştirmem, kimseye de beni eleştirme hakkını vermem.
Bu konuda sınırlarım var ,aşamazlar.
Size de bunu tavsiye ederim. Anneniz bile olsa kimseyle yuzgoz olmayın, kimsenin size salak salak yakıştırmalar yapmasına izin vermeyin. Yaptılarsa da pişman edin, pişman edemiyorsanız da bir daha görüşmeyin.
Biri bana yollu diye yakistirma yapacak, sonra ben onun evine gitmeye devam edeceğim...öyle bir dünya yok. Önce kendine saygın olsun,sonra merak etme,herkes sana saygı duyar / duymayan da duymak zorunda kalri
yani hiç anlattığınız raddedeki kadar değildi ama bikini giymek için ortaokuldayken aşırı kavga ettiğimizi hatırlıyorum. Ergenlik yıllarımda annemle çok çatıştık sonra kabullendi ya da yıldı
